CHAPTER 42: The End
"Moone Cheska Ford."
I walk with confidence as the Master of ceremony announced my name. At last, of all the things I've been through I have found the end. Also with the first step to begin with something better.
Malugod kong tinanggap ang aking diploma sa pagtatapos ko ng Seior highschool at masayang nakipagkamay sa mga nakakataas sa eskwelahan.
Matapos nito, nagtungo ako sa gitna ng stage upang tignan ang mga taong parte na ng buhay ko. Wala akong pake kung natatabunan ko ang ibang nagmamartsa, sila ang mag-adjust, sa amin naman itong school eh.
But then, I saw dad glaring at me kaya wala akong nagawa kung hindi ang bumalik sa kinauupuan ko hanggang matapos ang seremonya. After the incident, dad told me that he'd been part of underground organizations, well it's not his thing but he did it for me and as for now, he already gave his resignation so with Chester. I thank them for being always there by my side. That no matter what way it is, they get through it for me.
"Boss smile!"
Napatingin ako sa kaliwa ko nang marinig ko ang martinis na boses ni Ashley. Nasa tabi niya si MC na may hawak na camera at nakatutok sa akin. Inirapan ko sila ngunit ngumiti rin kalaunan. I also thank them both, that despite of the trouble I brought them, they never leave my side. Inabot nila ang cellphone sa akin. Nagtataka kong inabot ito sa kaniya. Inigesture niya namang tawag kaya itinapat ko ito sa aking tenga.
"Hello honey!" Napairap na lang ako.
"Don't call me that pito!" masunigit kong ani. Mang-aasar na naman ito.
"Hahaha bakit ang bitter mo ata ngayon buwan? Ayy! Mukhang alam ko na." Malungkot na lang akong napangiti. Nakakainis, talagang ipinaalala pa niya.
"I'll end this-" Banta ko, ngunit nakatutok pa rin sa tenga ko ang telepono.
"Whoa! Wait lang naman wala na nga ako diyan tapos bababaan mo pa ako." Pagdadrama niya kaya muli ako napairap.
"Bakit ka ba kase hindi makapaghintay na lumayas? Alam mo namang graduation ko!" bulyaw ko. Napalakas rin ang boses ko kaya may iilang nagtinginan sa kawi ko.
"Alam mo namang para sa future ko ito. Alam kong wala akong pag-asa sa 'yo kaya doon ako sa may pag-asa."
"Whatever you sounded like a jerk na kung ayaw ng isa doon sa isa." That's a joke.
He went back to states, to follow his so called dreams. I know he likes me but, he loves that girl. The reason why he abandoned my graduation. Parang hindi ko siya kababata. Inuna pa talaga ang lovelife. Though, I'm happy for him that he finds who he really needed, he knows that I only like him as sibling from the start.
"Mommy!" Napaigtan naman ako nang bigla na lang umakap sa akin si Sky.
"Oh nariyan pala ang self proclaimed son mo." biro nito sa kabilang linya sabay halakhak.
"Seven!" Saway ko rito, dahil kapag narinig siya ni Sky mag-papasaringan na naman sila. Napakaisip bata niya.
"Is that the ugly number?" -tanong Sky kaya napatawa na lang ako, sinasabi ko na nga ba. Simula nang magkakilala sila ni Seven, ayaw niya na rito at sinasabing seven daw ang pinakapangit na numero.
"Don't talk to him mommy, his ugly!" dagdag pa ni Sky.
"Aba't pasalamat kang bata ka at wala ako riyan nakuuuuu." Gatong naman ni Seven.
Napairap na lang ako. Walang bata, walang matanda sa kanila. Lagi silang nag-aasaran hanggang sa mapikon at umiyak si Sky at bigla na lamang maglalaho si Seven.
"Tumigil ka na nga pinapatulan mo ang bata eh kaya ayaw sayo!" panenermon ko. Tinawanan lang ako ng mokong.
"Anyway maylabs, napatawag lang ako para sabihing CONGRATULATIONS!! grabe magka-college ka na akalain mo aabot ka pala don? I love you at sana magkalove life ka na para 'di ka tumandang bugnutin-" Hindi pa man ito tapos ay ibinaba ko na ang tawag. Puro pang-iinsulto lang ang sasabihin niya.
"I wish daddy's here." Malungkot na sabi ni Sky.
Napabuntong hininga na lang rin ako. I also wish he's here but hindi na puwede. Have I already mentioned you that he's dead?
