het was midden in de nacht. ik lag te draaien en te zuchten. mijn hersenen dachten niet aan slapen maar wel aan het kindje beneden in het schip. zal ik er heen gaan? dacht ik. ik pakte een zaklamp, sloffen en mijn nachtjapon. na even zoeken kwam ik aan bij de deur waar ik eerst ander half uur heb gezeten voor dat ik de man tegen kwam. ik was bang. bang om iets te zien wat mijn hele leven in mijn hoofd bleef rond spoken. ik bedacht iets, om het kindje te laten weten dat ik er was. praten hielp niet, dat had ik de vorige keer ook al geprobeerd. dus ik begon weer een melodietje te fluiten. fuuu fiii fooo fuuu fooo. en ja hoor, het kindje antwoordde. fuuu fiii fooo fuuu fooo. ik bonkte op de deur, in de hoop dat ie dan open ging. maar er gebeurde niks. er zal toch wel ergens een sleutel zijn van deze deur? dacht ik. ik liep heel zachtjes naar de hut van de kapitein, om daar de kijken voor de sleutel. ik zocht in alle laatjes, hoekjes en gaatjes. ik had een sleutel gevonden, maar dat was er 1 van 50. ik nam alle sleutels mee en ging weer terug naar het kindje beneden in het schip. ik floot een liedje om het kindje te laten weten dat ik er weer was en begon 1 voor 1 de sleutels uit te proberen. nee... nee.... ook al niet.... nee..... aaaargghh..... ook niet.... nee, geen een sleutel paste en ik moest er nog maar 4 proberen. ik werd er over stuur van. toen zei het kindje iets. je hebt nog 4 sleutels. misschien zit daar de goeie wel bij. blijf rustig. je kunt het. ik werd rustig en begon aan de laatste 4 sleutels. klik! yes de 3e sleutel draaide verder en langzaam ging de deur open. wat ik achter die deur zag was ongeloofwaardig. een ruimte niet groter als een klaslokaal was gevuld met tientallen vrouwen en kinderen. ze keken mij bang en hongerig aan. daar stond ik dan, in de deuropening. stokstijf toekijkend naar de mensen. na een paar minuten te hebben gestaan kwam ik in beweging en zei tegen de vrouwen dat ik snel weer terug kwam. ik rende naar boven, naar piet zijn kamer. piet! wordt wakker! je moet snel mee komen! zei ik zacht schreeuwend, want de anderen mochten niet wakker worden. piet werd boos wakker, hij zat in zoooo'n mooie droom. wat is er nou kiara? ik lag net zo lekker te slapen zei piet een beetje slaperig. ik legde het verhaal uit en heb piet zo ver gekregen dat hij mee kwam. we liepen stil naar beneden. piet wist nog niet helemaal wat er aan de hand was maar daar zou hij snel genoeg achter komen. toen we bij de deur aankwamen zag piet meteen wat er nou zo belangrijk was dat hij mee moest komen. het was 7 uur 's ochtends en de kapitein zou zo wakker worden dus we moesten snel weer naar boven. we beloofden aan de mensen dat we vanavond terug zouden komen met eten en drinken en natuurlijk een plan. 

----------------

wil je echt heel mijn verhaal horen? want het duurt nog wel even hoor haha. 

jaaa mam! heel je verhaal! en boeie dat het lang duurt. ik ben gewoon benieuwd hoe het is afgelopen. 

oke maar dan ga ik morgen verder ja?

okiiiiiiiiii

--------------------