"Η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα."

Λόρδος Άκτον, 1834-1902, Άγγλος ιστορικός

•Την προηγούμενη φορά•

"Είναι όλα έτοιμα ;"

Οι σκέψεις της Sui-Feng διακόπηκαν απότομα όταν άκουσε μια βαριά αντρική φωνή από την κατεύθυνση του κήπου . Με την άκρη του ματιού της είδε μια ομάδα έξι στρατιωτών κοντά στην λίμνη με τα ψάρια Koi . Φορούσαν λευκή πανοπλία και από μέσα μαύρα ρούχα , ενώ τα πρόσωπά τους καλύπτονταν με μάσκες .

"Παράξενο . Αυτοί είναι από το Τάγμα του Yu-Hon . Υποτείθεται πως βρίσκονται σε αποστολή στα σύνορα με την Xing . Τί δουλειά έχουν εδώ ;"

Ευτυχώς οι πυλώνες του διαδρόμου ήταν αρκετά μεγάλοι για να κρύψουν την παρουσία της και ο φωτισμός ήταν περιορισμένος . Εκμεταλλευόμενη την ευκαιρία , παρακολούθησε την συζήτηση μεταξύ των στρατιωτών από ασφαλή απόσταση .

"Ναι . Όλοι έχουν πάρει τις θέσεις τους . Περιμένουμε τις διαταγές σας , Soo-Jin sama ."

Αν υπήρχε κάτι που χαρακτήριζε τέλεια τον Kan Soo-jin, τότε αυτό ήταν η απύθμενη φιλοδοξία του.

Πάντα κυνηγούσε το τέλειο, το καλύτερο, το ανώτερο. Και, ανεξαρτήτως της μεθόδου που χρησιμοποιούσε, πάντα έπαιρνε αυτό που ήθελε.

Ως δευτερότοκος γιος του προηγούμενου ηγέτη της Φυλής της Φωτιάς δεν είχε καμιά ελπίδα να αναρριχηθεί σε μεγαλύτερα αξιώματα. Ωστόσο, μέσα από σωστά οργανωμένες συνομωσίες, κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να αποκληρώσει τον μεγάλο του αδερφό και να τον ορίσει διάδοχό του.

Κι έτσι, εκεί που δεν είχε τίποτα, απέκτισε τα πάντα.

Είχε υπό την κυριαρχία του μια μεγάλης έκτασης γη, ένα μεγάλο στρατό που τον ακολουθούσε με τυφλή υποταγή, την ομορφότερη κόρη του πλουσιότερου συμμάχου του ως σύζυγο και μητέρα των δύο γιων του, Kyo-ga και Tae-jun.

Υπήρχε μόνο ένα πράγμα που τον χώριζε από την απόλυτη επιτυχία.

Να γίνει το δεξί χέρι του βασιλιά.

Ο έμπιστος στρατιωτικός του σύμβουλος.

Ο μέντορας των μελλοντικών διαδόχων.

Και, ίσως με το πέρασμα του χρόνου, αντιβασιλέας.

Ακόμα κι αν δεν πετύχεναι αυτό το σχέδιο, είχε και δεύτερη λύση.

Θα κέρδιζε αρκετά την εμπιστοσύνη της βασιλικής οικογένειας, ώστε ένας γάμος μεταξύ των γιων του με τις δίδυμες πριγκίπισσες να ήταν εξασφαλισμένος με σιγουριά.

Όμως, όλα άλλαξαν εκείνη την μοιραία νύχτα.

•Τέσσερα χρόνια πριν•

Όπως όλοι όσοι ήταν παρόντες στην αίθουσα του θρόνου εκείνη την ημέρα, ο Kan Soo-jin ήταν αρκετά προβληματισμένος με τα αινηγματικά λόγια του Βασιλικού Ιερέα.

Όσο κι αν προσπαθούσε να δώσει μια λογική εξήγηση για την ερμηνεία του χρησμού, δεν τα κατάφερε.