Yes, he is dead.
Dead na dead sa akin!
Napairap na lang ako sa sarili ko. It's so corny, I'm going to strangle Ashley later for teaching me that!
Matapos ang seremonya ay kanya-kanyang tungo ang mga graduate sa kanilang pamilya. Hawak ko si Sky at nagtingo kami kung nasaan sila Daddy. Kaakbay niya si Tito Fernan.
"Oh bakit malungkot ang prinsesa namin?" Salubong ni Daddy sa akin.
"Wala kase dito iyong kukompleto sa kaligayahan niya sir." Parang wala lang na sabi Mc kaya nagtawanan sila. Inirapan ko ang mga ito.
Napataas naman ng kilay ko nang mapansing nakakawit ang kamay ni Ashley kay Chester. Napansin niya naman kaya napabitiw ito, napakamot naman sa batok si Chester. Anong hindi ko nalalaman huh!?
"Don't be sad princess haha..."
"DADDY!" Bumitiw si Sky sa akin at tumakbo kaya sumunod ako sa kaniya, ngunit napatigil rin nang makita kung sino ang dahilan ng pagtakbo nito.
Patalon siyang umakap sa kaniyang daddy. Napangiti naman ako sa eksenang nasisilayan ko. I thank Mellisha, for not because of her, hindi ko na ito makikita kailan man.
Speaking of which, Mellisha save us from death. Sinalo niya ang balang tatama pa sana sa amin ni Tyler. The bullet hit her heart that causes her death. While his dad, Simon Villafuerte is already in mental institution. He'd gone crazy seeing his daughter's lifeless body because of him.
"You're here." bungad ko kay Tyler.
"Sorry, I'm late honey." paumanhin niya.
"Tsk!" tanging sagot ko na lang. Sa mga business metings niya hindi siya nalelate pero sa graduation ko ni hindi man lnag niya inabot kahit kalahati lang ng ceremony? I heard him chuckled as he grab my waist and give me a smack.
"Sorry na nga di ba? Hmm." Yakap niya ako habang inaamoy ang leeg ko.
Tumikhim naman si dad kaya naghiwalay kami. Yumuko lang ako habang nakakamot naman si Tyler.
"So what's your plan?" seryosong tanong ni daddy.
"I want to marry your daughter sir." pagtatapat niya. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"WHAT!" Sabay-sabay na sabi ni Ashley, MC, Chester pati na rin ako.
"She is going to be my real mommy na dad? I'M HAVING A REAL MOMMY!" Pumatong pa sa upuan si Sky habang sumisigaw kaya napalingon sa direksyon namin ang mga tao.
Napatingin naman ako kay daddy. Seryoso siyang nakatitig kay Tyler at mukhang kinakabahan naman ang huli.
"Ahh, I know Sir what your thinking. Tatapusin na muna ni Cheska ang pag-aaral niya before we get married so for now..." Natataranta ito habang kinakapkapan ang sarili. Nagtataka naman kaming lahat na nakatingin sa kaniya.
Nang nahanap niya na ito ay mariin niya naman akong tinitigan kaya ako naman nakaramdam ako nang kaba. Ngunit tila tumigil ang mundo ko nang lumuhod ito sa harapan ko hawak ang maliit na pulang kahon.
"Cheska, I know this is being selfish for I won't allow you to meet another guy to love. It's just that, I want to make sure that it's me who you'll be with until the end. Will you allow me to tie you beside me, to be your future husband?" Mahabang lintanya ni Tyler. Napatingin rin ako kay Sky nang lumuhod rin ito sa tabi ng kaniyang daddy.
"Will you be my mommy-mommy? For real?" Napaluha na lang ako.
I looked at the people around us. They all have the smile saying that they support us in whatever decision we'll make. They nod at me saying, no more hesitationS.
I look again to Tyler and Baby Sky who have hopeful eyes.
At first, all I dream is to bring justice for my mom, to get revenge. It brought me troubles and I even put those who's important to me in danger. People thought, I am fearless. That I can do everything, because I am strong. But in reality, I am weak, that I had a lot to fear about. I opt myself to accept and forgive, and I ignore those who love and cared for me.
Now, I'll leave my past.
Starting today, my only dream is to feel how to live and love. To be carefree. To make new beginnings.
And I'll start it now.
I'll start this new chapter of my life by saying...
"YES!"
THE END
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top