Χίλια ευχαριστώ για τις 1k+ προβολές. Χαίρομαι τόσο πολύ που αγαπήσατε αυτή την ιστορία♥

Σημαίνει πάρα πολλά για εμένα. Ξέρω πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση και προσπαθώ να κάνω και εσάς και εμένα να ξεφύγουμε λίγο από την όλη φάση και να θυμηθούμε πως είναι τα κανονικά Χριστούγεννα. Και μόνο το γεγονός ότι τόσα άτομα διαβάζετε την ιστορία μου, με ευχαριστεί απίστευτα.

Με συγκινήσατε, αυτό λέω μόνο.

Πολλά πολλά φιλάκια και σοκολάτες σε όλους σας.

HO HO HO🎅🎅

~~~

Παρά τα χθεσινά, σήμερα έχω υπερβολικά πολλή όρεξη.

Όταν λέω "παρά τα χθεσινά" εννοώ κυρίως το κλάμα που έριξα στην αγκαλιά της Κέισι όταν γύρισα σπίτι.

Όσο να ναι, είναι δύσκολο να τον βλέπω με την κοπέλα του, ιδίως αφού παραδέχτηκα και στην κολλητή μου αλλά και στον εαυτό μου ότι... είμαι... τέτοιο μαζί του.

Σιγά μην το πω κιόλας.

Όχι. Δεν με νοιάζει. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ μαζί του.

Για αυτό εξάλλου σήμερα σηκώθηκα νωρίς νωρίς για να πάω στα μαγαζιά και να αγοράσω όλη την χριστουγεννιάτικη αγορά.

Δεν προλαβαίνω να βγω από το σπίτι και χτυπάει το κινητό μου. ΑΓΧΚ, Ο ΝΤΟΜ.

Βαθιές ανάσες, βαθιές ανάσες...

<<Ναι;>>

<<Έλα, σε περιμένω 20 λεπτά, πότε σκοπεύεις να έρθεις;>>

Ναι. Το ξέρω. Είπα ότι δεν θα ξανασχοληθώ μαζί του. Το είπα.

Αλλά έχω βάλει και ένα στοίχημα. Δεν το ξεχνάω. Οι μέρες περνάνε και πρέπει οπωσδήποτε μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου να αγαπήσει τα Χριστούγεννα αλλιώς θα τρελαθώ.

Οπότε αναγκαστικά τον παίρνω μαζί μου. Όχι ότι θέλω. Αλλά πρέπει.

<<Σε 5 φτάνω. Που είσαι;>>

<<Ούτε που ξέρω. Με το gps ήρθα. Σε μια πλατεία βρίσκομαι με πολλά περιστέρια. ΧΑΧΑΧΑ μόλις κουτσούλησε ένα μια κυρία που πουλάει κουλούρια. ΌΧΙ ΌΧΙ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΑ ΚΑΛΈ ΚΥΡΊΑ... ΑΛΉΘΕΙΑ>> φωνάζει αλλά τα μισά δεν ακούγονται σχεδόν καθόλου λόγω των αυτοκινήτων που περνάνε από δίπλα μου.

Χαμογελάω μόνη μου.

Γαμώτο. Ποιον κοροιδεύω; Προφανώς και ήθελα να έρθει μαζί μου σήμερα. Προφανώς και θα του έλεγα να έρθει. Και προφανώς δεν θα πάψω να ασχολούμαι.

Μπορεί για εκείνον να είμαι μια απλή φίλη, αλλά είπαμε εγώ είμαι... τέτοιο μαζί του. Τέλος.

<<Έρχομαι. Με ακούς;>> του φωνάζω αλλά δεν νομίζω ότι με ακούει γιατί τσακώνεται μάλλον με αυτή την κυρία που την κουτσούλισε το πουλί.

Σχεδόν τρέχω στον δρόμο για να μην τον κάνω να περιμένει ακόμη περισσότερο. Είχαμε πει να συναντηθούμε στις 10 αλλά κάποιος άργησε να ξυπνήσει και έφυγε κυριολεκτικά με τις τσίμπλες στα μάτια για να προλάβει.

Όχι εγώ.

Φτάνω στην πλατεία και τον ψάχνω με το βλέμμα μου. Έχει γούστο ακόμη να πλακώνεται στο ξύλο.

Τον εντοπίζω. Κάθεται δίπλα στο συντριβάνι και... τρώει κουλούρι; Πηγαίνω προς το μέρος του και τον χαιρετάω. Μόλις με βλέπει σηκώνεται όρθιος. <<Κουλούρι;>> μου δείχνει και αρνούμαι.

