63 - Living the dream

"Just go with the time, keep up and all will be good... eventually.."

-
Aiken's pov:

"Paspoort?".
"Check".
"Baggage?".
"Check".
"Credit card?".
"Check".
"Good mood?".

Ik twijfel

"Hmmm check, denk ik", zeg ik. Ik laat de koffers zakken op het bagagerek en begin de juiste richting op te rijden.

"Aik?!", roept Sky nog eens. Gelijk druk ik de rem in en draai me iets wat geërgerd naar haar om.

"Sky, ik heb alles al acht keer gecontroleerd. Het hele appartement is leeg! We kun..", ik stop gelijk met praten als ik me omdraai.

Noah, Phill, Thomas en Jaymie lopen half strompelend met zijn allen door de draaideuren van de luchthaven naar binnnen. Sky zet het al op een lopen. Haar blonde staart zwiert achter haar aan. Haar benen bedekt met een grijze joggingsbroek. Ha, meneer Boooijens zien we gelukkig nooit meer terug.

Mijn handen laten gelijk de bagage kar los wanneer ik verbaasd de kant van mijn familie en vrienden op ren. De eerste die ik omhels is Jaymie. Voorzichtig als altijd.

"Hmmmmm, Jaim, doe je alsjeblieft rustig aan wanneer ik weg ben?", fluister ik mijn vraag zacht in haar oor. Ze knikt waarna ik me uit onze omhelzing trek en ik voor haar op mijn knieën hurk.

"Wel lief zijn voor mama als ik er even niet ben hè wipneusjes.  We willen wel dat jullie papa dit ook overleeft", fluister ik zacht tegen de roze bobbel van Jaymie's buik aan. De kleintjes waren snel gegroeid de laatste paar weken.

"Jaja, oom Aiken gaat op reis jongens", hoor ik Phill naast me zeggen. Hij haalt zijn hand langs Jaymie's buik en glimlacht. Jaymie giechelt.

"Hij word een super ster. Een songwriter", zegt Phill.

Jaymie knikt goedkeurend en deinst dan ietsje achteruit.

"Ze bewegen, wist je dat? Volgens mij hebben ze het wel gezellig daar binnen", zegt ze. Ze legt haar hand over die van Phill heen die eveneens glimlacht en Jaymie een kus geeft in haar nek.

"Nu al echte vechtertjes", zegt hij. "Net als mama".

Ik ga weer rechtop staan en schenk Phill een oprechte lach. Zijn ogen stralen van geluk.

"Kijk nou eens wie zich nu al helemaal heeft omgetoverd tot papa", zegt Sky. Ze verschijnt naast me en geeft me een speelse por in mijn zij.

"Staalwerk weer terug?", vraagt ze waarbij ze mijn lippen in zich op neemt. Ik knik zonder er verder op in te gaan.

Zonder mijn piercings voelde ik me toch niet zo mezelf.

Ik had nooit gedacht deze dag mee te maken.

"Ik hoop echt dat we bij de geboorte kunnen zijn van die twee", fluister ik in Sky's oor waarna ik gespannen een arm om haar heen sla. Ze strijkt met haar vingers langs mijn hand en kijkt naar me op. Haar ogen zoeken vluchtig mijn gezicht af.

"Ik ben zo trots op jou", zegt ze zacht, zo zacht dat alleen mijn oren het kunnen horen. Ik voel me zo goed wanneer ze dat zegt. Het lijkt nog geen dag geleden dat ik hysterisch ingestort was. Nu maakte ik me nergens meer zorgen over. Ik had mijn beslissing genomen.

"He Aiken, nog gefeliciteerd met je diploma gozer! Ik had nooit gedacht dat..", Thomas maakt zijn zin niet af. Zijn ogen maken contact met die van Sky die afkeurend zijn kant op lijken te staren.

Ja, het klopt. Mijn extra compensatiepunten op wiskunde en Biologie hadden ervoor gezorgd dat het me gelukt was. Ik had eindelijk, na dagenlange studie, dat rot papiertje in ontvangst kunnen nemen. Ook nog eens samen met Sky. De foto die Kit van ons gemaakt heeft staat nog steeds op mijn telefoon. Zelfs mijn vader was erbij geweest. Hoe lastig dat ook was geweest. Ik had hem vertelt dat ik nog steeds die extra tijd nodig had na mama's dood. Iets wat hij uiteraard respecteerde. Verder heb ik hem niet meer gesproken. Daar heb ik ook nog steeds de behoefte niet aan. Jaymie wist niet eens dat hij er was geweest.

"Bedankt, denk ik", zeg ik. Ik merk op dat Noah naast me geruisloos glimlacht op de achtergrond. Zijn ogen staan ondanks alles toch best bedroefd. Ik denk dat hij nog steeds niet helemaal over me heen is... tenminste ik hoop va wel. Het maakt alles toch wel een beetje awkward. Niet dat ik ergens problemen mee had gehad.

De man die in me naar boven komt besluit Noah uiteindelijk toch maar te omhelzen.
"Onthoud Noah, fuck vooroordelen man", zeg ik. Hij lacht droevig waarbij hij mijn onhandige omhelzing maar half beantwoord.

