Satomis'pov

St:Kaito Yuriken...θέλω να μάθω τον δολοφόνο του και εσύ θα με βοηθήσεις σε αυτό cariño...

Της είπα χαμογελώντας της πονηρά με το σαγόνι τόσο εκείνης όσο και του Jéon να υπακούουν στους νομούς της βαρύτητας.

Jk: Yuriken έχεις τρελαθεί...

Ρώτησε εκείνος σχεδόν έξαλλος τραβοντας το χέρι μου προς την πλευρά του.

St: Jéon αν έχεις αποφασίσει να μπεις εμπόδιο στην ζωή μου τότε απλά φύγε

Του φώναξα απελευθερώνοντας το χέρι μου από το δικό του γυρνώντας και πάλι προς την ξανθιά όμορφη κοπέλα.

Έκανα μερικά βήματα μπροστά φτάνοντας ακριβώς απέναντι της.

Το χέρι μου σηκώθηκε ελαφρά αγγίζοντας το πηγούνι της με τα δάκτυλα μου όσο εκείνη είχε καρφώσει τα καταγάλανα μάτια της στα δικά μου.

St:και τώρα πες μου...

Ξεκίνησα να λέω με λαγνεία και εκείνη άφησε ένα πονηρό χαμόγελο να στολίσει τα χείλη της.

Jk:Σιγά μην-

Ακούστηκε η φωνή του νεαρού άνδρα από πίσω μας όμως καμία δεν του έδωσε σημασία

Vl:θα σε βοηθήσω...

Φώναξε εκείνη με το σώμα μου να νιώθει μια τεράστια ευτυχία.

Τα δάκτυλα μου αποχωρίστηκαν το μαλακό δέρμα του προσώπου της και το σώμα μου γύρισε προς την αντίθετη κατεύθυνση.

St:σε δύο μέρες πετάς για Ισπανία cariño...θα σε περιμένουν...

Είπα περπατώντας προς το αμάξι μου αφήνοντας πίσω μου την γοητευτική κοπέλα και τον ενοχλητικό άνδρα.

Έβαλε μπροστά την κίτρινη μηχανή της και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχε χαθεί από το σκοτεινό γκαράζ.

Είχα μείνει μόνη μου για ακόμη μια φορά με τον ψηλό άνδρα.

Έφτασα μπροστά από το κόκκινο όχημα μου και άνοιξα την πόρτα του οδηγού όταν ακούστηκε η θυμωμένη φωνή του ακριβώς από πίσω μου.

Jk:τι ακριβώς κάνεις Yuriken...είσαι τρελή..

Φώναξε με την μορφή μου να γυρίζει απότομα προς το μέρος του.

Τα χέρια μου τύλιξαν δυνατά τον αυχένα του και το μαύρο δέρμα από το γιλέκο του -το οποίο φορούσα ακόμη- άγγιξε πάνω στην λευκή κοντόμανικη μπλούζα του.

St:πίστευες το αντίθετο Jéon... φυσικά και είμαι τρελή...

Του απάντησα εμφανίζοντας την γλώσσα μου και περνώντας την πάνω από το κάτω χείλος του.

Έλυσα τα χέρια μου και μπήκα μέσα στο κόκκινο αμάξι βγάζοντας το δερμάτινο γιλέκο, έκλεισα την πόρτα και έβγαλα έξω από το παράθυρο το μαύρο σκληρό ύφασμα.

St:πάρε και αυτό, μην μας κρυώσεις κουτάβι...πάω στην λέσχη.

Ανακοίνωσα δίνοντας του το γιλέκο, αφήνοντας τον μόνο του ,παίρνοντας τον δρόμο για το μεγάλο κτήριο.

Επόμενη μέρα

Απόγευμα

Πέρασα την λευκή πετσέτα γύρω από τον αυχένα μου θέλοντας να περιορίσω τον ιδρωτα που κυλούσε σε όλο μου το σώμα.

Έκατσα στο ειδικό χαλί γυμναστικής ξεκινώντας τις ειδικές ασκήσεις της αποθεραπείας.

Το αγαπημένο μου ισπανικό τραγούδι άρχισε να παίζει στα ασύρματα μεγάλα ακουστικά μου και το σώμα μου άρχισε να κάνει μικρές κινήσεις στον ρυθμό του μπάσου.

Ύστερα από λίγο σηκώθηκα και κατευθύνθηκαν προς τον επάνω όροφο και συγκεκριμένα το δωμάτιο του Jungkook έτσι ώστε να κάνω ένα χαλαρωτικό μπάνιο.

