H1
"Uhm, goedemiddag Alpha." Ik buigde voor hem ook al wordt ik zelf Alpha genoemd. Je moet altijd respect tonen.
"Aah jij zult Manon zijn zeker ga maar zitten." Zei hij.
Er waren meerdere weerwolven aanwezig en ik herkende er een paar van vroeger toen papa nog leefde.
"Goedemiddag", zei ik tegen de anderen en ik buigde weer.
"Goedemiddag", antwoorden ze terug.
"Alpha 's dit is Manon de dochter van Alpha Vincent."
"Amai, wat ben jij gegroeid", zei denk ik dat hij Luca heette.
"Ja, niet iedereen blijft klein he, en jij bent Luca niet?"
"Ja juist, je herinnerd het je nog ook al is het lang geleden meid."
"Ik ben Roy." Zei een grote man.
"Ik Will." Zei en man met licht bruine krullen.
"Ik ben..." iedereen stelde zich voor en het waren zoveel namen dat ik de helft al was vergeten.
"Ik ben Manon en ik ben de dochter van Alpha Vincent, de Alpha van het Blue Moon Pack. Hij is drie jaar geleden gestorven. Sorry, dat ik jullie nu pas op de hoogte breng maar het lukte me niet om aan jullie informatie te komen om een brief te sturen die hadden ze verdomme goed beveiligd. Maar mijn moeder is zoals jullie waarschijnlijk weten ook al lang dood. Daarom ben ik ook hier om 1: het nieuws te vertellen en ook om 2: om raad te vragen aan jullie. Over wie de nieuwe Alpha wordt."
"Uhm, dat is een goede vraag. Heb je nog een oudere broer?" Vraagt Matt.
"Ja, en nee maar hij is toen ik heel klein was zijn ze allebei geadopteerd geweest, dus ja het is beide mogelijkheden."
"Sorry, en volgens de Alpha wet is het de oudste zoon of dochter en aangezien jij soort van enig kind bent dus de oudste waarschijnlijk?"
"Normaal gezien niet."
"Ok maar aangezien de omstandigheden wordt jij Alpha tot je broers 'terug gevonden' zijn en de oudste de nieuwe titel krijgt, niet afwijst. Ben jij nu Alpha dat nog niet officieel gemaakt is."
"Ok, dat had ik al verwacht en papa zei ook altijd dat ik dat goed zou doen, maar ben ik daar misschien niet iets te jong voor?"
"Leeftijd maakt niet uit je moet wel boven de 18 zijn dat wel, maar je bent 18 dus dat is op zich geen probleem. Dus nu ben jij Alpha maar als je je mate vind wordt die Alpha en jij Luna. Bla bla bla je kent de rest wel."
"Ok, maar moet ik dan echt naar elke vergadering komen?"
"Jep."
"Ok en weet iemand hier in de buurt iets zijn waar je voor weinig geld kunt slapen?"
"Ik weet zelfs een plek waar je gratis kunt slapen."
"Echt?"
"Echt?" Zeiden de andere Alpha 's samen.
"Ja echt. Je kunt of te wel in het packhuis slapen maar binnen kort wordt er overal gerenoveerd dus dat is geen optie en bij mij thuis heb ik nog een kamer vrij dus daar kan je ook slapen."
"Mij maakt het niet uit u mag kiezen wat u het gemakkelijkste vind."
"Ik zal het even aan mijn vrouw vragen of ze nog een extra gast kan hebben in ons huis."
"Ok."
"Het is goed. Ik moet nog een paar zaken regelen maar mijn zoon kan je brengen."
"Ok."
"Zack! Kom is!" Er kwam een jongen aan van ongeveer mijn leeftijd en hij was best knap maar niet mijn type.
"Papa, wat is er?" Vraagt Zack denk ik dan dat hij dat is.
"Breng jij Manon even naar ons thuis? Ze blijft een tijdje logeren."
