hoofdstuk 6

'Spikkelpoot vanaf vandaag zul je bekend staan als Spikkelvacht', miauwde Langster luid. 'De SterrenClan eert je moed en loyaliteit' Ze stond te beven van opwinding, net als Nachtpoot, Nachtklauw eigenlijk sinds net. Langster ging verder: 'volgens de krijgscode moeten deze nieuwe krijgers ons kamp in stilte bewaken' Langster sprong van de steen af te teken dat de vergadering gedaan was.'Hey, wil je jagen', vroeg Nachtklauw toen het gejuich stopte. 'I..is goed', stamelde ze als antwoord. Ze liepen het kamp uit. 'Misschien kunnen we ook gewoon een wandeling maken. We moeten vanavond de hele nacht op blijven', miauwde Nachtklauw. 'Je hebt gelijk', antwoordde ze. Ze wandelde verder de heide over. Toen het bijna avond werd ging ze terug naar kamp.

Toen ze in het kamp stond Roodpoot hem op te wachten. 'Bijna te laat hè', grauwde hij. 'Dat zagen we ook', snauwde Nachtklauw terug. Nachtklauw haren gingen recht overeind staan, die van Roodpoot ook. 'Nachtklauw rustig', stelde ze hem gerust. Ze probeerde Roodpoot een woedende blik te werpen maar het lukte haar niet. Nachtklauw liep weg en ging zijn ding doen: het kamp bewaken. 'Laat hem met rust', siste ze tegen Roodpoot. Roodpoot liep verdrietig druipend weg. Ze voelde zich schuldig. Zou hij ook gevoelens hebben voor haar

Ze liep de heide over. 'Muizenstront!', vloekte ze. 'Ik ben de patrouille kwijt geraakt' ze begon te rennen toen ze opeens een geur rook. Vos!

Zo een nieuw hoofdstuk trouwe lezers dat ik zo lang niet heb verder geschreven.
Groetjes van Sintel!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top