Έπρεπε να είμαι έτοιμη για το βράδι

Θα ανακοινώνονταν οι νικητές του τουρνουά και αυτό είχε δημιουργήσει μια τρελή ένταση σε όλους και ιδιαίτερα σε εκείνον.

Jks'pov

Είμαστε μέσα στην μεγάλη λευκή αίθουσα του γραφείου.

Tae:και δηλαδή πήρε την μηχανή..

Ρώτησε ο φίλος μου πίνοντας λίγο από τον κρύο καφέ του.

Jk:ναι και το θέμα είναι πως έμοιαζε τόσο σε εκείνον...οι τεχνικές ,η σκέψη ,όλα

Είπα με μια δόση αγανάκτησης πιέζοντας το κεφάλι μου στο σημείο των κροτάφων μου

Έμοιαζε τόσο στον Kaito.

Ανέβηκε στην μηχανή του και πραγματικά ήταν ολόιδια με εκείνον.

Ele:μην τρελαίνεστε άλλωστε δεν ξέρει την αλήθεια..

Είπε ήρεμα η Ele και εγώ άφησα μια πνοή να χορέψει στον στάσιμο αέρα του δροσερού δωματίου.

Jk:κέρδισε την Rénalez...

Ξεκίνησα να λέω και ένας δυνατός βήχας ακούστηκε από την απέναντι πλευρά.

Tae:πως τα πετάς έτσι θα πνιγώ..

Φώναξε προσπαθώντας να πάρει ανάσα όσο η Ele γελούσε δυνατά

Jk:Ele δεν καταλαβαίνεις την σοβαρότητα της κατάστασης...κέρδισε και σε αντάλλαγμα ζήτησε να βρεθεί ο δολοφόνος του Kaito...

Συνέχισα και όλοι οι ήχοι σταμάτησαν, η Ele έπαψε να γελάει ενώ ο Taehyung ακούμπησε την κούπα με τον καφέ πάνω στο γυάλινο μεγάλο τραπέζι.

Ele:αυτό δεν γίνεται..

Μονολόγησε η κοπέλα με την τιρκουάζ άκρες γυρνώντας το βλέμμα της πάνω μου.

Jk:γίνεται και μάλιστα εκείνη δέχθηκε να την βοηθήσει..αυτό είναι τρελό.

Tae:είναι όντως τρελό η αδελφή του Marko και συνάμα η κοπέλα που άρεσε στον Kaito να θέλει να βρει τον δολοφόνο του...

Το βράδι της ίδιας μέρας

Satomis'pov

Έβαλα το μικρό τζιν σορτσάκι μου ενώ το πάνω μέρος του σώματος μου έντυσε ένα λευκό στενό τοπ.

Άφησα τα μαλλιά μου να στολίσουν τους ώμους μου ενώ δευτερόλεπτα αργότερα ανοιξα την πόρτα κατεβαίνοντας στο σαλόνι.

Jk:άργησες...

Είπε με την βαριά του φωνή να γεμίζει τον χώρο.

St:θα το συνηθίσεις μικρό μου κουτάβι..

Απάντησα με τα δάκτυλα μου να χτυπούν ελαφρά το πάνω μέρος του κεφαλιού του.

Tae:πάμε άντε...αγάπη μου έλα...

Φώναξε ο Taehyung στην κοπέλα του και εκείνη άφησε την χτένα ενώ έφτασε τρέχοντας στο μέρος μας μπαίνοντας μέσα στα χέρια του.

Μπήκαμε στο μεγάλο γκαράζ και πήραμε κατευθείαν τα οχήματα μας ενώ βγήκαμε γρήγορα από το χώρο έχοντας τελικό προορισμό την αρένα.

~

Η ώρα έχει πάει μια το πρωί

Η ομάδα του Marko βρίσκεται απέναντι μας με την Valena να μην έχει πάρει τα μάτια της από πάνω μας.

Ήξερε πολύ καλά τι πρέπει να κάνει.

Η μεγάλη οθόνη στην μέση της πίστας αστραψε εμφανίζοντας ένα απόσπασμα των αγώνων που διεξάγονταν τόσες μέρες.

Οι αγώνες του Jéon, ο αγώνας μου με τον Marko, οι αγώνες μηχανών της Ele...

Το βλέμμα των Ισπανών έπεσε πάνω στις μορφές μας.

Απο στιγμή σε στιγμή θα ανακοινώνονταν τα αποτελέσματα του τουρνουά.