Αφήνοντας ένα ελαφρύ αναστεναγμό, έστρεψε το βλέμμα του στον νυχτερινό ουρανό. Ήταν ασυνήθιστα λαμπρός συγκριτικά με τις συνηθησμένες νύχτες. Κι αυτό δεν οφειλόταν στην πανσέληνο. Πηγή αυτής της λαμπρότητας ήταν ένα κόκκινο αστέρι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ πριν.

Ήξερε ότι υπήρχε κάποια σύνδεση με τα σημερινά γεγονότα, αλλά δεν καταλάβαινε πως.

Πραγματικά έπρεπε να σταματήσει. Τόση πολύ σκέψη σε μια μέρα είχε ήδη αρχίσει να του προκαλεί πονοκέφαλο.

Ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει το Παλάτι, όταν παρατήρησε κάποιον λίγα μέτρα μακρυά του. Ήταν ο Πρίγκιπας Il, ο οποίος φαινόταν να απομακρύνεται από τα ιδιαίτερα διαμερίσματά του. Μόνος του.

Πού να πήγαινε τόσο αργά την νύχτα;

Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία του, ο Kan Soo-jin αποφάσισε να ακολουθήσει τον πρίγκιπα με την ελπίδα ότι θα αποκτούσε τις απαντήσεις που έψαχνε.

Όταν έφτασαν στον Ναό των Τεσσάρων Δράκων, ο Kan Soo-jin κρύφτηκε πίσω από τους πυλώνες της κεντρικής εισόδου. Θα χαρακτηριζόταν ως μια γελοία κρυψώνα από μέρους του, αν δεν είχε σύμμαχό του το σκοτάδι.

Μετά από μακρά αναμονή, ο πρίγκιπας κι ο ιερέας βγήκαν έξω και περπάτησαν κοντά στον κήπο. Τελικά, θα έπαιρνε τις απαντήσεις που ήθελε. Όμως, αντί για την αναμενόμενη συζήτηση, ο ιερέας προέτρεψε σιωπηλά τον πρίγκιπα να κοιτάξει τον ουρανό.

Τί στο καλό έκαναν;!

Αυτό δεν έβγαζε κανένα νόημα!

Ήξερε ότι έπρεπε να είχε ακολουθήσει τον πρίγκιπα στο εσωτερικό του ναού, αλλά έκανε την επιλογή να κρατήσει την παρουσία του μυστική.

Τώρα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα από το να ακούσει προσεκτικά την συνέχεια της συζήτησης.

"Ξέρω τι σκέφτεστε, Υψηλότατε. Πράγματι, δεν υπάρχει τέτοιο αστέρι στους γνωστούς σ'εμάς αστρικούς χάρτες."

Ξαφνικά, όλα άρχισαν να αποκτούν νόημα στο μυαλό του Soo-jin. Η απάντηση που έψαχνε βρισκόταν στο κόκκινο αστέρι που εμφανίστηκε στον ουρανό.

Ήθελε να μάθει περισσότερα.

Έπρεπε να μάθει περισσότερα.

"Γιατί με έφερες να το δω;"

"Το Πορφυρό Άστρο ανακάτευσε τους αστερισμούς και χάλασε την ευθυγράμμισή τους. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από σπάνιο. Είναι μοναδικό. Ένα σημάδι από τους Θεούς."

"Όμως, τί σχέση έχει αυτό με εμένα; Την οικογένειά μου; Τα παιδιά μου;"

"Υψηλότατε, σ'ολόκληρη την ιστορία του έθνους μας, υπάρχουν μόνο δύο περιπτώσεις, στις οποίες έχει παρατηρηθεί αυτό το φαινόμενο. Σήμερα εμφανίστηκε με την γέννηση των δίδυμων πριγκιπισσών. Ωστόσο, σύμφωνα με ιστορικά αρχεία που φυλάσονται στον Ναό των Τεσσάρων Δράκων, η πρώτη θέαση του Πορφυρού Άστρου αναγράφεται δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Την ημέρα που ο Βασιλιάς Hiryuu απαρνήθηκε την αθανασία του κι έγινε θνητός."

