Skrypto

Stojąc nad zimniejącym, nieruchomym ciałem mego mentora, byłem przekonany, że to koniec. Że już wszystko za mną, wypełniłem swe zadanie, a ostatnia rzecz, najwidoczniej celowe nakierowanie mnie na trop spisku templariuszy, to błąd ze strony ich Mistrza. Że ich pogrom to czysta formalność, błahostka, którą zająć się mogę wraz z kilkoma ledwie mi znanymi osobami. Że przyjaciele staną za mną murem, nie napotkam trudności i same przyjazne twarze. Byłem naiwny. Jak zawsze.…

Skrypto

Czas. Czas jest najbardziej ulotną z rzeczy. Tylko on jest w stanie pokazać nam, kto zostanie do końca, a kto będzie dążył do zniszczenia nas za wszelką cenę. Makarov miał rację, zniszczył mój świat kawałek po kawałku. Odeszli wszyscy, Przyjaciele, zdrajcy, wrogowie. Świat dopiero zacznie podnosić się ze skutków wojny wywołanej przez szaleńca dążącego do dominacji swego kraju nad światem. Ja jednak dopiero teraz skończyłem swoją wojnę. Wygrałem. Wygrałem całe nic. Gdyby tylko można się przenieść w czasie, powstrzymać to co, się zdarzyło, zanim w ogóle się zaczęło...wygrałbym wszystko.…

Skrypto

W nadchodzącej zamieci czai się coś więcej niż tylko mrok nocy. Powracający śnieg niesie ze sobą coś starego acz nieznanego, coś raz już pokonanego, ale zapomnianego w mrokach historii. Nowy Świat jednak o tym nie wie i nie chce wiedzieć; władcy nieudolnie próbują trzymać w ryzach swoje pieniądze, zwykli ludzie oddają się egoistycznym zachciankom, a kościół próbuje odbudować swoje wpływy. Nowy Świat zapomniał o Wiedźminach, którzy nie złożyli broni w oczekiwaniu na najgorsze... jeszcze.…

Skrypto

Co się rozpisywać. Nieco to odbiega od mojego klimatu, a historia powstania tego czegoś jest... właściwie jej nie ma, po prostu raz siedząc i rozmyślając zorientowałem się, że coś piszę. A skoro już napisałem...…