Το φως της οθόνης έσβησε ενώ δεύτερα αργότερα άναψε ξανά εμφανίζοντας ένα κατακόκκινο χρώμα

#3# 𝐑𝐄𝐍𝐀𝐋𝐄𝐙

Έλαμψε με κατάλευκα γράμματα στην οθόνη εμφανίζοντας το όνομα της ομάδας του Ισπανού άνδρα όσο εκείνος ξέσπασε με ένα κύμα θυμού να βγαίνει από μέσα σου

#2#𝐘𝐔𝐑𝐈𝐊𝐄𝐍 𝐒𝐀𝐓𝐎𝐌𝐈

Φάνηκε ύστερα από λίγο στην μεγάλη έκταση της οθόνης και το πλήθος πανηγύρισε.

Φωνές ακούγονταν από παντού ενώ το χειροκρότημα ήταν δυνατό.

Η μορφή μου γύρισε προς την πλέον ομάδα μου .

Με κοιτούσαν περίφανοι και χαρούμενοι.

Είχα κερδίσει ως ανεξάρτητο μέλος μιας και δεν είχα ενταχθεί ακόμα επίσημα στην ομάδα.

Η κόκκινη οθόνη που βρισκόταν στην μέση της πίστας έσβησε και όλα τα βλέμματα έπεσαν πάνω της περιμένοντας τον μεγάλο νικητή της βραδιας

#1# 𝐊𝐘𝐔𝐒𝐇𝐈

Έλαμψε με το πλήθος να τρελαίνεται για ακόμη μια φορά.

Είχαν κερδίσει για άλλη μια χρονιά

Φωνές, χειροκρότημα και ήχοι χαράς εξαπλώθηκαν σε όλο το τουρνουά με μόνο εξαγριωμένο άτομο τον Marko

Jk: ΝΑΙ..

Φώναξε ο γεροδεμένος άνδρας σηκώνοντας το χέρι του ψηλά.

Η γλυκιά άλλα μυστήρια κοπέλα με τις τιρκουάζ άκρες έτρεξε στην αγκαλιά του μαυροφορεμένου άνδρα όσο ο σύντροφός της γελούσε δίπλα της

Τα ζωγραφισμένα χέρια του Jéon τύλιξαν την μέση της ενώ δευτερόλεπτα αργότερα στην αγκαλιά μπλέχτηκε και ο Taehyung.

Ήταν δεμένοι σαν οικογένεια.

Η μικροκαμωμένη κοπέλα γύρισε το κεφάλι της προς το μέρος μου προσφέροντας το χέρι της θέλοντας να με τραβήξει στην ζεστή αγκαλιά τους.

Σήκωσα το άκρο μου θέλοντας να μπω και εγώ μέσα στο τείχος θαλπωρής τους όμως το δέρμα μου δεν άγγιξε ποτέ το δικό της .

Ένας τεράστιος κόμπος έδεσε το στομάχι μου με την μορφή εκείνου να έρχεται σαν υπενθύμιση των γεγονότων που είχαν συμβεί πριν πέντε χρόνια.

Flashback

St:άφησε με...σε ικετεύω...

~

:Σου αξίζει...σε σιχαίνομαι..

St:άφησε το αυτό...μην το πετάξεις πάνω μου...θα με σκοτώσεις..

End of flashback

Τα μάτια μου πλημμύρισαν αμέσως με το πρόσωπο μου να γυρίζει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Έφυγα από κοντά τους προσεγγίζοντας το αμάξι μου μέχρι που ένιωσα ένα δέσιμο στο χέρι μου

St:άφησε με...μην με αγγίξεις ξανά...

Είπα με την φωνή μου να σπάει προσπαθώντας να συγκρατήσω πίσω τους λυγμούς μου.

Jk: Satomi...

St: απλά άφησε με Jéon...

Συνέχισα και εκείνος ελάφρυνε το άγγιγμα του.

Μπήκα μέσα στο κόκκινο αμάξι και έφυγα σχεδόν σαν κυνηγημένη με προορισμό το πατρικό μου

Είχε βγει εδώ και μέρες και επιτέλους είχε έρθει η ώρα να τον αντιμετωπίσω.

~

Έφτασα στην σκοτεινή γειτονιά της μεγάλης πόλης του Tokyo.

Βγήκα από το αμάξι και με μεγάλα βήματα έφτασα έξω από το λευκό σπίτι.

Είχα πολύ καιρό να έρθω στο πατρικό μου , συνήθως ότι χρειαζομουν μου το έφερνε ο κολλητός μου.

