JILL'S P.O.V

It's been five days since I got back and my wound is slowly healing. My right arm is not uncomfortable to move anymore and I can lift things as long as it's not that heavy. And it's been five days since I last saw him. I am not ready to face him again.

Everything is back to normal, as if that day never happened. I got back to work and taking care of the twins. Crown didn't mention anything about that day ever again.

"Mommy, Ayah's chasing me! Make her stop!" Crown said screaming barging inside the kitchen with Tiarah trailing behind him.

Hininto ko ang paghihiwa ng carrots at tiningnan ang dalawa na nagkikilitian. Crown's doing his best in avoiding Tiarah's attacks. Naiiling at natatawang pinagpatuloy ko ang paghihiwa. I am cooking their requested Calderetta for our lunch. Total weekend naman ngayon at walang pasok ang mga bata kaya  sila ang pinapili ko sa uulamin sa tanghalian.

"Malapit na 'tong maluluto kaya maghugas na kayo ng kamay." I said habang nilulunod ang iba pang mga sangkap.

Nauna si Crown na pumunta sa sink at naghugas ng kamay samantalang si Tiarah naman ay sumunod dito. Pagkatapos ay sabay nila akong pinanood habang tinatapos ang pagluluto.

Ilang minuto lang natapos ko na ang aking niluluto. Inihain ko ang mga pagkain at inilapag sa mesa. Kusang tumayo si Crown at maingat na kumuha ng plato at kutsara sa lalagyan. Tumayo si Tiarah at kinuha ang kutsara at tinidor mula sa kanyang kuya. Tinulungan niya si Crown na ayusin ang mga kubyertos at plato sa mesa. After everything's settled, pinagsandokan ko sila ng mga pagkain.

"So how's the food?" nakangiting tanong ko sa kanila na maganang kumakain.

"Masarap po," nag-angat si Crown ng tingin. "Can you make sinigang po sa susunod?"

Tumango ako at mahinang ginulo ang kanyang buhok bago binagong kay Tiarah.

"I like it po, but I t-think..." tila nag-iisip pero nagbabayad siya ng tingin at binagong muli ang atensyon sa pagkain at hindi na tinapos ang kanyang sasabihin.

"Ano 'yun?"

"A-ano... Mommy... can I have ice cream later po? Please...."

Akala ko pa naman kung ano na. Ice cream lang pala. Wala yatang araw na hindi siya hiningi ng ice cream. Mabilis ako inuming sa kan'yang tanong.

"No. Nakaubos ka ng dalawang cup kahapon and no is no." matigas kong ani.

Nagbaba siyang muli ng tingin at bumalik sa pagkain after mumbling quietly."O-okay po."

Pagkatapos naming kumain ay tumulong sa akin si Crown na hugasan ang mga pinagkainan namin. We have our own maid but mas gusto kong ako na mismo ang gagawa ng gawaing bahay kapag wala akong trabaho.

Nakatayo si Crown sa ibabaw ng upuan at siya ang maingat na naghuhugas sa mga pinggan na pagkatapos ay pinupunasan ko gamit ang malinis na towel. Natutuwa ako dahil kusa siyang tumutulong at kumikilos para sa mga gawaing bahay. Gusto ko na unti-unti silang matututo habang bata pa lang sila at nang sa ay hindi sila palaging aasa sa akin.

Matapos naming hugasan ang mga pinggan na aming pinagkainan ay hindi siya bumaba sa ibabaw ng silya. Parang mayroon siyang sasabihin pero 'di niya magawang ibuka ang kanyang bibig, kaya I look at him questioningly.
But before he could utter a word, the door bell rang.

"Baby, bumaba ka na jan. I'll go open the door." tumalikod ako at lumabas ng kusina.

Naabutan kong binubuksan ni ate Lily and pinto at mayroong pinapasok. Kaagad na tumakbo papunta sa akin si Maxie nang makita ako. She hugged me and wailed like a baby.

"Ms. Schwender, kala po namin kung ano na ang nangyari sa'yo. W-we...w-we thought something bad has already happen to you because you suddenly disappeared out of nowhere."  she stuttered and mumbled like a child.

"Y-you don't have to worry about me because I am already fine."  nag-iisip pa ako kung paano siya patahanin nang hinila siya ni Candy mula sa pagkakayapos sa akin.

"You're suffocating Ms. Shweder, halika rito. Stop crying na nga!" Candy looked at me apologetically. "Pagpasensyahan mo na po si Maxie. Iyakin po kasi siya kapag meron. She's just overreacting."

Tinapik-tapik ni Candy si Maxie sa likod upang patahanin. Kaagad kong naintindihan ang kan'yang ibig sabihin. Natatawa akong lumapit sa kanila at tinapik ang balikat ni Maxie.

"Ahh... Bakit wala akong maintindihan sa nangyayari? Care to tell me what's happening?" palipat-lipat ang nagtatakang tingin ni Ace sa aming tatlo.

"You won't understand kasi 'di ka babae." masungit na sabi ni Candy.

"What's the connection? That's a fallacy, and it doesn't follow. Just because I'm a man, I won't understand the situation? That's nonsense."

"Hindi 'yan ang ibig kong sabihin! Men won't understand everything about women."

Hindi ko pinansin ang dalawang nagsimula na namang mag-away. Binalingan ko si Maxie na tapos nang umiyak at pinaupo sa couch. Ilang sandali ang lumapit sa amin si ate Lily na mayroong dalang tray na may juice at cake. Nakasunod sa kan'ya sina Crown at Tiarah na nagtatakang tiningnan ang dalawang nag-aaway. I gestured them to sit beside me but Tiarah ran towards me and sat on my lap.