<<Καλημέρα>> λέω και χαμογελάω πλατιά.

<<Καλημέρα μικρή>> με αγκαλιάζει και κρατιέμαι να μην λιώσω σαν παγάκι κάτω από τον ήλιο. Είναι κούκλος, ακόμη και όταν είναι αγουροξυπνημένος. Βασικά πάντα είναι κούκλος. Κυρίως όταν είναι αγουροξυπνημένος.

Άραγε είναι τόσο ωραίος όταν ξυπνάει; Θα τον δω άραγε ποτέ;

<<Αν ήμουν η κυρία με τα κουλούρια, θα στα πετούσα στο κεφάλι>> του λέω και σταυρώνω τα χέρια μου.

Γελάει. <<Ω πίστεψέ με, το μετάνιωσε που με είπε βλαμμένο και κακομαθημένο>>

Τον τραβάω από το μπράτσο για να ξεκινήσουμε κάποια στιγμή να πηγαίνουμε προς την αγορά. <<Τι της έκανες;>>

Ανασήκωσε τους ώμους του. <<Τίποτα. Απλά αγόρασα όλα τα κουλούρια που είχε στο σταντ της>>

<<ΤΙ; ΚΑΙ ΤΙ ΤΑ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΣΑ ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ;>> τον κοιτάζω από πάνω μέχρι κάτω. Έχει γούστο να τα έκρυψε κάτω από το μπουφάν του.

<<Τίποτα δεν τα έκανα, παιδάκι μου. Απλά τα πλήρωσα όλα και έλεγα στον κόσμο να πάρει επειδή είναι τζαμπέ>>

ΧΡΙΣΤΕΜΟΥΓΙΑΤΙΕΙΝΑΙΤΟΣΟΓΛΥΚΟΥΛΗΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Κρατιέμαι με νύχια και με δόντια για να μην τον αρπάξω και τον φιλήσω.

<<Ήταν πολύ γλυκό αυτό που έκανες>> του λέω και τον κοιτάζω σαν υπερήφανη μαμά σκυλίτσα που βλέπει τα μικρά κουταβάκια να κάνουν τα πρώτα τους βήματα.

<<Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο>>

<<Κι όμως>> του λέω και σταματάω. Σταματάει και αυτός μαζί μου και δαγκώνει το κουλούρι του. <<Αυτό, αν το καλοσκεφτείς ήταν ένα δώρο που έκανες στους άλλους>> μασάει σκεπτικός. <<Πλήρωσες τα κουλούρια τους. Ήταν μια καλή πράξη. Πόσο μάλλον αν θυμηθούμε ότι εσύ δεν κάνεις ποτέ δώρα, σωστά;>> τον πειράζω και με κοιτάζει.

<<Έχεις ένα δίκιο. Δεν το σκέφτηκα έτσι>>

<<Μήπως τελικά ισχύει το θαύμα των Χριστουγέννων;>> ρωτάω και γυρνάει για να φύγει.

<<Μπα. Απλά είχα αρκετά λεφτά πάνω μου>> μου λέει και γελάω. Τον φτάνω και τον πιάνω επίτηδες αγκαζέ. <<Τελικά θα μου πεις γιατί με ξύπνησες πάλι τόσο νωρίς;>> με κοιτάζει μπρος και πίσω. <<Δεν βλέπω να κουβαλάς καμία χριστουγεννιάτικη ταινία για μάραθον, άρα καλά είμαστε>>

<<Τελικά τις είδες τις ταινίες;>>

<<Λοιπόν, για πες γιατί ήρθαμε εδώ;>> δεν απαντάει καν στην ερώτησή μου και ρολάρω τα μάτια μου. Μέχρι τα Χριστούγεννα θα τις δει όλες θέλει δε θέλει.

<<Γιατί έχει περάσει και επίσημα η πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου και ήρθε η ώρα να κάνουμε τις Χριστουγεννιάτικες αγορές μας>> ανακοινώνω κλασικά εντελώς ενθουσιασμένη και με κοιτάζει απελπισμένος.

<<Το ΄ξερα...>> μουρμουρίζει περισσότερο στον εαυτό μου. <<Γυναίκα είναι, λατρεύει τα ψώνια. Προφανώς και θα με έφερνε...>>

<<Τι λες άνθρωπέ μου; Μίλα πιο δυνατά>>

<<Τίποτα, τίποτα>> λέει και χαμογελάει ψεύτικα. <<Για πες μου δηλαδή, τι ακριβώς θα πάρουμε;>>

