Ezekiel

Bad mood na kung bad mood. At idagdag pa ang nakakainis.

Oo. Nakakainis yung encounter namin sa lalaking yun. Hindi dapat ako bad mood ngayon kung hindi lang dahil sa ginawa nila eh.

Flashback....

Nang makapagteleport ako patungo kina Marie at ng lalaki na ang laki ng ngiti.

"What are you doing here?" tanong ni Marie

"Marie, Marie, Marie. Sa buhay ng tao, lahat ay fair. Kaya kung nandito kayo, mas lalong hindi kami pahuhuli"

Nalukot naman ang mukha ni Marie ngunit, "Oo nga naman. May point ka"

"So, kumusta naman ang binabantayan niyo? Nabilog niyo na ba ang ulo niya? Bakit ba kasi umaasa pa kayong magbabago pa si February. She's pain in ass. Father didn't deserve a person like that"

"Wow! Hiyang-hiya naman ako sayo Luci. Damay-damay lang?" birong tanong ni Marie

He laugh. "That's what I like unto you. You've got a humor kid"

"Bulag ka ba? I'm no kid. Well, baby face nga lang"

Mukhang sila na talaga ang nagkakaintindihan dito. Nag-interrupt na ako sa kanila.

"Excuse me but, who are you? Nandito ka ba para sirahin ang masayang buhay ni Febbie?" iritadong tanong ko

"Oh! My apology. I didn't greet you. By the way, I'm the great demon in hell, Lucifer. Nice meeting you Ezekiel. Or would you prefer to call 'Kile' right?"

"Lucifer? You are him?" I look at Marie

"Yeah. He's the great evil of hell. Ilang beses ko na rin siyang nakakasalamuha sa mga misyon ko. And expect na palagi rin siyang bibisita sa iba mo pang misyon"

"That's right. Expect me in your every mission" he smile

"I don't like him" sabi ko kay Marie

"Ouch! That hurt! You know how much I like you. Every God's faithful believers" he grin

Susgururin ko sana siya ngunit pinigilan ako ni Marie. She shake her head.

He chuckle, "That's what I like it. Yung bumababa kayo sa standards ko. Beating me will show you my self", he grin

Huminga naman ako ng malalim. Hindi ko dapat ibinababa ang sarili ko sa mga kagaya niya.

"If you want to be fair, then be fair. I don't tolerate inequality" matapang kong sagot ko

"Okay. I play fair-ly" he smirk

Tumalikod na ito at bigla nalang naglaho.

Pagkatapos niyang umalis ay doon na nagsimula ang bad karma nila Zero at Febbie. Hindi ko na napigilang mainis at magalit sa sitwasyon nila Febbie.

It's not good to be mad dahil natutuwa si Lucifer nun. Argh! Kainis!

"Uy! Ayos ka lang?" tapik niya sa balikat ko

"Obviously no. Nakakainis kasi eh. Alam mo yung feeling na ayaw mong mainis at magalit pero nagagalit ka parin. Yun hindi mo makontrol ang emotion mo" reklamo ko

"Tsk! Tsk! Tsk! Mr. Kile, you shouldn't do that. Alam mo kung bakit? Ikaw lang ang mais-stress no. Makakatanda ng maaga, so don't mind na okay?" advice niya sa akin

"Eh paano hindi sasakit ang ulo ko, eh ginagalit ako ng demon prince eh. Malapit na eh, masaya na sina Febbie at Zero tapos eeksena yung hayop na yun" galit kong sabi

"Yan. Hoy Kile! Gumising ka uy! Nakikita mo ba ang sarili mo? 'Di mo ba napapansin na katulad ka na ng old version ni Febbie? Nagpapadala ka na sa galit ha. Hindi na ako magtataka kong pati ako madamay na diyan sa galit mo"

Hindi naman ako sumagot. I try to sink what Marie says to me.

"Now I know why Destiny send me to you. Siguro kapag wala ako, hindi mo na maaaccomplish ang mission mo. And there's a greater chance na hindi ka na maniniwala kay Ama. Ngayon nga kulang na lang eh maconfuse ka na dahil na rin na-bad karma ang mga client mo..." I still didn't respond

"If magpapadala ka sa galit mo, the more na matutuwa si Luci sa ginagawa mo. Because you are turning to him than to our Father. Wala tayong magagawa kong maghasik man ng lagim si Luci dahil maski si Ama hindi siya mapigilan. Baliktarin man natin ang mundo, he is still God's son. Kaya, please wag ka nang magpadala sa galit mo. Accept the fact na hindi na sila mawawala sa paningin natin. Like he said, all are fair in this world. Kaya kung masaktan man sina Zero at Febbie ngayon, I'm really sure na makakaranas rin sila ng kasiyahan. Just be positive and believe in Him"

Bigla naman akong naliwanagan sa sinabi ni Marie. Tama siya, hindi dapat ako nagpapadala sa galit. Naturingan pa naman akong guardian nila Febbie at Zero, pero heto ako at nagpapadala sa kasamaan.

"I'm sorry. Nagpadala ako sa galit" despensa ko kay Marie. Tumingala naman ako sa langit. "Sorry din Ama, hindi ako nagtiwala sayo. Sana mapatawad niyo ako" I bow my head and I pray wholeheartedly

"I'm sure he will forgive you. Mapagpatawad kaya si Ama. As long as pinagsisihan mo ang kasalanan mo. At.. kinikilala mo pa rin siyang Diyos. Hindi ka niya pababayaan" she tap my back

"Thank you for guiding me. And I thank Him that he send you to me" I smile

"Sus! (she spank my arm) Ang drama mo!"

"At ang brutal mo. Ang sakit mong manghampas" hinimas ko ang braso ko

"Eh ang drama mo eh. Tara na nga. Kailangan pa nating bibisitahin pa natin ang mga alaga mo"

"Oo na"

Nagsimula naman kaming maglakad. Napangiti nalang ako. Hay! Sana nga maayos na ang buhay nila Febbie. Not just for my sake, but on them.