Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου __itschristie__
Φιλί μεγάλο ♡♡♡

-----------------------------------------------------

Εκείνοι οι δύο στον Παράδεισο είχαν δύο επιλογές: ευτυχία χωρίς ελευθερία ή ελευθερία χωρίς ευτυχία. Δεν υπήρχε τρίτη επιλογή.

Γιεβγένι Ζαμυάτιν, 1884-1937 , Ρώσος συγγραφέας

Η τεχνη,μου ειπε καποιος καποτε ,χωριζεται σε δυο κατηγοριες.

Ειναι αρχικα ,οι καλες τεχνες,δηλαδη το θεατρο,η γλυπτικη,η ζωγραφικη,η μουσικη,ο χορος.

Ειναι ομως και οι ελευθερες τεχνες,σε αυτες συμπεριλαμβανονται η Γραμματικη,η Διαλεκτικη,η Ρητορικη,η Αστρονομια,η Αριθμητικη και αλλες τετοιες.

Οποτε ,για χρονια προσπαθουσα να σου αποδειξω τον ερωτα μου μεσα απο την τεχνη.

Τον ζωγραφισα,τον εγραψα σε τετραδια,τον αποτυπωσα σε αγαλματα,στον τραγουδησα και στον χορεψα.Μα καμια τεχνη δεν μπορουσε να τον εκφρασει οπως εγω τον εβλεπα,ολες τον υποβαθμιζαν,τον εριχναν,τον εκαναν πεζο.

Ωσπου,
μια μερα,εκατσα-η ανοητη- και χρησιμοποιησα τις λεξεις της λογικης μου.

Ερωτας.

Ουσιαστικο,αρσενικου γενους,ενικος αριθμος.

Ολα μου τα λεξικα ελεγαν οτι προερχεται απο το ρημα έραμαι.

Μα εγω -τι ανοητη- εκανα εναν λανθασμενο ετυμολογικο συσχετισμο.
Και οπως η καθηγητρια μου συνηθιζε να λεει ,ένας λαθος συσχετισμος δημιουργει τερατώδη νοηματα.

Οποτε στο χαρτι εγραψα λαθος ρημα,και ο δικος μου ερωτας πλεον προερχοταν απο το ρημα ερωτάω-ερωτώ.

Γιατι πραγματικα, στο μυαλο μου ,ο ερωτευμενος ρωτα,αποζητα ,περιμενει απο τον αλλον μια ανταποκριση στα αισθηματα του.

Αλλωστε,

οι ερωτησεις ,ανεκαθεν ανηκουν στους ερωτευμενους

Με αγαπας ακομη?

Θες να το τελειωσουμε?

Με απατησες?

Γιατι δεν μπορεις να με νιωσεις γαμωτο?

Γιατι αυτην?

Γιατι σε εκεινον?

Γιατι φερεσαι ετσι?

Ερωτησεις

Γιατι και ο ερωτας,μια ερωτηση ειναι.

Αρκει,να ειναι η σωστη.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Στη μυθολογία, η Δονούσα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της σχέσης του Διονύσου με την Αριάδνη, αφού ο θεός την επέλεξε για να μεταφέρει εκεί την εκλεκτή του και να την προστατέψει από τον Θησέα, που εν τω μεταξύ, την είχε εγκαταλείψει στη Νάξο.

Αυτα ηταν τα ακριβη λογια του Ιασονα τη στιγμη που βγηκαν απο το τζετ και η Ρεβεκκα διστακτικα σχεδον πατησε το ποδι της σε εναν απο τους λιγους ασφαλτοστρωμενους δρομους του νησιου.

Καμια αναμνηση

Κενο

Γυρισε και τον κοιταξε .

Δεν χρειαστηκε να του πει κατι,αναρωτιοταν ηδη και αυτος εαν θυμοταν κατι.

Ανακουφιση και για τους δυο προς το παρον.

''Αρα ειναι ας πουμε ...το νησι των θεων?'' η Ρεβεκκα αστειευτηκε και χαλαρωσε το κλιμα

Η ληθη της της προκαλεσε μια τρομερη ικανοποιηση.

Ο Ιασονας,απλα ντυμενος με μια βερμούδα και ενα μαυρο κοντομάνικο συνοδευομενος απο δυο αντρες της ασφαλειας στο κατοπι του ,ετεινε το χερι του προς το μπροστα ωστε να προχωρησει προς το σπιτι

Εβγαλε τα γυαλια ηλιου της

Ο ηλιος ηταν ζεστος,το αερακι ομως ευχαριστο,δεν ηταν ακομη καιρος για θαλασσα.Αλλα αυτο το νησι...κατι μαγικό ειχε πανω του.

Το καταλαβαν ,σχεδον ταυτοχρονα οτι υπηρχε μια ηρεμια διαχυτη και καταπραϋντικη για τις εντασεις αναμεσα τους

Δεν ελοχευε ο κινδυνος σε καθε γωνια.Καθε αλλο!Οι λιγοστοι κατοικοι,φανηκε να κοιταζουν την δουλεια τους αν και εδειξαν προς στιγμην παραξενεμενοι καθως κατεβαιναν απο το τζετ.

''Η κυρια Ιουλια θα μας μαγειρευει οσο ειμαστε εδω,μενει σε ενα σπιτι λιγο πιο κατω με την οικογενεια της ,αυτη συντηρει το σπιτι εδω και χρονια'' την πληροφορησε ο Ιασονας και ειδε την Ρεβεκκα να τον πλησιαζει για να ακουσει καλυτερα. Η μικρη πλανευτρα εμεινε σιωπηλη και έβγαλε τα γυαλια ηλιου της.