Έφτασα μπροστά από την παλιά ξύλινη πόρτα και αφού τοποθέτησα τα κλειδιά στην ειδική εσοχή άνοιξα το ξύλο.

Ένας εκκωφαντικός ήχος ακούστηκε και η πόρτα άνοιξε τρεκλίζοντας.

Το σπίτι ήταν σκοτεινό χωρίς να υπάρχουν σημεία ζωής.

Τα επιπλα αναποδογυρισμένα ακριβώς όπως τότε και τα φώτα κλειστα.

Η μυρωδιά του αλκοόλ μύριζε παντού σε έναν συνδιασμό με την έντονη μούχλα που υπήρχε σε όλους τους τοίχους.

Έφτασα γρήγορα στο μεγάλο σαλόνι.

Φωτογραφίες παντού πεταμένες, σπασμένα μπουκάλια κρασιού και μπύρας ενώ σχισμένες κουρτίνες σημάδευαν τον χώρο.

Έφτασα κοντά στον διάδρομο και εκεί είδα τον μεγάλο διαλυμένο καθρέπτη.

Flashback

St:Μη...μην απλά μη..

End of flashback

Κούνησα ελαφρά το κεφάλι μου προσπαθώντας να ξεφύγω από τα πνεύματα του παρελθόντος μέχρι που ένας δυνατός ήχος από μπουκάλι ακούστηκε ακριβώς δίπλα από το κεφάλι μου

Τα χέρια μου τυλίχθηκαν γύρω από το κρανίο μου σε μια προσπάθεια να το προστατεύσω όσο η άσχημη μυρωδιά του πούρου χόρευε στον αέρα γύρω μου.

:Γύρισε το πουτανακι βλέπω...

Ακούστηκε πίσω μου η γλοιώδης φωνή του και το σώμα μου γύρισε κατευθείαν προς το μέρος του.

Δεν είχε αλλάξει καθόλου ήταν ακριβώς όπως εκείνη την τελευταία νύχτα.

:Tι θες εδώ...ήρθες να ψάξεις τον αδελφό σου...

Ρώτησε γελοντας ειρωνικά πετώντας το πούρο στο πάτωμα ενώ στην συνέχεια το πάτησε για να σβήσει.

St:βγήκες από την στενή βλέπω...ποιος σε βοήθησε να φύγεις από εκεί μέσα...

Ρώτησα με εκείνον να αφήνει ένα αηδιαστικό γέλιο στην σκονισμένη ατμόσφαιρα.

:Γνωστοι και φίλοι εσένα τι σε νοιάζει...

Είπε με τα κίτρινα δόντια του να φαίνονται κάτω από το ελάχιστο φως που έμπαινε από το παράθυρο.

St:μετά από όλα όσα έκανες θα έπρεπε να σαπίσεις εκεί μέσα... γελοίε..

Φώναξα και το χαμόγελο του έπεσε.

Το αγυμναστο και πλαδαρό σώμα του κινήθηκε προς το δικό μου εγκλωβίζοντας το κορμί μου στον υγρό τοίχο.

St:φύγε από πάνω μου τέρας...

Φώναξα για ακόμη μια φορά όσο τα χέρια του άγγιζαν κάθε εκατοστό του σώματος του.

:Πώς μιλάς έτσι στον πατέρα σου...θα έπρεπε να ντρέπεσαι...

Συνέχισε τις πράξεις του γελοντας όσο εγώ προσπαθούσα να ξεφύγω από τα χέρια του.

St:άφησε με...μην με ξαναγγιξεις..

Είπα προσπαθώντας να κρατήσω τα δάκρυά μου κρυφά έτσι ώστε να μην του δώσω την ικανοποίηση πως με είχε ραγίσει.

Το γόνατο μου προσγειώθηκε στην κοιλιακή του χώρα κάνοντας τον να διπλώσει και τα χέρια μου πέρασαν γύρω από τον λαιμό του σφίγγοντας το δέρμα του

St:δεν σου έφταναν τόσα σημάδια τότε θέλεις και άλλα τώρα...

Ρώτησα σχεδόν με σπασμένη φωνή και εκείνος γέλασε για ακόμη μια φορά.

Τα δάκτυλα μου πίεσαν περισσότερο τον λαιμό του χωρίς να του αφήνουν περιθώρια ανάσας

Τον έβλεπα να χάνει τις αισθήσεις του μπροστά μου και ένιωθα πως είχα έλεγχο μέχρι την στιγμή που ο Kaito ήρθε στο μυαλό μου.

