"Έχω ακόμα δύο ώρες" σκέφτηκα καθώς κοίταξα το ρολόι μου

Σε δύο ώρες έπρεπε να συναντήσω την ενοχλητική δημοσιογράφο και τα σκυλάκια της.

Το να μπλέξω με αυτά τα μικρά ήταν μια από τις πιο απαίσιες αποφάσεις που έχω πάρει στη ζωή μου.

Αλλά τώρα πρέπει να τους ανεχτώ.

Βγήκα βιαστικά από το αυτοκίνητο μου και αντίκρισα το σπίτι της Jisoo.

Κίτρινες ταινίες είχαν καλύψει τη πόρτα του καινούριου διαμερίσματος παρ'ολα αυτα εγώ μπήκα ανενόχλητος μέσα στο μικρό σπίτι.

Το διαμέρισμα ήταν μοντέρνα διακοσμημένο και με όμορφες πινελιές. Υπό άλλες συνθήκες θα απολάμβανα τον χώρο, όμως το σπίτι ήταν ακατάστατο και όλα τα πράγματα βρισκόταν στο πάτωμα. Ήταν αποτέλεσμα των ερευνών της αστυνομίας.

Πριν φύγω από τις φυλακές ο Chan μου είπε ότι λογικά η Jisoo έκρυβε το κουτί με τα σημειώματα της σε μια μικρή καταπακτή που βρισκόταν κάτω από το κρεβάτι της.

'Συνήθιζε να κρύβει πράγματα που ήθελε να προστατέψει εκεί πέρα ' είχε πει ο Chan

Με αργά βήματα πήγα στο δωμάτιο της κοπέλας και στάθηκα ακίνητος για ένα λεπτό.

Το μόνο αίσθημα που σιχαίνομαι είναι αυτό ακριβώς που νιώθω τώρα.

Όταν μπαίνω στο σπίτι ενός θύματος νιώθω ότι το σπίτι χάνει τη 'ζωντάνια' του.

Η αύρα του ιδιοκτήτη εξαφανίζεται.

Ομως πρεπει να διώξω αυτούς  τους χαζούς συναισθηματισμους.

Ο Mr. Lee λέει ότι τα συναισθήματα ισοδυναμούν με τις αδυναμίες.

'Όσο λιγότερο επηρεαζεσαι τόσο πιο δυνατός θα είσαι'

Προχώρησα προς το κρεβάτι της Jisoo και το έσπρωξα απαλά προς τα αριστερά.

Κοίταξα σκεπτικός το ξύλινο πάτωμα ώσπου είδα κάτι να εξέχει.

Με προσοχή πλησίασα την εγκοπη και τράβηξα απαλά ένα κομμάτι του πατώματος που προεξείχε.

Την εμφάνιση του έκανε ένα κουτί ροζ χρώματος.

Πήρα το κουτί στα χέρια μου και το άνοιξα με αγωνία.

Ο Chan είχε δίκιο.

Το κουτί ήταν γεμάτο από λογαριασμούς, φωτογραφίες και κάτι σημειώματα.

Αφού αφαίρεσα από το κουτί το περιεχόμενο του ένα μικρό χαρτάκι μου τράβηξε τη προσοχή.

Ήταν ζωγραφισμένο σε όλες τις γωνίες και στη μέση είχε ζωγραφισμένη μια καρδιά περιτριγυρισμένη από αγκάθια.

Συνέχισα να ψάχνω και βρήκα αλλα δύο σημειώματα με ζωγραφισμένες καρδιές.

"Αυτός που έφτιαχνε τα γράμματα ζωγραφίζει τέλεια και με μεγάλη ακρίβεια" διαπίστωσα καθώς ένα χαρτί μου τράβηξε τη προσοχή

"Όταν σιωπηλά βλέπω μέσα στα μάτια σου ,μέσα σε μια στιγμή ένας νέος κόσμος εμφανίζεται για εμένα. Από ψεύτης φοράω τη μάσκα του τιμιου. Θέλω πλέον να πετάξω αυτή τη μάσκα"

"Είναι και ποιητής ο άτιμος" ψέλλισα ειρωνικά. Δεν κρύβω πως γέλασα ελαφρά με την υπερπροσπάθεια του.

Συνέχισα να ψάχνω και βρήκα αλλά δύο σημειώματα.

