Lex' oranje ogen leken wel te gloeien in het donkere woud. Hij keek de roedel nadenkend aan. 'Vannacht zullen we gaan. Maar niet iedereen zal mee gaan. Er blijven een paar wolven hier, in het woud. Ik ga de wolven aanduiden die mee zullen gaan.' Sommige wolven keken onzeker naar elkaar, en Naya ving een bezorgde blik op van een andere wolvin. De leider liep op een wolf af en likte hem tussen zijn oren. Daarna murmelde hij iets waarna hij zich naar de volgende wolf begeerde. Hij ging zo elke wolf af die mee gingen. Hij koos alleen de sterkste wolven uit, de rest mocht niet mee gaan en moest hier blijven. Naya hoopte dat ze gekozen werd. Haar hart klopte harder in haar borst naarmate de leider dichterbij kwam. Ze trok nerveus met haar oren. Een paar wolven van haar vandaan hoorde ze hoe de leider een wolf likte, waarna hij "welkom bij onze groep" murmelde. Hij kwam naar Naya toe, keek even in haar ogen en likte haar daarna tussen de oren. 'Welkom bij onze groep', murmelde hij voor hij naar de volgende wolf ging. Yes, ik mag mee! Jaaa! Naya's hart vulde zich met trots. Ze mocht mee!

'Naya, mag ik je even spreken?' Naya keek in de bezorgde ogen van haar vriend, Jix. 'Wat is er?' 'Ik ben niet gekozen, Naya. Ik mag niet mee.' Naya had er niet eerder aan gedacht dat haar vriend niet gekozen zou kunnen zijn. 'Dat vind ik echt heel erg voor je, Jix. Het spijt me.' Hij schudde zijn kop. 'Nee, dat is het niet. Ik wou sowieso al niet mee gaan. Ik ben blij dat ik mag blijven.' Hij keek Naya hoopvol aan in de hoop dat zij hem zou begrijpen. 'Maar ik maak me zorgen om jou, Naya. Wat Lex van plan is, is niet zomaar iets. Het kan heel gevaarlijk zijn en... En... Ik maak me zorgen om je. Wie weet wat hij eigenlijk zou kunnen doen. Misschien is hij wel iets anders van plan.' Zijn ogen keken haar smekend aan. Naya duwde troostend haar snuit tegen Jix' snuit. 'Maak je geen zorgen, Jix. Ik zal me prima redden. Er gaan meerdere wolven mee, dus zo gevaarlijk zal het niet zijn. Maak je maar geen zorgen om me, morgen ben ik al weer terug.' Jix leek zich al meer op zijn gemak te voelen nu Naya dat zei. Hij was nog steeds ongerust over haar, maar hij wist nu dat ze snel weer terug zou zijn. Naya likte Jix' snuit en Jix likte blij terug. 'Wees voorzichtig, Naya.' Naya knikte. 'Voor je het weet ben ik weer terug.' Jix keek haar in de ogen. 'En ik zal hier op je wachten.'

Hoewel ze blij was om mee te gaan, had ze toch een tikkeltje pijn in haar hart. Jix had gelijk gehad. Er voelde nu hoe het was zonder hem. Ze had haar beste vriend nu niet naast haar. Ze was alleen.

De groep wolven die uitgekozen was, gingen op weg naar de plek waar de jagers waren. Ze hadden eerst hun vrienden gedag gezegd voor ze weg gingen. Sommigen tegen hun zin en anderen heel opgetogen, liepen ze achter de leider, Lex, aan. Het woud zag er donker uit en Naya kon juist nog de silhouetten van de bomen en van de wolven zien. Plotseling stopte de leider. Hij keek zijn wolven aan. 'Nu moeten we zoeken naar sporen. Probeer zo goed mogelijk te ruiken en probeer een spoor te vinden. Op die manier kunnen we uiteindelijk hun kamp vinden.' De leider draaide zich weer om en nam de leiding weer. Naya bracht haar neus naar de grond en begon allerlei geuren op te pikken. Ze ving de geur op van een eekhoorn, die er niet lang geleden langsgekomen was. Ook de bosgeuren drongen haar neus binnen, maar ze rook geen enkele geur van een jager. De roedel liep snuffelend verder, maar niemand bleek ook maar een geur van de jagers gevonden te hebben. Naya besloot om in gaar gedachten te duiken, het zou immers lang kunnen duren voor ze een geur hadden gevonden. Het was middernacht, dus de duisternis hielp ook niet echt. Naya dacht terug aan Jix en de groep wolven die moest achterblijven. Zou alles wel in orde zijn met hun? Nu de leider mee is met ons, zou het kunnen dat er discussies zouden komen om wie er nu de leider zou worden... Lex heeft het niet goed aangepakt, besloot Naya. Hij mocht niet zomaar vertrekken zonder een nieuwe leider te kiezen... Ik hoop maar dat we snel terug gaan zijn. Hoe sneller we terug zijn, hoe beter de situatie zal zijn bij de wolven die achtergebleven zijn. En hoe sneller ik Jix weer kan zien.

'Lex, ik heb iets gevonden!' riep een wolf die meer aan de zijkant van de groep liep. 'Ik ruik iets!' riep hij opgetogen. De rest van de wolven liep snel op hen af en begon ook te ruiken. De leider liep het snelste op hem af en complimenteerde hem nadat hij de geur ook geroken had. Naya liep snel op hen af en de geur drong ook haar neus binnen. Ze rook een oude, maar bekende geur. Het was lang geleden dat ze hem geroken had, maar ze herkende hem wel. De geur was vrij vers en kwam niet van maar één jager, het waren er meerdere. Ze probeerde de geur te volgen en liep al een paar stappen verder. De andere wolven volgden haar en sommigen liepen al verder dan haar omdat ze het geurspoor hadden gevonden. Dit was het begin van de jacht naar de jagers. We komen eraan. En eens dat we er zijn, slaan we toe.