Εισαγωγή
Καλησπέρα σας,
Είμαι η Ελένη, 24 χρονών και νέα στον δικηγορικό κλάδο. Άψογη στα μαθήματα μου, τελειώσα αμέσως την σχολή μου και τις υποχρεώσεις μου. Βέβαια, σε αυτό έπαιξε ρόλο η εξυπνάδα μου και η αγάπη που έχω για το επάγγελμα μου. Δεν θέλω να το παινευτώ, αλλά μου το αναγνωρίζω.
Όπως είναι λογικό, δεν είμαι καμία διάσημη ακόμα στον χώρο μου, ούτε καμία σπουδαία υπόθεση στο ενεργητικό μου. Έτσι βρίσκομαι στην Αθήνα, προσπαθώντας να κάνω επιτέλους κάτι σημαντικό στον τομέα μου.
Τον τελευταίο καιρό έμαθα κάτι πάρα πολύ περίεργο. Άνοιξε κάποιος ένα γραφείο για συμβουλές σε αθώα άτομα, δήθεν για προστασία. Προφανώς ο τύπος ψάχνει για κάτι γυναικούλες, που δεν γνωρίζουν τι τους γίνεται.
Η αλήθεια είναι όμως, με τραβάει η περιέργεια. Θέλω να δω, αν υπάρχει κάτι παράνομο σε όλο αυτό. Έτσι έχω κάνει μπόλικες προσπάθειες να τον συναντήσω, αλλά... είναι συνέχεια κλεισμένος από ραντεβού. Τρεις φορές έχω μαλώσει με την γραμματέα του, για να μου βρει ώρα.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Απορώ, γιατί έχει τόση δουλεια με κάτι τέτοιο. Εκτός... κι αν είναι ο επόμενος Ρουβάς και γι' αυτό τρέχουν οι κοπελίτσες. Δεν γίνεται όλες αυτές, να είναι τόσο αθώες. Θεός φυλάξοι, στο 2020 ζούμε. Κανονικά ψάχνεις να τις βρεις με τα κυάλια, για να μην πω με... το τηλεσκόπιο.
Τα σημερινά παιδιά είναι ενήμερα για όλα, εξαιτίας του διαδικτύου και της μαύρης οθόνης. Προχθές το μικρό πεντάχρονο ξαδελφάκι μου με ρώτησε, γιατί δεν έχω άντρα να με φιλάει στο στόμα, ώστε να μην έχω νεύρα. Ποιό; Το νηπειάκι μου την είπε, επειδή είμαι ελεύθερη...
Εγώ πάλι έχω σταματήσει να πιστεύω σε αγάπες και έρωτες προ πολλού. Έχω αρκετά παραδείγματα, πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Αρχικά οι γονείς μου, οι οποίοι χώρισαν μετά από τόσα χρόνια γάμου, επειδή η μητέρα μου έκρυβε την ύπαρξη... ενός παιδιού.
Επιπλέον, η περίπτωση του Αλέξανδρου, του νεαρού καθηγητή μου. Πιστεύα ότι είχαμε κάτι σοβαρό, όταν εκείνος δήλωσε τον γάμο του με άλλην. Του σπας το κεφάλι μετά ή όχι; Είμαι δικηγόρος και κάπως θα γλίτωσω την φυλακή.
Από τις σκέψεις μου, με επαναφέρει στην πραγματικότητα ο ήχος του κινητού μου. Ασυναίσθητα το σηκώνω. Ποιός ξέρει; Μπορεί αντί για λαχείο, να κερδίσω την πολυπόθετη σπουδαία υπόθεση που αναζητάω. Ρωτάω αρχικά.
- Ναι; Ποιός είναι;
- Γεια σας, σας τηλέφωνω από το " Κλαμπ" Αθώων. Ακυρώθηκε ένα σημερινό ραντεβού και πήρα μήπως θέλετε να αναπληρωθεί με το δικό σας. Είδα, πως είστε στην λίστα αναμονής πολύ καιρό.
Αυτά τα λόγια ακούγονται από μια ευγενική γυναικεία φωνή. Χαίρομαι στα νέα αυτά, οπότε συμφωνώ αμέσως και σημειώνω ώρα.
Μόλις κλείνει η γραμμή, τρέχω για προετοιμασίες. Έχω ολόκληρο σχέδιο στο μυαλό μου.
Δεν νομίζω να με περάσει κανείς για αθώα, έτσι όπως είμαι την συγκεκριμένη στιγμή! Πάλι καλά που βρίσκομαι σπίτι. Αφαιρώ αρχικά το κόκκινο κραγιόν, το οποίο φορούσα στην δουλειά και βγάζω τα υπέροχα γοβάκια μου.
