POV Emily

'Babe...' zachtjes word ik door elkaar geschud. Langzaam open ik me ogen terwijl ik rustig wakker word. 'We zijn er.' Fluistert Cain zachtjes in me oor. Een klein glimlachje verschijnt op me gezicht. Hij drukt een zachte kus tegen me voorhoofd. 'Eindelijk rust van onze ouders. De zomervakantie leek wel jaren te duren!' lacht hij zacht. 'Alleen zitten we met het gedoe dat jongens en meisjes apart moeten slapen.' Overdreven rolt hij met zijn ogen. 'Daar verzinnen we wel iets op. Er zijn genoeg stelletjes die gewoon bij elkaar slapen. Maar Laten we uitstappen, voordat de bus met ons wegrijdt.' Ik geef hem een knikje en samen staan we op. De meeste kinderen zijn al de bus uit en zijn al bezig met het uitladen.

Samen stappen we uit en kijken we naar het grote schoolgebouw. Het is gigantisch. Cain en ik zijn hier naartoe gerezen om het komende jaar les te volgen. Je komt hier niet zomaar op. Je moet aan een aantal eisen en regels voldoen. We proberen nu al 2 jaar om SAMEN aangenomen te worden, maar telkens werd ik afgewezen omdat ik te jong was. Logisch, ik was 14 toen ik me voor het eerst aanmeldden en het minimum leeftijd is 16. Cain werd de allereerste keer al aangenomen. Hij wilde volstrekt niet zonder mij naar de school! Hij was er zo zeker van dat we een keer samen werden aangenomen. En zo als men zegt: 3 keer is scheepsrecht!

Hij pakt voorzichtig mijn hand vast terwijl hij me aankijkt met een lief glimlach. 'Dit word een geweldig jaar.'  vol zelfvertrouwen knik ik. 'Laten we onze koffers pakken.' Stel ik voor en dit keer knikt hij.
Samen pakken we onze koffers welke onderin de bus liggen, en lopen we de menigte mensen achterna richting de ingang. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat we hier samen zijn.' Zeg ik tegen hem met een brede glimlach. 'Ik weet het Em.' Hij pakt mijn hand weer vast terwijl we samen in stilte veder lopen. 

'Goedemiddag allemaal! Mijn naam is Elizabeth Minters. Ik ben de directrice van deze prachtige school. Ik heet jullie alle van harte welkom op het Ravanwood. Ik hoop dat jullie alle een goede reis gehad hebben.' Spreekt de mevrouw uit voor de groep. Cain slaat zijn arm om me nek, terwijl onze handen nog aan elkaar zitten. 'Jullie hebben als het goed is al jullie kamerpasjes thuis opgestuurd gekregen dus jullie mogen naar jullie kamers. Onthoud goed! Jongens en meisjes mogen overdags bij elkaar. Na 10 uur willen we geen jongens en meisjes meer bij elkaar. Mochten we toch meisjes en jongens samen zien, dan zullen daar consequenties aan vast zitten.' Ik kijk naar Cain die geconcentreerd luistert naar de Directrice. 'Hoor je dat? geen jongens en meisjes samen.' Grijnzend kijkt hij me aan wat me zacht doet giechelen. 'Jullie krijgen straks in groepjes een rondleiding van een aantal oudjaars leerlingen. Daarom verwachten we jullie over een half uurtje hier buiten. Tot straks!' 