Als ik hem los laat wissel ik snel een wetende blik met hem uit en stap vervolgens op Thomas af om hem voor de laatste keer te kunnen treiteren. Ik zet mijn elleboog vast in zijn zij waarna hij bijna achterover valt.

"Zeg, is het nou eindelijk over met jullie mannelijke ruzie? Aik, je gaat weg for god's sake, geef elkaar een knuffel", zegt Jaymie. Ik en Thomas staren elkaar beide afkeurend aan.

"Nee bedankt", "Nooope", zeggen we beide tegelijkertijd. Phill lacht nu ook.

Alsof ik die echt ga missen. Ha. Ha. Ha.

"Sky?! Oh mijn god meid!", klinkt een hoge stem opeens hard achter ons. Iedereen draait zich om. Angela rent op haar stiletto's mijn kant uit. Haar wangen rood van de kou die buiten nog steeds niet verdwenen was. Het zou zomer moeten zijn!

Haar rode haren zwieren achter haar aan wanneer ze Sky om de oren vliegt.

"Succes succes succes!", gilt ze. Ze is altijd zo.... opgewekt.

Als ze zich weg trekt uit Sky's omhelzing veranderd haar opgewekte blik in een donderwolk.

"En jij Thomas, jij haalt me niet eens op?!", zegt ze beledigd. Thomas loopt gelijk rood aan.

"Ik, uhm, sorry ik was hier niet, nou ja, ik..", Angela kat hem af door hem naar zich toe te trekken en hem recht voor ons, waar iedereen bij staat, vol op zijn mond te zoenen. Thomas' lichaam spant zich gelijk aan maar ontspant daarna al snel wanneer hij zijn armen om Angela heen slaat en haar van de grond af tilt.

Ik moet er bijna van kotsen.

"Ik denk niet dat het goed is voor mijn gezondheid om hier langer naar te kijken", zeg ik snel. Iedereen, behalve het desbetreffende koppel, draait zich naar me om.

"Aiken!", roepen ze bijna allemaal tegelijk.

Ik rol met mijn ogen en trek Sky nog net iets dichter naar me toe.

Snel draai ik me om om te controleren of de bagage er nog staat. Ik laat een zucht van opluchting gaan als ik zie dat de kar nog steeds op dezelfde plek staat. Een klein loopje en ik kon onze spullen er zo weer bij halen.

Sky omhelst iedereen opnieuw nog een keer waarna haar lip wat trilt.

"Geboorte. Ik, Aiken, ik hoop het grootste deel van jullie en natuurlijk de tweeling", zegt ze. Ik knik.

"Echt, bij het eerste belletje zitten we terug in het vliegtuig", stel ik Jaymie gerust. Sky knikt.

Het is nu echt tijd om weg te gaan. We doen dit echt!

Samen zwaaien we iedereen nog voor de laatste keer uit. Sky pakt me beet aan mijn arm en knijpt wat. Ik weet nu 100% zeker dat ze verdrietig is.

Als we onze bagage hebben ingecheckt en langs de douane lopen, rugzak en al door dat rot apparaat, zwaaien we voor de laatste keer. Dan verdwijnt iedereen uit het zicht.

Ik trek Sky haar hand in de mijne en haal, zoals altijd, mijn vingers langs haar polsen. Zij beweegt op haar beurt haar vingers langs de randen van mijn tatoeages.

"Ik ben zo trots op jou", mompelt Sky opnieuw. Ik stop even met lopen en kijk haar diep in haar ogen aan.

"Nee, ik ben trots op ons", zeg ik waarna ik haar gezicht tussen mijn handen neem en haar kus. Een simpele kus.

"Life sometimes sucks, but moving on is better than nothing", zegt ze. Ik kan alleen maar nog breder glimlachen.

"Hmm, misschien neem ik ook wel een tattoo", begint ze. Oh god.

"Een piercing anders? In mijn tong? Of ik neem er een in mijn neus? Of..", "Nope", zeg ik serieus. Ik weet dat ze gewoon ondeugend is.

"Geen sprake van. Out of question", zeg ik en schud mijn hoofd.

"Het is: "Out of THE question Aik. Ohmygod, je gaat naar Amerika. Ik hoop dat je Engels daar beter is", plaagt ze. Ik rol met mijn ogen.

"Hahaha", zeg ik sarcastisch. Ze duwt me met volle kracht bijna van mijn voeten af.

"Moet ik echt zo lang naast je zitten in het vliegtuig?", vraag ik nep geïrriteerd.

"Ik zit denk ik toch liever naast een dikke man", zeg ik. Sky lacht nu heel hard.

"Wow, het is maar wat je aantrekkelijk vind", grapt ze, waardoor ik vervolgens in een deuk lig.

Ik kan alleen maar hopen dat het voor altijd zo door kan gaan. Gewoon ik en Sky en onze gedachten. Zeker ook veel nieuwe problemen en mijlpalen. Ach, het is het waard. Sky is alles waard voor mij. Daar hoef ik geen bewijs meer voor te hebben.

-
Epilooooooog Epiloooooog jeej ^^

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top