Χρονια πολλα στον πρωταγωνιστή της καρδιας μου!
Παύλος
Ακολουθησα το αμαξι του Χαρη. Ήθελα να μαθω που ειναι το σπιτι της. Εστριψα για να παω σπιτι της θειας μου,μολις σιγουρευτηκα ποιο ειναι το δικο της.
Φεύγοντας πηρα αλλο δρομο για να περασω μπροστά απ το σπίτι της.
Κοβω ταχύτητα και ευτυχώς που το εκανα γιατί ενα μηχανάκι πετάχτηκε ξαφνικά. Ε όχι! Αυτος ειναι ο Μάκης! Είχανε ραντεβού κατω απ το σπίτι της.Ειναι ψευτρα. Μου εδωσε να καταλαβω οτι χωρισανε και τωρα ηταν εδω ΜΑΖΙ ΤΟΥ!
Σκέφτομαι να τον φιλαει οπως εμένα πριν και τρελαίνομαι . Πως μπορει να δίνεται ετσι σε εμένα και μετα να πηγαίνει μαζί του; Πηγαινω στο Domus και αυτος προπορευεται. Ποσο θα θελα να τον πλακωσω στο ξυλο και να τον λιωσω....αλλα αυτη φταίει...που ηθελε να το παίξει διπλό ταμπλο.
Μολις κατεβαινω απ το αυτοκίνητο νιωθω δυο χερια να με ακινητοποιουν και καποιος μου κλείνει το στομα με ενα πανί. Γαμωτο! Τραβάω με δύναμη τα χέρια μου και ξεφεύγω. Με χτυπανε ομως με δύναμη πισω στο κεφαλι πριν προλαβω να απομακρυνθω. Δεν μπορώ να αναπνεύσω καθώς το πανί ξανά βρίσκεται στο στομα μου.... ζαλιζομαι.
Λιγη ωρα πρίν
Τον κοιταζω τρομοκρατημενη και τον ρωταω τι εκανε. Δεν θελω ο Παύλος να πάθει κάτι εξαιτιας μου.
"Τιποτα ακόμη...." λεει και με τραβαει προς το πάρκινγκ. Προσπαθεί να με ξεγυμνώσει και του ρίχνω μια γονατια στα γεννητικά όργανα. Διπλωνεται και τρεχω προς την είσοδο. Με φθάνει μόλις παω να ξεκλειδώσω και αρχίζει να μου χτυπάει το κεφάλι στον τοίχο Προλαβα ομως να πατησω το κουδούνι. Η μαμα μου απάντησε και φωναξα ΒΟΗΘΕΙΑ! Εκείνος έτρεξε γρηγορα και πηδηξε τον φραχτη. Μπηκα μεσα και τον κοιτούσα απ το παραθυρο. Καβαλησε το μηχανάκι του που ήταν παρκαρισμένο στη πισω μερια και εξαφανίστηκε.
Ανεβηκα πανω γρήγορα ,αγκαλιασα την μαμα μου και αγνοωντας τις ερωτησεις της ,πηρα μπροστα της τηλέφωνο τον Χάρη. Αμέσως του ζητησα να βρει τον Παυλο και του ειπα τι εγινε. Τρελαθηκε και φωναξε οτι ο Μάκης θα φτύσει αιμα.
Τον παρακάλεσα να μην ψάχνει μόνος του γιατί ισως παθει κάτι και αυτός.
Η μαμα μου με ρωτούσε αν ειμαι καλά και με κοιταζε αν εχω χτυπήματα.
"Καλα ειμαι μαμα μου ! Δεν ποναω πολυ. Ευτυχως απαντησες στο κουδούνι γρήγορα "
Αργοτερα...
Πηγα και εκανα ενα ντους να χαλαρωσω. Στεγνωσα τα μαλλιά μου και ντυθηκα. Εβαλα μια μπλε φορμα και ενα μαυρο μπλουζακι για να ειμαι σε ετοιμότητα αν χρειαστεί να φύγω. Ενιωθα να μην με χωραει το δωματιο. Για πολυ ωρα πηγαινοερχομουν και μετα βγηκα στο μπαλκονι. Παίρνω τηλέφωνο τον Χαρη. Δεν το σηκώνει.
Παω διπλα στη μαμα μου που καπνιζε εξω και της ζηταω να παρει τηλεφωνο στη Χρυσα. Επειτα απο δυο λεπτά μαθαμε οτι ο Παύλος ειχε παει πριν κανα δυωρο απο εκει και ξαναεφυγε. Δεν ειπαμε τι πραγματικα συμβαίνει για να μην ανησυχησουν τζαμπα οι άνθρωποι. Απλα οτι του επεσε το πορτοφόλι του στο μαγαζι, αναφέραμε ως δικαιολογία και οτι το βρήκε ο Χάρης. Μετα απο μιση ωρα ανεπιτυχων προσπαθειων να μιλήσουμε με τον Χάρη ξαπλωσα στον καναπε. Συνέχεια έχω το νου μου, μηπως χτυπήσει το κινητο μου. Το κεφαλι μου πονάει απ τα χτυπήματα του Μάκη και ζαλιζομαι.
Χτυπησε το κινητό μου μετα απο δυο ωρες. Ηταν ο Δημος.
"Γκελη δεν εχω καλα νεα. Είμαστε στο νοσοκομείο. Μας χτυπησαν. Τα πραγματα δεν ειναι καλα....ελατε"
"ΤΙ;" η καρδιά μου σταματησε. "Πω..πως ει.. ναι ;" ειπα κλαίγοντας με λυγμούς.
"Ο Χάρης εχει ενα βαθυ τραυμα απο μαχαιριά και ψάχνουν να βρουν, μηπως βρήκε σε καποιο εσωτερικο οργανο.Ο Παύλος ομως δεν τα κατάφερε...."
"ΟΧΙ!" Φωναξα με οση δύναμη μου εμεινε.
Αφιερωμένο το κεφάλαιο στον αντρα μου!
Συγνωμη...ειναι μικρό αλλά δεν θέλω να βαλω περισσιες λεπτομέρειες και να το χαλασω.
Δυστυχώς δεν μπορώ να ανεβάζω συχνά γιατί λειπω διακοπές. Ισως απο Δευτέρα μπει το επόμενο....εκτός και αν βρω σημα 😤😤😤
Περιμένω σχόλια και μην ξεχνάτε να πατησετε το αστεράκι ...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top