Chapter 10

--- SKY'S POV ---

"Sky, will you really do it?" Cass.

"But it takes time, since hindi ako ganoon ka-eksperto sa ability kong iyon, it's hard to control the time that I want to travel," tugon ko.

Humiga ako sa higaan at ipinikit ang mata.

The problem is, I don't know how to activate that ability.

But I will try.

"Protektahan mo ang sarili mo, at proktektahan mo sila," Gino.

Time travel.

Time travel.

Now,

I can feel the four elements surrounded my body. Air, Water, Fire, and Earth.

Unti-unti na akong mawalan ng lakas. Seems like my energy is channeling from my body to another body.

I feel numb second by second.

Gusto kong imulat ang mga mata ko pero hindi ko kaya. Para akong nahihilo.

"Sky!"

"Sky!"

"Sky!"

Tinatawag nila ako. Sina Oe, Cass at Third.

Don't worry guys.

I won't let anything happen to you. I won't let anything happen to everyone. Ang takot kong masira ang kasaysayan nang dahil sa akin, haharapin ko iyon. And I will find out who was behind all of this.

I swear.

In Ophiuchus' name.

And everything went light.

---

[Rock background music]

YEAR 2015

Nagising ako sa isang matigas na kama.

Did it work?

B-but why am I in an unfamiliar place?

Nasa isang maliit na kwarto ako. Kwarto na kulay puti at maraming mga celebrity poster sa paligid. Hindi ko matandaan na may ganitong kwarto ako dati.

Napatingin ako sa mesa, magulo ito, may mga notebook, ballpen, at mga crumpled papers. May mga certificate din sa itaas ng salamin ng kwarto.

Binasa ko ito.

Congratulations, Odette Monteo.

Odette?

Mga awards and certificates ang nakikita ko. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Sobrang putla ng mukha ko at sobrang laki ng eyebags. Pero bakit sa tingin ko ay hindi ko katawan ito?

Hindi rin ako pamilyar sa lugar.

Saan ako napunta?

Saan ako ngayon?

Tiningnan ko rin ang nakasabit na kalendaryo. Nasa taong 2015 ako. So ibig sabihin ay nasa high school pa ako nito. So kung highschool pa ako, nag-aaral ako sa Zodiac High.

Nararamdaman kong may sakit sa aking katawan, may sugat pala ako sa leeg at mga braso ko. Anong ginawa ko, bakit ako may ganito?

Nabaling ang atensyon ko sa nakasabit na ID card sa may pintuan na hindi ko pa nakikita sa buong buhay ko.

Lesriotta National High School

Odette Monteo.

at mukha ko ang nasa picture.

Wait?

No way!

Odette.

I-Is she..

my other doppleganger?

"Ikaw, si Karsten at dalawa pang iba, ay ang descendants ng apprentice kong si Canopus," naalala kong wika ni Diyosa Hiyera dati noong may digmaan sa pagitan ng Zodiac Circle at Dark Source.

Si Odette pala ang pangatlo namin.

Magkamukha kami.

Pero bakit napunta ako sa katawan niya? Hindi ko inaasahang magiging ganito ang kalabasan. I ended up in my doppleganger's body 10 years ago.

"Ano na naman ba ito Raul? Puro kapalpakan na naman ang ginawa mo!" dinig kong sigaw ng isang babae sa labas ng kwarto.

They must be Odette's parents.

Nabigla ako nang nagsihagisan na sila ng mga gamit at nabasag ang mga ito.

Agad akong lumabas para tingnan sila. Puno na ng gasgas ang mga magulang ni Odette pero hindi pa rin sila tumigil sa pag-aaway. Sinubukan kong pahintuin sila ng isang wind tick pero walang lumabas sa mga kamay ko.

Wala akong kapangyarihan?

Ay malamang, katawan ito ni Odette eh.

So ibig sabihin ay, isang non-caster ang doppleganger ko.

