r18

Chapter 23

"Spread your legs, Bianca.." mahinang bulong ni Miguel habang pinapaulanan ng maiinit at basang halik ang buong mukha ko. Ibinaba niya pa ito sa leeg ko hanggang sa mahinto na sa kurbang-kurba kong collarbone.

Even clearly embarrassed, I obeyed what he says.. what he wanted. And when my womanhood was finally exposed, hindi ko mapigilang maipikit ang mga mata ko. It's.. throbbing, and I can't control it even a bit.

Nag-init ang buong mukha ko. Maski yata ang dibdib ko ay namula na. Ngunit pumungay lang ang mga mata niya. Dumilim ito sa nakakapanabik na paraan.

Lust, desire and affection filled Miguel's chocolate-brown eyes as he slowly.. looked down at me.

Parang naging slow motion ang paligid ko, at ang naging sentro nito ay ang lalaking nasa pagitan ko. Nagitla ako nang lumundag siya paharap sa pangkababae ko. Tinutukan niya ito, at matamang pinagmasdan.

Mayamaya pa ay nagpakawala siya ng magaang buntong hininga kaya malaya kong naramdaman ang mainit niyang hiningang tumama sa pangkababae ko. Nagbibigay ng kakaibang excitement iyon, at talagang nakakiliti.

"Your pussy smells so delicious, Bi. I won't be surprised anymore if it tastes so divine and spectacular too." He murmurs as he seductively licked his lower lip. Miguel stroked my legs softly and gives me more foreign sensations.

Sunod-sunod akong napalunok habang siya ay hinila naman ang magkabilang binti ko. Dumulas ang balakang ko pababa sa kama. Ngunit ipinatong niya lamang ang binti ko sa hubad niyang balikat.

"Damn.." he groaned under his breath as he kisses, and lapped my womanhood completely, clearly enjoying its taste. 

Hearing how his tongue moves greedily down there, I mindlessly cupped his already messy dark hair again. Imbes na suwayin ako dahil ang higpit-higpit na ng pagkahawak ko sa buhok niya—at maari na siyang masaktan, tila nang-e-engganyo pa si Miguel. Mukhang nasisiyahan siya dahil sobrang responsive ko sa sitwasyong ito.

"Don't hesitate to pull out my hair if you can't take it anymore, Bianca. I won't mind, really," he says jokingly, at inilikot na ang mapangahas na dila sa pangkababae ko. Tuluyan naman na akong napaliyad sa sarap.

He's so crazy..

"Ohh.. please," I moaned eagerly. Hindi ko na alam pa kung saan ko ibabaling ang tingin ko. Kung sa paraan ba ng pagkain niya sa ibaba ko, o sa maligalig na pagtugon ko.

I just keep arching lustfully.. My body just keeps betraying me.

"F-faster, Miguel.. Faster!"

"Gladly, baby.." At halos tumirik ang mga mata ko sa sarap nang ipaloob niya na ang pinapatigas niyang dila. Lalo yatang naglawa ang pangkababae ko.

"Ahhh.. Miguel.. M-Miguel," I keep groaning, and sobbing as I let my mouth cry for the intense pleasure he was giving.

He started to lick and sucked my cl-t. Hindi niya iyon tinigilan kaya umuwang nang umuwang ang bibig ko.

"I-it hurts.." I whined when he bit my clitoris hard, and I didn't expect it.

Tumigil naman siya sa paggawa ng milagro. "Hmm?"

"P-pero.. masarap," dagdag ko na lamang kaya gumalaw ang balikat niya, senyales na nagpalabas siya ng mahinang tawa.

"You're so damn cute, and mine." he teased but continues his performance.

Ang paggalaw ng kanyang mapangahas, at naglilikot na dila ay bumilis. Tumindi ito kaya panay ang pag-angat ng pang-upo ko. Lalo kong isinusobsob ang pang-ibaba ko sa kanya. At nang hinigpitan na niya ang pagkapit sa akin, hindi na ako hinahayaang gumalaw pa ay nagkarambola ang puso ko.

