Τηλεφωνήματα

Και εκείνος έχει πληγωθεί πολύ... Τόσο καιρό του έλεγα ότι πρέπει να σου μιλήσει αλλά δεν με άκουγε... Λυπάμαι!" Της είπε και έπιασε τα τρεμάμενα χέρια της συμπονετικά.

\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\

Είχε πια βραδιάσει και η Meizy είχε γυρίσει στο σπίτι της, ο Alex την γύρισε για να είμαστε πιο σωστοί.

Καθόταν στο πάτωμα του δωματίου της και κοιτούσε το κενό. Είχε σοκαριστεί από όλα όσα της είχε πει νωρίτερα ο Alex.
Μες στο μυαλό της όλα έβγαζαν νόημα πια. Το γιατί ο Tim στην αρχή δεν ήθελε να της μιλήσει για τους γονείς του, γιατί ο Alex ήταν τόσο ψυχρός απέναντι της...

Ξαφνικά το κινητό της άρχισε να χτυπά, ήταν ο Tim. Εκείνη απλά απέρριψε την κλήση ενώ πήρε τηλέφωνο τον Alex.

Μετά από τέσσερα χτυπήματα απάντησε.

"Meizy; Πώς είσαι;" Την ρώτησε ανήσυχος για εκείνη.

"Που βρίσκεσαι;" Τον ρώτησε ευθέως.

"Στην εταιρεία! Είσαι εντ..." Δεν πρόλαβε να τελειώσει καθώς η Meizy τον διέκοψε.

"Μην φύγεις από εκεί, έρχομαι!" Του είπε και του το έκλεισε στα μούτρα.

Την επόμενη στιγμή άλλαζε ρούχα και ετοιμαζόταν να καλέσει ταξί. Φόρεσε το μακρύ παλτό της σε στυλ καμπαρντίνα και έφυγε από το σπίτι.

\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\

Μετά από περίπου 15 λεπτά (είπε στον οδηγό να βιαστεί) είχε φτάσει στην δισκογραφική εταιρεία. Μπαίνοντας μέσα η κοπέλα στη είσοδο την χαιρέτησε ενώ εκείνη την αγνόησε επιδεικτικά. Μπήκε στο ασανσέρ και κατευθύνθηκε προς το γραφείο του Alex.

Χτύπησε μερικές φορές την πόρτα μέχρι που ο Alex της άνοιξε. Η αλήθεια είναι ότι έμεινε έκπληκτος από την εικόνα της. Τα άλλοτε όμορφα και έντονα μάτια της τώρα ήταν κόκκινα και μπορούσες να καταλάβεις το κλάμα που η ίδια είχε ρίξει, ενώ τα σκούρα καστανά μαλλιά της ήταν ελαφρώς ανακατεμένα. Η όλη κατάσταση της ήταν τραγική παρόλο που ο Alex μπορούσε ακόμα να διακρίνει την φυσική της ομορφιά.

"Πώς είσαι;" Την ρώτησε.

"Δεν ξέρω..." Του απάντησε ενώ ακούμπησε το κεφάλι της ενάντια στον λευκό τοίχο κοιτώντας το κενό.

"Έχετε μιλήσει καθόλου με τον Tim;" Την ρώτησε με αποτέλεσμα εκείνη απλά να πετάξει το κινητό της πάνω στο τραπέζι φανερώνοντας τις δεκαοχτώ αναπάντητες κλήσεις που είχε από τον Tim το τελευταίο μισάωρο με την τελευταία να ήταν πριν δύο λεπτά.

"Γιατί δεν του το σηκώνεις; Ζευγάρι είστε! Πρέπει να μιλήσετε και να σου δώσει ο ίδιος κάποιες εξηγήσεις!"

"Τι είδους εξηγήσεις; Να μου πει τι;  Ότι πριν κάτι χρόνια σκότωσε τον πατέρα του ή ότι είχε πάει φυλακή τρία χρόνια ή μήπως να μου εξηγήσει γιατί δεν μου το είχε πει τόσο καιρό;" Του είπε φωνάζοντας ελαφρός ενώ έβαλε τα χέρια της πίσω απ'το κεφάλι της.

