Ν: είμαι τόσο χαρούμενη για την Δήμητρα ....
Λ: μήπως έπρεπε να γυρίσουμε στο κέντρο ;...
Ν: μπα ....είναι αργά ....ευτυχώς το μωρό θα μείνει στην μαμά μου σήμερα ,γιατί είμαι πτώμα ....
Λ: τι λες να σου ετοιμάσω ένα ωραίο αφρόλουτρο ;....ρώτησε και της φίλησε τον λαιμό ....
Ν: σαν αυτό που με έκανε να γεννήσω πρόωρα ;....είπε και αναστέναξε ....
Λ: δεν έφταιγε αυτό και το ξέρεις ...απάντησε και την γύρισε ώστε να μπορεί να την κοιτάξει στα μάτια ....
Ν: σε πειράζω ...όμως σκεφτόμουν να κοιμηθώ λιγάκι ....είπε και τύλιξε τα χέρια της στο λαιμό του ....

Ο Λευτέρης την σήκωσε στην αγκαλιά του και την πήγε στην κρεβατοκάμαρα ....

Λ: αυτό κανονίζεται ....είπε και την ακούμπησε στο κρεβάτι ...έβγαλε το πουκάμισο του ....θα κοιμηθείς ...μετά ....
Ν: Λευτέρη !....έκανε την έκπληκτη ,όμως χαμογελούσε προκλητικά ....
Λ: αυτό που μου αρέσει είναι που θα μεγαλώσει πάλι το στήθος σου ....είπε λίγο πριν την φιλήσει ....
Ν: εμένα πάλι αυτό που μου αρέσει ,είναι που με κάνεις να νιώθω μοναδική ...είπε και τύλιξε τα πόδια της γύρω του ....

Ο Μάκης και η Εύα είχαν πάει στο ξενοδοχείο που θα περνούσαν την πρώτη τους νύχτα ....

Την σήκωσε στην αγκαλιά του και την έβαλε μέσα στο δωμάτιο ...

Εύα : σαν τις ταινίες ...είπε η Εύα που δεν μπορούσε να σταματήσει να χαμογελάσει ....
Μ: πως αλλιώς;....αφού είσαι σαν σταρ του σινεμά ....
Εύα : δεν μου είπες ...είναι όμορφη η μικρή ;....
Μ: πολύ ....
Εύα : σε ποιον μοιάζει ;....
Μ: νομίζω και στους δυο ...ίσως λίγο παραπάνω στον αδελφό μου ....δεν σου είπα ...η Ναυσικά είναι ξανά έγκυος ....
Εύα : για αυτό προχθές ζαλιζόταν ...είπε η Εύα και το χαμόγελο της έγινε ακόμα πιο πλατύ ....
Μ: δεν μου λες ...μήπως να αφήναμε όλους αυτούς έξω από το δωμάτιο απόψε ;....είπε και την φίλησε ....
Εύα : καλό ακούγεται αυτό ...να σου πω όμως κάτι ακόμα ;...
Μ: τελευταίο όμως ....
Εύα : το πρωί μίλησα με το κέντρο ...βγήκαν οι εξετάσεις μου ....
Μ: όλα πάνε καλά έτσι ;....ρώτησε με αγωνία ....
Εύα : καλύτερα δεν γίνεται ..τα μωρά μας θα γεννηθούν σε επτά μήνες ....
Μ: είπες μωρά ;....
Εύα : ναι ....διδυμάκια αγάπη μου ...τα καταφέραμε ....

Ο Μάκης ξέχασε και πρώτες νύχτες και όλα τα πονηρά που είχε στο μυαλό του ....αγκάλιασε την γυναικά του και άρχισε να κλαίει σαν μωρό ....

Τρία ζευγάρια , μια νύχτα ....

Πρώτη νύχτα γάμου για Εύα και Μάκη ...όχι μια συνηθισμένη πρώτη νύχτα ....

Αφού εξαντλήσαν όλες τις λεπτομέρειες για την εγκυμοσύνη ,άρχισαν να συζητούν για το που θα μείνουν ....