Ik laat Cains hand los en pak me koffer. Samen lopen we de menigte achterna, naar binnen toe. Binnen lijkt alles Gigantisch! Het is ontzettend mooi. Alsof we Zwijnstein binnen lopen van de film Harry potter. '316B.' '609A.' antwoord ik terug. 'Zullen we eerst naar mijn kamer gaan?' ik geef hem een klein knikje als antwoord.

~~~~~

Met een groot groep staan we weer buiten, voor de school. Cain en ik hebben onze spullen in onze kamers gedumpt en zijn daarna maar weer naar buiten gegaan want een half uur is zo om, dus heeft het niet veel zin om nu al uit te pakken.
Er verschijnt een meneer voor de groep met een lange lijst in zijn handen. 'Goedemiddag! Mijn naam is Henk Van Hagen. Ik ben hier een van de geschiedenis docenten. Ik ga jullie in groepen verdelen, waarna jullie een rondleiding krijgen. Tijdens de rondleiding krijg je meer te horen en te zien van de school.'
Ik kijk naar Cain, welke naar andere meisjes kijkt. Ik geef hem een felle tik tegen zijn arm waarna hij me aankijkt. 'Doe niet zo jaloers. Ik kijk alleen.' Ik rol met me ogen en negeer hem. Cain is altijd al een meisjes verslinder geweest. We zijn al een aantal jaren bevriend, en sinds 3 maanden terug hebben we een vast relatie gekregen. Ondanks we elkaar heel graag mogen, hebben we ook dingen van elkaar waardoor we elkaar soms echt niet kunnen uitstaan. En dit is een ding van hem. Toen we nog vrienden waren vond ik het al niet fijn dat hij zoveel met meisjes bezig was. Natuurlijk mag hij dat, maar Cain had letterlijk iedere week wel een ander.
En om met zo'n jongen een relatie aan te gaan is natuurlijk lastig. Want ik maak me soms zorgen dat hij weer in zijn oude riedeltje valt. Wat hij zeker weten zal doen...

'... - Tim en Cain. Een van jullie gaat met Danielle en de andere met Mirjam mee. ' Meneer van Hagen heeft al meerdere tweetallen  opgenoemd waaronder een Cain welke met een ander meisje genoemd is. Hij drukt een kus op me wang, waarna hij de afstand tussen ons vergroot. 'Ik zie je straks goed?' Ik maak een klein hum geluidje als een oke. '...- Quinten, Liam en Emily. Een van jullie gaat met Shakira, Allison of Maison mee.' Ik volg de twee jongens welke samen met mij opgenoemd zijn, op weg naar onze begeleider. De lucht ruikt bijzonder lekker, wat me eigenlijk een beetje gek maakt. Ik voel me lichaam warmer worden bij ieder stap dat ik zet. Mijn handen voelen steeds klammer aan terwijl de zenuwen door me lichaam schokjes geef aan de binnenkant van me huid.

Ik negeer het gene wat mijn lichaam doet en focus me op de twee meiden voor me. 'Hey! Ik ben Allison en dit zijn Shakira en Maison.
Jullie mogen zelf kiezen wie jou de rondleiding zal geven.' Ik kijk van Allison, naar Shakira en vervolgens naar Maison. Onze ogen kruisen elkaar. Zijn prachtige, krachtige bruine ogen kijken strak in de mijne. Ik voel me wangen warm worden, wat erna duid dat ik aan het blozen ben. Quinten en Liam - de jongens welke net met mij zijn opgenoemd - gaan gelijk op de meiden af waarna Maison en ik achter blijven. 'Succes met de rondleiding.' knipoogt Allison naar me waarna ik haar een klein Glimlachje schenk. Maison komt op me af gelopen waardoor het lekkere geur sterker wordt. Munt en aardbei. 'Van mij.' Zijn stem klinkt als muziek in me oren. In een flits ben ik van me standplaats geduwt, en knal ik hard tegen een muur aan. Het doet pijn, maar ik laat het niet merken. Mijn kaken staan op slot, en mijn spieren gespannen.

'Het enige wat ik wil, ben jij.' Zijn warme adem en zijn zachte stem doet me huiveren. 'W-wie ben jij.' De zachte woorden verlaten mijn mond nadat ik alle moed in me lichaam bij elkaar heb geraapt. Hij laat zijn knokkels met open hand over mijn wang glijden welke hij vervolgens onder me kin laat gaan. Zachtjes duwt hij me kin omhoog en laat hij me naar hem kijken. 'Ik ben de persoon die jou vanaf nu beschermt.~~ Geen een ander jongen die met jou mag praten, naar jou mag kijken of aanraken op de manier hoe ik het doe.' Zijn Zware duistere stem in het enige wat ik blijf horen in me hoofd. Het zijn maar woorden. Maar deze woorden hebben een groot inpekt. Zijn gezicht komt dichterbij de mijne tot onze neuzen elkaar raken. 'Je bent van mij.' Mijn mond valt een stukje open, maar al snel sluit ik hem. Zijn zachte lippen raken de mijne. Het voelt alsof er een bom gevoelens in me ontploft.

POV Maison

Ik voel hoe de haar handen tegen mijn borst plaatst en me zacht wegduwt. Haar blauwe ogen gaan langzaam open welke direct zijn weg vinden naar de mijne. 'I-Ik moet gaan.' 'Je gaat nergens heen zonder mij.' Grom ik op een laag toon, wat haar angstig maakt.  'Ik wil dat je bij mij blijft, zodat ik je de rondleiding kan geven.' Zacht laat ik me duim over haar onderlip gaan waarna ik een klein knikje krijg van haar. 'Ik moet eerst iets halen uit me kamer.' Ik vergroot de afstand tussen ons - iets wat ik niet wil. - en pak haar hand. 'Laat me maar zien waar je kamer. Dan laat ik je daarna de school zien.' Knipoog ik.

~~~~~~~~~~