Τον παραξενεψε η ξαφνικη ελλειψη ειρωνιας της.Ηταν λες και ο αερας του ελληνικου νησιου την μαγεψε.

''Ξερω ελληνικα,ο μπαμπας μου ηταν Ελληνας'' ειπε απαλα ,θελωντας ταχα να τον διευκολυνει.
''Κι εγω ,απλως οχι να τα μιλαω,αλλα καταλαβαινω''ικανοποιημενος για την δυσευρετη γνωση που ειχε αποκτησει.

Και συντομα ,μαζι με τους δυο ανθρωπους της ασφαλειας που κρατουσαν τις βαλιτσες τους εφτασαν στο κατωφλι ενος διοφορου σπιτιου.

Ηταν παραδοσιακό και λευκο με μεγαλα μπλε πατζουρια και δυο μπαλκονοπορτες που σαν εβγαινες ,στα 50 μετρα εβλεπες θαλασσα. Στο μπροστινο μπαλκονι,εκείνο της εισοδου περιμενε και η πορτα που η Ρεβεκκα ανυπομονουσε οσο τιποτα αλλο να ανοίξει.
Η καρδια της χτυπουσε δυνατα.Η ροζ βοκαμβιλια που αγκαλιαζε τον εναν λευκο τοιχο,το εναρμονιζε πληρως με τα δεδομενα του ελληνικου παραδοσιακου πολιτισμου. Εμοιαζε με κατι που η Ρεβεκκα θα ζωγραφιζε Γιατί οντως και απο μονο του,με εργο τεχνης εμοιαζε.

Οι ανδρες της ασφαλειας αφησαν τις βαλιτσες στην εισοδο ,που υπηρχε-κοιτα να δεις!- μια αιωρα και δυο καναπεδες με μεγαλες λευκες μαξιλαρες ,που σιγουρα τοποθετηθηκαν λιγες ωρες πριν ,ενα τραπεζακι απο γυαλι και η Ρεβεκκα διεκρινε στο πεζουλι,μια σκακιερα.

Υστερα ειπαν κατι χαμηλοφωνα στον Ιασονα και απομακρυνθηκαν

''Που πανε?'' η περιεργεια της δεν θα εφευγε ποτε

''Πισω''
"Πισω;" η ερωτηση της δεν την ενοχλησε οπως περίμενε. Σαν ξαφνου να αυξηθηκαν τα αποθέματα υπομονης του.

"Στο λονδινο Ρεβεκκα"

"Δεν θα μείνουν εδω;" φανερά έκπληκτη κοντοστάθηκε αν και ο Ιασονας ειχε ξεκλειδώσει την πόρτα μπροστά τους .

"Τι να κάνουν εδώ;" την κοιταξε εξετάζοντας το φανερα μπερδεμένο πρόσωπο της. Ήταν πραγματι εξευτελιστικά πανέμορφη γυναίκα ακομη και τελειως αβαφτη και επιασε τον εαυτο του να νιωθει μια πρωτόγνωρη ευχαρίστηση που την είχε 'απαγάγει ' σε αυτό το έρημο νησί για 7 μέρες.

''Δεν ξερω,να προσεχουν μηπως καποιος φυτεψει σφαιρες στα κεφαλια μας οσο κανουμε ηλιοθεραπεια?''ρωτησε κυνικα επιφεροντας ομως αυτη τη φορα το γελιο του

Αγνο ,αληθινο και περα για περα γοητευτικο την εκανε να ανοιξει τα χειλη της στην σκεψη του ποσο ομορφος ακομη μπορουσε να υπαρξει

''Γλυκια μου ,ειμαστε στο πιο ασφαλες μερος του κοσμου την στιγμη που οσοι εμαθαν οτι ειμαι στην Ελλαδα σουλατσαρουν με κυαλια στην Μυκονο και την Σαντορινη .''

Ηταν οντως απομονωμενο νησι,'χαμενο' απο το ματι του Θεου

Της εκανε νοημα να μπει μεσα

Και ηταν η πρωτη φορα που ειδε τον θαυμασμο στα ματια της πλανευτρας ολοφανερο και απτο.

Μα δεν την ειχε παει στα πιο πολυτελη καταλυματα?Δεν της ειχε παραχωρησει μια σουιτα στην επαυλη του?Τι το τοσο ιδιαιτερο ειχε εκεινο το παραδοσιακο σπιτι διπλα στην θαλασσα?

Ηταν εξαιρετικα φωτεινο.Εμπαινες μεσα και μπροστα σου ανοιγοταν ενα ευρυχωρο σαλονι.Οι λευκοι τοιχοι και ξυλινα κουφωματα με εσωτερικη προσθηκη κεραμυδιου για λογους αισθητικης σε κερδιζαν αμεσως.

Δυο κρεμ ανετοι καναπεδες,ενα μεγαλο τραπεζι ,μια αντιστοιχη τραπεζαρια που πανω ειχε ενα μπολ φρουτα και ενα λευκο τραπεζομαντηλο.

Λιτο και απεριττο μα ταυτοχρονα ακριβο και μινιμαλιστικο

Τα ξυλινα πατωματα γυαλιζαν σχεδον απο το δυνατο φως του ηλιου που εισχωρουσε αβιαστα απο τις δυο μεγαλες μπαλκονοπορτες απεναντι τους,αν τις ανοιγες εβγαινες στο δευτερο μπαλκονι ,με εναν καναπε και οπου και αν κοιτουσες μπλε.