'Είσαι σαν ένα αγκάθι που έχει κολλήσει τόσο βαθιά μέσα στο δέρμα μου και δεν μπορώ να το βγάλω. Είσαι σαν μια πληγή που πονάει τόσο πολύ και θα αφήσει σημάδι. Ενα άτομο σαν εσένα δεν μπορεί να εξαφανιστεί τόσο εύκολα.  Ακόμα και αν είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλο είναι λες και ακόμα ζούμε μαζί'

'Όλοι γελάνε αλλά η καρδιά μου κλαίει. Δεν μπορείς να με ακούσεις. Τα αστέρια λάμπουν  αλλά η καρδιά μου πονάει. Η νύχτα μου είναι γεμάτη από εσένα'

Γιατί όμως είχε κολλησει τόσο πολύ με τη Jisoo;

Είναι λες και γράφει σε κάποιο άτομο το οποίο γνώριζε πολύ καλά όμως  o Chan με διαβεβαίωσε οτι η Jisoo δεν είχε μιλήσει ποτέ με τον άντρα που στεκόταν έξω από το σπίτι της.

Είμαι πλέον σίγουρος ότι ο 'stalker' της Jisoo ειναι το άτομο που τη σκότωσε.

Του θύμιζε ένα άτομο που απεχθάνοταν και έτσι έπρεπε να τη βγάλει από τη μέση .

Το παρελθόν τον βασάνιζε.

Λογικά στην αρχή είδε τυχαία τη Gyuri και τα αισθήματα του βγήκαν στην επιφάνεια.

Τη σκότωσε αρκετά βιαστικά για αυτό και άφησε το πτώμα της έξω από το σπίτι της.

Όμως αυτό πλέον δεν τον ικανοποίησε.

Ήθελε και άλλο. Εθιστηκε στο να βλέπει το φόβο στο πρόσωπο των θυμάτων του.

Ώσπου εμφανίστηκε η Jisoo στη ζωή του.

Το ερώτημα είναι πως συναντάει τα θύματα του;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο δολοφόνος δεν θα σταματήσει να σκοτώνει αθώες ψυχές.

Πρέπει να βρω πρώτος το επόμενο του θύμα πριν το βρει εκείνος.

Έσφιξα γερά το λουρί της τσάντας μου καθώς κοίταξα με  αγχωμένο βλέμμα  τη  πόρτα του Yugyeom.

Ο αστυνόμος είπε ότι θα καθυστερούσε να έρθει για αυτό και θα έπρεπε να ξεκινήσω μόνη μου την έρευνα.

Χτύπησα βιαστικά τη πόρτα και άκουσα  γρήγορα βήματα.

Η πόρτα άνοιξε διάπλατα και από πίσω της στεκόταν ο Yugyeom χαμογελαστός.

Οι ξανθιές τούφες των μαλλιών του έπεφταν απαλά πάνω στα μάτια του και γενικά το στυλ του ήταν πολύ διαφορετικό. Συνήθως στη δουλειά ντύνεται πιο 'επίσημα'.

Ομολογώ ότι μου αρέσει να τον βλέπω πιο απλό. Νιώθω πως είδα μια πλευρα πιο κοντά σε αυτό που είναι πραγματικά.

"Καλώς  ήρθες Alisia~" είπε γλυκά το αγόρι και εγώ μπήκα μέσα στο μικρό σπίτι 

Μπροστά μου αντίκρισα ένα μεγάλο τραπέζι και από πίσω ήταν τοποθετημένη μια τεράστια βιβλιοθήκη.

"Σου αρέσει να διαβάζεις έτσι δεν είναι; Εγω δεν τα πάω καλά με τα βιβλία,με κουράζουν " είπα γλυκά και χαμογέλασα για να απαλυνω το άβολο κλίμα

"Πάντα λατρευα τα βιβλία. Με βοηθούν να ξεφεύγω από τη πραγματικότητα. Και στο παλιό μου σπίτι είχαμε μια τέτοια βιβλιοθήκη και διάβαζαμε όλοι μαζί βιβλία" είπε ο Yugyeom καθώς χαμογέλασε

Όταν κοίταξα στα μάτια μου διέκρινα μια γαλήνια αυρα. Φαινόταν τόσο χαρούμενος να μιλάει για την οικογένεια του.

