Alright mijn dagboek ding:

Datum:
19 mei 1788

Vandaag is het eindelijk zover! We gaan de bank beroven! Na alle kleine klussen zoals winkels beroven en zakkenrollen is het eindelijk zover. De bank is aan de beurt.

Ten eerste is de groep eindelijk helemaal bij elkaar. We zijn met z'n zessen, inclusief mezelf. 4 jongens, 2 meiden. Iedereen heeft zijn aandeel in de groep.

De ene is weer snel en de ander is weer sterk. Alle verschillende eigenschappen vallen samen in een perfect team.

Maar nu over de overval! Het is dus een bank. Ten eerste zijn er mensen binnen dus dat is al een probleem, als 1 iemand alarm slaat hebben we een probleem. Dus stap 1 is het verzamelen en vastbinden van de bezoekers en werknemers.

Weet je? Ik zal het allemaal wel opschrijven achteraf. Mijn boekje zal ik meenemen zodat er niks tussen kan komen.
————————————————————————
Datum:
21 mei 1788

Gister was de grote dag. Alles was gepland alsof er niks mis kon gaan. Tenminste dat dachten we.

Het ging dus wel mis. Tenminste voor mij.

Ik zal het allemaal uitleggen, niet dat ik dit ooit ga vergeten!

De dag begon perfect, alles was gepland. Alles! Op de seconde! Maar dat was niet genoeg.

Voor als je het nog niet door had, ik zit hier in een gevangenis! Ja een gevangenis! En nee, een dagboek kunnen ze niet zomaar van me afnemen!

De overval begon prima. We kwamen binnen, er ontstond amper chaos. Voor ik het eigenlijk wist zat iedereen vastgebonden in het kantoortje. Alles ging volgens plan.

Ook het geld krijgen koste amper moeite. Iedereen was zo bang, je had de blik in hun ogen moeten zien! Die bange blikken op je gericht alsof hun leven voorbij is! Geweldig! Je voelt je zo machtig dan.

Maar dus ondertussen was al het geld verzameld. We waren van plan om te vertrekken wanneer er opeens iemand los is. Om verdere problemen te voorkomen binden ik en een van de jongens, ik was niet bezig met wie, de persoon weer vast. De rest ging er alvast vandoor.

Op het moment dat we willen vertrekken word de deur open gegooid en staan er 4, nee 5, politieagenten in de deur opening.

We sprinten als een gek weg. Nou hij sprint als een gek weg, ik struikel over iemands been en sta strompelend op waarna ik vastgegrepen word door 2 van de agenten.

Al voor ik het weet word ik ruig in een cel geduwd terwijl de rest nog vrij rondloopt.

Ondertussen doet mijn voet al pijn van het tegen de tralies aantrappen en mijn handen zijn ijskoud van de tralies. Het plan is gelukt, denk ik, met een opoffering.

Het is me gelukt om ergens een stuk steen vandaan te halen en de tweede streep is vanochtend gezet. Ik heb de bewakers horen zeggen dat de straf nog wel 10 jaar kan gaan duren.

Toch denk in dat de groep me hieruit gaat krijgen. Gewoon hier ook binnenvallen en me dan helpen ontsnappen. Maar waarschijnlijk is dat maar een droom.
————————————————————————
Datum:
18 Juni 1788

En vandaag staat het 15de streepje op de muur. Ik weet niet hoe blij ze met mijn streepjes zijn maar ze hebben pech.

De dagen zijn hier nog net uit te houden maar zeker niet voor lang meer! Er is nog geen enkel teken voor een ontsnapping geweest wat mijn hoop erg naar beneden haalt.

Dus ja, de dagen zijn hier niet erg bijzonder. Eigenlijk gewoon hetzelfde als de vorige 14.

Behalve dat ik gister wat opstanden heb veroorzaakt en nu echt grote problemen heb. Het was best vermakelijk. Al die grote mannen uitdagen tot ze ernstig boos worden en er dan een bewaker tussen laten komen. GeWelDig! Echt heel grappig maar misschien niet zo slim.