Yes po, tatapusin ko na po rito ang free reading ng bawat chapters. Maglalapag na lang po ako ng chapter excerpts na mababasa na lang sa Telegram. EXCLUSIVE LANG PO SA TELEGRAM, WALA NANG IBA PA.

A few chapters' excerpts:

"I guess they may have treated you too roughly," I told him. "You get gut-hardened by life."

"And what hardened my gut softened yours," he said, and I couldn't respond. "Perhaps Tito Clark was right. We shielded you too much; we almost forgot you knew how to fight."

I could sense regret in the tone of his voice. I'm still not used to it.

"No'ng umalis ka sa kasal natin, natakot ako para sa 'yo. Because I know, sisisihin ka nila. At hindi ko sana kinailangang pilitin ang amin ni Dree kung nagtiwala lang ako na kaya mo ang sarili mo."

Lumambot nang kaunti ang pagtitig niya sa akin, at ramdam kong may lungkot doon kahit hindi niya direktang sabihin.

"I didn't regret being with Audree. If it weren't for her, I would never know how to fight back. And sorry if I can't tell you a jealous-worthy love story between Dree and me, because I know she loved you more than I did. She believed in you. She trusted your ambiguities during those times when I didn't. Umasa siya na balang-araw, babalik ka. Babalikan mo silang lahat na nagdududa sa 'yo. Dahil alam niyang mas matapang ka kaysa sa 'kin. You've already proven to everyone that you can stand up and fight for yourself alone, at naniwala siyang kaya mo rin 'yong gawin ulit."

I wanted to tell him na hindi kahit kailan sumama ang loob ko dahil nagkaroon siya ng Audree sa buhay. Malungkot lang siguro ako dahil hindi pala sila nagkaroon ng relasyon na tingin ko, deserve naman niyang maranasan.

♥♥♥

Sobrang tagal ko ring hindi nakasakay sa kabayo, at halos kalahati ng buhay ko ang nakalipas mula noong huli kong tinangkang mangabayo sa bukas na kalsada. Si Coco pa ang kasama ko noon sa EDSA at pareho pa kaming napagalitan. Pero ngayon, duda akong pagagalitan si Chanak kahit na tuwang-tuwa siya sa mabilis na "biyahe" namin.

Nai-imagine ko na ang takot sa mga Dardenne oras na malaman nilang sakay ko si Chanak nang wala man lang kaming protective gears at mas mabilis pa kami sa maximum speed allowed sa highway.

"Hawak kang mabuti!" paalala ko kay Chanak nang patalunin ko si Gaius para lampasan ang pasalubong na katawan ng tricycle sa amin.

"Tita Ram, lumilipad tayooo!"

♥♥♥

Sa akin, wala namang problema. Pero kay Chanak, halatang meron matapos niyang tumili nang sobrang lakas na ultimo ang mga audience, natigilan din dahil sa gulat.

"Stop!" malakas na tili ni Chanak sabay turo sa reporter na papalapit sa amin. "May warrant ka ba?"

"Oh shi—" Mabilis kong binuhat palapit sa akin si Chanak para awatin. "Charley! Anong warrant ka diyan?"

"Tita Ram, wala s'ya warrant! Di niya tayo puwede kakausapen!" Salubong na salubong pa ang kilay niya nang tingnan nang masama ang mga reporter na papalapit. "Stay kayo d'yaan! Talk to my yoyer!"

"Tara na nga kay Mama. Doon tayo sa kanya."

♥♥♥

Komportableng sumandal si Mama sa upuan niya at nahalata niya agad na naguguluhan ako sa sinasabi niya sa akin.

"Ilang beses ko nang sinabi sa kanya. Iha-handle niya ang Afitek kaya dapat, alam niya kung paano gagamitin ang opportunity, advantages, at privileges na meron ang posisyon na 'yon."

Wala akong idea sa sinasabi niya. Kailan ba ito naisipan ni Coco?

Nagkibit-balikat si Mama at ngumisi. "Kung magagalit ka sa 'kin, magalit ka. Wala akong pakialam. Pero ilang beses kitang itinago sa kanya. Ilang beses ko siyang inutusang gamitin ang executive power na meron ang posisyon na tinatakbuhan niya. It was so damn easy to find you if! Again, if only he used that power he was supposed to have. But no! Hindi niya ginamit. Umasa lang siya sa sarili niya. Walang problema kung aasa siya sa kaya niya. Pero problema na niya kung hindi ka niya makita."

Natawa pa si Mama sa ikinukuwento niya kahit hindi ko alam kung saan doon ang nakakatawa. "Ultimo kay Carlisle, itinago kita. Pero kita mo? Carlisle knows how to trace you without breaking a sweat.

♥♥♥

Bumabalik na naman tuloy ang insecurities ko. Yung ibang nagpapadala sa kanya ng photo ng nudes, magaganda rin kasi. Ang lalaki rin ng boobs ng iba. Mapuputi rin.

Wala nga akong damit ngayon, pero feeling ko, hindi naman ako nakahubad. Or maybe because Coco didn't let me feel like a meat ready for consumption.

"Connor . . ."

"Hmm?"

"Buti pa yung mga nagpapadala sa 'yo ng nudes, mga chick. Ayaw mo talagang silipin?"

