The next chapter will be Miguel Falcon's POV.

Chapter 61

"B-But all of a sudden, I met you.." Sumalubong sa akin ang tsokolate niyang mga mata. "If you will believe me or not, I actually tried to change. I want to be better for you. In my meaningless life, you become my purpose. I was utterly obsessed with having you around.. Y-you just became my everything, Bi. You give me strength to continue in life."

"T-Then.. Why?" Nagsimula nang manginig ang boses ko gaya niya. Hindi ko alam pero bigla ring bumalik 'yung sakit sa kinahinatnan ng relasyon naming dalawa.

"Bianca.."

"Why you kiss that woman even though I'm watching, Miguel.?" I asked painfully. "W-why did you betray me?"

"There's no valid explanation for what I did, Bi. I'm sorry.." Magkaharap na kami ngayong dalawa.

"N-no.. Tell me, please." Umiling ako sa kanya. "I want to understand everything, Miguel. K-kase okay naman tayo 'di ba? Bago ka umalis, maayos pa tayo. Naghihintay ako sa pagbalik mo.."

"I-I'm sorry.."

"P-pero bakit naman ganun?" Nag-flashback bigla sa akin 'yung nangyare noon. "Nang maabutan kong magkadikit ang labi niyong dalawa, nasaktan agad ako, sobra. At nang tumugon ka sa kanya? H-Hindi ko na kinaya.."

"Nakita mo ako, Miguel.. Pero hindi mo naisipang tumigil." dagdag ko pa. Mas naging emosyonal ako. "A-Ang sama-sama mo.. Alam mong may trauma na ako sa mga lalaki, pero mas pinalala mo."

"Bi.."

"Ayokong kamuhian ka Miguel. So please, kahit na ano pang rason 'yan.. I want to know why..? A-Anong nangyare bigla? Why you suddenly treated me that way—"

"Because I thought you replaced me already with my best friend, Bianca! I-I thought you betrayed me with Trezer.."

"W-what..?" I can't believe this.

"Yes." Napahilamos siya sa mukha niya. "H-Hindi kita kinakausap nang umalis ako kase bukod sa nawala ang phone ko, may plano ako para sa atin. Gusto kitang surpresahin pagbalik ko. Pagkatapos kong asikasuhin lahat ng trabaho, una kong pinuntahan ang condo mo. P-Pero nakita ko kayo ni Trezer.."

Umuwang ang bibig ko.

Hindi pa siya tapos magkwento pero pakiramdam ko ay alam ko na agad kung saan tutungo ang usapang ito.

Fuck..

"I know that you're not the kind of girl, Bi. But when I saw you with him, in that cafe; you kept looking at him and he kept being close to you; I just lost it. P-Paano kayo biglang naging ganun kakomportable sa isa't isa? You seem happy, both of you seem very free. Kung papaano mo ako pakitunguhan, ganun din ang tinatrato mo sa kanya nang araw na 'yon.."

"M-Miguel.. It's not what you think it is," Naging mahina ang boses ko.

"Akala ko rin.. So pumasok ako sa cafe, balak kong puntahan na talaga kayo. Pero hindi pa kita natatawag nang marinig ko ang sinabi mo." Naglandas ang luha sa mga mata niya. Sa inaasta niya ngayon, nakakasigurado akong dinamdam niya lahat ng nangyare nung araw na makita niya akong kasama si Trezer. "I-It's actually our first date.. after everything that happened between us."

"Miguel.." Napahawak ako sa bibig ko.

"I.. I really like this man." Hindi ako makapaniwalang natatandaan niya pa ang mga salitang 'yan. "A-Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito. Gusto ko siyang makasama hangga't—"

"S-stop.." pagtigil ko.

"—walang sagabal sa parehong side namin." Napakurap-kurap siya kasunod no'n ay ang paghikbi niya. "I-I can still remember how you say these words as if I'm nothing to you, Bi."

Natulala ako.

Kung alam ko lang sana pala..

"I've been a broken boy since I was a child, yet when I heard that coming from you; I think I just died. It feels nightmare, Bianca. S-Sinabi ko sa 'yo kung ano ang nararamdaman ko kapag malapit ka kay Trezer.. And watching how close you were to him at that time, seeing how you suddenly changed; I question everything. I overthink. K-Kung siya pala ang gusto mo mula umpisa, anong nararamdaman mo sa akin? 'Yung inakala ko bang 'tayo' noon, sagabal lang ba talaga sa dapat relasyon niyo ni Trezer nung araw na 'yon?" Pumatak ang luha sa mga mata ko. Inangat naman ni Miguel ang kamay niya para punasan ito.

