"Τι γινεται εδω;;"
❌❌❌Ζωης PPP-OV❌❌❌
Του εριξα ενα ειρωνικό βλέμμα και του ετεινα να προχωρήσει μπροστά.
Εγώ δίπλα του δεν πάω.
Μου χαμογέλασε ξανά πονηρά και αρχισε να περπατάει μπροστά μπαίνοντας στο μπαρ.
Οκ, Ζωή ΑΛΛΗ μια νύχτα είναι θα περάσει.
Ξεφυσιξα δυνατά και λόγος καθαρός αέρας χτύπησε το πρόσωπο μου.
Πείρα απόφαση και μπηκα στο μπαρ χαμογελαστή καθώς τους πλησίασαν...ένας θεός ξέρει πως κρατιέται ακόμα...
Εκατσα ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ δίπλα του και δαγκωσα τα χείλη μου εκνευρισμένη όταν είδα την Στέλλα να Μοτ γελάει πονηρά.
Εχε,χαρη που δεν μπορω να το ανοιξω αλλιως θα σου λεγα εγω, την κοίταξα δολοφονικά και σοβαρεψε.
"Ζωηηη..."
Λέει η μαμά τοτ Άλεξ και κουνάει τα χέρια της πέρα δώθε στι πρωσοπο μου.
"Ορίστε;;"
Ρωταω όσο ποιο χαρωπα μπορω και της χαμογελαω.
"Σου μιλάω."
Απάντησε το ίδιο με μενα και κοίταξα τριγύρω.
Σοβαρά μίλησε;;;
"Δεν σας άκουσα."
Λέω μέτα απο λιγα δευτερόλεπτα.
"Χαχα, δεν πειραζει."
Απάντησε και ανακαθισε στην θέση της.
"Και οταν λέτε friends with benefits..."
Λέει κάπως μπερδεμενα και σταματάει.
"Βασικά,τι ενοειται friends with benefits...."
Λέει και κοιτάει εμένα ποιο πολύ...δεν εξηγείται αλλιώς κάτι πρεπει να της έχω κάνει σε προηγούμενη ζωή..δεν εξηγείται τέτοια πετρια με μενα και ας με ξέρει μονο 1 ωρα.
Περναω το χέρι Μοτ κάτω απο το τραπέζι και σκουνταω τον Αλεξ στο ποδι.
Γυρνάει και με κοιτάει και του κάνω νόημα να το πάρει πάνω του ενω τιτ χαμογελαω κιόλας για να μην υποψιαστεί κάτι η μαμά του.
"Εεεε benefits, φίλοι με οφελοι."
Εξηγεί κάπως άβολα και δεν μπορω να μην χαμογελασω, όταν αισθάνεται άβολα πέρνει ενα βλέμμα...όλα τα λεφτά.
"Ναι, το κατάλαβα αλλά...τι ακριβως κάνετε;;"
Ρωτάει και γουρλωνω τα ματια μου.
Οχι,οχι όνειρο είναι και θα ξυπνησω, που θα πάει;;Θα ξυπνησω.
Εκανα νόημα στον μπάρμαν να μυ φέρει μια απο τα ίδια και ξεφυγα λιγο απο την συζήτηση.
Με αυτον που εμπλεξα, η αλκοολική θα γίνω η στο κοριδαλο ενα απο τα δυο, πάντως δεν γλυτωνω.
❌❌❌Αλεξ PPP-OV❌❌❌
"Ρε μάζεψε την, είναι το έβδομο που πίνει."
Λέω στην Στέλλα και της δειχνω την Ζωή.
Οση ώρα ηταν εδώ η μάνα μου για να αποφύγει την συζήτηση επινε και εβγαζα εγω το φίδι απο την τρύπα.
Να δω, πόσες φορες θα την ξελασπωσω ακόμα...
"Ζωή,φτανει."
Λέω και της αρπάζω το πλεον όγδοο ποτήρι ποτ είχε ακουμπησμενο στο κάτω χείλος της έτοιμη να πιει.