Εκείνος άφησε έναν αναστεναγμό και γύρισε προς το τηλέφωνο του το οποίο εκείνη τη στιγμή άρχισε να χτυπάει.

"Παρακαλώ;" Ρώτησε καθώς τον είχαν καλέσει με απόκρυψη.

"Τι έκανες ρε; Της τα είπες όλα έτσι δεν είναι;!!"

O Alex δεν απάντησε κάτι παρόλο που είχε καταλάβει ότι ήταν ο Tim.

"ΠΕΣ ΜΟΥ!!!" Άκουσε με κραυγή μέσα από το ακουστικό του τηλεφώνου ενώ η Meizy γύρισε και τον κοίταξε ανήσυχη.

"Δεν ξέρεις τι λες! Που είσαι;" Τον ρώτησε ενώ τα μάτια του είχαν μείνει καρφωμένα στη Meizy.

"Έρχομαι εκεί! Έχουμε κάποια πραγματάκια να πούμε!" Του είπε με απειλητικό τόνο και του το έκλεισε.

Την επόμενη στιγμή ο Alex κατευθύνθηκε προς το γραφείο του και πάτησε το κουμπί που ενεργοποιούσε εκείνο το μικροφωνάκι που είχαν για τις ανακοινώσεις.

"Όλοι οι εργαζόμενοι μπορούν να αποχωρήσουν από τον χώρο της δισκογραφικής εταιρείας θα ενημερωθείτε με email για τα αυριανά ωράρια." Είπε απλά και έπειτα γύρισε προς την Meizy.

"Φύγε! Δεν πρέπει να σε βρει εδώ!" Της είπε.

"Δεν πρόκειται να πάω πουθενά!" Του είπε με πείσμα.

"Meizy το πρόβλημα του είμαι εγώ, όχι εσύ! Με εμένα είναι θυμωμένος!" Της είπε με την ελπίδα να την διώξει από εκεί.

"Ακριβώς! Με εσένα είναι θυμωμένος! Έρχεται εδώ για να τσακωθείτε και στο τέλος θα καταλήξετε με μελανιές! " Είπε και έδειξε το σημάδι στο πρόσωπο του από τα πρωινά.

"Με την ψυχολογική κατάσταση του Tim , αυτή τη στιγμή δεν είσαι ασφαλής! Σε παρακαλώ φύγε! Σου υπόσχομαι ότι όλα θα πάνε καλά!" Της είπε και εκείνη άρπαξε το κινητό της από το τραπέζι και κάλεσε τον Tim. Εκείνος απάντησε αμέσως και από μέσα ακούστηκαν φρένα αυτοκινήτου.

"Meizy;"

"Tim που είσαι;"

"Συγνώμη! Το ξέρω ότι τα ξέρεις όλα! Συγνώμη που δεν στο είπα νωρίτερα! Εγώ έπρεπε να είμαι αυτός που θα σου έλεγε την αλήθεια και όχι ο άλλος ο μαλάκας! " Είπε με πραγματικό συναίσθημα.

"Δεν πειράζει! Αλήθεια δεν πειράζει! Απλά σε παρακαλώ έλα σπίτι, θέλω επιτέλους να μιλήσουμε οι δυο μας και να συζητήσουμε την κατάσταση όπως πάντα!" Του είπε με γλυκό και απαλό τόνο στη φωνή της.

"Εντάξει, απλά όχι απόψε! Έχω να πω κάποια πράγματα με τον μαλάκα τον Alex " Είπε με σοβαρό τόνο και της το έκλεισε στα μούτρα.

Ο Alex ο οποίος τόση ώρα άκουγε την συνομιλία των άλλων δύο, κοιτά τώρα ανήσυχα την Meizy καθώς η ώρα περνά και σε λίγο ο Tim θα ήταν εκεί...

\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\~\

ΓΕΙΑ ΣΑΣ! Πώς είστε;
Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο!

Το ξέρω ότι το βιβλίο έχει πάρει τελείως διαφορετική τροπή απ'ότι θα ήταν αναμενόμενο αλλά ελπίζω να μείνατε σχετικά ευχαριστημένοι από το plot twist!

Τα ξαναλέμε με καινούργιο κεφάλαιο! ❤️❤️❤️❤️❤️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top