<<Ουυυ, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Από ρούχα, μέχρι και θήκες για οδοντόβουρτσες έχω δει. Και ξέρεις ε, όλα χριστουγεννιάτικα. Τέρμα γλυκούλικα>> το λέω επίτηδες τόσο ενθουσιασμένη μπας και χαρεί και εκείνος λιγάκι.

<<Κάτσε, κάτσε. Θα πάρω πράγματα για το σπίτι;>> σταματάει και με κοιτάζει με σηκωμένο το φρύδι.

Ωραία, να η αντίδραση που περίμενα. Η ιδέα βασικά μου ήρθε γιατί πρέπει να πάρει χριστουγεννιάτικο δέντρο για το σπίτι του. Δεν γίνεται να τον πείσω ότι τα Χριστούγεννα είναι η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου, αν δεν ξεκινήσω από τα βασικά.

Βέβαια, προφανώς και αν του το έλεγα στα ίσα θα με έβριζε και θα αρνούνταν κατηγορηματικά. Οπότε επειδή είμαι πονηρή, απλά του είπα να συναντηθούμε για αρχή και θα του το έφερνα σιγά σιγά.

<<Ε ναι, αν θέλεις>> αποφεύγω να τον κοιτάξω στα μάτια.

<<Έιβερι!>>

<<Αλήθεια. Δεν θα σε αναγκάσω να πάρεις κάτι...>> λέω και γνέφει. <<...μεγάλο>>

<<Μα σου είπα ότι εγώ δεν...>>

<<Ναι, αλλά άκουσέ με>> τον πλησιάζω και διώχνω κάτι σουσάμια που έχουν μείνει στο μπουφάν του. <<Έχει τόσα πολλά πράγματα που μπορείς να πάρεις. Δεν είναι ανάγκη να αγοράσεις ένα δέντρο. Πάρε, ένα πιάτο, ένα ζευγάρι κάλτσες, έναν μικρό χιονάνθρωπο>> του λέω γλυκά και κάνω μύτες για να τον φτάσω, αν και πάλι με περνάει αρκετά. <<Θα δεις που θα σου αρέσει και μετά μόνος σου θα μου ζητήσεις να πάμε για ψώνια μαζί και να πάρουμε δέντρο>>

Σηκώνει ξανά το φρύδι του και κρατιέμαι να μην γελάσω. <<Δηλαδή τώρα μπορώ να πάρω ό,τι θέλω;>>

<<Φυσικά!>>

Χαμογελάει σαν μικρό παιδί. <<Πάμε>> με τραβάει από το χέρι και τρέχει σαν το παλαβό.

[...]

<<Όταν έλεγα ότι μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις, δεν εννοούσα γλυφιτζούρια, καραμέλες, σοκολάτες και ζαχαρωτά>> κάθομαι σε ένα παγκάκι έξω από το ζαχαροπλαστείο από όπου μόλις βγήκαμε.

Το καλό είναι ότι ευχαριστήθηκα τα ψώνια. Αν και περίμενα ότι θα αρχίσει να γκρινιάζει και ότι θα θέλει να φύγει, κάθισε μαζί μου, κοιτούσαμε μαζί τα διάφορα στολίδια, γελούσαμε κάθε φορά που μας έκαναν παρατήρηση να μην αγγίζουμε τις γυάλινες σφαίρες επειδή παραλίγο να τις ρίξουμε κάτω... Μοιάζαμε τόσο πολύ σαν ζευγάρι.

Ωπα. Αυτό που ήρθε τώρα;

Όχι, όχι. Ούτε μοιάζαμε, ούτε είμαστε, ούτε τίποτα. Φύγε σκέψη από το μυαλό μου, φύγε, φύγε. Κακιά σκέψη.

Κάθεται δίπλα μου και αφήνει την τεράστια σακούλα με τα γλυκά κάτω. Συνεχίζει να τρώει ακάθεκτος το μαλλί της γριάς που πήρε από μια κυρία και σηκώνει το χέρι του για να μου δείξει και το μπαλόνι που του έδωσε ένας άλλος κυριούλης που πουλούσε μπαλόνια σε μικρά παιδιά.

<<Μα εσύ είπες να αγοράσω ό,τι θέλω>> κοιτάζει την σακούλα του και ξερογλύφεται. <<Αγόρασα όντως ό,τι ήθελα>> δαγκώνει ξανά από το μαλλί της γριάς και γελάω όσο τον βλέπω να προσπαθεί να χώσει μια αρκετά μεγάλη ποσότητα στο στόμα του.