"Anong tingin tingin mo diyan ha?" sinigawan ako ng papa ni Odette. Bigla niya akong hinila palabas ng kwarto at pinagbugbog.

"Itigil mo iyan!" awat naman ng isang binatang lalaki sa papa ni Odette. Kuya niya yata? Hinila niya rin ako.

"Pumasok ka sa kwarto mo Odette! Pumasok ka!" sabi ng kuya niya at itinulak ako sa loob tapos isinara ang pinto.

"Araw araw nalang ba talaga kayong ganito ha? Hindi ba kayo nahihiya sa mga kapitbahay natin?!" sigaw ng kuya ni Odette sa mga magulang nila.

"Angas mo ah?" tugon ng ama at sinuntok ito.

"Kapal ng mukha mong saktan ang anak natin!!" Sigaw ng ina at nagbabasagan na naman ang mga gamit nila.

I feel sorry for Odette.

She must've gotten her wounds from her father?

Ang talino pa naman sanang bata ni Odette.

Binasa ko ang mga sulat sa crumpled papers.

"Gusto kong mamatay!"

"Araw araw nalang kayong ganito, hindi ninyo inisip ang kalagayan ng mga anak ninyo."

"Isa lang naman sana ang gusto ko, iyon ay ang magiging okay na ulit ang pamilya natin."

"Kapag hindi kayo magbago, magpapakamatay talaga ako."

Naluha ako habang binabasa ang mga ito.

What a tough life.

Nakita ko rin ang blue na cellphone niya. Isang phone na may physical keyboard ang gamit niya. At swerte naman dahil wala itong password. Binuksan ko ito at nanlaki ang mga mata nang mabasa ko ang nakasulat nito.

"Mama, papa, kuya, sorry po kung ginawa ko ito, sana po mapatawad ninyo ako, at sana po ay patawarin ninyo ang sarili ninyo, naging mapait po ang buhay pero kahit pa man ganoon ay masaya ako na naranasan ko ito na buo pa ang pamilya ko. Hindi ko na lang talaga kaya, gusto ko nang mamaalam, naging mabait naman ako ng 15 years, sana po ay hindi na kayo mag-aaway sa isa't-isa."

W-w-what is this??

I-is Odette trying to kill herself?

Tiningnan ko ang higaan ni Odette at may nakita akong mga illegal tablets. She overdosed herself.

B-But why am I alive? Why is she alive?

Is it because I have resistance ability in my original body? Pero, sinubukan ko naman kanina, walang lumabas na kapangyarihan sa akin.

Sinubukan kong maglevitate pero walang nangyari.

Teyka, gawin ko kaya iyong ginawa namin ni Oe dati? Releasing of energy.

Nagmeditation pose ako, at dinamdam ang kalikasan.

I can't feel anything yet.

Biglang bumukas ang pintuan ng kwarto at sumilip ang kuya ni Odette. "Odette, may parent's orientation ka bukas hindi ba? Ako na ang aattend, kaya huwag ka nang malungkot."

"O-Opo," sagot ko.

Tapos isinara niya ulit. Naging tahimik na ang bahay. Poor thing. Mahal na mahal siya ng kaniyang kuya, I can feel it. Ano kaya ang reaksyon ng kuya niya kung sa pagbukas niya ng pinto rito ay nakahiga lang si Odette at hindi na humihinga?

Hays, moving on, sinubukan kong maglabas ng enerhiya ulit pero sa pangalawang pagkakataon, wala pa ring nangyari.

She's a non-caster after all.

Tumingin ako sa salamin, at sobrang nagulat ako nang mawala ang mga sugat sa katawan niya.

O-Odette..

Napatingin ulit ako sa mga illegal tablets na ininom niya.

Ahh, kaya pala walang nangyari sa kaniya..

It's not a resistance ability..

She's a non-caster..

Odette..

S-she's a naturally born Healer pala.

She practically healed herself.

××××××

Zodiac University :
Travel Back in Time

© Axinng 2021

Please do not forget to vote for this chapter and follow me. See you on next chapter.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top