Αυτό το σπίτι δεν ήταν σίγουρα παλατι αλλά σε αντίθεση με το χρυσό κλουβί της στο Λονδίνο αυτο το ένιωθε πιο 'σπίτι της'

Και η θεα ;
Ανοιχτο μπλε του ουρανου και σκουρο μπλε της θαλασσας.Ξεχωριζει ενα λευκο της αμμου και λιγο ανοιχτο μπλε στα ρηχά νερά.

Η μικρη πλανευτρα θα ορκιζοταν οτι και τα ιδια της τα ματια εγιναν μπλε.

Η κουζινα ηταν λιτη ,καμια σχεση με την υπερσυγχρονη που ειχαν πισω στο Λονδινο.Ειχε λευκα ντουλαπια εστιες με φυσικο αεριο,φουρνο και εναν νιπτηρα.Πανω στο τραπεζι της τραπεζαριας η Ρεβεκκα εντοπισε μια πιατελα με ενα κεικ σκεπασμενο με μεμβρανη και ενα γυαλινο μπολ με κουλουρακια.

Στο σπιτι εκεινο ,η ηρεμια ερχοταν σε κυματα.Με μια γρηγορη ματια εντοπισε οτι σε ολη την μεσογειακη αυτη διακοσμηση προστιθονταν πινακες ζωγραφικης και προς εκπληξη της-καμια τηλεοραση!

Ουτε καν ραδιοφωνο .

Το πικ απ σε μια γωνια του σπιτιου της τραβηξε την προσοχη και μηχανικα σχεδον κινηθηκε προς τα εκει αγνοωντας την πετρινη σκαλα που οδηγουσε στον πανω οροφο

Ο Ιασονας την παρατηρουσε μη μπορωντας να κρυψει ενα μειδιαμα.

Ηταν σαν μικρο παιδι που ανοιγε δωρα το πρωι των Χριστουγεννων

''Ειπα στην διακοσμητρια μου οτι ηθελα κλασικο μεσογειακο σπιτι και νομιζω το παρακανε'' παραδεχτηκε

''Οχι οχι !Ειναι υπεροχο σπιτι!Τοσο ηρεμο και ησυχο!'' απαντησε η Ρεβεκκα χωρις καν να γυρισει να τον κοιταξει

Ο πανω οροφος ειχε δυο υπνοδωματια δυο μπανια και ενα μεγαλο μπαλκονι.Ολα ηταν σε πληρη αρμονια και το μπεζ με το καφε το λευκο και στους εξωτερικους χωρους το μπλε χορευαν αρμονικα με το περιβαλλον

Αυτο το σπιτι μπηκε στην καρδια της και ακομη δεν βρισκοταν ουτε πεντε λεπτα σε αυτο αλλα μπορουσε να φανταστει τον εαυτο της να καθεται στο μπαλκονι και να πινει καφε,να κοβει φρουτα στην κουζινα,να τρεχει στην θαλασσα ,να βγαινει με βρεγμενα μαλλια το βραδυ στην βεραντα και να ατενιζει τον εναστρο ουρανο

Τιποτα δεν της θυμιζε την μητερα της.Μια ικανοποιησει την ειχε γεμισει

Επιτελους ο Ιασονας κοιταξε τα πρασινα ματια της .

Του χαρισε ενα μικρο ,ναζιαρικο-τολμω να πω- χαμογελο που τον εκανε να χασει την μιλια του

Υπηρχε καποιος λογος που λεγανε την καλλονη πλανευτρα αλλωστε

Δεν ηταν μοναχα η αφοπλιστικη ομορφια της,ηταν η αυρα της,η γοητεια που περιτριγυριζε την μορφη της.Ολους τους αιχμαλωτιζε,μαζί και εκείνον.

''Υπαρχουν δυο υπνοδωματια,διαλεξ-''

''Στο δικο σου'' δηλωσε και κινησε προς την βαλιτσα της την οποια επιασε και αρχισε να κουβαλα προς τα πανω χωρις ιδιαιτερη δυσκολια

Ο Ιασονας ειχε μεινει εμβροντητος να την κοιτα

Η σιωπη του της κινησε το ενδιαφερον

''Τι ειναι Ιασονα?Φοβασαι μην σε παρασυρω?'' τον πειραξε και κερδισε επαξια το γελιο του

Σκαλωσε .

Ηταν πανεμορφος.

''Το τελευταιο στο βαθος του διαδρομου,ειναι το κεντρικο'' απεφυγε να της απαντησει και αγνοησε την βαλιτσα του βγαινοντας στο μπαλκονι για ενα τσιγαρο.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Με καθε ανασα που επαιρνε ενιωθε το στηθος της ολο και ελαφρυτερο .Λες και το οξυγονο του νησιου ηταν καθαροτερο,πιο αναζωογονητικο .

Και επειτα,ηταν ολο αυτο το μπλε γυρω της,θεε μου ποσο μπλε αντεχει το ανθρωπινο ματι

Ενας παραδεισος ηρεμιας.