Miguel is like a beast, a wild animal that I have no control of. So when he didn't stop pleasuring me, I surpassed a long whimper.

Takip ang bibig akong kumawala sa kanya dahil tila hindi ko na kinakaya. Pero hindi niya ako pinayagan. Pinagpatuloy niya ang pagkain sa pangkababae ko. Na kahit na anong pagpalag ko ay tila nawalan siya ng pakiramdam.

Akmang aawatin ko na siya dahil lalabasan na ako—nang impit na lamang akong napaungol muli dahil sa sarap.

"Ahhh!" Nanginig ang mga hita ko nang mapabagsak sa kama.

My juices was continually drooling down to my thight, and Miguel willingy lick it with his mighty mouth. He drink my juices greedily, not wasting any drops.

Keeping my body steady, I breathlessly glanced at him. "I'm t-tired.."

He just smirked at me, slowly fondling my tummy down at the face of my womanhood and playfully taunts it. Napaigtad ako, at sinamaan siya ng tingin. Alam kong sinadya niya iyon dahil hanggang ngayon ay pumipintig pa rin ang pangkababae ko sa pagiging sensitibo.

"Baby, I'm just starting.." he tells me sofly as his eyes sparkled in mischievous way. "Spread your legs wider.. please?"

Umiling ako, at napalabi. "N-nanghihina pa ako.."

"Easy," Nangunot ang noo ko sa narinig. "Ako na ang gagawa.." sabi ni Miguel at walang pasabing hinawakan ang magkabilang tuhod ko bago ito dahan-dahang paghiwalayin.

Mabilis namang bumungad sa kanya ang pangkababae kong namumula pa dahil sa ginawa niya kanina. I'm still sore!

"Boss!" hiyaw ko dahil sa pagkabigla.

"You see baby.. As I mentioned earlier, I'm just starting," aniya bago tanggalin sa harapan ko ang boxer na suot-suot.

Owtomatikong napahawak ako sa mga mata ko para takpan ito. "Miguel!"

Mahina siyang tawa, at nauwi iyon sa nasisiyang halakhak.

"Fuck, hindi ka pa rin talaga nagbabago hm? You're still adorable, and precious." Hindi ko pinansin ang sinasabi niya. "Open your eyes, Bianca.."

Matigas akong umiling. "No! Makikita ko 'yung ano mo!"

"Anong, ano?" He hummed softly, clearly enjoying my reactions.

I can't help but glare at him silently. "Stop teasing me!" Kanina pa siya ah?

Naramdaman ko naman ang paglapat ng palad niya sa likod ng kamay ko. Marahan niyang tinanggal ang pagkatakip ng isa kong kamay sa mga mata ko.

"Baby, open your eyes." Parang may spell yata 'yung boses niya dahil naabutan ko na lamang ang sarili kong napapasunod.

Wala sa sariling minulat ko ang mga mata ko at bumungad naman ang gwapong mukha niya sa akin.

"B-Boss.." pagtawag ko habang tinapatan ng tingin ang mapungay niyang pares ng mga mata.

"Look down, Bianca.." Napalunok ako bago dahan-dahang ibaba na nga ang tingin sa buddy niya.

Napabuka ang bibig ko, at nanlalaking matang tinignan iyon. "Gosh! Don't tell you gonna put that monster to my—"

"Wider, baby.." baritonong boses na sabi niya naman.

Hindi makapaniwala akong napahiyaw. "Boss!"

But Miguel only answered me with his silly smiles, not giving me damn choices as if he knows that I can't refuse this either.

I closed my eyes, and as always.. I fulfilled what he wanted. Feeling his friend directing my womanhood as if mocking it uncontrollably, my region get wet again, and again.