"Έχεις αδέρφια Yugyeom;" ρώτησα καθώς προσπάθησα να κάτσω κάπου αλλά ο χώρος ήταν υπερβολικά ακατάστατος

Παντού βρισκόταν πεταμένα βιβλία στο πάτωμα ή πλαστικά δοχεία που παλιά μάλλον περιείχαν φαγητό.

"Όχι. Είμαι ο μοναχογιος της οικογένειας και οι γονείς μου με έχουν κακομαθει λίγο. Επίσης συγγνώμη που πρέπει να δεις το σπίτι μου τόσο ακατάστατο αλλά η μανα μου για κάποιο λόγο αρνείται να μου καθαρίσει το σπίτι" είπε το αγόρι καθώς αρχίσαμε να γελάμε

"Δεν πειράζει...κάπου θα βρώ να κάτσω" είπα καθώς ο Yugyeom με κοίταξε στα μάτια

"Άλλαξες τα μαλλιά σου; Είσαι πολύ όμορφη" είπε το αγόρι καθώς τα μάγουλα μου πήραν ένα κόκκινο χρώμα

"Μόνο εσύ το παρατήρησες...Ναι τα άνοιξα λίγο αλλά τεχνικά δεν είμαι ξανθιά" είπε κοροϊδευτικά και το αγόρι χαμογέλασε

"Προτιμώ τις κοπέλες με ανοιχτά μαλλιά...σαν τα δικά σου" είπε ο Yugyeom και εγώ ξεροκαταπια νευρικά

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που ήμουν έτοιμη να μιλήσω το κουδούνι διέκοψε τη -κάπως άβολη συζήτηση- και ο Yugyeom έτρεξε να ανοίξει τη πόρτα.

"Jun ήρθες! Τώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε την έρευνα " είπε χαρωπά το αγόρι καθώς ο Jun μπήκε μέσα στο σπίτι

Ο αστυνόμος κοίταξε μέσα στο σπίτι ώσπου οι ματιές μας συναντήθηκαν.

"Η ενοχλητική σου φίλη που είναι;" ρώτησε ο άνδρας και χαμογέλασα

"Αν τη βρίσκεις ενοχλητική γιατί ρώτησες για αυτή;" ρώτησα καθώς ο Yugyeom άρχισε να μιλάει

"Ας μην αργούμε! Η έρευνα πρέπει να ξεκινήσει" είπε το αγόρι καθώς έκατσε σε μια καρέκλα

"Ο μικρός έχει δίκιο" είπε ο Jun καθώς έβγαλε εναν φάκελο μέσα από το μπουφάν του. Εγώ κοίταξα περίεργα τον αστυνομικό που δεν απάντησε την ερώτηση μου.

"Λοιπόν ανέκρινα ξανά τον Chan. Και ανακάλυψα πολλά για την υπόθεση. Ακούστε προσεκτικά" είπε ο αντρας ψυχρά.

Αποφάσισα να αφήσω στην άκρη το αναπάντητο ερώτημα που του έθεσα και αν ασχοληθώ με την υπόθεση.

" Δηλαδή ο δολοφόνος παρακολουθούσε τη Jisoo;" ρώτησα έκπληκτη

"Πολύ πιθανόν ναι" είπε ο Jun καθώς αναστέναξα

"Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να ψαξω τι θα μπορούσε να συμβολίζει η μαχαιριά στη καρδιά και η αφαίρεση της" είπα καθώς ο Jun με κοίταξε

"Λοιπόν, τι πιστεύεις;" ρώτησε ο άντρας

"Πιστεύω ότι ο δολοφόνος δρα εκδικητικά. Προφανώς είχε πληγωθεί από κάποια γυναίκα που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με τις Gyuri Και Jisoo και αφαιρεί τη καρδιά των θυμάτων επειδή θέλει να δείξει πόσο ακαρδα του φέρθηκε αυτή η γυναίκα" είπα καθώς ο Yugyeom με κοίταξε

"Το γεγονός ότι είναι εκδικητικός με ανυσηχει. Δεν πιστεύω η εκδίκηση του να περιλαμβάνει το θάνατο μόνο δύο γυναικών" είπε το αγόρι

"Ακριβώς. Για αυτο πρέπει να τον βρούμε. Και γρήγορα" είπε ο Jun.