''Αν δεν μετακινησεις την Βασιλισσα θα στην φαω''ο Ιασονας την 'απειλησε' καθως το χερι της αιωρουνταν πανω απο την σκακιερα

Ηταν στο μπαλκονι καθισμενοι στους ανετους καναπες με προχειρα ρουχα και ενα σκακι στην μεση

Η Ρεβεκκα μειδιασε και αγνοωντας τις αξιοθαυμαστες γνωσεις του στο παιχνιδι ακολουθησε τις δικες της,που πολυ συντομα και ο ιδιος θα γνωριζε ότι ήταν επαξιες.

Μετακινησε τον πυργο της ευθεια και εκεινος ανασηκωνοντας τους ωμους του με φανερη ανοσια στην επιμονη της ευστροφα μετακινησε το αλογο του δυο θεσεις μπροστα και μια αριστερα χτυπωντας το φαινομενικα δυνατοτερο πιονι της .

Την κοιταξε με μια ικανοποιηση στα ματια ομως το αυταρεσκο βλεμμα της του εκοψε το χαμογελο

''Τι'' σχεδον εντρομος ρωτησε

Του εκανε νοημα να κοιταξει πισω στο παιχνιδι

Ακολουθησε σχεδον με αγωνια το χερι της καθως η πλανευτρα πηρε τον πυργο που ο Ιασονας σχεδον ειχε ξεχασει οτι ειχε τοποθετησει εκει και με μια κινηση 'εφαγε' τον βασιλια του

Ο Ιασονας εκνευριστηκε με τον εαυτο του.Μα πως δεν το ειχε προβλεψει αυτο?

Την κοιταξε στα ματια .
Τα σαρκωδη χείλη της τον αφυδατωσαν.

''Ρουα ματ'' την στιγμη που είπε τις λεξεις αυτες της εκεινος πεταξε το παιχνιδι κατω σκορπωντας τα παντα και επιτεθηκε στα χειλη της ριχνωντας την προς τα πισω.

Η γλυκια γευση κυριευσε το στομα του

Εκεινη τυλιξε τα ποδια της γυρω απο την μεση του και ανταπεδωσε στο κτητικο φιλι του

''Καποιος μαλλον δεν εχει μαθει να χανει ''μουρμουρισε αναμεσα στα φιλια τους και εκεινος απλως πιεσε πιο δυνατα τα χειλη του στα δικα της καθως σηκωνοταν ορθιος με εκεινη πανω του

Μπηκε ετσι μεσα στο σπιτι και την στιγμη που ηταν ετοιμος να ανεβει την σκαλα οταν χτυπησε το κουδουνι

Ξεκολλησε ο ενας απο τον αλλον,φανερα ξαναμμενοι και ενοχλημενοι απο την διακοπη

Ο Ιασονας εφτιαξε την βερμουδα του βριζοντας μεσα απο τα δοντια του και η Ρεβέκκα εστρωσε καλυτερα το λευκο φανελακι πανω απο την φορμα της .

''Λες να ειναι ο Carter;'' αστειευτηκε εκεινη και ο Ιασονας με το ζορι συγκρατησε το γελιο του

''Το καλο που του θελω να μην ειναι''μουρμουρισε και ανοιξε

Μεσα μπηκε μια γυναικα που τους ζητησε συγγνωμη σε σπαστα αγγλικα.Ηταν περιπου εξηντα χρονων,φορουσε ενα κοκκινο φαρδυ φορεμα μεχρι την γαμπα και απο πανω μια ποδια ,ηταν μια Ελληνιδα νοικοκυρα και μαλιστα πολυ προκομενη

Αφησε χαμογελωντας τους ενα ταψι τεραστιων διαστασεων με μπιφτεκια και πατατες φουρνου μεσα στον φουρνο τους ωστε να μεινει ζεστο .Απο τον πηχη της κρεμοταν μια σακουλα με ταπερ

Το ενα ειχε μεσα φετα ,το αλλο κομμενη σαλατα,ψωμι.

Η γυναικα οσο πιο αθορυβα μπορουσε εβαλε οσα χρειαζονταν στο ηδη γεματο ψυγειο.

Η Ρεβεκκα την πλησιασε

''Γεια σας.Ρεβεκκα χαρηκα'' της ειπε στα ελληνικα ,γεγονος που ξαφνιασε την γυναικα

''Μιλας ελληνικα?Αχ τι καλα.Καλως ηρθες στο νησι μας κοριτσι μου.Ο Κυριος Hunter ερχεται χρονια εδω'' ειπε με καμαρι χαμογελωντας στον Ιασονα που ειχε γειρει στο κατωφλι της κουζινας

Μειδιασε,δεν του αρεσε να εκφραζεται και η γυναικα εκεινη τον πιεζε σε βαθμο που δεν μπορουσε να μην χαμογελασει

''Σας εφερα τα παντα για το μεσημερι,για το βραδυ τι θελετε?'' ειπε χαμογελωντας πλατια,οι ρυτιδες στα ματια της χαραζονταν αρμονικα

''Τιποτα ,θα το αναλαβω εξ ολοκληρου ''ειπε χαμογελωντας με μια ευγενεια που ο Ιασονας δεν διεκρινε σχεδον ποτε στον τονο της φωνης της.

Με συνοπτικες διαδικασιες τους ευχηθηκε καλο μεσημερι και εφυγε για το σπιτι της αφου τους προτεινε δυο τ
ρεις καλες παραλιες και τους ειπε να προσεχουν που πατανε στα βραχια.

Η πορτα εκλεισε και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.

Η σεξουαλικη ενταση ειχε φυγει.

Η ωρα ηταν 1 το μεσημερι ομως ολως παραδοξως δεν πεινουσε κανεις.