"So wet, I see.." Ayon na lamang ang narinig ko dahil nakaramdaman na ako ng sakit sa ibaba ko, parang muling napunit ang pangkababae ko.

"S-stop!" Napakagat ako sa pang-ibabang labi.

Lumamlam ang mga mata niya, at huminto.  "Baby.. I'm sorry."

"D-don't move.." ang nasabi ko na lang, at lumipas pa ang sandali ay nawala na ang sakit kahit papaano.

Nararamdaman ko na rin ang deresto ngunit puno ng pag-iingat na paggalaw niya habang pumapasok sa bukana ko.

"U-uhm.."

"Damn it, Bianca. I'm trying to be gentle as long as I can—But fuck! I can't help it.." Miguel voice-out in frustration, at binilisan na niya ang paglabas-masok sa butas ko habang madiin pa ring hawak-hawak ang balakang ko.

Hindi na ako nakatugon pa. Panay na lamang ang pagkakagat-labi ko dahil sa namumuo nanamang sensasyon. Sobrang sarap, at nakakabaliw naman kase talaga. Iniyayakap ko ang mga braso ko sa kanya habang tila linta ko namang ipinulupot ang mga binti ko sa bewang niya. Pinaibabawan niya na ako ngunit nakakaloko lamang isipin na wala akong maramdamang kahit na anong bigat sa pagdagan niya.

Panay ang mabibilis na pagbayo niya sa akin. Buong puso ko naman itong sinalubong, at nirespondehan. Ramdam na ramdam ko muli ang pamumuo ng pawis sa buong katawan ko. Ganun din ang hindi matanggal-tanggal na pag-aalab sa pagitan naming dalawa.

Mga ungol at daingan namin ang bumalot sa buo kong kwarto hanggang sa pareho na kaming labasan nang maka-ilang ulit.

Sabay kaming bumagsak sa kama dahil sa pagod at panghihina.

Napapikit ako nang maramdaman ang pagdampi ng labi ni Miguel sa noo ko nang matapos na.

"Rest well, baby," he whispers softly, and I just hummed.. indeed dozing already.

Waking up because of the sunlight hitting my skin, I let out a soft sound. Napadaing ako, at napabangon nang maramdaman ang tila kakaibang pakiramdam. Hinawakan ko ang kumot na tumatakip sa kahubaran ko saka marahang naupo sa dulo ng kama.

I didn't think twice when I immediately went to the bathroom. I want to take a shower and to clean myself in what happened yesterday morning and the night before this. Ngunit ganun na lamang ang pagtataka ko nang maramdamang malinis na ang katawan ko na parang inasikaso na.

I was outraged. Sino naman kaya ang gumawa nito? Perhaps, it's Miguel? Wala sa sariling ipinilig ko ang ulo saka isinawalang bahala na lamang iyon.

I started to shower.

Nang matapos kaagad ako sa pagligo ay inangat ko ang kamay ko para kunin ang twalya sa gilid ng bathtub ko. Matapos iyon ay ipinulupot ko ito sa buo kong katawan.

Nang madaanan ko ng tingin ang kama ko ay hindi ko mapigilang pagmasdan ito. Ngayon ko lang na-realize na sobrang gulo nito, masyadong halatang may ginawang kababalaghan. Mula sa unan na kung saan-saan na nakalagay, at kumot na matindi ang pagkakalukot.

Napalunok ako nang tila ma-imagine muli ang ibat-ibang posisyong ginawa naming dalawa ni Miguel sa kama.

"Gosh.." mahinang bulong ko. "B-bakit parang ang wild ko naman yata?"

Pinikit ko nang mariin ang mga mata ko saka tinignan ang gilid ng kama kung saan ang pwesto ni Boss kagabi. Kung sa mga romance novel na nababasa ko ay maabutan pa nung babae ang lalaki na naghahanda ng almusal pagkagising niya matapos nilang magsiping, sa totoong buhay; hindi at napatunayan iyon sa akin ni Boss.