Μ: το σπίτι μου δεν θα μας χωράει ....είπε ο Μάκης ...
Εύα : ναι αλλά δεν θέλω να φύγουμε από εκεί ....
Μ: σκέψου λίγο πρακτικά ...είπε και της χάιδεψε την κοιλιά ....θα χρειάζεσαι βοήθεια και για τα μωρά ....δεν θα ήταν πιο καλά να βρίσκαμε ένα σπίτι κοντά στην Αγγέλα ;...
Εύα : τώρα που το λες ...είναι ωραία γειτονιά ....και θα είναι και η μαμά κοντά αν χρειαστώ κάτι ....
Μ: από αύριο θα αρχίσουμε να ψάχνουμε .....είπε και χαμογέλασε ικανοποιημένος ....
Εύα : Μάκη ;....
Μ: τι είναι καρδιά μου ;....
Εύα : είναι φυσιολογικό τώρα όλο αυτό ;...
Μ: ποιο;....ανακάθισε και την κοίταξε ερωτηματικά ....
Εύα : είναι η πρώτη νύχτα του γάμου μας και εμείς καθόμαστε και συζητάμε για σπίτια ...είπε και κατσούφιασε ...έτσι θα είναι από εδώ και πέρα;...

Ο Μάκης κοίταξε το όμορφο πρόσωπο της που είχε συννεφιάσει ...φορούσε ακόμα το νυφικό της ...όμως φοβόταν ...την ήθελε πολύ ,αλλά φοβόταν μήπως της κάνει κακό ....

Εύα : δεν με αγαπάς πια;...επέμεινε και τον κοίταξε στα μάτια...

Ο Μάκης γονάτισε μπροστά της και έπιασε τα χέρια της με τα δικά του ....

Μ: ποτέ δεν θα σταματήσω να σε αγαπάω ....είσαι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου για μένα ....όμως όλο αυτό είναι λίγο περίεργο ....πριν μου πεις για τα μωρά ,το μυαλό μου ήταν στο πως θα σε γδύσω και θα σε έχω στην αγκαλιά μου όλο το βράδυ ...και μετά ....φοβήθηκα ....φοβάμαι πως αν κάτι δεν κάνω καλά, θα κινδυνεύσουμε να χάσουμε τα πάντα ...και δεν θα το αντέξω αυτό....

Η Εύα αναθάρρησε λίγο ...και εκείνη φοβόταν ...όμως δεν ήθελε να σταματήσει να ζει φυσιολογικά εξαιτίας της εγκυμοσύνης ....ζήλευε την Ναυσικά και τον Λευτέρη που δεν ξεκολλούσαν ο ένας από τον άλλο ...ακόμα θυμόταν πως την κοιτούσε ,όταν ήταν διακοπές λίγο πριν εκείνη γεννήσει ....αυτό ήθελε και εκείνη ....

Εύα : θα σε συγχωρέσω γιατί και εγώ φοβάμαι το ίδιο ...όμως θα πάρεις το συντομότερο τον γιατρό και θα τον ρωτήσεις ....θέλω να είμαστε φυσιολογικό ζευγάρι Μάκη ....

Της το υποσχέθηκε και με την υπόσχεση αυτή τους πήρε ο ύπνος αγκαλιασμένους ....

Ο Νικηφόρος και η Δήμητρα πάλι ήταν τόσο ευτυχισμένοι ....

Μόλις πριν λίγα λεπτά ,είχαν πάρει την μικρή από κοντά τους και τώρα κάθονταν αγκαλιά στο κρεβάτι ,με δυο τεράστια χαμόγελα να φωτίζουν τα πρόσωπα τους ....

Νικ: είναι τόσο όμορφη ....και τόσο μικρή ....
Δ: δεν είναι μικρή ...κανονική είναι ....διαμαρτυρήθηκε ....
Νικ: ο μικρός του Λευτέρη ήταν επτά μηνών και ήταν μεγαλύτερος ....είπε ...
Δ: και για αυτό ακριβώς γεννήθηκε πρόωρα ....επίσης η δίκη μας είναι κοριτσάκι ...πρέπει να είναι μικροκαμωμένη ....
Νικ: δεν το είπα για κακό μωρέ Δήμητρα μου ...μην αρπάζεσαι ....απλά σκεφτόμουν πως θα την κρατάμε ....
Δ: εγώ πάντως μια χαρά την κράτησα ....Νικηφόρε ;....η Ναυσικά μου είχε πει πως εκείνη τον θήλασε αμέσως ...εμένα όμως δεν μου την έδωσαν να την ταΐσω ....λες να έχω κάποιο πρόβλημα και να μην μου το λένε;...
Νικ: όχι καρδιά μου ...τα περισσότερα νεογέννητα τα ταΐζουν με μπιμπερό για να μην ταλαιπωρούν την μητέρα που είναι κουρασμένη ...και η Ναυσικά την επομένη τον τάισε ....δεν θυμάσαι που ήταν στην θερμοκοιτίδα;...λες να ήταν νηστικός ;...