Τέλος, αντικαθιστώ το μοντέρνο - μίνι φορεματάκι μου με ένα της γιαγιάς μου. Ευτυχώς είχε κρατήσει και μου έδωσε κάποιες αντίκες ο μπαμπάς από την μητέρα του. Τα κρατάω για ενθύμιο, καθώς δεν μπορούσα να με φανταστώ με αυτά.
Τα ρούχα είναι δύο νούμερα μεγαλύτερα, καθώς τα φοράω, αλλά κάνουν για τον σκοπό τους. Βρίσκω επίσης κάτι μεγάλα γυαλιά μυωπίας, που έχω από τις απόκριες και φαίνονται κανονικά. Επιπλέον κάνω αφάνα τα μαλλιά μου, μέχρι που με λυπάμαι. Με λίγα λόγια μεταμορφώνομαι σε Μαρία η Άσχημη.
Πριν φύγω από το σπίτι, με θαυμάζω για την αλλαγή. Μπορώ να γίνω η πεντάμορφη και το τέρας, ανάλογα τα θέλω μου. Δεν είμαι καμία κούκλα, άλλα περιποιούμαι τον εαυτό μου και σβήνω τις περισσότερες ατέλειες. Πρώτη φορά επιθυμώ σε ραντεβού να είμαι... τέρας εμφανισιακά. Όχι, πείτε μου. Ποιά άλλη θα το έκανε αυτό;
Τέλος πάντων. Φτάνω στην καφετέρια που μου είπαν στην ώρα μου και κάθομαι σε ενα τραπεζάκι, περιμένοντας τον... εκπαιδευτή τρομάρα του. Ωστόσο, όλοι σήμερα με χαζεύουν και γελάνε. Δεν είμαι καλά. Θα μου δημιουργήσουν ψυχολογικά τραύματα, όπως το πάνε. Μήπως το τράβηξα πολύ;
Βέβαια, αν με έβλεπε με τα ρουχάκια μου, δεν θα έπειθα ιδιαίτερα, ούτε θα έμπαινα στον ρόλο. Εκεί που πάω να πιάσω το κινητό, βλέπω να πλησιάζει κάποιος προς τα εμένα.
Μου κόβεται η ανάσα και παρακολουθώ σαν χαζή. Μπορεί να έχει κάποιες μικρές ατέλειες, αλλά είναι... Έχει μια γοητεία που με τραβάει σαν μαγνήτης και το πρόσωπο του είναι... Δεν έχω λόγια να το περιγράψω.
Ξεροκαταπίνω. Ναι, τώρα κατάλαβα, γιατί ξαφνικά όλες έγιναν αθώα κοριτσάκια. Έτσι εξηγείται. Εκείνος πάλι δεν με κοιτάζει με θαυμασμό, αλλά με έκφραση... αηδίας, να το πω; Κουνάω το κεφάλι μου, για να μην καρφωθώ. Υποτίθεται εγώ τώρα είμαι η ντροπαλούλα.
Όσο προσπαθώ να πάρω μπρός, τον ακούω να με ρωτάει.
- Είσαι η κοπέλα για συμβουλές; Γεια σου, είμαι ο Κωνσταντίνος. Τι θα ήθελες;
Κάθεται στην καρέκλα φανερά ντροπιασμένος από την παρουσία μου, ενώ πρώτη φορά παρατηρώ τα μάτια του. Είναι υπέροχα γαλάζια, σαν την θάλασσα. Αχ. Νομίζω, ερωτεύτηκα και δεν μπορώ να διασκεδάσω με όλη την κατάσταση.
Βέβαια νοητά με βρίζω και σταματάω τις ανόητες σκέψεις. Μάλλον πήρα πολύ σοβαρά τον ρόλο και αντιδράω σαν άμαθη κοπελίτσα. Εδώ είμαι για δουλειά κύριε!Θα με θυμάσαι σε όλη σου την ζωή και δεν ξεχνάω τον σκοπό μου, ό,τι μέσα και να βάλεις.
Φυσικά, ο δυναμισμός μου δεν κρατάει πολύ. Απαντάω τραυλίζοντας και χωρίς να ολοκληρώνω προτάσεις.