I can't help but smile bitterly. My anxiety heightened, but it's now diverse with maximum pain. The way he left me without a word after we did that sinful thing hits my heart so hard that it becomes so painful again. It slapped me like a bitch.

Jerking all my thoughts, I wore my office attire. Long sleeve shirt, brown coat and a plain above-the-knee skirt. I haven't been in the company for two days, and to tell you frankly—I probably do a lot of work.. Kaylangan kong maghabol. Paniguradong tambak na ang mga gawain ko at palapit na ang mga due deadlines ng mga ito.

"Good morning Miss Bianca!" Pormal akong ngumiti nang binati ako ng mga guards.

"Ngayon ko na lang ulit nakita si Ms. Del Pilar ah?" sabi nung isang babaeng may hawak na cup noddles. Tumango naman 'yung nasa tabi nito. "Ako rin, napansin mo rin?"

"Oo naman." biglang pagsang-ayon nung naka-green. "Ang ganda niya talaga."

"Hay naku, sinabi mo pa." Nagsiilingan silang pareho. "Nakakainggit pa."

Pretending not to hear anything, I keep walking. I professionally gazed at them, and they instantly smiled but I only acknowledged them with a rigid nod. 

Umagang-umaga, ang iingay! I mentally commented as I directly stride to the elevator. Pinindot ko ang floor kung saan nandoon ang office ni boss. At nang tumunog na ang elevator ay lumabas ako saka nagpunta sa quarter namin.

"Hala, gurl.. Bakit ngayon ka lang pumasok?" pagsalubong sa akin ni Sheena.

"Mamaya ko na lang sasabihin.." I informed her bago ko inilapag ang bag ko sa desk.

Tumayo ako, at pumunta sa pantry gaya ng nakagawian.

"Nandyan na ba si boss?" I asked her para magsimula ng usapan.

"Boss..? Si Mr. Falcon ba?" Tumango ako. "Yeah, maaga nga raw sabi nung mga guards e."

I let quiet hum as I thanks her. When I already stir the coffee I had brewed, I took the tasa carefully. I looked at Sheena first, I think she just arrived 10 minutes ago bago ako makapasok sa kompanya. Kapansin-pansin kaseng hindi niya pa binubuksan 'yung computer na nasa harapan niya.

"Alam mo ba nang wala ka nung nakaraan, lahat yata ay napagalitan na ni Mr. Falcon." biglang sabi niya, at tila may naalala matapos pagmasdan ako.

Nangunot ang noo ko. "Huh?"

Natawa siya.

"Kwento ko sa'yo mamaya.." She wiggled her brows. May kung ano sa mata ni Sheena habang nginingitian ako. The next time I knew while I am giving her a confuse looks, tinutukso na niya ako. "Ayie! Siguro may something kayo ni Mr. Falcon, ano?"

Umiling ako, at sinalubungan na lamang siya ng tingin. "Wala.."

"Weh?" Tinaasan niya pa ako ng kilay, at umastang hindi naniniwala.

"Puntahan ko na lang muna 'yon," ang naging pagtugon ko sa kanya at walang lingon-lingon siyang tinalikuran.

Narinig ko pa ang pagtawag niya sa akin pero hindi ko na iyon pinansin pa. Si Sheena talaga, masyadong usisera, kapareho ni Auntie Eliza.

Tatlong beses akong kumatok nang makarating ako sa harapan ng opisina ni boss.

"Come in.." Napalunok ako nang marinig na ang malalim ngunit baritono niyang boses. Mabilis pa sa hanging kumalat ang init sa magkabilang pisnge ko.

Parang kagabi lang..

What the hell, Bianca?