"Hi little cuttie pie. I'm Maxie and you can call me ate Max. Those two are ate Candy and kuya Ace. Huwag mo lang sila pansinin dahil mas-stress ka lang." Maxie waved her hand infront of Tiarah.

"H-hi po." nahihiyang bati ni Tiarah at ngumiti pabalik dito.

Tila ba nagliwanag ang mukha ni Maxie at bigla nalang nanggigigil na pinisil ang pisngi ni Tiarah na siyang ikinangiwi nito.

"Ang cute naman po ng anak mo Ms. Schwender. She's Tiarah po diba?" tumango ako bilang pagsang-ayon.

I chuckled when  Tiarah flushed because of the compliment and burried her face in my chest.

"Tiarah greet ate Maxie, baby." I told her.

"Hello po." akmang muling pipisilin ni Maxie ang pisngi ni Tiarah pero kaagad niyang ibinalik sa pagkasubsob ang kanyang mukha.

"And this is Crown. Say hello to her kuya." baling ko naman kay Crown na tahimik na pinanuod ang dalawang nagbabangayan.

...

"So, what's the main reason that you guys are here?"

Nasa veranda kami ng bahay sa pangalawang palapag. Sa wakas rin ay tapos na ang dalawa sa kanilang bangayan. Ate Lily moved the food and drinks upstairs and places it on top of a mini coffee table in the veranda.

"We are just checking on you, Ms Schwender. Nag-alala kami sayo at ngayon lang kami nakabisita dahil sa mga meeting nang agents. Specially about that day and there are some who escaped."

The atmosphere got dense when the topic was opened and their faces went serious. I can tell the improvement they have because it's very obvious. They easily went serious when talking about crucial things.

"You don't need to worry about me. So hows did it went? Nahanap na ba ang mga nakatakas?" puno ng kuryosidad na tanong ko.

Uncle, Luke and Leah never told me anything about it dahil ayaw nilang may alalahanin ako. They want me to focus on healing my wound but I can't help my self to be curious.

"We are currently investigating about it po with the help of some leads that we got. It's quite frustrating dahil komplilado at hindi pa rin namin sila matrace lalo na ang babaeng nakamaskara." Ace said with a hint of disappointment in his voice.

When he mentioned about the woman with a mask, I unconsciously look at my chest that's now slowly healing. She caused this pain to me. I wonder where she's right now. Gusto ko na siyang mahuli dahil kapag naiisip ko lang na nakatakas siya'y naaalala ko palagi ang mga babaeng kan'yang nabiktima. Cruel is an understatement because of what she did. I will do everything just to put her behind the bars at nang hindi na siya makapanakit pa ng ibang tao.

"Balitaan niyo ako kung mayroon na kayong lead tungkol sa kan'ya."

"Noted maam."

...

THIRD PERSON'S P.O.V

Tyrone remove his attention from the pile of papers that needed to be signed when his phone rang. Nang makita kung sino ang tumatawag ay nagdadalawang isip pa siyang sagutin ito pero sa huli ay sinagot nalang niya.

"Hi hon, ba't antagal mong sumagot?"

"I am busy with the papers."  matabang na sagot niya rito habang nilalaro ang ballpen sa kabilang kamay.

"Kaya pala...basta always take care of your health. I'll be leaving later for Canada hon because I have some work to be done there and I won't be back until next week. Take care hon, I love you." hindi siya sumagot at hinitay itong patayin ang tawag.

"Hon? Are you there? I said I love you." tanong nito.

"Hmmm. Busy. Bye." he just grunted and turned off the call.

Nang matapos ang tawag ay napasandal si Tyrone sa swivel chair while massaging his forehead. Tinitigan niya ng masama ang malabundok na papeles at naputol lang ang kan'yang pagtitig dito nang bumukas ang pinto.

"I will disturb you." usal nito at pabagsak na umupo sa upuan sa harap ng mesa ni Tyrone.
Kenneth put his feet on Tyrone's table and fumbled with his phone.

"Wala ka bang ibang magulo at ako ang ginugulo mo? Lumayas ka nga dito." binalik niya ang tingin sa mga papeles at hindi na pinansin ang presensys ng bagong dating.

"He's here dahil maluwag ang schedule niya. Lucky dude." biglang pasok naman ni Ash habang niluluwagan ang kan'yang neck tie.

"And you're not busy?" tanong ni Tyrone sa kan'ya.

Umupo si Ash sa upuang kaharap rin nang mesa ni Tyrone.

"I'm here to talk about my proposal because you seem absent minded in the meeting a while  ago. Did something happened?"

Pinatong ni Ash ang bitbit na envelop sa ibabaw ng mesa bago sumandal sa upuan.

"Something happened? What happened? Why am I always left be-" hindi nito napagpatuloy ang sasabihin nang tumunig ang kan'yang cellphone. Kenneth read something on his phone and suddenly stood up.

"My manager just texted me. I have a concert in Canada. See you guys."

Sinundan ng dalawa ang natatarantang si Kenneth. They look and nood to each other.

...
(A/N: hi guys! Im back! Sorry for the long wait. I wasn't updating for a very long time because I am very busy with my school works. But I am back with the regular updates. See you again tomorrow.

Please bear with the errors.)