Τι θα εκαναν για 7 μερες ;

----------------------------------------------------

Ο ηχος της θαλασσας που χαιδευε την αμμο σε συνδυασμο με το ηλιοβασιλεμα που έβαψε τον ουρανό πορτοκαλι και ροζ ειχαν γαληνεψει πλήρως το κλίμα ανάμεσα τους.

Ειχαν απλωσει ενα στρογγυλο υφασμα στην αμμο και απλως κοιτουσαν τον ηλιο να δυει.

Εκεινος διαβαζε ενα βιβλιο και η Ρεβεκκα ειχε ξεπλωσει ανασκελα με τα ματια κλειστα νιώθοντας τον αερα να χαϊδεύει στοργικα τα μαγουλα της.

"Ikknur " μουρμουρισε κερδιζοντας αμεσως την προσοχη του Ιασονα που φανερα πιο ηρεμος απολαμβανε τις διακοπες του μετα απο το καθιερωμένο τηλεφωνημα με τον Eric

"Ναι . Τι με αυτο ;" αναρωτηθηκε και εγειρε προς τα πισω ωστε να ειναι στο ιδιο υψος.

Ανοιξε τα ματια της και γυρνωντας το κεφαλι προς τα αριστερα βρέθηκε χιλιοστα μακρια απο το προσωπο του.

Πρασινο πανω στο μαυρο.

"Σημαινει πρωτο φως " μονολογησε

"Είμαι για σένα το πρώτο φως ;" ψιθυρισε και αντίκρισε το χαμόγελο του ,λευκό και φωτεινο ,σε όλο του το μεγαλείο. Σχεδόν κοκκινισε ολόκληρη .

"Είσαι φως. Τωρα το πρώτο δεν νομιζω. Ξερεις το φως δεν ειναι πάντα καλό " γειωσε με τον πλέον απόλυτο τρόπο την αυταρεσκεια της

"Για ποιον το φως δεν ειναι καλο;" σαρκασε εκείνη και στο δειλο της νευρικό χαμόγελο Ο Ιασονας θα οριζόταν ότι είδε το φως.

" Για αυτόν που αγαπαει το σκοτάδι "

Δεν μίλησε. Έμεινε να επεξεργάζεται τα λόγια του

"Πάντα θεωρούσα ότι είμαι κάπως σκοτεινό άτομο " μονολόγησε αλλά εκείνος δεν της απάντησε και γυρισε στο βιβλίο του.

Το σταρένιο δέρμα του γυάλιζε από τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου

Θα οριζόταν ότι την είχε πάρει ύπνος όταν τον άκουσε να μιλάει επιτέλους ώρα αργότερα.

"Πάμε μέσα;" η φωνή του ήταν ήρεμη και ο τόνος του επιτακτικος. Μαλλον είχε τελειώσει το βιβλίο του ,άλλωστε και η ιδια είχε αρχίσει να βαριέται .

Μάζεψαν την μεγάλη πετσέτα και επέστρεψαν στο σπίτι που είχε κλέψει την καρδιά της Ρεβέκκας.

Το κλίμα ανάμεσα τους ήταν τρομακτικα ήπιο και οικείο.

"Θα κάνω ένα ντουζ εντάξει ;" ξαφνιάστηκε με την επιθυμία του να την πληροφορήσει και μάλλον και ο ίδιος ξάφνιασε τον εαυτό του γιατί δίχως να περιμένει απάντηση με μεγάλες δρασκελιες ανέβηκε στον πάνω όροφο.

Και έμεινε μόνη της.

Κάθισε αποκαμωμενη και μπερδεμένη στον καναπέ. Φορούσε ένα πρόχειρο σορτσάκι και ένιωθε σαν να ήταν σπίτι της κατι που είχε να νιώσει πολλά χρόνια.

Στο κεντρο της προσοχής της βρέθηκε πάλι το πικ απ που παλιό Αλλά επιβλητικό έστεκε στην γωνία του σαλονιού.

Πήρε στα χέρια της την στιβα με τα βινύλια.
Είδε δύο τρία ξένα συγκροτήματα και ύστερα διαρκώς ελληνικα ονόματα

Νατάσσα Μποφίλιου

Ένας γαλάζιος δίσκος με μια ξανθιά γυναίκα απέξω τράβηξε την προσοχή της
Ακούμπησε το βινύλιο στην υποδοχή του πικ απ και οσο πιο προσεκτικά μπορούσε κατέβασε τον βραχίονα του που ειχε πανω την βελόνα κεφαλή ξεκινώντας έτσι την σταθερή κίνηση του βινυλίου.

Η μουσική άρχισε παράλληλα με μια μελωδικη γυναικεία φωνή που γραπωσε σαν αγρίμι την καρδιά της και την έριξε από το στήθος της .

Εγώ μεγάλωνα για σένα
και μάλωνα για σένα στους δρόμους
με τα υπόλοιπα παιδιά
τα βράδια ίδρωνα για σένα
και στον ύπνο μου για σένα
τολμηρά είχα κρυμμένα μυστικά

Την δεύτερη φορά που έπαιξε το τραγούδι η Ρεβεκκα σαν μαγεμένη σχεδόν, γνώριζε ήδη σχεδόν όλους τους στίχους.

Σηκώθηκε απο τον καναπέ και αποφάσισε να φτιάξει μια μεγάλη σαλάτα μιας που και οι δυο είχαν φάει αργά το απόγευμα.

