Kenzi en ik reden samen naar het huis van Nicholas en Lexi in Kenzi's auto.

"Is dit het huis?" vroeg Kenzi vol ongeloof toen ze parkeerde op het grote terrein. Ik zag zoveel auto's en limousines staan.
Ik kon de rode loper voor het huis al zien. Er stonden bodyguards bij de ingang die een lijst bij zich hadden.

"Ja, hier maak ik schoon," zei ik en we keken elkaar even aan. Daarna barstten we in lachen uit. We stapten uit en Kenzi haakte haar arm in de mijne. Ze had een prachtige rode jurk aan.

"Onopvallender kunnen we niet worden," grapte ik en Kenzi lachte.

We sloten aan in de rij en zagen rijke mannen in pak en rijke vrouwen in prachtige jurken.

"Al die mannen kijken naar je," fluisterde Kenzi.
"Nee, ze kijken naar jou," zei ik en we kwamen dichterbij de ingang.

"We lopen gewoon over een rode loper," fluisterde Kenzi.
"Ja, kan je het geloven?" zei ik en ik was echt blij dat ik alles met Kenzi had kunnen delen. Ik had haar namelijk alles verteld en ze reageerde vol begrip. Ze was er voor mij ongeacht welke keuze ik maakte.

"Wat zijn jullie namen?" vroeg de bodyguard toen we eindelijk vooraan de rij stonden.

"Heather Winston met mijn plus one," zei ik.
De bodyguard keek op de lijst.

"Sorry, je staat er niet op," zei hij toen.

"Wat?" merkte Kenzi op.

"Ik moet er op staan," zei ik.

"Sorry, jongedame. Je staat niet op de lijst," zei hij arrogant.

"Voel je je soms beter dan haar?" begon Kenzi.

"Kunnen jullie de rij uit gaan?" vroeg de bodyguard.

"Ik snap het niet," zei ik en raakte vanbinnen lichtelijk in paniek.

"Ze zegt dat ze op de lijst staat. Ze werkt hier!" begon Kenzi tegen de bodyguard.

"Wat is hier aan de hand?" vroeg een bekende stem en daar stond hij. Nicholas.
Mijn paniek was meteen weg en het liefst wilde ik hem omhelsen en kussen. Helaas kon dat niet en ik hield me zo normaal als ik kon.

"Deze twee vrouwen staan niet op de lijst," zei de bodyguard.

"Dat is dan een fout, want ze horen er op te staan," reageerde Nicholas.

"Uw vrouw had specifiek gezegd dat mevrouw Winston niet op het bal aanwezig mocht zijn," zei de bodyguard zacht tegen Nicholas.

"Ik weet niet wat mijn vrouw denkt, maar ik zeg dat zij naar binnen mag. En nu stopt deze scene en doe je gewoon waar IK je voor je betaald heb," zei Nicholas en ik zag zijn bloedserieuze blik die de bodyguard in zijn ogen staarde.
De bodyguard knikte en liet Kenzi en mij naar binnen.

Nicholas keek me even aan en zijn blik zei me genoeg.

"Wow, dat was sexy," merkte Kenzi op toen we het huis binnengingen. Alles was prachtig versierd en er klonk klassieke muziek door de kamers heen.

"Ik voel me echt een prinses op haar bal," zei Kenzi lachend en we kregen een glas champagne aangeboden van een serveerster die met een dienblad de gasten tevreden hield.

"Proost," zeiden Kenzi en ik tegelijk en namen een slok.

"Het was wel gek he? Dat ik niet op de lijst stond?" zei ik tegen Kenzi en ze knikte.

"Dat was inderdaad heel raar. Nicholas had je toch gezegd dat je welkom was?"

"Ja, dat heeft hij gezegd. Toch zit het me niet lekker. Waarom zou Lexi niet willen dat ik binnen mocht komen?"

"O. M. G. Denk je dat ze het weet?" vroeg Kenzi toen en nam een slokje van haar champagne.

"Nee... toch? Ik weet het niet. Shit," zei ik paniekerig.

"Girl, neem een slok en kalm aan. Het kan zijn dat ze iets door heeft of ze vindt je gewoon een schoonmaakster," zei Kenzi.

"Hoe bedoel je?"

"Je weet hoe rijke mensen zijn. Ze kunnen aardig zijn, maar tegelijkertijd ook zo op je neerkijken. Zij had een Hollywood-carrière. Natuurlijk is ze arrogant en wilt ze je op je plek zetten," zei Kenzi. "Is dat haar?"

Ik zag Lexi staan met een andere vrouw. Ze waren aan het lachen alsof er niks aan de hand was.

"Ja, dat is Lexi," zei ik.

"Wat een heks," merkte Kenzi op en ik lachte.

"Sorry, maar ze ziet er uit als iemand die een vloek over je zou uitspreken of stiekem een haar plukt van je hoofd en deze op haar zelfgemaakte voodoo pop zet,"

"Wat heb jij een fantasie," complimenteerde ik haar.

"Ik ben een Vissen. Dus dat heb je goed," grijnsde ze.

"Maar ik denk niet dat Lexi het weet. Anders had ze me wel geconfronteerd. Ze deed kortaf toen ik aan het werk was. Dan had ze het toch wel gezegd. Dat zou ik tenminste doen," zei ik.

"Misschien heb je gelijk. Misschien niet. Maar één ding is zeker. We gaan haar laten zien dat we hier wel zijn, want we zijn uitgenodigd," zei Kenzi en pakte een tweede glas champagne van het dienblad van een serveerster die langs liep.

Kenzi en ik gingen dansen zoals de mensen hier ook dansten. Chique, rustig en mooi. Zo zei Kenzi dat.
Ik zag dat Lexi me had gezien en haar blik had iets onvoorspelbaars. Ik probeerde me niet ongemakkelijk te voelen.
Maar ze kwam niet naar me toe. Ze leek zelfs ineens te verdwijnen.

De hele avond had ik haar niet meer gezien en Kenzi bleef dicht bij me. Nicholas stond met andere mannen te praten. Het ging natuurlijk over zaken.
Af en toe zag ik hem naar me kijken. Dan grijnsde hij en ik gaf hem een bescheiden glimlach.

Op een gegeven moment vertelde Kenzi me dat ze een leuke man zag die zijn ogen op haar had gericht.
De man kwam daarna naar ons toe en vroeg Kenzi om een dans.

"Vind je het erg?" vroeh ze aan mij.

"Natuurlijk niet," zei ik. "Veel plezier,".

Kenzi pakte de hand van de man en hij nam haar mee naar het midden van de kamer.
Ik keek toe hoe ze dansten en ik was blij voor haar.