Η Δήμητρα γέλασε ...

Δ: ο Άγγελος νηστικός ;....θα είχε φάει τα σωληνάκια στην θερμοκοιτίδα ....συνέχισε και κρατούσε την κοιλιά της από τα γέλια ....

Ξαφνικά σταμάτησε και κοίταξε τον Νικηφόρο που είχε καρφωθεί και την κοιτούσε ....

Δ: έχω κάτι ;....
Νικ: μην σταματήσεις ποτέ να γελάς ....λάμπεις ολόκληρη όταν το κάνεις ....είπε και την φίλησε ....

Ένα φιλί γεμάτο αγάπη ...ένα φιλί ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που είχαν δημιουργήσει μια νέα ζωή .....

Ο Λευτέρης με την Ναυσικά ήταν αγκαλιασμένοι στο κρεβάτι ....
Τα μέλη τους μπλεγμένα ,όπως συμβαίνει με όλα τα ζευγάρια που έχουν αποκτήσει πλέον τόση οικειότητα μεταξύ τους ....

Ν: νομίζω πως ονειρεύομαι ....του ψιθύρισε ...πως το κάνεις αυτό ;...
Λ: είναι μαγικό ...της απάντησε στον ίδιο τόνο και άφησε το χέρι του να τρέξει στην ραχοκοκαλιά της, κάνοντας την να ριγήσει ....
Ν: σοβαρά μιλάω ...με κάνεις να νιώθω μοναδική κάθε φορά ....πως το κάνεις ;....
Λ: είναι πολύ απλό ....της απάντησε σοβαρά ...κάθε φορά σκεφτομαι πως είμαι με κάποια άλλη ....ξέρεις για να μην βαριέμαι ....

Το χαστούκι που έφαγε τον έκανε να πεταχτεί όρθιος ....

Λ: τρελάθηκες ;....
Ν: εγώ ;...άκουσες τι μου είπες ;....τυχερός είσαι που δεν ήμασταν στην κουζίνα ....

Έπιασε το μάγουλο του που έκαιγε ....

Λ: ρε Ναυσικά πλάκα έκανα ....είσαι σοβαρή ;....την πλησίασε ...
Ν: μην τολμήσεις ....είπε εκείνη και τυλίχτηκε με το σεντόνι ....
Λ: δεν μπορεί να πιστεύεις κάτι τέτοιο ....εκτός και αν εσύ βαρέθηκες και ψάχνεις δικαιολογίες ...είπε και την αγριοκοίταξε ....
Ν: εγώ ;...τον κοίταξε σαστισμένη ....
Λ: λες να μην σε ειδα πως κοιτούσες το γκαρσόνι στο κέντρο ;....άσχετα που έκανα τον βλάκα ....
Ν: δεν τον έκανες Λευτέρη ....είσαι βλάκας !!!....έξω από το δωμάτιο τώρα !!!!....
Λ: δεν πάω πουθενά.... με διώχνεις γιατί δεν αντέχεις να ακούς την αλήθεια ....
Ν: δεν το πιστευω αυτό που γίνεται ....πάω εγώ ....θα κοιμηθώ στο δωμάτιο του γιου μου ...και μην τολμήσεις να έρθεις μέσα ....
Λ:ο γιος σου ...λες και τον έκανες μόνη σου ...είπε ειρωνικά ....

Όμως όπως πήγε να σηκωθεί από το κρεβάτι ζαλίστηκε και παραλίγο να πέσει αν δεν την συγκρατούσε .....

Λ: είσαι καλά;...την ρώτησε με αγωνία και ξέχασε όλες τις βλακείες που έλεγαν νωρίτερα ....
Ν: γιατί ;....νοιάζεσαι ;...ρώτησε παραπονιάρικα ....
Λ: πάντα νοιάζομαι ....γιατί τσακωνόμαστε ;....είπε και την έκλεισε στην αγκαλιά του ...
Ν: εσύ το άρχισες ...είπε και τον φίλησε στο στήθος ....
Λ: εγώ είμαι χαζός όταν έχει να κάνει με σένα .....
Ν: με αγαπάς ;....
Λ: από την πρώτη στιγμή που σε ειδα ...και από τότε δεν υπήρχε καμία άλλη για μένα ....είπε και έψαξε τα χείλη της ....
Ν: είσαι ηλίθιος όμως ....είπε πάνω στα χείλη του ....
Λ: ναι ,άλλα κάνω πολύ καλό ....
Ν: ξέρω ...δεν χρειάζεται να το πεις ...είπε και του έκλεισε το στόμα ...