"Kan iemand anders dat niet doen?"
"Ik vraag het aan jou, dus nee."
"Ok kom maar mee." Zei hij en ik volgde hem gewoon. Ik ging mijn spullen halen en droeg hem tot de auto en zette het toen in de koffer. Ik ging aan de passagierskant zitten vanachter en ik keek naar buiten.
"Kom je niet van voor zitten?" Vroeg hij en hij keek in zijn achteruitkijkspiegel.
"Nee, ik zit liever vanachter. Maar bedankt." hij leek niet een heel spraakzame dus daarom zit ik vanachter. Het maakt me niet eens uit of ik van voor of vanachter moet zitten.
"Ok jouw keuze." En hij vertrok naar zijn huis veronderstel ik. Ik keek gewoon naar buiten en ik zag hem in het begin soms naar me kijken maar hij stopte er uiteindelijk mee. Na een 20 minuutjes rijden waren we gestopt ik keek op want ik was uiteindelijk in slaapgevallen. Ik stapte uit en pakte mijn spullen. Hij deed de voordeur open en zei dat ik mijn spullen moest neerzetten. Hij vertrok ook direct weer dus daar stond ik. Ik ging opzoek naar de woonkamer en die vond ik snel. Ik ging op de bank zitten maar toen rook ik een heerlijke geur. Het was brownies. Ik liep richting de geur en ik kwam in de keuken terecht waarschijnlijk waren er meer keukens want dit huis is gigantisch. Er was ook een toren die had een mooi uitzicht. Ik liep de keuken binnen en ik zag een vrouw staan.
"Sorry, ik ben Manon en de Alpha had me hierheen laten brengen door een of andere Zack en nu ben ik hier in de keuken."
"Ow, je liet me schrikken. Jij bent de dochter van Vincent niet?"
"Ja, de enige echte. En sorry dat ik u liet schrikken."
"Is niks, maar waar is Zack?"
"Die heeft mij hier afgezet en is toen terug vertrokken." Denk ik.
"Dat is niet aardig van hem." Ze mind- linkt iemand.
"Je hoeft er niets van te zeggen tegen hem ik was ook zo iemand vroeger dan toch."
We praatten nog een tijdje en ineens komt Zack binnen.
"Mama ik kan het uit leggen."
"Je hoeft het niet uit te leggen. Dit is onacceptabel."
"Louisa wordt niet kwaad hij had nog iets te doen zei hij en ik vind het niet erg. Ik heb eens de deur recht in een gast zijn gezicht gegooid en de rest is niet belangrijk."
"Ok maar je vader gaat hier niet mee kunnen lachen."
"Zackery Lucia Carolina Manuel Smith."
"Amai, jij hebt veel namen", zei ik.
"Weet ik en als hij die allemaal gebruikt dan is dat geen goed teken."
"Vind jij jouw gedrag normaal?"
"Nee vader."
"Alpha hij heeft niets gedaan. Straf hem toch niet om iets wat hij niet heeft gedaan."
"Jij houdt je erbuiten."
"Jij hebt niks te zeggen over mij." Luna mijn wolf stond te koken en die van Matt ook.
"Hou je mond" zei hij met zijn Alpha stem.
Luna nam het over en ik gromde naar hem. Zijn wolf had het ook overgenomen en kwam op me af. Ik rende naar een willekeurige richting en vond de deur dat naar de tuin leidde. Ik veranderde in mijn wolf en ik zag dat Matt juist hetzelfde deed.
POV Zack
"Matt stop het is nog maar een kind." Zegt Louisa.
Hij gromt naar haar en ze zet een paar stappen achteruit.
POV Manon
We begonnen in een cirkel te lopen maar we hielden afstand tot hij aanviel en ik opzij dook. Na een paar minuten sprong er een bruine wolf tussen ons en ik herkende hem direct. Hij begon naar Matt te grommen. Matt veranderde terug en kreeg een broek van Louisa. Hij liep naar binnen en ik bleef staan. De andere wolf ging terug naar binnen en bracht in zijn mensen vorm kleren zodat ik met kon omkleden. Ik liep naar een bosje en kleedde me om en kwam terug.