Τα δάκτυλα μου άφησαν το δέρμα του και εκείνος έπεσε στο πάτωμα βηχοντας

St:μην τολμήσεις και με ψάξεις γιατί τότε δεν θα σε λυπηθώ..

Φώναξα γυρίζοντας την πλάτη μου στην εξουθενωμένη μορφή του.

Μπήκα στο αμάξι μου πιάνοντας το κινητό μου στα χέρια μου

Έπρεπε να μάθω που είχαν πάει για την γιορτή της νίκης.

Jks'pov

Είμαστε στην παραλία μέσα στο μεγάλο πλοίο που στελεχώνεται το πάρτι της νίκης.

Οι μεγαλύτερες ομάδες του τουρνουά συμπεριλαμβανομένης την ομάδας του Marko βρίσκονται πάνω στο διόροφο πλοίο όσο οι μικρότερες ομάδες χορεύουν στην παραλία.

Ele:εμείς πάμε για μια βουτιά...

Φώναξε μέσα στο πλήθος η κοπέλα με τις τιρκουάζ άκρες κρατώντας στο ένα χέρι τον Taehyung και στο άλλο ένα μπουκάλι μπύρα

Τράβηξε τον ψηλό σύντροφό της ενω και οι δύο τους χώθηκαν μέσα στο πλήθος που χόρευε στους ρυθμούς του μπάσου.

Το δικό μου σώμα βρισκόταν στην κουπαστή του πάνω ορόφου με τα χερια μου να στηρίζονται στα προστατευτικά σιδερένια κάγκελα.

Ένα απαλό άγγιγμα έλαβε θέση στο τέλος της μέσης μου όσο ένα κρύο δάκτυλο ανέβαινε την σπονδυλική μου στήλη έχοντας ως τελικό προορισμό τον αυχένα μου.

Το σώμα μου γύρισε απότομα τραβοντας το ξένο σώμα πάνω στα κάγκελα.

Το γυναικείο εκτεθειμένο κορμί βρέθηκε κολλημένο στην μεταλλική κατασκευή όσο τα χέρια του το εγκλώβιζαν στην συγκεκριμένη θέση.

Το γυμνασμενο κορμί της ερχόταν σε άμεση επαφή με το δικό μου

Τα πράσινα μάτια της γυαλιζαν κάτω από τα γαλάζια φώτα του πλοίου ενώ το μαύρο μικρό μαγιό της κάλυπτε τέλεια κάθε σημείο του σώματός της.

Τα χέρια μου άφησαν τα κάγκελα σεβόμενος τις απόψεις όσον αφορά την φυσική επαφή και το σώμα μου έκανε ένα βήμα πιο πίσω.

St: Jéon έλα εδώ...

Είπε με λαγνεία έχοντας ένα μαγευτικό βλέμμα.

Jk:Τι..

Ρώτησα όμως τα χέρια της μπλέχτηκαν γρήγορα στον αυχένα μου τραβοντας με πάνω της.

Κάθε σημείο μας ενώνονταν, κάθε μέρος του σώματος της βρισκόταν πάνω μου.

Το πρόσωπο της μερικά εκατοστά μακριά απο το δικό μου.

Το κορμί της κινούνταν στον ρυθμό της ισπανικής μουσικής με τους γοφούς της να κάνουν αργές κυκλικές κινήσεις πάνω μου.

Οι ανάσες της ήταν σταθερές σαν να ήξερε τι ήταν εκείνο ακριβώς που ήθελε.

Jk: Satomi...

Ρώτησα με τα χερια μου να κρατούν σφικτά την μέση της όσο εκείνη είχε γύρει την πλάτη της στα μεταλλικά κάγκελα χορεύοντας.

St: Jéon χρειάζομαι το άγγιγμα σου πάνω μου...κράτησε με...

Ακούστηκε η φωνή της χωρίς όμως να δηλώνεται καμία παράκληση.

Το απαιτούσε...

Τα χέρια μου σαν μαγεμένα έσφιξαν την μέση της ακόμη παραπάνω όσο τα δικά της σηκώθηκαν στον αέρα κάνοντας τα δύο προσωπα να έρθουν αρκετά κοντά.

Jk:Satomi...

St:σκάσε Jéon και χόρεψε...χόρεψε μαζί μου..

Απαίτησε ακόμη μια φορά εκείνη κινώντας το σχεδόν γυμνό σώμα της πάνω στο εκτεθειμένο δικό μου.

___________________________________

ΚΑΛΕ ΜΑ ΚΑΛΕ

ΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΛΕ

ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ

Αν σάς άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla