Ελευθερία

     6:30 η ωρα πατήσαμε το πόδι μας στην Ρόδο.
Ποτε πρόλαβε να τα κανονίσει ολα αυτα και χωρίς να καταλαβω τίποτα?!

      Ελευθερία<< Πως ήξερες οτι ο Ντίνος εχει σπίτι στην Ρόδο?!>> ειναι το πρώτο πράγμα που ρώτησα μόλις παρκαρε εξω απο το σπιτι.
    Γιώργος<< Well... τα παιδιά ήξεραν οτι κανονιζα κατι και μου ειπε οτι μπορούσα να ερθω..>> βγάζει τις βαλίτσες μας.
    Ελευθερία<< Οργανωμένο το έγκλημα δηλαδή..>> σχολιάζω πιάνοντας την βαλιτσα μου.
    Γιώργος<< Εϊ Εϊ Εϊ.... δεν κουβαλάς τίποτα! Πάρε τα κλειδιά και θα φερω εγω τις βαλίτσες.>> με φιλάει στο μάγουλο.
<< Καλα για τρεις μερες είπαμε τι κουβαλάς εδω μεσα?!>> παραπονιεται
Κανω πως δεν τον ακουω και προχωράω μπροστά.

    Το σπίτι του Ντίνου είναι υπεροχο.
Καλα δεν περίμενα και τίποτα αλλο απο τον κυριο τέλειο!
Είναι τεράστιο, με υπερ εξελιγμένη κουζίνα, πολλα δωμάτια, πισίνα και υπέροχη θέα... Βασικά το σπίτι βρίσκεται σε λόφο οπότε φαίνεται ολη η Ρόδος απο εδω.

    Γιώργος << Τι σκέφτεστε κυρία Ιωάννου?!>> με αγκαλιάζει και ακουμπάει το κεφαλι μου στην καμπύλη του λαιμού μου.
    Ελευθερία<< Τίποτα... Σ' ευχαριστώ για ολο αυτο.>>
   Γιωργος<< Για σ' ενα τα πάντα !
Η ωρα ειναι 7:00.
Τι λες να φάμε κάτι?!
Εγω μαγειρεύω!>> λεει και γελαμε
    Ελευθερία<< Το ξέρεις οτι αυτο ειναι γελοίο ετσι?! Εγω ειμαι η σεφ!>>
Γιώργος<< Ναι αλλα μου αρεσει να σε υπηρετω! Παμε μεσα τωρα>>

     Ο Γιώργος δεν ξερει να μαγειρεύει πολλά. Τα βασικά μόνο αλλα μου αρεσει να τον παρακολουθώ να προσπαθεί.
Φοράει ενα τζιν ξεβαμενο με σκισηματα και εχει σηκώσει τα μανίκια του πουκάμισου του.
Εχει και τα τρία πρώτα κουμπιά του ξεκούμπωτα...
Nιαρρρρ !!

     Ελευθερία<< Είσαι πολυ σεξι ετσι>> παω πισω του και βάζω τα χέρια μου στις πισω τσέπες του παντελονιου του.
Αφου ειναι ρε παιδια τι να κάνουμε?! Και αυτο το παντελονι του κάνει ενα κωλαρακι... αχ βαχ!
   Γιώργος<< Εε.. μμμ... Ελευθερία... μην τα κανεις αυτα γιατι δεν πρόκειται να φαμε...>> τραβάει τα χέρια μου γυρο απο την μεση του.
     Ελευθερία<< Δεν με πειράζει και πολυ ξέρεις...>> λεω αισθησιακα μπας και τον καταφέρω αλλα...
     Γιώργος<< Ναι αλλα πειράζει τον γιο μου πήγαινε στρώσε τραπέζι μέχρι να βαλω την καρμποναρα στα πιάτα>> με φιλάει στο μάγουλο.
Πφφ... τωρα που το λεει.. καρμποναρα είναι αυτη... δεν πειράζει θα ξανα προσπαθήσω μετά...!

     Φάγαμε σε ενα ευχάριστο κλίμα, υπο το φως των κεριων στο μπαλκονι.
Τωρα θυμάμαι πως με κατάφερε και τοτε.

    Κάποια στιγμή ειπε οτι θα παει να κάνει ενα μπάνιο και ετσι εγω βρικα την ευκαιρία να ετοιμαστω.

    Φόρεσα ενα λεπτό και κοντό, άσπρο νυχτικο και άφησα τα μαλλιά μου λιτά.
Ευτυχώς που πήρα κοντα και τις κρεμες μου.
Απλωσα παντού πανω μου την κρέμα καραμέλα μπισκότο και έκατσα στον καναπέ να τον περιμένω...
Για να σε δουμε Γιωργάκη..

    Ακουω την πόρτα να ανοίγει και κάθομαι γρήγορα στον καναπέ σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Πολυ δεν αργεί?!

     Γιώργος<< Επ μωρο μου... τι.. τι κάνεις εκεί?!>> με κοιτάει και ξεροκαταπινει.
     Ελευθερία<< Κάθομαι...>> λεω αθώα και τον παρακολουθώ να περνάει το χέρι του μεσα απο τα μαλλιά του.
Μωρε θα σε κανω εγώ Γιωργάκη...
    Γιώργος<< Ω - Ωραια... Δεν κρυώνεις?!>> κάθεται στην ακρη του καναπέ.
    Ελευθερία<< Οχι γιατι?!>> λεω οσο πιο αθώα μπορώ.
     Γιώργος<< Γιατί τα έχεις βγάλει ολα εξω!>> ξεσπάει. Γυρίζω και τον κοιτάω προσπαθώντας να μην γελάσω. Ο καημένος εχει υδροσει.
    Ελευθερία<< Εγω πάλι εχω σκάσει. Νιώθω... Νιώθω να καίω..>> σκυβω και του ψιθυρίζω.
Παει να σηκωθεί αλλα τον τραβάω πίσω και πιο κοντά μου.
<< Που πας μωρο μου?!>> τον φιλαω χαλαρά αλλα αισθησιακα στον λαιμό.
      Γιώργος<< Που... πουθενά... εγω απλα...εεε...>> τον λυπάμαι.
Δεν ξέρω γιατί προσπαθεί να κρατηθεί αλλα δεν τα καταφέρνει.
Οχι αγάπη μου. Ο γάμος ηταν όπως τον ήθελες εσυ αλλα στην πρώτη νύχτα εγω κάνω παιχνίδι.... και οι ορμόνες μου πάρτι αλλα υγεία!

    Αφού βεβαιωθω οτι κάθεται καλα, με αργές γατησιες κινήσεις κάθομαι πανω του με τα πόδια μου δεξιά και αριστερά απο τα δικα του.

     Του χαμογελάω πονηρά και μετα αρχίζω να τον φιλάω.
Τωρα αρχίζει η αποπλανηση...
Τον φιλάω πολλες φορες στα χείλη αλλα χωρίς να του δινω πρόσβαση στο στόμα μου.
     Τα χέρια του δενονται γύρω από την μεση μου και με κρατάει σταθερή για να βαθυνει το φιλί.
Αυτο ηταν... το κάστρο έπεσε... και ο Γιωργάκης σηκώθηκε..!

    Γιώργος<< Ααχχχ... Ελευθερία... σταματα. Σταμάτα!>> σκυβει το κεφαλι του πανω στο στήθος μου.
    Ελευθερία<< Τι έγινε τώρα?!>> ρωταω.
Κουνάει το κεφαλι του και εγω χαϊδεύω το μάγουλο του.
    Γιώργος<< Γιατί έκλαιγες?! Πριν...
Πριν έρθεις στο δημαρχείο..>> με κοιτάει στα μάτια.
Τρίβω το κουτελο μου και τραβιεμαι πισω στον καναπέ, διπλα του...
    Ελευθερία<< Που το...>>
    Γιωργος/Ελευθερία<< Ο Σπύρος!>> λεμε ταυτόχρονα.
    Γιώργος<< Θα μου πεις ?!>>
Γυρίζω οκλαδον πανω στον καναπέ με τα χερια μου να αγκαλιαζουν την κοιλια μου.
   Ελευθερία<< Γιατι σ' αγαπώ. Και γιατι δεν ηθελα να παντρευτουμε μονο για την απαλλαγή βλακα!
Ξερεις πως περίμενα τα λογια που μου είπες στο δημαρχείο?! >> λεω με παράπονο σαν παιδάκι.
    Γιώργος<< Συγνώμη ουρανε μου.
Έπρεπε να σου ειχα μιλήσει απο την αρχη. Ούτε εγω ήθελα εναν γάμο παρωδία απο την στιγμή που αγαπιομαστε και θελαμε να παντρευτουμε κανονικά>> χαϊδεύει τα μαλλιά μου και βάζει μια τουφα πισω απο το αυτί μου.
<< Με συγχωρείς?!>> ρωταει
    Ελευθερία<< Ααα δεν ξέρω... κατι πρεπει να κάνεις για να με πισεις...>> λεω και γελαμε.
    Γιώργος<< Αν ειναι ετσι...>> βαζει το χέρι του στον ζβερκο μου και με τραβάει σε ενα αγριο παθιασμενο φιλι
Με αφήνει χωρίς ανάσα και μετα φιλάει στην κοιλιά μου.
<< Τωρα ?!>>
    Ελευθερια<< Μμμ λιγο ακόμα νομίζω...>> γελαω και τον φιλάω.
Τον αφήνω να έχει το πανω χέρι και ξαπλωνω πισω στον καναπέ παίρνοντας τον μαζι μου.
    Γιώργος<< Δεν το πιστεύω οτι χρωστάω τον γαμο μου στον Σπύρο>> σχολιάζει
     Ελευθερία<< Χαχαχαχαχχα.... και του χρωστάς πολλα κύριε!>> τον χτυπάω στο στήθος.
    Γιωργος<< Παρα πολλα μωρο μου>> Αρχίζουμε παλι να φιλιομαστε με τα χέρια του να περνούν μεσα απο το νυχτικο μου και να με χαιδευουν παντου.
Κάποια στιγμή το χέρι του μπήκε μεσα απο το λεπτό, άσπρο σλιπακι μου και άρχισε να χαιδεύει τον πυρήνα της θυληκοτητας μου.
   Ελευθερία<< Γιώ...Γιώργο..>> τον σταματάω οταν μου το βγάζει.
Δεν θα κανω sex στον καναπέ του Ντίνου!
    Γιώργος << Σςςς... παμε πανω>> με σηκώνει με τα πόδια μου γύρω απο την μέση του και ανεβαίνει τα σκαλιά.
Στον πανω όροφο υπάρχει ενα διάδρομος με κεριά που οδηγούν σε ενα δωμάτιο.
Με αφήνει κάτω και τον κοιτάω παραξενεμενη.
<< Παμε...>> μου πιάνει το χέρι και μπαινουμε μεσα στο δωμάτιο.
Παντού γυρω ειναι αναμενα κεριά και σκορπισμενα ροδοπεταλα...

    Ελευθερία<< Πότε... αφου πριν..>> ποτε τα έκανε ολα αυτα?!
    Γιώργος<< Σου αξίζει να την θυμάσαι αυτη τη νυχτα για ολη σου τη ζωη.>> με αγκαλιάζει
    Ελευθερία<< Σ' αγαπώ πολύ.>> βαζω τα χερια μου στον λαιμό του και τον φιλάω.
    Γιώργος<< Μμμ ελα να μου το δείξεις όμως γιατί τοση ώρα πως δεν έμεινα στον τόπο...>> λεει και με τραβάει προς το υπερδιπλο κρεβάτι
Δοξασηηηηη!

   
     Ο συνδυασμός του σατεν παπλοματος με τα ροδοπεταλα ειναι το κάτι αλλο.
Ερωτησμος, Αισθισιασμος και Ερεθισμος.... o god!

    Το στόμα του και να χέρια του ταξιδεύουν αχορταγα πανω στο σώμα μου. Δεν αντέχω, τον θελω!
Τα χερια μου τραβάνε απότομα την μπλουζα του και μετα κατεβαίνουν στα κουμπιά του παντελονιου του.

     Γιώργος<< Ηρεμα... Σήμερα είναι η μερα σου... Η δική σου απόλαυση>> μου λεει και αφήνει ενα μικρό γλυκό φιλι στα χείλη μου.
Απομακρύνει τα χέρια μου και με ανασήκωνει για να μου βγάλει το νυχτικο.
     Ελευθερία<< Ααχ.. Γιώργο... Σε θελω... τωρα!>> λεω κτητικα.
    Γιώργος<<Ολα στον καιρό τους μωρο μου>> χαμογελάει και χαρίζει ενα μονοπάτι με τα φιλιά του προς τα κάτω.
Η γλώσσα του αρχίζει να χαιδεύει την δεξιά θηλη μου και η εξταση χτυπάει κόκκινο.
Γίνεται πιο αχορταγος και την ρουφάει με δύναμη.
Αυτό πονάει. Τα στήθη μου ειναι πολυ πρισμενα λόγο εγκυμοσύνης και δεν θα αντέξω πολυ.
      Ελευθερία<< Ααχ.... αα.... Γιω - Γιώργοοοοοοο>> αυτο ηταν.
Μια κραυγή και οι χυμοί του στηθους μου ειχαν βρεθεί στο στομα του...
Μόλις με θηλασε?!
     Γιώργος<< Ελευθερία αυτο ειναι..>> σήκωσε το κεφαλι του εντυπωσιασμενος.
     Ελευθερία<< Ναι....>> λεω ξεπνοα.
Χαμογελάει σατανικα και συνεχίζει με το αριστερό στήθος μου ενω ταυτόχρονα ανοίγει περισσότερο τα ποδια μου για να πάρει θέση ανάμεσα τους.

    Γενικά η διαδικασία του θηλασμού ειναι περίεργη αλλα το να σε θηλαζει ο αντρας σου ειναι το κατι άλλο.
Τοσο απολαυστικά επωδυνο.

    Σηκώνεται απο πανω μου και τον παρατηρώ να βγάζει το παντελονι του αλλα οχι το μποξερακι του.

     Γιώργος<< Είσαι υπέροχη>> με κοιτάει απο πανω μέχρι κατω.
Ξαπλωνει πανω μου και τον αγκαλιαζω.
Όσο αυτός με φιλάει σερνω τα χέρια μου στην πλάτη του και μετα στο λάστιχο απο το μποξερακι του.
     Ελευθερία<< Βγάλτο!>> σχεδόν φωναζω αγανακτησμενα.
Τον ακούω να γελαει και μετα το τραβαει κάτω και το βγάζει.
Βαζει τα χέρια του στην μέση μου και με γυρίζει ώστε να βρίσκομαι απο πανω.
     Γιώργος<< Ξερεις τι να κάνεις μωρό μου. Είμαι όλος δικός σου>>
Σκυβω δειλά και φιλάω στο στήθος και στους κοιλιακούς του ενω πολλες φορες τον γδερνω με τα δόντια μου.
<< Ελευθερία... με σκοτώνεις>> λεει μεσα απο ενα βουγκιτο.
Δεν θελω να του κάνω το χατήρι αλλα δεν αντέχω ουτε εγω άλλο.
Το χέρι μου πιάνει τον ορθομενο ανδρισμό του και τον οδηγεί μεσα μου
Με ενα αργο βαθύ κάθισμα τον νιώθω εκατοστό εκατοστό να μπαίνει μεσα μου.

     Οι ωθησεις μας γίνονται ταυτόχρονα, στην αρχή αργά αλλα μετα πιο γρήγορα και πιο απαιτητικά.
Τοσο που αισθάνομαι οτι θα εκραγω.

    Ελευθερία<< Γιώργοο...>> η φωνη μου βγαίνει με δυσκολία.
Με το ζορι κρατιέμαι.
Η εγκυμοσύνη ανεβάζει την αίσθηση του sex στα ύψη.
    Γιώργος<< Μαζι... μαζι κοριτσάκι μου.>> η ανάσα του ειναι κοφτη και συνεχής. Και ο ίδιος ειναι στα όρια.

    Ενα λεπτό μετα τελειώνουμε και οι δυο μαζί φωνάζοντας.

    Γιώργος<< Τι σκέφτεσαι?!>> χαϊδεύει τα μαλλιά μου.
Ακομα και μετα απο 15 λεπτα δεν μπορω να ανασανω...να κουνηθώ... να γυρίσω πίσω στον κανονικό κόσμο...
<< Ουρανε μου... ακόμα τρεμεις...>> με σφίγγει πανω του.
     Ελευθερία<< Μμμμ...>>
     Γιωργος<< Μπα ζει...>> γελάει και με φιλάει.
    Ελευθερια<< Σκάσε!>> τον χτυπάω στον ώμο και σηκώνομαι λόγο μιας ενόχλησης στην κοιλιά μου.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα και πιεζω το σημείο που με πονάει
    Γιώργος<< Τι έγινε?! Πονας?!
Να... να παμε στο νοσοκομείο?! Τι?!>> σηκώνεται και με βοηθάει να κάτσω καλύτερα στο κρεβάτι.
Ανησυχεί πολύ ο καημένος.
     Ελευθερία<< Ηρέμησε.. ηρέμησε... απλα κλωτσαει πολυυυ... και δυνατά>> για ποδοσφαιριστης παει δεν εξηγείται αλλιώς.
     Γιώργος<< Αααα... εεε... ελα να ξαπλωσουμε και να ηρεμήσεις... βαθιές ανάσες...>> Λεει και με βαζει στην αγκαλιά του χαϊδευοντας την κοιλια μου.
<< Πφφ... δεν έπρεπε να κουραστείς ετσι... έπρεπε να προσέχουμε... έπρεπε να σας προσέχω>> κατσουφιαζει.
     Ελευθερία<< Δεν είναι τίποτα. Σταματα. Και πες μου τωρα οτι δεν σου άρεσε κιόλας>>
    Γιώργος<< Ξερεις οτι μου άρεσε αλλα... Ελευθερία είσαι έγκυος...>> κατεβαίνει πιο κάτω και φιλάει την κοιλια μου.
<< Και δεν θελω να υπάρξει πρόβλημα με την εγκυμοσύνη>>
    Ελευθερία<< Εχω μιλήσει με την Κέλλυ και εχω ενημερωθεί. Δεν υπάρχει πρόβλημα να κανω sex μέχρι τον 8ο μηνα... ελα να δεις κάτι τώρα>> βολευομαι καλύτερα. Αφου ο μικρός ειναι ξύπνιος ειναι ευκαιρία να τον δούμε.

     Χτυπάω απαλά την κοιλιά μου με το δάχτυλο μου δυο φορές και περιμένω.
Αμέσως μετά ο μικρός πιέζει απο μεσα και φαίνεται το χεράκι του.

      Γιώργος<< Ουαου... το...το χεράκι του...>> Ειναι έτοιμος να κλαψει.
Του εχει στιχησει πολυ που δεν ήταν στην πρώτη εγκυμοσύνη και τωρα προσπαθεί να αποκομισει οσα περισσότερα μπορει.
<< Το πιστεύεις οτι θα αποκτήσουμε παιδάκι?!>> χαμογελαει και σχηματίζει κύκλους με τα ακροδάχτυλα του στην κοιλιά μου
      Ελευθερια<< Μωρό μου έχουμε παιδάκι... την Μαριλια.... την θυμάσαι?!>> γελάω.
     Γιώργος<< Ξεχνάω εγω την πριγκιπισσα μου?! Αλλα τώρα περιμένουμε τον γιο μου>> μοιράζει τυχαία φιλιά στην κοιλιά μου.
<< Ξέρεις... δεν μου ειπες ποτε για τα τατουάζ σου... εσυ φοβοσουν τις βελόνες...>>
       Ελευθερια<< Δεν εχω πολλα να πω... Ναι φοβόμουν και ειπα να ξεπεράσω τον φοβομου>> λεω περήφανα γιατι οχι μονο καταφερα να ξεπερασω τον φόβο μου τωρα κάνω τατου για πλακα
     Γιώργος<< Και τα κατάφερες πολυ καλα... ποιο έκανες πρώτο?!>> ξαπλωνει στην κοιλιά μου .
   Ελευθερια<< Πρωτο έκανααα....αυτο στο πλάι... για προφανής λόγους.>> λεω. Πρόκειται για μια γραμμή που λεει " fear is mind killer"

<< Το εκανα 2 μήνες μετα αφου είχες φύγει...δεν ηξερα οτι ήμουν έγκυος ακόμα.... Μετααα...έκανα το κλειδί.
Τρις μήνες μετα την γέννα.
Ειναι.. ειναι πανω απο την δεξιά ωοθηκη που μου αφαίρεσαν.>> αυτο το τατουάζ το ειχα κανει περισσότερο για να καλύψω την ουλη που είχα
<<Το γιν - γιαν το εκανα περσι τον Μάρτιο. Άρεσε πολυ στην Μαριλια και εγω ήθελα ενα ακομα τατουάζ οποτε πήγαμε μαζί.
Τουλάχιστον ειμαι σίγουρη οτι η κόρη μου δεν θα κάνει ποτε τατουάζ.>> σχολιάζω.
Η Μαριλια μολις είδε την διαδηκασια τρόμαξε πολυ και δεν νομίζω να το δοκιμάσει ποτε.
     Γιώργος<< Το καλό που της θελω!>>
     Ελευθερια<< Είσαι χαζομπαμπας τελικά>> χαϊδεύω τα μαλλιά του.
     Γιώργος<< Τιμή μου και καμάρι μου.>> λεει και μου δίνει ενα φιλί στα χείλη.
<< Για συνέχισε! Τοοο τελευταίο τατουάζ.... το διαβολακι...>> μου κλείνει το μάτι.
Το διαβολακι ειναι το κρυμμένο  τατουάζ μου λογο του σημείου που ειναι.
     Ελευθερία<< Ε αυτοοο... ξερεις τωρα... ειχα πιει κιόλας... και ηταν και αυτός... ε ρε μωρο μου...>> το παίζω αθώα και γλυκιά αλλα στην πραγματικότητα προσπαθώ να τον πειράξω.
     Γιώργος<< Αχα... και για πες μου ουρανε μου..ποιοοος ηταν αυτος?!>> τσιτωνεται. Κάθεται διπλα μου και σταυρώνει τα χερια του.
Ζήλεψε ρεεεε !!!
     Ελευθερία<< Ενας γατουλη μου... τι τα θες τώρα... πάντως μου άρεσε πολυ το σχέδιο και το έκανα>>  τον φιλαω στο μάγουλο.
      Γιώργος<< Να το και το γατουλης... Ελευθερία δεν μου απαντάς στην ερώτηση! Ποιος σου έκανε το τατουάζ και που τον γνωρισες!>> φωνάζει.
Εγω αρχίζω να γελάω.
      Ελευθερία<< Πλακα σου κανω βλακα! Γυναίκα μου το έκανε και... δεν ξερω γιατί ακριβώς το εκανα...>> 
      Γιωργος<< Ωραια! Και.. και πόσοι το εχουν δει?!>> ρωταει τρομαγμενος κάπως?!
Οπα τωρα θα θημωσω εγω.
     Ελευθερία<< Αρκετοί! Εντάξει τώρα?!>> λεω νευριασμενα και ξαπλωνω πλάτη σε αυτόν.
Ακου εκει πόσοι το έχουν δει.
Εγω φταίω που μετα απο αυτον δεν ειχα ουτε ενα ραντεβού!
     Γιώργος<< Αρκετοί λεει! Μην μου γυρνάς εμένα την πλάτη!>> Με σκουνταει.
<<Ελευθερία σου μιλάω!>> με γυρίζει απότομα.
     Ελευθερία<< Είσαι μεγάλος μαλακας! Ασε με!>> του φωναζω.
     Γιώργος<< Κλαις...??! Γιατι....
Συγνώμη...>> με αγκαλιάζει.
     Ελευθερία<< Εγω φταίω που ημουν πιστή βλακα!>>
     Γιώργος<< Εντάξει συγνώμη... απλα η σκέψη και μόνο... με τρελαίνει...
Σ' αγαπάω.... πολυ...>> φιλιομαστε.
<< Εσυ?! Δεν μ' αγαπας?!>> Αχ αυτο το κουταβισιο βλέμμα...
     Ελευθερία<< Σ' αγαπώ βλακα...
Ελα να κοιμηθουμε τωρα μπας και κοιμηθεί και ο γιος σου>> ξαπλωνω πανω του
     Γιώργος << Εντάξει... καληνύχτα μωρο μου>>

        Hello.... it' s me...

Tι με κάνετε?!
Εγω καλα... παιδιά ενας μηνας για πανελλήνιες 😨
Δεν θελωωωωω😢😟

     Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?!
Επιτέλους ειναι μαζι και καλά
Και εγω έβαλα ρομαντικό κεφάλαιο νσι για μενα ειναι πρόοδος

Πολλες ορεξουλες η Ελευθερία 😈

     Spoiler :  Δυο ατυχήματα... μια επιστροφή στην πραγματικότητα και το survivor?!

Τι παίζει?!😂😈

Αυτα
Δεν ξερω ποτε θα ξανα βαλω

~ Kisses Bitches ♡ ~