"Μετά ωρίμαζα για σένα
και σκάρωνα θλιμμένα στιχάκια
που δεν τα διάβαζε κανείς
ετοιμαζόμουνα για σένα
και δεν άκουγα κανένα
που μου λεγε πως ίσως δε φανείς" σιγοψιθυρισε η κοπελα τους επόμενους στίχους κόβοντας συμμετρικά την ντομάτα

"Και περάσαν οι ζωές μας
δεν βρεθήκαμε ποτέ μας
και τη θέση την παίρνουνε σκιές
μ' αγαπάνε με φροντίζουν
κάπου κάπου σε θυμίζουν
κι εσύ έρχεσαι και φεύγεις όταν θες"
Ειχε χαθεί μόνη της στα ερωτευμένα λόγια της τραγουδίστριας.

"Δεν ήξερα ότι δίνεις και παραστάσεις στον ελεύθερο σου χρόνο " το σαρκαστικο σχόλιο του Ιασονα την έκανε να πεταχτεί όρθια.

Ασυναίσθητα επιασε την καρδιά της .

''Μπορούσες έστω να βηξεις ή κατι τετοιο" γυρισε και τον κοιταξε

Φαινόταν ακόμη πιο όμορφος
Μα καλά τι είχε το νερό;Νέκταρ;
Φορούσε ενα μακο κοντομάνικο σκούρο μπλε μπλουζάκι και μια γκρι βερμούδα. Είχε καθίσει στον υπερυψωμενο πάγκο και την χάζευε στηριζόμενος στους αγκώνες του

Μα ποιος άντρας δεν θα χαζευε μια τόσο όμορφη γυναίκα να λικνιζεται και να τραγουδάει κινώντας απαλα το κολασμένο σώμα της φορώντας σορτσάκι ενώ έκοβε μια αναθεματισμένη σαλάτα

"Είσαι περιεργη εικόνα αυτή τη στιγμή " της εκμυστηρεύτηκε

"Βγάλε φωτογραφία γιατί αυτά στο Λονδίνο κομμένα "
Σίγουρα δεν περίμενε να ακούσει τον ήχο της φωτογραφικης του κινητού του οποτε όταν το έκανε γυρισε έκπληκτη να τον κοιτάξει.

Δεν μπορούσε να κρύψει ένα γελιο

"Με θες στην κουζίνα ;" τον ρώτησε εξεταστικά και εκείνος εγλυψε τα χείλη του

"Σε θέλω σε όλα τα δωμάτια Αλλά η κουζίνα έχει κάτι αφροδισιακο όπως και να το κάνεις " συλλογιστηκε σοβαρός κάνοντας την κοπέλα να γελάσει πονηρά, προκαλώντας στην καρδιά του αρρυθμίες

"Καταλαβαίνεις τι λέει το τραγούδι;" αλλαξε θέμα γυρνώντας στην σαλάτα της

Ο Ιασονας συγκεντρώθηκε στον απαλό ηχο

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα

"Αυτή ζει περιμένοντας να ερωτευτουν;" ρώτησε μη μπορώντας να καταλάβει το νόημα

Για σένα ήμουν και γινόμουν
το κάλο και το κακό μου
και δεν είχα μόνον έναν εαυτό
για σένα άλλαζα σαν φύλλα
τη χαρά και τη μαυρίλα
και το σπίτι μου είχα πάντα ανοιχτό

"Εκείνος μια την έκανε ευτυχισμένη και μια δυστυχισμένη αλλα εκεινη εξακολουθουσε να μενει διπλα του"
Η Ρεβέκκα σταμάτησε να κοβει
Γύρισε από την άλλη να τον κοιταει και στηριχθηκε στον παγκο

Για σένα τράβαγα πιστόλι
κι από φόβο μ' είχαν όλοι
και δεν άντεχα στο πλάι μου ψυχή
φανταζόμουνα εσένα σε νοήματα κρυμμένα
και ήταν μόνο μια καινούρια σου εκδοχή

"Δεν καταλαβαινω αυτό το είδος ρομαντισμού " της εξομολογήθηκε

"Ναι γιατί είναι το πιο ρεαλιστικό." Σκούπισε τα χέρια της με την πετσέτα και έψαξε για λάδι

"Γιατί το πιο ρεαλιστικό;" ο Ιασονας φάνηκε να μην καταλαβαίνει, γεγονος εξαιρετικά περίεργο για εκείνον

"Γιατί εκείνος δεν έρχεται ποτέ και το μόνο που μεγαλώνει είναι η αγάπη της κι ας είναι μονοδρομη "

Έδειχνε να το σκέφτεται

"Δεν έρχεται ποτέ;Σίγουρα;"

"Έτσι αφήνεται να εννοηθεί "
Πήρε την σαλάτα και την ακούμπησε μπροστά του.
Έβγαλε το φαγητό από τον φούρνο και έβαλε σε δύο πιάτα.
Με την άκρη του ματιού της είδε τον Ιασονα να στέκεται μπροστά από το ράφι με τα κρασιά

"Κόκκινο ή λευκό;" την ρώτησε καθώς έβγαζε ποτήρια

"Κόκκινο " μουρμουρισε εκείνη καθώς έκοβε ψωμί

Την στιγμή που κάθισαν ο ενας απέναντι από τον άλλον η Ρεβεκκα κατάλαβε πόσο περίεργο ήταν αυτό που συνέβαινε