"Bedankt, dat had je niet hoeven doen."
"Jawel, en jij had niet tegen hem mogen vechten. Hij is Alpha."
"Ik ben ook een Alpha dus hij moet niet zo doen alsof hij meer is. En ik toonde respect als ik dat niet deed was hij al dood."
"Jij Alpha?"
"Ja, mijn vader is toen ik 15 was gestorven en ik moet zijn plaats innemen en daarom ben ik nu soort van een Alpha."
"Wow dat wist ik niet sorry."
"Is niks ik heb al erger meegemaakt."
"Huh?"
"Hij is de vierde persoon die ik verlies. Eerst mijn moeder toen mijn tweelingbroer en eerder mijn grote broer en dan ja mijn vader."
"Zack Smith en Manon Knight nu binnen komen en naar mijn kantoor."
We gingen naar binnen en ja het was Zack die me hielp. We gingen naar zijn kantoor en het was een hel daar. Matt was zich zo hard aan het inhouden om niet weer uit te vliegen en haalde diep adem wat ik ook deed want ik moest ook nog kalmeren.
"Oké, Manon de volgende keer wil ik dat je niet meer zo brutaal antwoordt."
"Dan moet jij ook normaal doen tegen mij. Het is simpel jij doet normaal tegen mij en ik doe normaal. Zo niet dan doe ik ook niet normaal."
"Manon rustig subiet is hij weer kwaad." Zei Zack met opeen geklemde kaken.
Ik ademde nog eens rustig in en uit.
"Oké maar mag even iets zeggen", vroeg Zack.
"Nee!" Beten Matt en ik hem toe.
"Oké oké" rustig.
"Zack ga jij je broers maar halen ik moet nog even iets met Manon bespreken."
"Nee ik blijf hier want jullie houden het niet vol om een gesprek te voeren zonder dat er hier iemand hier de andere aanraakt."
"Wat denk jij wel allemaal niet?" Vroeg ik.
"Niet zo bedoelt. Maar jullie kunnen geen gesprek hebben zonder elkaar te slaan ofzo dat gaat niet lukken."
"Oké."
"Goed zo kindjes."
We gaven hem allebei een vernietigende blik en hij ging zitten ik bleef staan want zitten ging toch niet lukken. Rustig alvast niet.
"Oké, dus Manon jou ga ik straffen en dat is door het huis 3 weken lang te kuizen."
"Dat maar? Ik moest vroeger altijd kuizen toen ik in het weeshuis woonde."
"En Zack mag je helpen."
"Wat!?"
"Waarom straf je hem hij heeft niks gedaan."
"Hij heeft niks gedaan? 1. Hij heeft je gewoon achtergelaten hier. 2. Hij heeft je behandelt als vuilnis waarschijnlijk en 3."
"2 is niet waar, maar ok."
"En 3. Mij uitdagen als ik al niet goed gezind ben is zeker een straf waart."
"Heb je hem uitgedaagd tijdens ons gevecht toen je ertussen kwam? Ben je zot het is je vader!?"
"Rustig Manon, hij heeft me niet aangevallen."
"Nee, oké, maar dan nog ben je zot hij is je vader! Je toont respect naar je ouders! En daar onder valt ook niet uitdagen!" Ik stond te koken van woede.
"Manon wordt rustig, zie dat je wolf het niet over neemt."
Ik liep naar buiten, ik ging naar de tuin. Hun tuin kwam uit op het bos en ik ging rennen.
------
Dus mensen 1665 woorden. dit is het eerste hoofdstuk van dit verhaal en ja ik heb niks te zeggen dus ja.
BYE!
Manon
08/07/2019
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top