Bahagya ko munang kinastigo ang sarili ko bago ako pumasok sa opisina niya. Pinihit ko ang pahabang doorknob ng pintuan niya, at kaagad akong pumakanan ng daan para mapuntahan ang desk niya. Nakita ko namang abalang-abala si Mr. Falcon sa mga sandamakmak na folder na nasa ibabaw ng kanyang mesa.

"Good morning boss.. Coffee?" propesyonal na pagbati ko habang hindi siya matignan-tignan. Ibinaba ko ang tasa sa harapan niya bago ako palihim na nagpalabas ng mahinang buntong hininga.

"Good mornin—" Napalingon ako sa kanya nang magsalita siya. Ngunit agad din siyang natigilan nang mag-ring ang cellphone niya sa gilid.

Nung una ay hindi niya iyon sinagot, at sinulyapan lang iyon. Kaagad ibinalik ni Miguel ang atensyon sa akin. Bumuka ang bibig niya para muling bumati yata..? Ngunit muling nag-ingay ang cellphone niya.

Nakita ko naman kung papaano magsalubong ang kilay nito bago siya mabigat na bumuntong hininga. Inis nitong sinagot ang tawag, at naging iretable nang makita ang pangalan nung tumawag.

"What do you want Lizel?" Nakatuon ang tingin niya sa akin habang kausap ang kabilang linya kaya umiwas ako ng tingin. "W-what? Fuck! Okay.. Fine. How are you?" Napatayo bigla si Miguel. "Excuse me.." aniya sa akin, at tumalikod.

Naiwan naman akong nakamaang sa nangyare. Kumuyom ang kamao ko, at bahagyang nagtagis ang bagang ko. T-the heck? What was that? Still, I become so collective. I nodded at him formally even though he didn't see it.

As I turned away, I can't help but clutched my chest tightly.

I left Miguel's office.

I can't explain anything. But for a moment, I think I became so dumbfounded. Confirmed. He doesn't have any paw at me. It irritates me, but I can't do anything. I just feel so disappointed, and aggrieved.

My heart started to agonize again, sensing that he didn't care about me at all. Na kahit na may nangyare sa aming dalawa ay parang wala lang sa kanya.

I sighed. Bakit ba ganito? Dapat wala rin sa akin 'yung nangyare gaya niya, pero..

"Hindi e," I murmured. Apektado ako! Hindi lang apektado, masyado rin akong nadala sa nangyare.. to the point na umasa nanaman ako. 

Muli akong napabuntong hininga, at bahagyang namula nang maalala ang nangyare sa pagitan naming dalawa. Malamang sa malamang ay hindi nanaman makaka-get over itong isip ko. Tulad nung paano kaming magsayaw noon, nakakasigurado akong matatandaan ko ito nang paulit-ulit.

"Gurl.. Okay ka lang ba?" Napalingon ako kay Sheena nang tawagin niya ako. Nakarating na pala ako quarter namin. Hindi ko na napansin pa.

Napakurap-kurap muna ako bago ako nagsimulang kumibo.

"Oo naman.."

Tumango siya, at biglang natawa. "Okay, pero ito na nga 'yung ikukwento ko sa'yo."

Nalukot man ang mukha ko ay naupo na rin ako sa swivel chair na gaya niya. Siya naman ay biglang tumayo sa harapan ko, bahagya siyang dumukwang sa desk ko.

Huminga ako nang malalim at kinunotan siya ng noo.

"Ano ba kase iyon?"

"Ganto na nga.." she says, and begun to tell me her story.

Nakinig naman ako sa kanya, at hindi na nagsalita pa. Hindi ko alam ngunit naging interesado ako bigla sa sasabihin niya lalo na nang kuminang ang mga mata niya, at tinukso muna ako.

Although, Sheena always had this happy-go-lucky personality, which is the opposite of mine because I take all my moves seriously—the differences didn't let our unplanned friendship ruin like the others. After all, Sheena always leads the situation; she constantly brings the atmosphere lighter when it becomes heavier for me.

L A D Y M | MOONWORTH