It's hard to tell your mind to stop loving someone when your heart still does.

{Hannah}

Zuchtend laat ik me op de bank in ons appartement ploffen. Ik ben alleen vanavond, de rest is naar een feestje, maar ik had geen zin. En Gijs is natuurlijk bij Esmee.

Ik zet een film op Netflix op en smeer een broodje als avond eten.

Ik denk aan Gijs, hopelijk gaat Esmee het niet met hem uitmaken of zo. Daar zou hij echt kapot van zijn. Ik ken hem nu al zo lang, dat gun ik hem niet.

"Hey" hoor ik achter me. Ik schrik zo, dat ik bijna mijn boord de lucht in gooi. "Holy shit Teresa" mompel ik. Ze lacht "hoorde je me niet aankomen?". Ik schud mijn hoofd "ik dacht dat je op dat feest was". Ze slaat haar ogen neer als ze naast me op de bank gaat zitten. "Ik had ruzie met Martijn en ben maar naar huis gegaan".

Een traan rolt over haar wang. Snel veegt ze hem weg. "Ach ik moet me ook niet zo aanstellen" mompelt ze. "Wat is er gebeurt dan?" Vraag ik verbaasd. "Niks bijzonders, gewoon ruzie om niks".

Ik sla een arm om haar heen. "Ben je nog wel verliefd op Martijn?". Nog een traan rolt over haar wang. "Ik denk het wel ja".

Ze denk het wel ja? Ze weet het dus niet zeker? Ik weet niet wat die gast met haar heeft heeft gedaan, maar hij kan maar beter van mijn vriendin afblijven.

"Je weet dat je me alles kan vertellen toch?" Vraag ik voorzichtig. Ze knikt, maar zegt niks. Ze wilt het me dus niet vertellen.

Teresa staat na een tijdje gapend op "ik ga maar eens slapen". "Welterusten". "Welterusten" antwoord ik.

Rond half elf zwaait de deur van het appartement met een klap open. Weer schrik ik op, totdat ik zie dat het Gijs is. Ik trek mijn wenkbrauw op en bestudeer zijn gezicht.

"Gaat het wel?" Vraag ik. Gijs slaat de deur weer dicht en bijt op zijn lip.

Ik sla mijn hand voor mijn mond. "Is het uit?!". Gijs knikt. "Ja" mompelt hij, terwijl hij een hand door zijn haar haalt, "ja, het is uit".

Ik zie het verdriet in zijn ogen. Langzaam loopt hij naar me toe en laat zich naast me op de bank ploffen. "Waarom?" Vraag ik zacht. "Ze is niet meer verliefd op me" zegt hij fluisterend. Weer bijt hij op zijn lip. Ik zie de tranen achter zijn ogen.

"Maar jij nog wel op haar?" Vraag ik, terwijl ik een arm om hem heen sla. Kort kijkt hij me aan. "Ja" zegt hij dan.

Zijn ogen zijn nu nat van de tranen. "Ik ga naar bed" zegt hij, terwijl hij zijn hoofd weg draait. "Het maakt niet uit dat je huilt" grinnik ik. "Ik huil niet!" Roept hij met een bibber in zijn stem, voordat hij in zijn kamer verdwijnt.

"Fuck" hoor ik hem tegen zichzelf roepen. "Fuck, fuck, fuck!".

Ik heb medelijden met hem, maar ik weet dat hij beter verdient dan Esmee. Als ze hem zo laat vallen, moet ze het zelf maar weten. Hij komt er wel weer overheen, en daar ga ik hem hoogstpersoonlijk mee helpen!

<hoofdstuk 3 alweer. Wat denken jullie dat er met Teresa is? Xx me>