Όχι...

Δεν μπορούσε να εννοεί...

Ήταν αδύνατον...

"Εννοείς...;"

"Ναι. Ο Βασιλιάς Hiryuu μετενσαρκώθηκε στην πρωτότοκη κόρη σας, την πριγκίπισσα Yona."

Η μνήμη αυτού του περιστατικού έκανε το αίμα του να βράζει από θυμό.

Η Φυλή της Φωτιάς ήταν δημιούργημα του Βασιλιά Hiryuu. Όλοι στην οικογένειά του ήταν άμεσοι απόγονοι του Βασιλιά Hiryuu. Στις φλέβες του κυλούσε το θεϊκό αίμα του θρυλικού βασιλιά. Η σκέψη και μόνο ότι για αιώνες από την ίδρυση του Βασιλείου Kouka υπηρετούσαν κάλπικους βασιλείς όταν στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο, τον τρέλαινε.

Ήταν τότε που πήρε μια μεγάλη απόφαση.

Θα έπαιρνε στα χέρια του το γενεσιουργό του δικαίωμα.

Θα εγκαινίαζε μια νέα εποχή ως Νέος Βασιλιάς Hiryuu και θα οδηγούσε την φυλή του πίσω στην παλιά της αίγλη.

Στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν, ο Kan Soo-Jin επικεντρώθηκε κυρίως στην ενίσχυση των δυνάμεων του στρατού, με αποτέλεσμα την πρόκληση ανισότητας στην κατανομή του πλούτου μεταξύ μάχημων και αμάχων πολιτών. Επιπλέον, έκανε μια απόλυτη διαταγή για την αποστολή νεαρών ανδρών στην Saika, την οποία, εάν παρέβαιναν, θα τιμωρούνταν αυστηρά.

Απόψε ήταν η μεγάλη στιγμή.

Επιτέλους, θα έθεται σε εφαρμογή το σχέδιό του.

Οι μισοί του άντρες μεταμφιεσμένοι ως άντρες του Πρίγκιπα Yu-Hon κατευθύνονταν προς τον Ναό των Τεσσάρων Δράκων έτοιμοι να σφάξουν κάθε ιερέα που έβρισκαν στον δρόμο τους.

Οι άλλοι μισοί μεταμφιεσμένοι ως αντάρτες προκαλούσαν αναταραχές στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα, δίνοντάς του έτσι την ευκαιρία για την τελική φάση του σχεδίου.

Την δολοφονία των βασιλικών παιδιών.

Το γεγονός ότι η σύζυγος κι ο γιος του Πρίγκιπα Yu-Hon διέμεναν στο Παλάτι μέχρι την επιστροφή του από το Βασίλειο Xing, έκανε το σχέδιό του ευκολότερο.

Σκοτώνοντας και τα τρία παιδιά, αυτομάτως η διαδοχή του θρόνου περνούσε στα χέρια του από την στιγμή που είχε δύο γιούς.

Ο Yu-Hon θα καταδικαζόταν σε θάνατο για προδοσία.

Ο Il θα καταρρακονώταν από τον χαμό των παιδιών του και ίσως πέθαινε από κατάθλιψη.

Η Sui-Feng και η Yong-Hi θα περνούσαν το υπόλοιπο της ζωής τους σε μοναστήρι.

Κι ο θρόνος θα επέστρεφε στους νόμιμους κατόχους του.

Ναι. Ήταν το τέλειο σχέδιο.

Δεν μπορούσε παρά να χαμογελάσει θριαμβευτικά με τον αέρα του νικητή, δίνοντας στους άντρες του το θάρρος να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.

"Η μεγάλη στιγμή έφτασε, άντρες. Για την Φυλή της Φωτιάς και την δόξα του Hiryuu!"

"Ναι!"

~Μέχρι την επόμενη φορά~