<<Εννοούσα να αγοράσεις κάτι χριστουγεννιάτικο για να γεμίσεις τον χώρο του σπιτιού σου. Όχι του ψυγείου σου>> του δείχνω τις δικές μου τις σακούλες.

Πραγματικά αγόρασα άπειρα πράγματα. Φούτερ, παντόφλες, κάλτσες, τετράδια, ΚΟΥΠΕΣ... Με το που είδα τις κούπες στο μαγαζί κυριολεκτικά άπλωσα το χέρι μου και πήρα όσες μπορούσα να κρατήσω. Λατρεύω τις κούπες.

<<Πήρα και κάτι ακόμη>> βγάζει από την τεράστια σακούλα με τα γλυκά μια μικρότερη σακούλα. Κάτσε. Πότε την πήρε; Εγώ που ήμουν; <<Χάζευες τις κούπες>> απαντάει στην σκέψη μου.

<<Τι είναι;>> ρωτάω ενθουσιασμένη.

Μου την δίνει. <<Άνοιξέ την>>

Την αρπάζω γρήγορα και την ανοίγω. Έχει μέσα δύο χριστουγεννιάτικα σκουφάκια. Το ένα γράφει από πάνω Merry και το άλλο Christmas.

<<ΑΩΩΩ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑΑΑ>> φωνάζω και ένα παιδάκι με αγριοκοιτάζει. <<Ζηλεύωωωω. Το περσινό μου σκουφάκι δεν μπόρεσα να το βρω και ξέχασα σήμερα να πάρω και εγώ ένα. Γιατί δεν μου τα έδειξες, μωρέ;>> τον χτυπάω με την σακούλα.

<<Δεν τα πήρα και τα δύο για εμένα>>

Γουειτ. Γουατ;

<<Για ποιόν το πήρες το άλλο;>>

ΜΗΝ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΡΕΝ. ΜΗΝ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΡΕΝ.

<<Για εσένα>>

Οκευ. Με χάνετε. Αντιοζ.

Είπε ότι...

Είπε ότι αγόρασε σκουφάκι για... ΓΙΑ ΜΕΝΑ;

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Ο γάμος μας θα είναι ονειρικός. Το νυφικό μου ξεκάθαρα Αλεξάντερ Μακουίν, δεν θα έχω πολλά παρανυφάκια βέβαια για να μην κλέψουν την παράσταση. Ο Ντομ θα φοράει Μπέρμπερι, προφανέστατα.

<<Όλα καλά;>> ρωτάει και κουνάει το χέρι του μπροστά στα μούτρα μου. <<Τι έπαθες καλέ;>>

ΟΚΕΥ. ΤΟ ΕΧΕΣΑ.

<<Τ-τίποτα. Ό-όλα καλά>> προσπαθώ να μην χαμογελάσω σαν την ηλίθια. <<Π-ποιο να πάρω;>>

<<Όποιο θες>> λέει και ξανά κρατιέμαι να μην του ορμήξω. Είναι τόσο σδοξσπδοξ.

Τα ξανακοιτάζω. Μαζί βγάζουν την φράση Merry Christmas και δαγκώνομαι να μην τον ρωτήσω γιατί τα πήρε και τα δύο. Εννοεί ότι θα τα φοράμε μαζί; Όσο θα είμαστε μαζί;

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

<<Παίρνω το merry>> του δίνω το άλλο και φοράω το δικό μου.

<<Ήμουν σίγουρος>> μουρμουρίζει και αποτελειώνει το ξυλάκι με το μαλλί της γριάς.

<<Ευχαριστώ πολύ>> ψιθυρίζω και το αφήνω μια μπουνίτσα στο μπράτσο. <<Είναι πολύ ωραίο ΔΩΡΟ>> τονίζω την τελευταία λέξη και ρολάρει τα μάτια του.

<<Θα μου το χτυπάς για πάντα;>> βγάζει κάτι σοκολατένια κέρματα από την σακούλα και μου δίνει.

<<Ω ναι>>

~~~

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Είστε υπέροχοι♥

(να σχολιάσουμε ξανά το γεγονός ότι ανέβασα πάλι δύο κεφάλαια σε μια μέρα. ΑΝΤΕ ΓΙΑΤΙ Α)

Πολλά πολλά χριστουγεννιάτικα φιλάκια.

Σας υπεραγαπώ όλους και τον καθένα ξεχωριστά♥

Τα λέμε αύριο!

Ριρι♥

•18 DAYS LEFT🎄🎁🎇•