Κεφάλαιο 14

Αγγελική pov
Η μητέρα μου μου τράβηξε το σεντόνι και το καλοκαιρινό αεράκι με πλημυρίσε. Σηκώθηκα ίσα, ίσα να πάρω το σεντόνι και να ξανά σκεπαστό, αλλά όχι δεν θα μου έκανε το χατίρι. Έπιασε την μία άκρη και εγώ κρατούσα την άλλη και ενώ ήταν πρωί αρχίσαμε να μαλώνουμε ποιός θα πάρει το σεντόνι. Ρε μάνα άσε το σεντόνι.
Καρολίνα: Όχι δεν το αφήνω πρέπει να σηκωθείς.
Αγγελική: Ωωω ρε μαμά έλεος, άσε με είναι Κυριακή.
Καρολίνα: Πρέπει να σηκωθείς να πλυθείς, να ντυθείς,να φάς γιατί σε περιμένουν οι Ανώτεροι να σου μιλήσουν.
Αγγελική: Τι? Μα γιατί? Για πιο λόγο? Εσύ πρέπει να ξέρεις. Μαμά γιατί με θέλουν?
Καρολίνα: Μπα!!! Δεν σου λέω. Θα τα μάθεις όλα στην ώρα τους. Άντε σήκω.
Αγγελική: Καλά... Καλά θα σηκωθώ.

Αγγελική pov
Σηκώθηκα έβαλα τίς παντόφλες μου και πήγα σιγά, σιγά στο μπάνιο να κάνω ένα χαλαρωτικό ντούζ, αφού πήρα τα απαραίτητα. Το νερό έτρεχε στο κουρασμένο σώμα μου και μου έδινε την αίσθηση χαλάρωσης και ξεκούρασης. Όταν τελείωσα έκανα μια ψηλή κοτσίδα αφήνοτας την φάτσα μου στο πλάι, βάφτικα ελαφριά και ύστερα πήγα στην ντουλάπα μου για να δω τι θα βάλω. Αποφάσισα να βάλω ένα κοντό αέρινο φόρεμα σε χρώμα γάλαζιο και ολοκλήρωσα το ντύσιμο με τίς μαύρες μπαλαρίνες μου. Εφόσον τελείωσα με την προετοιμασία κατέβηκα κάτω για να πιω καφέ. Εκεί ήταν η μητέρα μου και με περίμενε. Για να μην έχει πάει στην δουλειά και με περιμένη, πάει να πει ότι είναι κάτι σημαντικό για να με καλούν οι Ανώτεροι στην μεγάλη αίθουσα. Ενώ έβαλα καφέ στην κούπα και έκανα την κίνηση να πιω η πόρτα χτιπησε και πήγα να ανοίξω. Αχ η πρώτη γουλία από τον καφέ είναι ιερή. Όταν την άνοιξα έπαθα πλάκα. Ο Will κρατούσε μια ανθοδέσμη με τα αγαπημένα μου τριαντάφυλλα σε μπλε χρώμα.
Will:  Καλημέρα αγάπη μου. Αυτά για σένα,για το όμορφο λουλούδι τής ζωής μου.
Αγγελική: Ωωω ευχαριστώ Will, αλλά νομίζω τα παραλες.
Will: Όχι καθόλου και λίγα λέω.

Αγγελική pov
Άμεσος τον αγκάλιασα και τον φίλησα ενώ εκείνος έκανε πιο βάθυ το φίλι μάς βάζοντας τι γλώσσα του 👅. Μετά απο λίγα λεπτά πηγαμε στην κουζίνα όπου εκεί συζητούσαμε μέχρι να έρθει η ώρα για να δω τούς Ανώτερους. Μετά από 2 ώρες το πολύ ήμουν έξω από την αίθουσα. Στεκόμουν μπροστά από την τεράστια πόρτα της μεγάλης αίθουσας αγχωμένη, ενθουσιασμένη και πολύ χαρούμενη. Οι δύο φυλακές που στέκονταν αριστερά και δεξιά στην πόρτα ήταν εκείνη που είχαν έρθει μαζί.με τούς Ανώτερους για να πάρουν τον Μάριο. Επιτέλους αν με θέλουν για αυτό που νομίζω θα μπορέσω να ψάξω για τον Μάριο. Οι φρουροί άνοιξαν την πόρτα και μου επέτρεψαν να μπω μέσα. Όλα ήταν λευκά και οι κολόνες αριστερά και δεξιά ήταν από χρυσό. Στο κέντρο οι τρείς τεράστιοι Ανωτέροι και στα δεξιά η μητέρα μου με τον πατέρα μου και τον θείο μου. Τα πρόσωπα τούς τόσο λαμπερά, γεμάτα χαρά και περηφάνια. Υποκλίθηκα και περίμενα να μάθω για το τι με θέλανε.