Το επόμενο πρωί ....

Ο μικρός έπαιζε ήσυχος στο πάρκο που είχε στήσει η Στέλλα στο σαλόνι ....

Ευκλ: κοίτα τον ....είναι τόσο γλυκούλης ....κοίτα Στέλλα, μου γελάει ...
Στ : δεν σου γελάει ...γελάει μαζί σου ....έχει διαφορά ....τον πείραξε η Στέλλα ...
Ευκλ: τι είναι αυτά που λες μπροστά στον εγγονό μου ;...
Στ : ναι λες και καταλαβαίνει ....
Ευκλ: Και βέβαια καταλαβαίνει ...είναι πανέξυπνος σαν την κόρη μου ....

Το μωρό είχε καθίσει και τους κοίταζε ....σαν να έβλεπε κουκλοθέατρο ....
Γελούσε και χτυπούσε παλαμάκια, μέχρι που ξαφνικά έβαλε τα κλάματα ....

Στ: τι έπαθες καλέ μου ;....πεινάς ;...είπε και τον πήρε αγκαλιά ...

Την κοίταξε με ματάκια βουρκωμένα ...

Αγγ: μα..μα...μα....και άρχισε να κλαίει πάλι ...
Στ : τον άκουσες ;...είπε μαμά ....του λείπει η Ναυσικά ....
Ευκλ: σιγά μην είπε και να την φωνάξουμε ...υπερβολική ....
Αγγ: μα...μα....μα....ξαναειπε ....
Στ: τώρα τον άκουσες ;....
Ευκλ: να τους πάρω τηλέφωνο ;...

Ο μικρός χτύπησε παλαμάκια και ο Ευκλείδης με την Στέλλα τον κοίταξαν με απορία ....

Ευκλ: βρε ζιζάνιο καταλαβαίνεις τι λέμε;...
Αγγ: μα...μα...μα... που συνοδευόταν από ένα φαφούτικο χαμόγελο και παλαμάκια που έλιωσαν τους παππούδες ....

Αμ: Δεν ήταν τέλειος ;...
Π: για τον γάμο λες ;...ναι πολύ ωραία ....αν και είχαμε και το απρόοπτο της γέννας ...
Αμ: καλός ήταν και ο γάμος ...για τον εγγονό μας μιλάω ...του φορούσαν αυτό το υπέροχο κουστουμάκι ....θέλει κούρεμα όμως ....

Ο Πέτρος την κοίταξε ....ακόμα θυμόταν την πρώτη φορά που η Ναυσικά τους είχε εμπιστευτεί το μωρό ....

Αμ: είσαι σίγουρη ;...είχε ρωτήσει η Αμαλία, όταν η Ναυσικά είχε παρουσιαστεί στην πόρτα της με το μωρό αγκαλιά και μια τεράστια τσάντα με τα απαραίτητα για την διανυκτέρευση του ...
Ν: και βέβαια ...εκτός και αν δεν θες ή αν δεν μπορείς ....
Αμ: και βέβαια θέλω ....αλλά η Στέλλα;....
Ν: θα πάνε με τον μπαμπά στο Ναύπλιο σε ένα γάμο και εγώ θέλω να κάνω έκπληξη στον Λευτέρη που γυρίζει το βράδυ από Λονδίνο ....έχουμε επέτειο ....είπε και κοκκίνισε ...
Η Αμαλία πήρε τον μικρό αγκαλιά και εκείνος της χαμογέλασε ...
Αμ: δώσε μου οδηγίες και κανόνισε να περάσεις καλά ...της είπε με σιγουριά ....

Από τότε ο μικρός είχε μείνει αρκετές φόρες μαζί τους και η Αμαλία τον είχε ερωτευτεί ...όμως και αυτός ο μπαγάσας τους έκανε να λιώνουν κάθε φορά ....