"Ελαααα μην γίνεσαι ξενερωτος."
Είπε γελώντας και πείρε ξανά το ποτήρι ενω το κατέβασε μονορουφι.
Οκ,Ζωη φάε το κεφάλι σου.
Κοίταξα τριγύρω και το μάτι μου δεν άργησε να πεσει πανω στην ξανθιά γκομεβα που καθόταν απέναντι.
Καλη είναι για μια ξεπετα στις τουαλέτες, αλλά για παραπανω φαίνεται εντελώς βαρετή.
Της χαμογελασα και σήκωσε το ουίσκι μου προς αυτήν. Ανταπέδωσε και της έκλεισα το μάτι. Μου γέλασε πονηρά και της εκανα να περιμένει.
Μόλις πήγα να σηκωθω ένας τύπος πλησίασε στο τραπέζι Στην κατεύθυνση της Ζωής και της χαμογέλασε πονηρά και εκείνη το ίδιο.
"Πάμε;;"
Της είπε και της έδειξε προς την πίστα.
Με κοίταξε και γύρισε παλι σε εκείνον.
"Ευχαριστως"
Του είπε και του γέλασε.
Σηκώθηκε και πήγε να πεσει, την κράτησε και πήγαν Στηβ πίστα.
Πραγματικά έτσι της ρίχνει ο τύπος;;
Μονο που βλέπεις την μούρη του ΔΟΥ έρχεται ναυτία.
"Ρε, πήγαινε μάζεψε την. Κοντεύουν να το κάνουν πανω στην σκηνή."
Λέω στον στέφανο και εκείνος με κοιτάει με το ενα φρύδι σηκωμένο.
"Και εσένα τι σε νοιάζει;;"
"Δεν με νοιάζει,απλα μας ρεζιλευει."
Απανταω αδιάφορα και κάθομαι παλι Στην καρέκλα μου ενω κοιταω προς την πίστα.
Την έχει χουφτωσει σε όλα τα σημεία του σωμστους της και δεν το έχει πάρει καν πρέφα.
Εγώ, όμως δεν θα ρεζιλευτω εξαιτίας της.
Σηκωνομαι πανω και αρχίζω να προχωραω προς τα εκεί.
"Ρε που πας;;"
Με ρωτάει ο Στέφανος αλλά δεν απανταω.
Προχωραω προς τα εκεί και βάζω τα χέρια Μοτ στα στερνα τους χωρίζοντας τους.
Η Ζωή σκάει στα γέλια αλλά δεν γυρίσω να την κοιτάξω.
Το βλέμμα μου έχει επικεντρωθεί πανω σε αυτον τον σπαστικό φλωρο που τόσο πολύ θέλω να του ανοιξω το κεφάλι.
"Τι γίνεται εδώ;;"
Λέω και απειλητικα και με κοιτάει ειρωνικά.
Ετοιμασου να παιθανεις φλωρε.
......
Αλοχα μαι ββυς....😆😆
Χάου αρ γιου;;;
Τι βλέπουμε εδώ;;
Λέει για να μην ρεζιλευτει😒😒
Ελα, μου όμως που εγώ δεν τον πιστευω😁
Ευχομαι να σας άρεσε το κεφάλαιο😢
Και επειδή είμαι καλός άνθρωπος(ψέμα) αυτή την φορά έχει spoiler.
Spoiler: Κάτι ακούστηκε για λίγο ξύλο και.....σεξακι😑😏😮
Ερώτηση:Πιστεύεται οτι στην εφηβεία ερωτευεσαι η ενθουσιαζεσαι και απογοητευεσαι η μελανγχολεις;;😏
Εγω πιστεύω ότι είναι αναλογος τα ατόμα που θα νιώσουν και την οριμοτητα τους.
Τεσπα, πολλά είπα...παλι...
Σας αγαπάω,να προσέχετε βάτραχομονοκερακια μου...😆😍✔
-Εύα ηοποιαπαειναδιαβασειαγγλικαγιαφροντιστηριοκαιβαριεταιπολυ...😜
😂😅
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top