POV Anna

'Ik heb slecht nieuws!' zegt Meine. Ik keek hem verbaasd aan. 'Wat is er dan?' vraag ik uiteindelijk. 'De koning van Salamanderland heeft me hier heen gestuurd om jou te beschermen tegen allemaal mensen die jou van de koning Rik Makkum moeten vermoorden.' zegt Meine. 'Wie is Rik Makkum en waarom wil hij me dood hebben?' vraag ik. 'Rik Makkum is volgens mij de koning van Makkanium.' zegt Meine. 'Je hebt misschien wel eens die grote muur gezien?' Ik knikte. 'Achter die muur ligt een grote stad, in die stad woont Rik Makkum.' zegt Meine. 'Waarschijnlijk voelt Rik Makkum zich bedreigt door jou.' 'Waarom zou hij zich bedreigt moeten voelen, ik ben nog nooit naar die stad toe gegaan.' zeg ik. 'Ik weet het ook niet.' zegt Meine. Ik dacht goed na en probeerde alles van de afgelopen negen jaar weer naar boven te krijgen. Na een tijdje weet ik het weer. 'Rik Makkum is mijn oom.....' zeg ik zacht. 'Zijn vrouw heeft me veranderd in de Rode Draak toen ik nog jong was.' Meine kijkt me verbaasd aan. 'Wacht, was jij vroeger een mens?' vraagt hij. Ik knik, ik weet het zeker, ik ben verandert in de Rode Draak toen ik vijf was. Ik zie dat Meine diep nadenkt. Wacht de naam Meine komt me bekend voor. Heb ik geen neefje die Meine heet? 'Volgens mij weet ik het weer.' zegt Meine na een tijdje. 'Wat weet je weer?' vraag ik. 'Hoe ik hier in het bos terecht ben gekomen.' zegt Meine. 'Het heeft te maken met jou.' Ik kijk hem met een vragende blik aan. 'Hoezo?' vraag ik. 'Mijn vader.... heeft ervoor gezorgd dat mijn moeder jou heeft verandert in de Rode Draak, maar omdat ik je heb geholpen met ontsnappen, ben ik verbannen.' zegt Meine. Dus hij is wel mijn neefje. 'Dan ben je mijn neefje!' zeg ik. 'Ja, dat denk ik ook.' zegt Meine. Ik kijk hem vriendelijk aan, ik ben blij om mijn goede neefje weer terug te zien, man wat is hij groot en volwassen geworden. 'Oké, genoeg gekletst.' zegt Meine opeens. 'Ik moet je hier uit dit bos zien te krijgen, maar hoe?' 'Anders stippel je een gemakkelijke route uit, waar ik ongezien langs kan om in Salamanderland te komen.' zeg ik. 'Oké, ga ik doen.' zegt Meine. 'Ik beloof dat ik zo snel mogelijk terug ben.' Hij rent de grot uit en ik blijf alleen achter.

POV Janique

De volgende ochtend word ik vroeg wakker van geritsel in de bosjes. Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Iedereen is nog diep aan het slapen. Ik sta op uit mijn slaapzak en ga op zoek naar besjes die ik kan eten. Opeens rent er als een gek een jongen met blond haar voor me langs. Hij ziet eruit alsof hij al jaren in het wild leeft. Ik schrik van zijn plotselinge aanwezigheid, dus ik begin keihard te gillen. De jongen kijkt me met geschrokken ogen aan. Hij draait zich snel weer om en rent verder. Ik blijf verbaasd achter. Na een tijdje wordt ik op mijn schouders aangetikt. Ik draai me op en kijk in de ogen van Mia. 'Gaat alles wel goed?' vraagt ze. 'Ja hoor.' zeg ik. 'Weet je dat zeker?' vraagt ze. 'Je gilde namelijk het hele bos bij elkaar.' Ik kijk haar geïrriteerd aan. 'Ja, alles gaat goed.' zeg ik uiteindelijk. We lopen samen weer terug naar het kamp. Daar zie ik dat iedereen al wakker is. 'Jullie zijn toch niet wakker geworden van mijn gegil?' vraag ik. Ruben, Brian en Marnix kijken me geïrriteerd aan. 'Oh, wel dus.' zeg ik. Ze knikken alle drie. Ik begin ongemakkelijk naar ze te grijnzen. 'Sorry!' zeg ik snel.

POV Neville

Ik word wakker van een hard gegil. Ik kijk om me heen en zie dat de rest ook wakker is geworden. 'Wat was dat?' vraagt Patrick. 'Het klonk als de gil van Janique.' zegt Maik met een grijns. 'Ah nee he.' zegt Yarnick. 'Zij is toch niet op zoek naar de Rode Draak?' 'Grote kans van wel.' zegt Patrick. 'Ik kwam Mia gister ook al tegen, ze zijn hier volgens mij niet ver vandaan.' Ik begin geïrriteerd te kijken. 'Ik denk dat het beter is als we hun gaan ontlopen.' zeg ik na een tijdje. Ik wil Mia en Janique niet zo graag tegen komen. Op school word ik echt gek van ze. 'Ja ik denk ook dat dat het beste is.' zegt Maik en hij knipoogt naar me. Waarom knipoogt hij nou weer, hij weet dat ik daar gek van word.

POV Meine

Na een tijdje heb ik de snelste route gevonden om de Rode Draak in Salamanderland te krijgen. Ik loop langzaam terug naar de grot waar de Rode Draak in zit. Onderweg kom ik weer allemaal mensen tegen. Als ik bijna bij de grot ben schrik ik. Dicht bij de grot loopt een groep jongeren. Ik verstop me snel achter de bosjes en kijk in welke richting ze gaan.

POV Brian

Als we klaar zijn met eten en ons spullen weer hebben ingepakt, gaan we verder op zoek naar de Rode Draak. We lopen in de richting waar we de dag daarvoor ook heen liepen. Janique ziet er niet goed uit. Ze is lijkbleek, waarschijnlijk is ze nog steeds een beetje geschrokken door iets. Na een tijdje lopen hoor ik ineens geritsel. Ik kijk in de richting waar het vandaan komt. 'Mand!' roept Marnix opeens. 'Whoooo!' roept Ruben daarna. Ik geef mezelf een 'face palm'. Janique en Mia kijken raar naar de jongens. Dan hoor ik weer geritsel van uit de bosjes. Ik pak mijn boog en richt hem op de bosjes. 'Wat doe je?' vraagt Mia. 'Sst.' zeg ik. 'Straks ontsnapt hij nog.' Ik span mijn boog aan en dan laat ik hem los. Een pijl vliegt zo de bosjes in. Ik hoor een luide pijnkreet. Er komt een jongen uit de bosjes gestrompeld. Hij gromt naar me. 'Waar was dat goed voor.' zegt hij. 'Uhm... sorry.' zeg ik. Ik kijk de groep rond en zie dat Janique nog bleker is geworden. 'Janique, wat is er?' vraag ik. Ze geeft geen antwoord, maar kijkt alleen maar naar de jongen. 'Ik ga maar weer.' zegt de jongen snel. Hij rent snel de bosjes in. 'We moeten hem volgen.' zegt Janique. 'Hoezo?' vraagt Ruben. 'Hij weet waar de Rode Draak is.' zegt Janique. 'Ik voel het gewoon.'