"Μόνο σε κάποιο παραλληλο σύμπαν ε;" ο Ιασονας αστειευτηκε και η Ρεβέκκα γέλασε γιατί σκέφτηκε το ίδιο

"Έχεις σκεφτεί ποτέ τι θα εκανες στη ζωη σου αν δεν ήσουν στη Μαφία;" την ρώτησε και εκείνη σταμάτησε να μασάει και τον κοιταξε με ανασηκωμενο φρύδι

Ανασηκωσε τους ώμους του
"Τι;"

"Θα έκανα κάτι σχετικό με την ψυχολογία πιστεύω. Πάντα εκεί είχα κλίση. Ίσως και Εγκληματολογία" είπε αόριστα και έμεινε σιωπηλος περιμένοντας κι αλλα

"Ίσως ζωγράφιζα πιο πολυ. Δεν ξέρω όμως μετά από την Angelica θεωρώ την ζωγραφική πιο πολυ ως ενοχή απόλαυση." Του εκμυστηρεύτηκε

"Πιστεύω πως θα ήσουν από εκείνες τις πολύ ξιπασμενες φαινομενικά τέλειες κοπέλες " της είπε και εκείνη γέλασε σκεπτόμενη ότι μάλλον είχε δίκιο

''Εσυ?''ρωτησε πισω

''Εγω θα κληρονομουσα ο,τι επιχειρηση εχει ο πατερας μου δεν θεωρω οτι μπορω να κανω κατι αλλο'' ειπε απολυτα

''Θα ησουν τοτε απο εκεινους τους πλουσιους που δεν εχουν τροπους '' αντιγυρισε εκεινη και αυτος εσμιξε τα φρυδια του ξαφνιασμενος απο την διατυπωση της

''Γιατι τωρα εχω τροπους?'' ρωτησε εξεταστικα και η κοπελα τον ευλογησε με ενα χαμογελο που ακτινοβολουσε απο χιλιομετρα μακρια

"Δεν είπα καλούς τρόπους " σχολίασε με νάζι και εκείνος γέλασε τρανταχτά πινωντας άλλη μια γουλιά απο το κρασί του

"Από τα 17 μου μου το λένε οι κοπέλες αυτό. Λες και θα αποκτούσα τυψεις " είπε πιο πολυ στον εαυτό του

"Είχες φυσιολογικά εφηβικά χρονια;"

"Πάμε στην θάλασσα " του ειπε και πριν προλάβει να αρνηθεί σηκώθηκε από την ψηλή καρέκλα και περπάτησε προς την μεγάλη μπαλκονόπορτα και έβγαλε τις κάλτσες της.
Ο Ιασονας κοιτούσε εμβρόντητος το γυμνασμένο σώμα της και τα καλλιγραμμα πόδια της καθώς εκείνη σαν γαζέλα τρύπωσε στο σκοτεινό μπαλκόνι μαι χάθηκε στην νύχτα

"Ρεβέκκα !" Φώναξε το όνομα της και την ακολούθησε . Ο δρόμος τον έβγαλε στην ερημική παραλία με τα κατάμαυρα νερα και την χρυσή ψιλή άμμο.

Έκανε μια απόπειρα να ξαναφωναξει Αλλά ειδε μια κίνηση κοντά στην ακτη. Το νερό κουνήθηκε κάτω από το φως του φεγγαριού

Η τρελή είχε μπει μεσα στο νερό μέσα στη μαύρη νύχτα!
Ούτε καν Μάιος δεν ήταν ακόμα.

Χωρίς να το σκεφτεί πολύ ακόμα έβγαλε την μπλούζα του και την άφησε έξω πριν τρέξει κοντα στο νερό .

Και τοτε την ειδε.

Ήταν ολογυμνη και το δέρμα της γυάλιζε.
Το στήθος της ,στητο και πλούσιο ανεβοκατεβαινε μαζί με τις απαλές ανασες της.

Η δική του ανάσα εν τω μεταξύ, κόπηκε μαχαίρι

Κοιτουσε τα χείλη της, σαρκωδη και υγρά από το θαλασσινό νερό, και αφυδατωνοταν.
Τα μάτια της γυάλιζαν κάτω από το φως του φεγγαριού και τα μαλλιά της κολλούσαν στο πρόσωπο της .
Θύμιζε εκείνη την κοπέλα το βράδυ που του πήρε τη μηχανή, την νύχτα που έμαθε ότι ήταν παρθένα.
Ίδια με εκείνη που περπάτησε λες και ο κόσμος της ανήκε καθώς επέστρεφε οικειοθελώς στους κυνηγούς.
Την Ρεβέκκα που ερωτεύτηκε, άθελά του.

"Τι περιμένεις;" η επιτακτική της φωνή τον έβγαλε από τον λήθαργο.

Σαν να τον έσπρωξε κάτι πάνω της ,την επιασε από τη μέση και την τράβηξε πάνω του και την φίλησε σκληρά και επιτακτικά. Η αλμύρα των χειλιών της τον βύθισε σε μία ηδονή απρόσμενη.

Το δέρμα της ηταν παγωμένο από το νερό και με έναν απότομο αέρα ένιωσε την επιδερμίδα της να ανατριχιάζει.

Την έσπρωξε μακριά του.

"Πάμε μέσα " διέταξε απαλα και το χέρι του,ενα δυνατό και ζεστό κράτημα, την τράβηξε έξω από το νερό.
Όντως είχε αρχίσει να κρυώνει.

Το σπίτι ήταν κλειστό και η ζέστη που κράτησε μέσα του την ανακουφισε.
Έσταζε ολόκληρη.