- Εσάς... Δηλαδή όχι... Δεν είναι αυτό που νομίζετε. Απλά. Εντάξει, χρειάζομαι την βοήθεια σας. Δίνεται συμβουλές σε αθώες, όπως εμένα. Θέλω να βρω τον άντρα της ζωής μου, αλλά είμαι πολύ ντροπαλή και δεν τα έχω καταφέρει. Τι κάνω λάθος;
Έχω πάρει το βλέμμα μου από πάνω του, για να φέρομαι πιο φυσιολογικά. Εκείνος είναι νευρικός και φαίνεται. Δεν κατάλαβα; Επειδή φοράω ρούχα προηγούμενου αιώνα, πρέπει να φέρεται έτσι; Τι ρατσισμός είναι αυτός; Δεν φταίω εγώ, που δεν είχα δικά μου παλιομοδίτικα ρούχα. Ίσως πρέπει να αγοράσω κάποια.
Σε λίγο ακούω να με ρωτάει με την φωνούλα του. Δηλαδή, φωνή σκέτο και εκνευριστική μάλιστα.
- Δηλαδή; Τι θέλετε; Συμβουλές, για να βρεις τον πρίγκιπα σου;
Διακρίνω το ειρωνικό του υφάκι και θα μας άκουγε όλο το μαγαζί, αν δεν υποκρινόμουν την πελάτισσα του. Αυτό όμως με πεισμώνει. Το αποφάσισα! Θα κάνω χειρότερα τα πράγματα. Ετοιμάζω, να έχω δάκρυα να ρίξω. Πιέζω τον εαυτό μου να τα καταφέρω, ενώ κατασκευάζω μια ιστορία και του την λέω.
- Ναι, ακριβώς. Δεν ξέρω, τι κάνω λάθος. Προχθές γνώρισα κάποιον, που νομίζω με αγάπησε από την πρώτη στιγμή. Αλλά πήγε να με φιλήσει την ημέρα της γνωριμίας μας και σοκαρίστηκα. Πώς είναι δυνατόν, χωρίς να τον γνωρίζω; Δεν είναι αρχικά ανήθικο;
Εκείνος γελάει, ενώ εγώ καταπνίγω με το ζόρι το γέλιο μου. Του αξίζει όμως του κύριου εξυπνάκια, που νομίζει θα πουλήσει πνεύμα σε μένα! Δεν έχει καταλάβει, πως δεν είμαι καμία ανόητη, εξαιτίας της εμφάνισης μου. Στην συνέχεια όμως σοβαρεύει και τρομάζω λιγάκι. Με ρωτάει ευθέως εκνευρισμένος.
- Με δουλεύεις;
Εγώ ανοιγοκλείνω δήθεν αθώα τα ματάκια μου και απορημένα. Αυτόματα ρωτάω εγώ,για να πάρω μια άλλη πληρωμένη απάντηση.
- Όχι, η θειά μου η Μαριγώ. Εσύ κοπέλα μου. Βλέπεις καμία άλλη; Λοιπόν, πήγαινε πρώτα παιδικό σταθμό και νήπιο, και μετά έλα να συζητήσουμε. Άκου εκεί σε αγάπησε από τα πρώτα λεπτά γνωριμίας.
Μένω με το στόμα ανοιχτό. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο! Πού νομίζει πως μιλάει έτσι; Υποτίθεται, αυτή δεν είναι η δουλειά του; Τι θέλει τώρα; Κάνω για μια τελευταία φορά την πάπια και συνεχίζω το θέατρο παραλόγου.
- Να πάω κύριε και γυμνάσιο ακόμα, αλλά με την βοήθεια σας πάντα. Ανυπομονώ να δω, πως θα είναι το μάθημα σας. Δέχεστε;
Αναστενάζει και με δυσκολία συμφωνεί. Χάνομαι για μια ακόμα φορά στο βλέμμα του και σκέφτομαι. Σε λίγες μέρες δεν θα μπορώ να τον αντικρίζω στα μάτια, όταν βγει στο φως η αλήθεια. Θα έχω πάρει τις πληροφορίες μου και όλα θα τελειώσουν απλά.
Καλησπέρα σας σε όλες! Αν και καθυστερημένα, ανέβασα μια εισαγωγή. Ελπίζω να σας αρέσει η υπόθεση. Θα έχει γέλιο,αλλά και όσο δυνατόν περισσότερα συναισθήματα μπορώ και ανατροπές. ❤ Δεν γνωρίζω κατά πόσο συχνά θα ανεβαίνει κεφάλαιο, αλλά θα προσπαθώ το συντομότερο!
Περιμένω την γνώμη σας και τι θα θέλατε να δείτε. Σας ευχαριστώ πολύ! Θα βάλω τα δυνατά μου για το καλύτερο! Φιλιά!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top