Toen we weer bijna bij onze kamer waren bleef ze ineens stokstijf stil staan waardoor ik tegen haar opbotsten. Ze draaide zich geschrokken om en haar gezicht zag er uit alsof ze net een trauma had gekregen. geschrokken zette ik een stap achteruit en toen ze helemaal niks deed zwaaide ik met mijn hand voor haar gezicht "Dana!! aarde aan Dana!!"

Ze reageerde niet...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Waarom reageerde ze niet oké dit was creepy. Heel erg creepy. Ik zwaaide nog een keer met mijn hand voor haar gezicht. "JOEHOE, DANA" Dana knipperde langzaam met haar ogen. " I-i-ik he-e-eb nie-t-t ee-ens na-a-a-ar je naa-m-m ge-evraa-agt.

Zij ze met trillende stem. Ik kreeg haast van opluchting een hart aanval. Alle spieren die waren aangespannen ontspande weer. Nou, niet ALLE want dan lag ik nu in een zielig hoopje op de grond. "Avery, mijn naam is Avery"

Dana klapte weer vrolijk in haar handen, ookal trilde ze wel een beetje. De stemmingswisselingen van deze meid waren gewoon eng.

"Kunnen we dan nu naar onze kamer??" Vroeg ik. Ze knikte met haar hooft en trok me weer mee alsof er niks was gebeurd. Had ik al iets gezegt over de mood swings van deze meid?.

*-*

Vandaag was de eerste dag dat ik les kreeg, we kregen zelfs een heus rooster. Om 7 uur conditie training, yeeeh, hoor de sarcasme, om 8:30 pauze tot 9uur. Om 9 uur gevechtstraining tot 10:30 dan weer een halfuur pauze en dan Survival en dan leren we hacken, iets waar ik naar uit keek. Misschien was ik vroeger wel de computer nerd...

We hadden ook wel normalen vakken dus ik word nog niet hersendood. Ik lig nu nog lekker in bed en wil niet opstaan. Het is niet mijn schuld dat een bed zo lekker warm is. "Pipi kom nouhou, we moeten naar conditie"

"ja, nog 5 minuutjes" ze zuchten en liep weg, ik hoorden een deur dicht slaan en even later ging ie weer open en werd de denken van me af getrokken en een emmer water over me heen gegooid. Ik rolde met een gil van het bed af en belanden met een bonk op de grond. Ik wachte op een pijn scheut maar voelde tot mijn verbazing niks. Vreemd, heeeeeel vreemd.

Ik besloot om het er maar bij te laten en Dana er voor in de plaats chagrijnig aan te kijken. Dana lachte blij "dat heb ik altijd al eens willen doen" "kleuter" mompelde ik.

Ze negeerde het en trok me met gemak overeind. Ze was sterker dan je zou denken. Nadat ze me de badkamer in had geduwd en een handdoek over mijn Hooft heen gegooid duwt ze de deur weer dicht. De boodschap was duidelijk.

*-*

Met druipende haren liep ik weer de kamer binnen en zag ik haar al ongeduldig rond de deur hangen. "Kom je nog, of wou je een bezoek aan Tokio brengen" "Hmmm Tokio lijkt me eerlijk gezegd wel wat" zij ik bedachtzaam.

Ze rolde met haar ogen en op mijn gezicht verscheen een klein lachje. Dana sloeg haar armen over elkaar toen ik naar de borstel liep en mijn haar kamde.

Zij kon blijkbaar niet wachten want ze trok me al de deur uit, onder weg naar de deur kon ik nog snel twee elastiekjes mee grissen voor dat ik de kamer uit werd gesleurd. Ik deed ze om mijn pols en al lopend maakte ik twee invlechten. Oefening baart kunst zeggen ze.

"Hebben ze klassen of doet iedereen het zelfde??" "Nope, iedereen heeft gewoon hetzelfde maar het is wel op leeftijd. Conditie is trouwens mijn favo vak vandaar dat ik zo graag weg wou, sorry daarvoor" ik keek haar raar aan. "Oké, conditie is waarschijnlijk een van de dingen die ik het meest zal haten"

Ze tikte me speels aan, zij met een nep boos gezicht "ik praat niet meer met jouw" ik schoot in de lach door haar gezicht. Het zag er gewoon zo onatuurlijk uit bij haar, zij was altijd van het lachen en vrolijk zijn.

Mij zou het daaraan tegen vast goed staan. We liepen een deur door en kwamen op een echt sportveld tot stilstand. We zagen andere mensen op het midden van het veld staan en liepen er heen.

We waren blijkbaar de laatste want toen we aan kwamen begon de man meteen te praten. Hij zag er fit uit en had een baartje. Ach baardmans... niemand is bestand tegen mijn bijnamen.

Dana was overenthousiast voor deze les, ik niet. En zoals verwacht was het pure hel op aarde, als ik morgen niet dood ging van spierpijn was er magie in deze wereld.

Dana daaraan tegen huppelde vrolijk naar de volgende les. Bij gevechtstraining training behandelde we het geweer. Ik mocht zelfs een pop neerknallen. Helaas schoot ik meer dan mis en raakte perongelijk Lara's pop.

Ze zweerde me dat ze me kapot zou maken en nog meer van dat soort shit. Maar de leraar kwam net kijken dus ik eindigde niet met een kogel in mijn Hooft.

Bij servivul... Ik zal jullie de details besparen. In ieder geval ik kwam als een modder monster terug. Dit was dus zeg maar niet mijn ding.

De tech les, zo noem ik het nu, was WEL mijn ding. Ik leefde me daar uit, we leerden hacken en technische snufjes in elkaar zetten en uit elkaar halen. Ik was zelfs bijna beter dan Lara, de Queen van de basis. Ik ben trots op mezelf.

De normale lessen zijn saai, zoals ik al verwachte. Na de lessen liepen Dana en ik naar onze kamer, mentaal en fiesiek uitgeput. Maar ik heb een idee voor een nieuw speeltje. Laat mij met mijn gedachten.

Bij de tech les zag ik magneten liggen en nu heb ik een geweldig idee. Het is ge.wel.dig en ik moet het gewoon maken. "Waar zit jij toch met je gedachten, je liep net bijna tegen een kast aan" "ja,ja ik heb gewoon een geweldig idee" "Oeeeeeee wat is het" vraagt ze nieuwsgierig "daar kom je nog wel achter..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wat is het idee van Avery??
Dat zou je wel willen weten hé??🤗

Ik weet dat ik van de tegenwoordige tijd naar verleden tijd wissel. Woeps. Maar ik weet gewoon niet hoe ik het nu n een tijd niet blijven doen... Tips zijn welkom.

1065 woorden