"Sa isiping 'yon, nagpadalos-dalos ako. Pinairal ko ang galit at pagkamuhi ko, Bi. Gusto kong gumanti sa ginawa niyo. Nawalan na ako ng tiwala sa 'yo. Ang gusto ko lang gawin ay iparamdam sa 'yo 'yung sakit na nararamdaman ko nang araw na 'yon.."

"Ha.." Hindi ko alam kung ano ba ang dapat na reaksyon ko. Tahimik kaming lumuluha ngayon. "I.. I can't believe this. After everything, 'yung nangyare pala sa atin—isa lang malaking misunderstanding?"

"Bianca.." Pakiramdam ko ay ginagago kami ng kapalaran sa nalalaman ko. Pero isa lang ang nakakasigurado ako, pareho lang talaga kami ni Miguel. Gaya niya, nagpapadala rin naman ako sa nararamdaman ko.

Kung sana hindi ko rin pinairal ang pagiging ma-pride noon at hinabaan pa ang pasensiya sa kanya, baka mas naayos namin ito nang maaga.

"I-I'm sorry, Miguel.." I cupped both of his cheeks. "I'm sorry.."

"N-no.. It's not your fault, Bi. K-Kasalanan ko, I just assumed everything. I conclude immediately. Kung sana kinompronta muna kita, kung sana humingi muna ako ng paliwanag sa 'yo—Hindi sana mangyayare ang lahat ng ito." Nanginig ang boses niya. "Kalalaki kong tao, pero ang lakas kong manghinala. I'm sorry, Bi. I love you, I love you so much. I'm sorry."

"I love you too, Miguel." I can't help but chuckle. "I love you so much."

"W-what?" Natigil bigla ang paghikbi niya. Inangat niya ang chin ko. "Bianca? Did I hear it right? Y-you still love me?"

"My heart only beat for you, Miguel. Never nawala ang pagmamahal ko sa 'yo." Inilagay ko ang kamay niya sa dibdib ko. "Sinubukan kitang kalimutan, pero patuloy ka pa ring pinapaalala ng puso ko. I’m under your spell. Without you, I'm incomplete."

"You also have my heart, Bianca." Hinalikan niya ang kamay ko. "You mean the world to me. You make me feel so alive, but at the same time inspire me to be a better version of myself. I love you with so much of my heart, Bi."

Inilagay ko ang kamay ko sa puso niya. Nanatili naman 'yung kamay niya sa dibdib ko. Magkaharap kami, nakatingin lang sa isa't isa habang may mumunting ngiti sa mga labi. Sabay naming pinapakiramdaman ang tibok ng puso ng bawat isa.

"I love the way you look at me.." Miguel suddenly murmured and I smiled. "I love the way you make me feel."

Mas lumawak ang ngiti niya.

Ang mga luha namin ay natuyo na.

Tatanggalin ko na sana ang kamay ko sa dibdib niya nang may maramdaman akong pumisil sa dibdib ko.

"Did you just.." Umuwang ang bibig ko.

"Nakakagigil." ang tanging naging sagot ng lalaking ito! "Miguel!"

"What?" Natawa siya.

"We are having a moment here, why do you need to.." Nag-init ang magkabilang pisnge ko.

"I love you." Hinalikan niya ang labi ko. "Shut up." I rolled my eyes. "I love you so much." he chuckled and kissed me longer. Napakapit ako sa polong suot niya. Pinalalim naman niya lalo ang halik nang manahimik na ako.

Naipikit ko ang mga mata ko. Inilapit naman niya ako sa kanya. Sabay na gumalaw ang labi niya at labi ko. Nang bigla niya akong patungan ay napahiga ako sa blanket na nakalatag sa buhangin. Nagkalat ang buhok ko at tumigil naman si Miguel.

"I love you." Tinitigan niya ako.

"I love myself more." Ngumisi ako sa kanya.

Napanguso si Miguel. "Damot."

"Stop being demanding, and just kiss me again." I pointed out.

"So bossy.." Pabiro niyang kinagat ang pang-ibabang labi ko. Iniyakap ko naman ang braso ko sa leeg niya.

"I love you too," I whispered near his ear and he groaned. "Fuck.. You're making me hard again. Isa pa."

"I love you."

"One more.."

"I love you. I love you. I love you—Ah.." Napadaing bigla ako. Idiniin niya ang pang-ibaba niya sa akin. He's really hard as hell.

