Ik weet nog goed dat ik als klein meisje al droomde om net zo goed te kunnen vechten als de ridders die meededen aan de toernooien. Dat ik me op een dag, kon voegen bij een leger om mijn land te kunnen beschermen. Er was één bepaald leger dat mij het meeste inspireerde. Het leger van Camelot. Misschien deels omdat mijn oudere stief-broer, wie niet van adel was, hier was geslagen tot ridder. Maar ook omdat dit specifieke leger overal bekend en gevreesd was én ook nog eens de meeste slagen had gewonnen. Ik deed er werkelijk alles aan om mijn droom na te leven. Wanneer de andere meiden prinsesje en koninginentje speelden, was ik druk bezig met het kasteel verkennen en het schieten met mijn kruisboog, die ik toen ik 5 jaar was, van mijn vader had gekregen. Ik wist altijd al dat ik anders was, dat ik niet hetzelfde was als alle anderen meisjes van mijn leeftijd. Ik hield niet van de jurken die de jonkvrouwen aan het hof droegen, en ik had er een hekel wanneer Samantha voor de duizendste keer wegdroomde over hoe het leven zou zijn als zíj koningin was. Ze zou wel 4 honden, 16 paarden en 3 dienstmeisjes hebben. Ik had meestal maar half geluisterd. Helaas voor haar was het allemaal anders gelopen. Zij had haar droom nooit kunnen naleven, en ik de mijne niet. Tot die ene dag. En nu ik weet wat voor gevaren het allemaal met zich meebracht, had ik ook gehoopt dat die dag nooit gekomen zou zijn. Misschien had ik dan wel gewoon mijn simpele leventje als dienstmeisje kunnen naleven en kunnen trouwen met een jongen waar ik totaal niet van hield. Dat had, in vergelijking met wat mij nu overkomen was, nog niet eens zo erg geweest. Maar ik moest wel meegaan. Waar had ik anders heen gekunt? Ik had niemand meer. Niemand meer die om me gaf. Bovendien zag ik de gevaren er niet van in, en ik was immers, nog nooit verliefd geweest. Ik had wel anders gekunt. Maar had ik deze momenten dan wel willen missen? Ondanks al het verlies dat ik erdoor had geleden? Was al dat verlies het niet gewoon waard geweest? Het is moeilijk te zeggen. Ik wist wel één ding zeker. Dit verhaal, deze avonturen en deze belevenissen, zullen later in alle geschiedenis boeken te lezen zijn. De kinderen zouden erover moeten leren, en niemand zal deze legende ooit vergeten.

⚔ Trailer ⚔