Ανώτερος Π.Κ.2:
Λοιπόν κορίτσι μου. Σε καλέσαμε εδώ για να σου πούμε κάτι σημαντικό.

Ανώτερος Π.Κ.3:
Επειδή είσαι μια από τούς καλύτερους φυλακές θα πάς σε μια αποστολή στην Γη και αν τα καταφέρεις να τα βγάλεις ισπερας,τότε θα γίνεις οι σύμβουλος μας ανάμεσα μας εμάς και τους εκπαιδευόμενους στην Γη.
Αγγελική: Δεν ξέρω τι να πω. Μόνο με ευχαριστώ μπορώ να σάς πω.

Ανώτερος Π.Κ1:
Δεν χρειάζεται να μάς ευχαριστείς. Έτσι πρέπει να γίνει. Η αποστολή σου θα είναι να πάς στην Γη και να προστατεύσεις μια μικρή 16χρονη την Alice που είναι ορφανη. Αν τα καταφέρει να την αλλάξεις απο αυτό που κάνει, την βάλεις στο σωστό δρόμο στην ζωή τής και την προστατεύσεις από.τους κινδύνους που έχει και πρόκειται να αποκτήσει ακόμα περισώτερους θα γίνεις σύμβουλος μάς.
Αγγελική: Όμως δεν ξέρω για μία τόσο σημαντική αποστολή να πάω εγώ. Είστε σίγουροι?

Ανώτερος Π.Κ2 :
Αν δεν ήμασταν σίγουροι δεν θα σε φωνάζαμε εδώ γλυκιά μου. Τώρα πηγένε να ετοιμαστείς, πρέπει να φύγεις το συντομότερο.
Αγγελική: Ευχαριστώ πολύ Ανώτεροι δεν θα σας απογοητεύσω.

Αγγελική pov
Άμεσος έτρεξα στο σπίτι να ετοιμάστω και να ετοιμάσω τα πράγματα. Επίσης πρέπει να ψάξω για ένα σπίτι στην Γη. Ανυπομονώ για να φύγω ώστε να μπορέσω να ψάξω για τον Μάριο και φέρω ης πέρας την αποστολή μου. Μια καινούρια ζωή θα αρχίσει αύριο για μένα. Εκεί που ετοίμαζα τα πράγματα μου βάζοντας τα στις βαλίτσες, εμφανίστηκε από πίσω μου ο μικρός ενοχλητικός 13χρονος αδερφός μου και με τρόμαξε.
Σάκης: Για που το έβαλες ζαχαρένια?
Αγγελική: Αδερφούλη δεν θα το πιστέψεις.
Σάκης: Σε ανταλλάζουν και μου φέρνουν ένα αδερφό που θα με καταλάβαινε?
Αγγελική: Τον βάρεσα στο χέρι του με μια γροθιά. Όχι ηλίθιο πλάσμα. Οι Ανώτεροι με διάλεξαν για να πάω στην Γη για μια αποστολή και αν τα καταφέρω θα γίνω σύμβουλος τούς.
Σάκης: Χαχαχα😂 εσύ? Μπράβο με έκανες να γελάσω.
Αγγελική: Χαχαα ωραία ηλίθιο. Ναι αλήθεια.
Σάκης: Αλήθεια το λές?
Αγγελική: Ναι ρε.
Σάκης: Άρα το δωμάτιο θα γίνει δικό μου και εγώ θα το κάνω γυμναστιριο. Τέλεια!!!
Αγγελική: Ααα για αυτό χάρηκες εσύ?
Σάκης: Έλα σταματά να παραπονιέσαι και μην μου κάνεις εμένα την φατσούλα. Στον Will πιάνει,αλλά όχι σε έμενα. Πλάκα κάνω και βέβαια χαίρομαι, αλλά δεν πάει να πει ότι δεν χαίρομαι και για μένα.
Αγγελική: Του ετριψα το κεφάλι όπως κάνω πάντα. Καλά θα με βοηθήσεις με τα πράγματα μου?
Σάκης: Φυσικά ζαχαρένια μου. Ααα και πότε φεύγεις?
Αγγελική: Αύριο φυσικά για να μάθω λεπτομέρειες για την αποστολή μου.
Σάκης: Τι? Τόσο γρήγορα?
Αγγελική: Ναι.
Σάκης: Θα μου λείψεις ζαχαρένια.
Αγγελική: Και εμένα μικρέ μου.
Σάκης: Θές να με μετριάσεις? Έτσι?
Αγγελική: Ωωω ξέχασα είσαι μεγάλος άνδρας πλέον.
Σάκης: Ακριβώς.
Αγγελική: Χαχα 😂 ένταξη μεγάλε άνδρα. Έλα να τελειώνουμε.

