Hoofdstuk 5

Sorry dat het zo lang duurde voor dat er een nieuw deel online kwam, maar ik had examens en daarna had ik veel te doen :)

*TRING TRING* Oh lap, met heel dat gedoe met Max was ik mijn wekker vergeten af te zetten. 6:30, ach ja, dan had ik een langere dag.

Ik liep de trap af naar beneden. Ik moest terug denken aan vannacht, die man was echt eng. Ik merkte dat er iets in onze tuin lag, geen idee wat. Ik was té nieuwsgierig dus ik deed mijn schoenen aan en liep naar buiten.

Brr, wat was het koud. Het gras was nog nat. Dat maakte alles nóg geheimzinniger. Ik liep naar het voorwerp toe en raapte het op. Een zaklamp? Dat was misschien van die man! Snel liep ik terug naar binnen.

Gelukkig sliepen mijn ouders nog, anders hadden zíj die zaklamp misschien gevonden. Ik ging snel mijn kleren aan doen, zodat ik naar Freya kon gaan om alles te vertellen. Zij was ook een goede vriendin van Lucy en mij. Ze zou me zeker begrijpen!

Ik nam snel een jeans en een donkerblauwe capuchon trui, trok ze aan en liep de trap af naar beneden. Ik deed mijn Vans aan en stapte op mijn fiets.

Het was nog steeds ijskoud, de wind sneed aan mijn oren. Ik zette mijn kap op, dat was al veel warmer. Wanneer ik bij Freya's huis toekwam, begon het met regenen. Oef, ik was net op tijd.

Ik zette mijn fiets tegen de muur van haar huis en belde aan. 'Hallo, kom binnen!' Freya had een lach op haar gezicht. 'Ik kom om te praten over Lucy...' zei ik terwijl ik binnen stap.

Meteen veranderde haar lach in een droevig gezicht. 'Ik wil het daar eigenlijk niet meer over hebben, Noor.' Ik was verbaasd. 'Maar... jij hield toch ook van haar?' 'Ja tuurlijk, maar ik heb het al verwerkt en wil er niet weer aan herinnerd worden.' Ik snapte er niks van.

'Maar, er stond vanacht een ma-' 'Noor! Ik. Wil. Het. Er. Niet. Meer. Over. Hebben!' Ik stapte achteruit. Ik herken de Freya van vroeger niet meer. Als ik met iets zat kon ik altijd bij haar terecht.

'Ik zou graag hebben dat je nu weggaat...' Ik was echt geschokt, ik ging terug naar buiten en stapte weer op mijn fiets. Terwijl ik wegreed deed Freya de deur dicht. Ze was nu écht boos, ze was écht veranderd.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top