Π: θα τον κουρέψουν μετά την βάφτιση ...αλήθεια πότε θα γίνει ;.....
Αμ: φαντάζομαι μόλις μπορέσει η Δήμητρα ...δεν είχαν πει πως θα κάνουν και τον θρησκευτικό γάμο μαζί ;....
Π: ναι ....κάτι είχαν πει ....τι λες να πάμε στην Στέλλα για καφέ ;...
Αμ: και μετά λες για μένα ...τον πείραξε ....
Π: τι είπα ;....
Αμ: επειδή έχουν το μωρό θες να πάμε ....

Ο Πέτρος χαμογέλασε αθώα ....

Π: εγώ ;....

Η Ναυσικά ξύπνησε λίγο αποπροσανατολισμένη και με τα μέλη της να πονανε ....
Κοίταξε τον Λευτέρη που κοιμόταν ήρεμος και έφερε στο μυαλό της το προηγούμενο βράδυ ...Χαμογέλασε ικανοποιημένη όμως το χαμόγελο πάγωσε ...

Ν: αρχίσαμε πάλι ...είπε και ισα που πρόλαβε να πάει στο μπάνιο ....

Ο Λευτέρης με το τράνταγμα ξύπνησε ...

Λ: Ναυσικά ;....είπε και έτρεξε πίσω της ανήσυχος ....

Χαμογέλασε μόλις συνειδητοποίησε τον λόγο ...
Σε λίγο καιρό θα είχαν άλλο ένα μωρό στο σπίτι ...

Η πόρτα άνοιξε και βγήκε μια Ναυσικά χλωμή από μέσα ....

Ν: αυτά δεν μπορώ ....μουρμούρισε ...εσύ που είσαι γιατρός δεν μπορείς να ανακαλύψεις ένα φάρμακο για τις πρωινές αδιαθεσίες ;....ρώτησε και τον αγκάλιασε ....
Λ: δεν είναι η ειδικότητα μου ....άντε να κάτσεις λίγο και θα σου φέρω να φας κάτι ....
Ν: αγκαλιά θέλω ...και μετά να πάμε να πάρουμε το μωρό μας....θα τους έχει τρελάνει ....

Ο Λευτέρης την σήκωσε και βγήκαν στον κήπο ...έκατσαν στην κούνια και της χάιδευε τα μαλλιά ....

Λ: στους γονείς σου θα το πούμε ;...
Ν: δεν υπάρχει λόγος να το κρύβουμε ....θα τους το πούμε μόλις πάμε από εκεί ...
Λ: θα τα καταφέρουμε με δυο μωρά ;...
Ν: θα ζοριστούμε λίγο στην αρχή, αλλά είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουμε ....μόνο που θα πρέπει να περιορίσεις λίγο τα ταξίδια ....
Λ: αν σε ακούσει κανείς θα νομίζει πως είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι ....
Ν: είναι που όταν λείπεις μου φαίνονται ατέλειωτες οι μέρες ....

Η αλήθεια ήταν πως ο Λευτέρης είχε κάνει δυο επαγγελματικά ταξίδια τον τελευταίο καιρό και η Ναυσικά ζήλευε σαν τρελή ....
Ήξερε πως ήταν σοβαρά συνέδρια και εκείνος δεν είχε κάτσει παρά μόνο όσο ήταν απολύτως απαραίτητο , αλλά εκείνη έτρωγε τις σάρκες της και έσπαγε τα νεύρα των γύρω της ....

Το τηλέφωνο που χτύπησε διέκοψε την συζήτηση τους ...

Λ: έλα Στέλλα ...όχι δεν κοιμόμαστε ....πλάκα κάνεις ....

Ο Λευτέρης έκανε νόημα στην Ναυσικά και έβαλε το ακουστικό ανάμεσα τους για να ακούνε και οι δυο ....

Αγγ: μα...μα...μα...

Ν: κλείσε μαμά ερχόμαστε ....τον άκουσες ;....ντύσου Λευτέρη ...πάμε στο μωρό μας ....

O μπέμπης μόλις είδε την Αμαλία και τον Πέτρο, άρχισε να χτυπάει παλαμάκια ....

Στ: καλώς τους ...σε λίγο θα έρθουν και η Ναυσικά με τον Λευτέρη ....τους καλωσόρισε η Στέλλα ...
Αμ: ελπίζω να μην ενοχλούμε ....
Στ : όχι βέβαια ...ελάτε να φτιάξω καφεδάκια ....
Π: τι κάνει ο μικρός μπόμπιρας ;...
Ευκλ: Δεν θα το πιστέψετε ...ζητάει την Ναυσικά ....