              Επόμενη μέρα.
Ρίο pov
Το σπαστικό ξύπνητιρη χτύπησε και το πέταξα από το παράθυρο. Σηκώθηκα έκανα μπάνιο και ντύθηκα με ένα απλό τζιν παντελόνι, μια μαύρη φανέλα από πάνω και τα χτένισα τα μαλλιά μου απλά. Εφόσον τελείωσα έκανα τα τελευταία πράγματα για το σπίτι και κλείδωσα και ασφάλισα την μηχανή. Αφού πάω στο γήινο κόσμο δεν θα την χρειαστώ, θα αγωρασω άλλη εκεί.  Ενώ κλείδωσα το γκαράζ είδα την Mira να με πρησμένη εκεί που είχα αφήσει τίς βαλίτσες.
Mira: Θα πάς σε αποστολή?
Ρίο: Ναι έτσι λέω.
Mira: Να ξέρει δεν θα το αφήσω έτσι. Κάτι θα κάνω για να είμαι κοντά σου μέχρι να γίνεις δικός μου.

Ρίο pov
Πρίν πάω να μιλήσω με φιλάει με πάθος δαγκωνοντας μου τα χείλη και γλύφοντας μου εκεί που με δαγκωνε και.με φιλούσε. Ένταξη δεν μπορώ να πιω φιλάει γαμάτα. Ενέδωσα και εγώ σαν δώρο αποχαιρετισμού. Όταν τελειώσαμε τα αποχαιρετιστήρια με κοίταξε με ευχαρίστηση.
Ρίο: Ευχαριστήθηκα?
Mira: Πολύ, δεν φέρνετε αγάπη μου.
Ρίο: Πίος είπε ότι τα φτιάξαμε. Μην σου μπαίνουν ιδέες.
Mira: Δεν θα τα παρατήσω να το ξέρεις. Εξάλλου ξέρω ότι σου άρεσε το φίλη μάς. Θα γίνεις δικός μου αργά ή γρήγορα να το θυμάσαι αυτό.

Ρίο pov
Με χάιδεψε στο μάγουλο με το δάχτυλο της και έφυγε στέλνοντας μου ένα φίλη. Δεν έδωσα σημασία γιατί ξέρω ότι και να βάλει στο βρώμικο μυαλό τής θα το πετύχει, αλλά όχι εμένα. Μόνο αν το θέλω εγώ θα γίνει κάτι. Άνοιξα την δεινή και πέρασα στον γήινο κόσμο.

Ένταξη αυτές τίς μέρες έχω επνευση. Να μου πεις με όλα αυτά που γίνονται μόνο αυτό μου έμεινε. Είναι βαρετά μέχρι θανάτου. Εσείς πώς τα πάτε? Ελπίζω καλά. Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε. Τι θα γίνει παρακάτω. Άραγε ο Μάριος έχει αλλάξει τόσο πολύ από αυτό που θύματε η Αγγελική. Τα λέμε στο επόμενο αύριο. ❤️🌹

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top