#Day6-I Need Somebody

Bir günde iki bölüm mü? Bana bir şeyler oluyor sanırım ejzonwozk yarınki bölüm de hâlâ geçerli, yeni bölüm atacağım^^

İyi okumalaar

Anka: Tavırları sana özel sandığın insanın başkalarına da aynı şekilde davrandığını görmek..acı verici.

Anka: Bir zamanlar sadece seni mutlu etmek için yapılan şeyleri başkalarına yaptığını görmek... Kalbini kırıyor...

Anka: Belki... Evet, kıskançlık yapıp babamı paylaşamıyor olabilirim ama tamamen haksız mıyım?

Anka: Sanki zamanla benden uzaklaşıyor gibi...yoksa ikimiz de bazı şeyleri yanlış mı anlıyoruz?

Anka: Gidip konuşmak istiyorum ama..çekiniyor gibiyim, bilmiyorum.

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: Bazen..kendimi çok yalnız hissediyorum. Etrafımda bir sürü insan olmasına rağmen... Neden böyle hissediyorum?

Anka: Çığlık atıyorum ama kimse beni duymuyor... Yaralarım kanıyor ama kimse görüp de sarmıyor... Bu daha çok acıtıyor..

Anka: Kendi kendime yaralarımı sarmaya çalışıyorum ama bu bazen çok yorucu oluyor. Öylece kanamalarına izin vermek geçiyor içimden...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: İçimden bazen ağlamak geliyor ama ağlayamıyorum.. çünkü neye ağlamam gerektiğini de bilemiyorum.

Anka: En acısı da bu sanırım... Ağlamak istiyorsun, dolmuşsun ama çok fazla olmuş bu... Dışarıya nasıl çıkartacağını bilmiyorsun... Belli bir süre sonra da içinde biriktikçe birikiyor, dayanamıyorsun...

~2 gün sonra~

Anka: Bulut?

Anka: Üzülmeden edemiyorum...

Anka: Arkadaşlar ne içindir?

Anka: Bu sorunun cevabını cidden çok merak ediyorum. Çünkü son zamanlarda benim arkadaşlık kavramımla diğerlerinki pek uyuşmuyor...

Anka: Arkadaşlık sırtından bıçaklamak mıdır?

Anka: İhtiyacı olunca yanına gelip faydalanmak, sonra da işi bitince çekip gitmek midir?

Anka: Kendisi ağladığında yanında birilerini istemesi ama başkası ağlayınca onun yanından uzaklaşmak mıdır?

Çevrimiçi...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: Bana göre, arkadaşlık ne yaşanırsa yaşansın arkanı dönüp gitmemektir...

Anka: O anlatmasa bile hissedip yanında kalmaktır...

Anka: İhtiyacı olsun veya olmasın her zaman yanında olmaktır. Mutlu anlarında, üzgün anlarında...

Anka: Ağladığında onunla birlikte ağlamak, sonra da onun yine göz yaşlarını silmektir. Onu güldürmek ve o mutlu olunca da onunla gülmektir...

Anka: Böyle değil mi? Yoksa ben mi yanlış biliyorum..?

~4 gün sonra~

Anka: Bulut..?

Anka: Çok meşgul gibisin... 1 hafta oldu nerdeyse ama...hiç telefonuna bakmıyorsun sanırım...

Anka: Sana...derdimi anlatsam rahatsız olmazsın di mi? Çünkü...anlatmaya ihtiyacım var.

Çevrimiçi...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: Aile...ne demek?

Anka: Başka biri de olsa, aramızda kan bağı olmasa bile aile olamaz mıyız?

Anka: Çok uğraştım. O kadını annem gibi görmeye, o ikizleri kardeşlerim gibi görmeye... Cidden çok uğraştım...ama olmadı.

Anka: Ben onları kabul ederim, ederdim... Onlar beni kabul etmezler mi?

Anka: Bu kadar mı çekilemez biriyim? Onları sıkıyor muyum?

Anka: Sanırım bazı şeyler tek taraflı uğraşmakla olmuyor...

Anka: Karşındaki insanın da çaba sarf etmesi gerekiyor... Ama Tae...bazen dayanamıyorum.

Anka: Kendi evimde daralıyorum, beni boğuyor... Nefes alamıyorum...

Anka: Pencere sonuna kadar açık, dışarıya sarkıyorum ama yine de aldığım nefesler bana yetmiyor.

Anka: Ve bir gün o sarktığım yerden, daha fazla nefes almak için düşmekten korkuyorum... (Bu mesajı sildiniz)

Anka: Etrafım açık ama ben sanki kapana sıkışmış gibiyim.

Anka: Sevdiklerinin yanında nefes alamamak...çok kötü...insanı bitiriyor.

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: Bazen düşünmeden edemiyorum... Sanki...kimi sevsem benden gidiyor gibi...

Anka: Bir şeyler yapmam gerektiğinin farkındayım...ama ne yapacağım?

Anka: Tae...Sen de gider misin bir gün benden? (Bu mesajı sildiniz)

Anka: Bazen... öylece çekip gitmek istiyorum. Başka dünyalara...

Anka: Ama söz verdim sana... Yanında kalıp, güçlü olacağım.

Çevrimiçi...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: Tae...sen napıyorsun? İyi misin?

~2 gün sonra~

Bulut: Anka?

Anka: Ah, geldin...

Bulut: Kusura bakma... Bir süredir işlerim yoğundu..

Anka: Hayır, hiç sorun değil... Sadece böyle yazmak da insanı rahatlatıyor.

Bulut: Peki..şimdi biraz daha iyi misin?

Anka: Evet.. uğraşıyorum...

Bulut: Anladım...

Bulut: Ve Anka, dediğin gibi söz verdin...

Anka: Evet, biliyorum. Zaten şu anda iyiyim, merak etme sen :)

Çevrimiçi...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Bulut: Ah...iyi o zaman...

Bulut: Şey Anka, benim gitmem lazım...kendine, iyi bak...

Anka: Anladım, git tabi...sen de kendine iyi bak ve beni düşünme ben iyiyim :)

*Bulut çevrimdışı*

Çevrimiçi...

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Anka: Sanırım baya bir yoğunsun...

Anka: Ama sanırım pek alışamadım bu hâline, önceden... Yanımda olduğunu...hissediyordum. (Bu mesajı sildiniz)

Anka: Şu anda sana çok ihtiyacım var... (Bu mesajı sildiniz)

Anka: Bana sarılmanı istesem...cevabın değişmez di mi? Sıkı sıkı sarılır, bırakmazsın beni di mi? Biliyorum bırakmazsın... (Bu mesajı sildiniz)

Anka: Taehyung...her daim yanımda olduğunu bilmek, bana güç veriyor...iyi ki varsın...