Hoofdstuk 3 - dag: Dinsdag

*Beep beep! Beep beep!*

Ik sla mijn wekker meteen uit en zucht. Vandaag moet ik weer werken, bah eigenlijk heb ik daar geen zin in. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 05:30uur is. Laat ik maar beter op staan en me klaar maken voor werk.

Rustig sta ik op en kleed me in mijn werkkleding aan. Met mijn telefoon in mijn hand loop ik de kamer uit en loop de trap af naar beneden.

Gelijk loop ik door naar de keuken, waar ik mijn brood en lunch klaar maak voor werk. Ik smeer snel smeerkaas op mijn brood en maak een boterham met leverworst voor nu. Meteen neem ik er een hap van en stop het brood voor werk snel in mijn tas.

Zodra ik gereed ben trek ik mijn werkschoenen aan. (Even voor de duidelijkheid, ze werkt in een banketbakkerij). Ik pak de huissleutel en stap dan naar buiten toe. De deur doe ik op slot en loop dan naar werk.

Ik kom bij de bakkerij aan en loop naar binnen. Dianne en Xavier kijken me aan. 'Goeiemorgen mensjes.' zeg ik lachend, maar ze kijken me ongeïnteresseerd aan. Ik haal mijn schouders op en neer en loop naar de kluisjes toe, waar ik mijn tas in stop. Vervolgens loop ik terug naar het restaurantje en begin de tafels en stoelen schoon te maken.

'Vivi, zal ik het terras doen?' vraagt Laura die ook is binnengekomen.

'Ja, dat is goed. Dan doe ik het hier binnen klaar maken.' zeg ik tegen haar. Laura is 12 jaar en loopt al een maand hier stage. Zij is goed, kan ik je zeggen. Ik hoop dat ze hier wilt komen werken, dat lijkt me echt fantastisch. Alleen jammer dat Dianna en Xavier vervelend doen tegen haar, wat haar onzeker maakt.

Maar ik bescherm haar tegen hun, ze voelt eigenlijk een beetje als een dochter voor me.

'Zeg Vivi, mag jij Laura?' vraagt Xavier en verbaasd kijk ik op. Hij vraagt nooit iets aan mij.

'Ja tuurlijk, jij niet?' vraag ik dan nieuwsgierig aan Xavier.

'Oh, ik euhm... ja, nee ik euhm...' stottert hij, maar komt niet direct op zijn zin.

'Wat doe je nou zo moeilijk? Je kan toch gewoon met ja en nee, antwoorden?' vraag ik en grinnik, zodra hij wit weg trekt.

'Ben je nou bang voor me?' Dat is echt niet mijn bedoeling, sorry.' zeg ik tegen hem en er komt weer wat kleur in zijn gezicht.

'Vivi, ik ben klaa... wat gebeurd er hier?' vraagt Laura, die achter me binnen komt lopen. Opeens drukt Xavier zijn lippen op de mijne en ik staar verbaasd voor me uit. Alles gaat zo snel en voor ik het weet doe ik mee in de kus.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top