two weeks had passed.

It's just a normal day for me. I turned 18 but walang huge party na magaganap. Just our relatives and friends. Well, I only have one friend.

Exactly 12 midnight, sinurprise kami ng parents namin holding a cake at sabay namin binlow ni Iarrah. After that, bumalik na ako sa pagtulog ko.

I'm now heading to the student council's office to do my duties before class. Lumipas ang 2 weeks na ganito ang routine ko. Hindi ako nabobored because I love what I'm doing and I'm a passionate person.

I opened the door and..

"Happy Birthday, Ms. Secretary!!" Sabay sabay na sigaw ng council.

I  was in the state of shock right now because I didn't expect this. I'm not close to them kung hindi naman related sa organization namin at lalo na't they are complete. Nakukumpleto lang ang org. pag may meeting and projects. But they are here.

I'm happy.

Kahit naman sabihin niyong I'm a cold and heartless person, naaappreciate ko padin naman ang mga bagay and efforts na binibigay ng iba saakin.

Isa isa nila akong binati at nag paalam na may klase padaw sila. Tanging ako, treasurer, president, and of course, the vice president. Kami lang ang natira dito kasi may pag uusapan kami about sa fund raising event na gaganapin.

After ng meeting, nililigpit ko na ang mga gamit ko ng biglang lumapit saakin ang President.

"Happy birthday Ms. Secretary, thank you for your hard work. Hindi ako nag kamali ng pag pili sa'yo." He said and winked at me. Napangiti naman ako.

"Babaero ka talaga Mr. President. Kaya ang dami mong fans e." Natatawang sagot ko sakaniya.

"Are you one of those? Mag papa authograph kaba?" He playfully asked.

"I'm not. By the way, thank you sa pag bati." I said and humarap sa mga ka meeting namin. "There's a small celebration later sa bahay, if you want, you can come." I said smiling at them. Professionally. Of course hindi naman madaling kalimutan ang nangyari between me and the vice but I'm here as their secretary so I must act like one.

"Sorry Sec. Mag c-canvas kami ng mga gagamitin para sa fund raising event." Our president said. Napatango nalang ako. "But I think the VP is available. Anyway, may klase pa ako." Pagkasabi niya 'non, umalis na siya at binati lang ako nung treasurer at sumunod nading umalis.

"So, would you come?" I asked the VP.

"Sorry, I have some errands to finish today. Anyway, Happy birthday." Pagkasabi niya nun, umalis na siya.

I smiled bitterly.

Ano panga bang aasahan ko?

Bago ako lumabas ng Council's room, I called my only friend.

"Are you coming later Sophia?" I asked. We are not in the same school anymore but she used to study here when we were on our Junior High School year. Nag transfer siya sa isang university.

"Of course I will! There's a lot of happenings na dapat mo ikwento. Should I sleep there aswell?" She asked. She seems excited.

"We have class tomorrow." I said. Totoo naman kasi. Kahit gaano ko pa siya gusto makasama, may klase kami tomorrow.

"I'll bring my uniform. Bawal humindi. Okay? I'll hang up. Byeee!" She said at ibinaba na ang linya. She is the only person who knows me well.

Pumasok na ako sa klase ko at ginawa ang part ko bilang estudyante.

After our morning class, pumunta muna ako sa canteen to buy my lunch and ofcourse, eat.

Pag upo ko sa table laking gulat ko ng may humatak din ng upuan sa harqp ko at umupo. I won't bother naman sana kung nag paalam siya na makikishare siya ng table with me.

"Hi Secretary Iannah!" He playfully greeted me.

Sino panga ba?

Edi yung photo journalist. Tss. Pinag patuloy ko lang ang pagkain ko at dineadma ko siya. Sino ba siya para pansinin ko? Duh?

"Birthday ni Iarrah ngayon. Ininvite niya kami sa bahay niyo. Edi makikita kita mamaya?" He asked and smiled.

"You'll see me there because I'm living there. Asan common sense mo?" I said at tinaasan siya ng kilay. Tumawa lang siya.

Iarrah invited them? Gaano ba karami ang publication team? Madami yun.

Hindi nga kami nag pa huge party because I don't want a lots of people in my eyes kasi for sure, bisita lang niya ang pupuno ng venue. Tas ininvite niya ang publication team? Feel ko hindi lang yun. She also invited her classmates.

Nakakairita.

"Ikaw sec? Pag nag birthday ka iinvite mo din ako? Kelan ba birthday mo?" Napabalik ako sa ulirat nung nag tanong nanaman 'tong lalaki sa harap ko na feeling niya super close kami.

