'We gaan feesten!' roep ik in het oor van mijn beste vriend. Julius kijkt op. Zijn lichtgroene ogen lichten op. 'Het gaat een fantastische avond worden,' zegt hij. Ik veeg mijn zwarte haar uit mijn ogen. 'Dat denk ik ook.' 

Ik voel de drank zich in mijn lichaam verspreiden. Ik vergeet mijn zorgen even. Ik kijk rond. Overal zie ik zoenende stelletjes. Het is altijd hetzelfde. Ik voel een steek in mijn maag. Het is jaloezie. Welke jongen van zeventien jaar heeft nou nog nooit gezoend? Ik dus. Snel kijk ik weg.

Ik ga de dansvloer op. Op een afstandje zie ik Julius met een meisje praten. Ze giechelt om iets wat Julius zegt. Ik voel weer een steek in mijn maag. Het is niks. Ik wil gewoon niet op de tweede plaats komen.

Julius komt naar me toe lopen. Ik voel me wat vrolijker worden. Julius veegt zijn haar uit zijn ogen. 'Hoe ging het?' vraag ik. 'Ze is hartstikke aardig, antwoordt hij. 'Ze is alleen niet mijn type.' Ik haal opgelucht adem. Ik hoef niet bang te zijn dat ik op de tweede plek kom.

Samen met Julius loop ik naar de bar. We bestellen allebei een drankje. 'Proost!' zegt Julius. We klinken met onze glazen. 'Op onze vriendschap!' 

Hoe later het wordt, hoe meer glazen ik drink. Ik kijk naar Julius. Ook zijn ogen staan wat glazig. We zijn allebei niet helemaal meer hier. Ik wankel en val in de armen van Julius. 'Sorry!' roep ik en schiet in de lach.

Het is heel gezellig. We dansen tot we er bij neervallen. We gaan allebei even zitten. Er is een lounge dus we hebben een goede plek.

Daarna gaan we weer dansen. Dansen is niet mijn sterkste kant, maar zolang de alcohol vloeit, wil ik wel dansen.

Opeens staan we allebei stil. Ik ga dichterbij Julius staan. Ik voel zijn adem op mijn huid. Ik buig naar voren en kus hem op zijn lippen. Hij trekt me naar hem toe en ik voel hoe hij zijn armen in mijn nek legt. Ik leg mijn armen om zijn middel. Vlinders verspreiden zich in mijn buik. Dit is het beste gevoel ooit.

Dan laten we los. We kijken verbaasd naar elkaar. 'Wat doen we?' vraagt Julius. Mijn mond valt open. 'We moeten hier weg,' fluister ik.

We stappen op de fiets en beginnen te fietsen. Ik kijk opzij. Mijn beste vriend is in gedachten verzonken. Ik kijk weer weg. Ik vind het ook raar dat ik met hem heb gekust.

Als we op het bed van Julius zitten, kijken we elkaar aan. 'Wat gebeurde er?' vraag ik. 'Jij kuste mij!' roept Julius. 'Jij kuste mij terug!' kaats ik terug. 'We hebben allebei evenveel schuld,' besluit hij.

Ik kijk hem aan. Hij ziet er erg kwetsbaar uit. Hij is erg dun en door het maanlicht dat door het raam naar binnen valt, lijken zijn blonde haren wel goud.

Ik hoor hem kuchen. 'Wat nou als we alles vergeten?' stelt hij voor. Ik denk na. Dat zou wel heel handig zijn. 'Ik bedoel: de mensen op school komen er toch niet achter. Iedereen was dronken. En één kus verandert toch niks?' Ik knik. 'Vergeten is het beste.'