"Feel that hm?" He started to grind more and my lips kept parting a part. It feels amazing.

"Don't close your eyes and just look at me.." Miguel demanded. Pinigilan ko naman ang sarili kong mapapikit ulit.

"I can feel it.. You're wet already, Bi." He smirked. Namula naman ako. Bumuka ang bibig ko para magreklamo sa kanya pero mas idiniinan niya pa ang sarili sa akin.

Maya-maya pa ay dahan-dahan siyang bumaba. Tinapatan niya ang bukana ng pambabae ko. Manipis lang ang leggings ko kaya nang haplusin niya ito ay halos manginig ako. Ibinuka ni Miguel ang mga hita ko. As he completely removed my leggings and underwear, he looked up at me.

"Spit." He lifted his two fingers and I obeyed. "Good girl."

Muli niyang ibinalik ang atensyon sa bukana ko. Ikinalat niya ang saliva ko rito. Malamig ang kapaligiran pero nag-iinit ang katawan ko habang pinapanood ang ginagawa niya.

"Uh.." Nang ipasok na ni Miguel ang mga daliri niya sa akin ay napaungol agad ako.

"You like that?" I nodded my head and he continued. Sa bawat paglabas-masok ng dalawa niyang daliri ay napapaarko ang katawan ko.

"Faster.. please," I whined and he obliged. He's moving so fast. I think with how hard I bit my lips, it will bleed. Pinaglaruan ni Miguel ang pangkababae ko habang ang isa niyang kamay ay dumadausdos papuntang dibdib ko.

"Fuck.. You're so hot," he kissed me. "I-I'm coming.."

"My pleasure.." Then he dives in, dila na ang ipinalit niya sa daliri niya. "M-Miguel.." Pero hindi siya tumigil. He just kept licking my womanhood until my juices disappeared.

"You still taste divine.." He kissed me, hard. Naghahabol naman ang hiningang niyakap ko siya.

"I love you, Bi."

"I love you too, Miguel." As he slowly thrusts his thick, long sword; I spread my legs more.

"You're so tight.." he breathes out. Daing na lang ang naging sagot ko sa kanya. Naglabas-masok siya sa akin. Humangin nang malakas pero pawisan kaming dalawa. Mabilis ngunit puno ng pagmamahal ang paggalaw niya, sinasalubong ko naman ito ng may ngiti sa labi.

I really love this man..

"Look at the view, Bi.." Kahit hinihingal ay naging hiling ni Miguel. Binuksan ko ang mga mata ko at tinignan ang tinutukoy niya. Kasabay ng mahihina niyang pagbayo —ang pagsinghap ko. Hindi ko na namalayan ang oras.

"Sunset.." Lumulubog ang araw habang nakapatong sa akin si Miguel. Napasulyap ako sa kanya at naabutan ko siyang nakatitig lang sa akin. Sabay naming pinanood ang pagkawala ng araw sa kalangitan.

"I-I'm gonna come, Bi." My man suddenly whispered at sinabayan ko siya. In just a few seconds, we both come together, panting so hard.

"I love you." He softly kissed my forehead and I closed my eyes. "I won't be tired of hearing that from you.. Miguel. I love you too."

With the serenity of the sea surrounding us, we lay on the blanket in peace. Our arms are tangled together. We can't stop touching each other. Miguel hummed a song and I snuggled to him even more. I suddenly feel tired and the only rest I can take is Him. Si Miguel ang pahinga ko.

"I hope this day won't end." I heard him mutter, a contented smile curved on his lips.

"Me too.." Inayos niya ang buhok ko. Nagkatitigan na lamang kami. Pakiramdam ko ay hindi siya nagsasawang makita ang kislap ngayon sa mga mata ko at ganun din naman ako.

Kung pwede lang pahabain ang oras, ginawa ko na sa pagkakataong ito.

Miguel Falcon is not perfect. He may be acting so intimidating, but he's a softie. No matter how much he hurt me back then, I will still love him. My feelings for him are the one that keeps pulling me into his arms. And now that I know his story, I believe that it's just the start of another chapter of our life.

With our daughter; Beatrice, and with our angel; Brennon—I, Bianca Del Pilar who will soon be Bianca Falcon swear that no matter what happens, I will stay. I will never leave my family behind and I will not let history repeat itself.

Miguel, and I's trauma in a family is enough. Hinding-hindi ko hahayaang maranasan ng pamilya ko ngayon, ang naranasan naming dalawa.

L A D Y M | MOONWORTH