♥♥♥

I had no idea it would feel this good, but it was better than I'd imagined. If Coco would ever attempt to star in an adult film or ever try making a porn video, her co-star would be so damn lucky—or not. Earth's land area is wide, and I can dig a fucking hole and bury someone six feet underground for those "lucky" bitches.

"Come here." He took my hand and I stood up. Pinahiga niya ako sa kama, padapa, at saka siya pumatong sa akin. "Bilhan na lang kita ng pills mamaya." Hinalikan niya ako nang mabilis sa pisngi at napakapit na lang ako sa unan nang maramdaman na naman siya sa pagitan ng hita ko.

"Oh fu—" He immediately covered my mouth before I finished my word.

"Sshh."

♥♥♥

"Nakakabuwisit ka talaga ever," naiiritang singhal ko kay Coco at pinalo na naman siya sa braso nang bigla siyang tumawa. Sabay pa n'on ang paglakas lalo ng vibration sa panty na suot-suot ko. "Connor Dardenne! Putang ina . . . ah . . ." Hindi ko na napigilan ang pag-ungol ko pagkapit ko sa railing ng hagdanan paakyat sa second floor.

Halos mamilipit ako sa sobrang panghihina dahil sa ginagawa niya.

"Hahaha! I told you, it's not a problem." Pinatay niya ang vibration at saka ako hinatak paakyat sa second floor. Pagpasok namin sa kuwarto ko, dumeretso agad kami sa bathroom. Ini-lock niya ang pinto saka ako nginisihan.

"I hate you," naiinis na sabi ko sa kanya.

♥♥♥

Ipinanood niya sa amin ni Coco ang sinasabing sex video ko at napanganga na lang ako sa nakita ko.

"Fuck . . ." di-makapaniwalang sabi ko sabay takip ng bibig.

Nakaka-five seconds pa lang ang video, isinara na agad ni Coco ang laptop.

"I don't wanna watch it. That's not Ram."

"Wait! Nanonood pa 'ko." Ako na ang nagbukas ulit ng laptop para ipagpatuloy ang panonood. "Shocks.

Ang sexy ko naman dito." Tiningnan ko naman si Cali. "Is it me?"

Sumimangot agad siya. "Is it me?" maarteng ulit niya sa sinabi ko. "How do I know? You tell us! Is that you?"

"That's not her!" galit na sigaw ni Coco.

Napahawak ako sa boobs ko habang pinanonood kung paano mag-bounce ang boobs ng babae sa video na kamukhang-kamukha ko.

♥♥♥

Umuulan. Tinakbo ko nang walang payong ang farm kahit sobrang putik. Nakasuot lang ako ng rubber slippers habang buhat-buhat ang bumibigat nang laylayan ng mahaba kong gown.

Coco was waiting for me. It was raining.

Habang tumatakbo, unang beses kong magkaroon ng plano para sa aming dalawa sa daming taon na pinalipas ko.

Aalis ako ngayon. Pasusunurin ko siya. Lalayo kaming dalawa. Magtatrabaho kami nang mabuti para makaipon. Pag-iipunan namin kahit paunti-unti ang plano niyang kasal. Hindi na ako magpapakatamad. Tutulungan ko siya para magkapera. Hindi na ako magiging sensitive sa time naming dalawa.

I was crying the whole time. I wanted to tell him na gagawin namin ang dream wedding niya kahit kami lang. Kahit wala na sina Mama. Kahit wala na silang lahat, basta mangyari lang ang gusto niya.

Pag-iipunan ko 'yon! Magwo-work ako. Tutulungan ko siya. Maybe not now. Maybe not next month or next year. But I will help him with the wedding.

Muntik pa akong madapa pagliko ko palabas ng unang gate. Doon ko siya nakita sa gilid kasama si Gaia. Nakabilad sa ulanan kahit may payong naman siya.

"Connor!"

"Ram!"

Tinakbo ko siya at pareho pa kaming muntik nang matumba nang salubungin ko siya ng yakap.

"Sumama ka na lang sa 'kin . . . sige na . . ." pagmamakaawa ko sa kanya habang umiiyak. "Alis na lang tayong dalawa . . ."

♥♥♥

Cali, pasabi kay Coco, sunod sya sa'kin pag pwede na syang umalis.
Hintayin ko sya.
Tell him na ok lang ako. Di nya need magworry.
I can take care of myself habang wala pa sya.

It was one of the hardest decisions of my life. At some point, iniisip kong kaya ko namang ilaban si Coco. Kaya kong ituloy ang kasal na iniwan ko. Kahit literal na patayuin lang kami sa altar, wala akong irereklamo.

But they failed us. They failed Coco—ang nag-iisang nag-root para sa kasal na 'to sa aming dalawa. Ilang years na pagpaplano ang sinira lang nila nang ganoon kadali.

Coco will never say no to me, but he knows how to say no without saying it. Kung hindi niya 'yon kayang sabihin sa kanila, ako na ang magsasabi para sa kanya.

------------------------

Ika-cut ko na po rito ang mga spoiler. Hanggang chapter 25 lang po ang mababasa sa Wattpad. The rest, sa Telegram na po siya posted.

75 pesos po per story access.
Mag-send lang pong PM sa Telegram: t.me/lenareacts para po sa payment details.

Thank you for reading!♥♥