Σαν επιβεβαίωση ακούστηκε και πάλι ο Άγγελος να λέει ....

Αγγ: μα...μα...μα...

Π: κιόλας ;...δεν είναι νωρίς ακόμα για να μιλήσει ;....
Ευκλ: από ότι φαίνεται όλα νωρίς τα κάνει αυτό το παιδί ...

Και κάπως έτσι ο μικρός Άγγελος απολάμβανε την προσοχή των παππούδων του, μέχρι να φτάσει η μαμά και ο μπαμπάς ....

Η Δήμητρα καθόταν με την μικρή αγκαλιά ....
Ο Νικηφόρος είχε πάει να της φέρει κάποια πράγματα που του είχε ζητήσει και έτσι είχαν την ευκαιρία να τα πουν λίγο μάνα με κόρη ....

Δ: εγώ που λες είμαι η μαμά σου και τώρα είναι ευκαιρία να γνωριστούμε ....είπε σιγανά στην μικρή που την κοιτούσε ....εσύ είσαι η Μαίρη η μικρότερη ...θα έχεις το όνομα της μητέρας μου ...η γιαγιά δεν ζει πια και ήταν επιθυμία του παππού ,να πάρεις το όνομα της ....τώρα που σε κοιτώ της μοιάζεις και λίγο ....είπε και της χάιδεψε την κοιλίτσα ....

Πόσο απίστευτο είναι να κουβαλάς μέσα σου εννέα μήνες ένα μωρό και τώρα να το έχεις στην αγκαλιά σου ;...ένα μικροσκοπικό ανθρωπάκι που σε χρειάζεται .....σκέφτηκε ...

Ο Νικηφόρος είχε γυρίσει και στεκόταν στην πόρτα και χάζευε τις γυναίκες της ζωής του ...

Δ: είμαστε πολύ τυχερές Μαιρούλα, γιατί έχουμε και έναν μπαμπά που μας αγαπαει πολύ ...την άκουσε να λέει στο μωρό ....βέβαια και εμείς τον αγαπάμε ,αλλά δεν θα του το δείχνουμε και πολύ για να μην μας έχει και για σίγουρες ....

Νικ: τι είναι αυτά που λες στο παιδί ;....την ψευτομάλωσε και εκείνη του γέλασε ....
Δ: πότε ήρθες ;....
Νικ: πάνω στην ώρα για να ακούσω τα τέρατα που λες στην κόρη μου ...είπε και φίλησε το κεφαλάκι της μικρής ....
Δ: τι κρατάς εκεί ;...είπε και κοίταξε ένα τσαντάκι που δεν είχε ξαναδεί ...

Ο Νικηφόρος έκατσε δίπλα της ...το τσαντάκι δεν μαρτυρούσε το περιεχόμενο του ...

Νικ: αυτό κυρία Λαζάρου είναι ένα κολιέ ....είπε και έβγαλε από μέσα ένα μενταγιόν με μια πέτρα που είχε το σχήμα από δάκρυ ....
Δ: τι όμορφο που είναι ....
Νικ: η μητέρα μου λίγο πριν πεθάνει μας είχε αφήσει από ένα κόσμημα στον καθένα ....εγώ πήρα το μενταγιόν ....ήταν τα δυο κοσμήματα που της είχε χαρίσει ο πατέρας μου, όταν μας γέννησε και η επιθυμία της ήταν να τα δώσουμε στις γυναίκες μας, όταν θα έκαναν το πρώτο τους παιδί .....

Η Δήμητρα είχε βουρκώσει ....

Νικ: τώρα λοιπόν είναι δικό σου και κάποια στιγμή θα είναι της Μαίρης ....είπε και της το πέρασε στο λαιμό ,αφήνοντας ένα φιλί όπως το κούμπωνε ....
Δ: κάτι τέτοια κάνεις και άντε εγώ μετά να τηρήσω αυτά που έλεγα στην κόρη μου ....αυτός είναι ο μπαμπάς αγάπη μου ...και όταν είναι τόσο γλυκός ,δεν μπορούμε να μην του δείχνουμε ποσό τον αγαπάμε ...είπε στο μωρό και γύρισε να φιλήσει τον άντρα της ....