Ano daw? He's asking kung kelan birthday ko? Jusko, sumasakit ulo ko. Pinanganak ata 'to na walang common sense.

Tumayo na ako at dinala ang pinggan ko.

"Wait! Tapos nadin ako." Tumayo nadin siya at sumabay saakin papunta sa lagayan ng used plates and utensils.

"Invite moko sa birthday mo ha?" He playfully said at inakbayan pa ako.

Inalis ko naman yun at tinignan siya.

"Keep off your hands in me. We're not close Mr. Photo Journalist. And pwede ba? You already know that I'm Iarrah's twin. Ofcourse it's also my birthday! Alugin mo minsan utak mo ha." Sabi ko at iniwanan siya.

Umuwi na ako sa bahay after my class kasi andun nadaw si Sophia. Kilala siya ng parents ko so probably nasa loob nadin siya ng bahay.

"Iannah! Happy Birthday! Gosh. I miss you so much." She said and hugged me.

"I do too. Kasalanan mo din naman na lumipat ka ng school. By the way, magpapalit lang ako ng damit and let's catch up na okay?" Sabi ko at iniwan siya sa may guest room. Dito siya matutulog kaya dito din ako sa guest room mamaya.

After that, bumalik na agad ako kay  Sophia at tinawag siya upang kumain sa baba.

Kainan lang naman ang ganap ngayon sa bahay namin. I talked a bit to my relatives and said thank you sa mga nakakakilala saakin na probably ininvite ni Iarrah.

After kumuha ng food, umakyat na ulit kami ni Sophia sa kwarto. She's my only guest and she don't care about others din naman sa baba so andito kami para habang kumakain nakakapag kwentuhan kami.

I told her abour what happened to me and the Vice President.

"Omg! You confessed? Nakakaloka ka. What did he said? Kaklase ko yan nung elementary ako. He's so cold parang yelo. Bat mo ba nagustuhan yun?"

"I don't know. Maybe kasi siya lang ang hindi nakakapansin ng achievements ko? Or siya lang ang hindi namamangha saakin? I don't know Sophia. It hurts kasi medyo naapakan ang pride ko you know? He rejected me." I said.

"Omg I need water." She dramatically said and dun ko lang narealize na wala pala talaga kaming tubig.

Nag paalam ako na kukuha ng mga kailangan such as watter and other snacks para hindi na ako bababa mamaya.

I was about to go upstairs ng mag bagsakan ang mga chichiryang bitbit ko.

Buti nalang hindi matao sa part na ito dahil paakyat na 'to ng rooms and medyo malayo sa living room.

Pinulot ko naman 'to isa isa ngunit laking gulat ko nang may tumulong saakin.

Nag angat ako ng tingin and I realize na it was the Photo Journalist. Ngumiti ito ng bahagya saakin.

"Happy Birthday Sec. Masiyado ka seryoso kanina hindi kita nabati. Queen of walk out ka kasi. Here." Sabi niya at inabot ang chichirya na nahulof at ipinatong ang isang box ng chocolates.

'That's just a gift ha. Baka isipin mo crush kita." He said at umalis na.

Imbis na magpasalamat sakaniya, nainis pa ako lalo.

Mukha ba akong assuming ha?

Kapal ng mukha kala mo gwapo!

Umakyat na ako at bumalik sa pakikipag kwentuhan kay Sophia hanggang sa pareho na kaming nakatulog.

Maaga ako nagising upang bumati sa mga relatives ko na pauwi nadin ngayon. Wala nadin ang bisita ni Iarrah at kagabi pa sila umuwi dahil nga may pasok ngayon. It was just Sophia and our relatives who slept here last night.

Nag hiwalay na din kami ni Sophia ng landas at nag paalamanan na. She even promised to come back here next week at pumayag naman ako.

Andito na ako sa school at gladly, wala naman akong gagawin sa council room kaya dumiretso na ako sa senior high building.

Nabalot ng pag tataka ang mukha ko ng makita ko ang kakambal ko na hinahabol ang Vice President at iniharang ang sarili nito sa may hagdanan upang hindi makawala sakaniya.

Seriously how did they met?

Mas nagulat ako ng abutan siya ng kung ano ng Vice President at namula yung kapatid ko.

Umalis nadin naman at umakyat si Axel imat iniwan siya may baba ng hagdan.

"Chismosa." Napalingon ako sa nagsalita.

"Paki mo? Get lost." Sabi ko at iniwan siya dun. 

That Photo Journalist is freaking Annoying.

--------

A collaboration story with air_jhel!

Meet Iannah Cervantes' twin and know her story! 

Kindly visit air_jhel's account and meet Iarrah Cervantes.