"Πάω να κάνω ένα μπάνιο " του ειπε και έκανε να ελευθερωθεί από το κράτημα του.

"Όχι όχι όχι " και με αυτές τις τρεις λέξεις έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της .Βρέθηκε με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω ριγμένη σαν σακί με πατάτες πάνω στον ώμο του . Το γέλιο της ήχησε σε όλο το σπίτι.

"Ιασονα σταμάτα!" Δεν προσπάθησε καν να βγει από το κράτημα του παρα τον άφησε να την ανεβασει στο μπάνιο του πάνω ορόφου με γοργό βήμα

Η γεροδεμένη του πλάτη την κολαζε .
Την άφησε μπροστά του και πριν ακόμα προλάβει να εστιάσει στο νέο περιβάλλον ζεστό νερό την περιελουσε,με αυτόν μαζί.
Και ξάφνου την κόλλησε στον πέτρινο τοίχο του ντουζ. Ήταν και οι δυο μούσκεμα. Την κοιταξε μέσα στα μάτια.
Πήρε βιαστικά το σαμπουάν και έτριψε τα μαλλιά της και με ότι σαπουναδα έμεινε το σώμα της.
Βιαζόταν να τελειώσει.
Ξεβγαλε με νερό τα μαλλιά και το σώμα της. Έστεκε αγέρωχος μπροστά της σε όλο του το μεγαλείο.
Τα ματια του ,οταν τα κοιταξε κλεφτα, ανάμεσα στις σκιές έμοιαζαν σχεδόν γκρι .
Δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της από πάνω του.
Έτρεμε και ας μην κρύωνε.
Η ανάσες τους ετρεμαν η μια πάνω στην άλλη
Έκλεισε το νερό.
Σιωπή και ημισκοταδο.
Και την φίλησε,
Και κάποιος τρίτος αν ήταν στο δωμάτιο θα ορκιζοταν ότι δεν ακουγόταν τίποτα παρά μόνο δύο καρδιές σε αρρυθμία.

Την ακούμπησε ανάσκελα στο κρεβάτι . Ήταν γυμνή και τα μαλλιά της πότισαν το μαξιλάρι με νερό και άρωμα από το σαμπουάν της.

Ακούμπησε τα χέρια της σταυρωτά πάνω από το κεφάλι της και τα κράτησε σταθερά με το δικό του. Τα ακροδάχτυλα του χαιδεψαν απαλα το κάτω μέρος της μέσης κάνοντας της να τιναχτεί ολόκληρη.

Στεκόταν γονατιστός από πάνω της και η παρουσία του της προκαλούσε ρίγη.
Τα μαλακα του χείλη άφησαν μικρά φιλια στο λαιμό της και έπειτα άρχισε να κατεβαίνει.
Ένα στο στήθος της
Ένα πάνω στο διάφραγμα της, κοβωντας της την ανάσα
Ένα στην κοιλιά της, θυμίζοντας της πως δεν είχε καμία σχέση με την πρώτη φορά.
Ένα στο κοκκαλο που εξειχε στην λεκάνη της την στιγμή που πέρασε τα χέρια της μέσα από τα μαλλιά του τραβώντας απαλα
Φίλησε το σημείο στο εσωτερικό του ποδιού της ανοίγοντας με τα χέρια του λίγο ακόμα τα πόδια της .

Εσφιξε τα δόντια της . Ασυναίσθητα έκλεισε τα μάτια και βυθίστηκε στην απόλαυση .

Τον κοιταξε μέσα στα μάτια ανασηκωνοντας το κεφάλι της. Βρισκόταν πλέον από πάνω του,καθισμένη πάνω στην στύση του και λικνιζοταν απαλα.

Ειχε εγκλωβίσει ανάμεσα στα πόδια της τον Jason Hunter και ένιωσε την καρδιά της να χτυπά απίστευτα δυνατά στην σκέψη.

Κατέβηκε προς τα κάτω και συνέχισε να τον κοιτα.

Έβγαλε την γλώσσα της ελαφρώς προς τα έξω και εγλυψε το σημείο που σίγουρα πονούσε πολύ και ορθωνοταν μπροστά της .

Άκουσε το μουγκρητό του και πήρε θαρρος. Άνοιξε το στομα της λίγο ακόμα και χωρίς να σταματήσει να τον καρφώνει με το βλέμμα της τον υποδουλωσε στα χείλη της.

Ενα αφροδιασιακο κυμα κατακλύζει και τους δύο.
Η Ρεβεκκα πιεζε τα χερια της να κρατουν αντισταση στο στρωμα αλλα το μονο που ηθελε ειναι να αφεθεί σε εκείνον. Ακούμπησε τα χέρια του στη μέση της σπονδυλικης της στήλης και τα χείλη του πάνω στην καμπυλη του λαιμου της κάνοντας εκείνος το σημείο να καεί αμεσως
Ενα κυμα ηδονης με την επομενη εισχωρηση τους τυφλωσε. Αφεθηκε στα χερια του που της κρατουσαν πλεον σταθερη πανω στο στηθος του ,και ετρεμε σαν το ψαρι εξω απο το νερο

Τα χειλη του εβγαζαν μικρες σπασμωδικες ανασες μα ενα αχνο χαμογελο φαινοταν.
Τελείωσαν μαζί.

Και όταν τελείωσαν,δεν έληξαν κάτι.
Απλώς έφτασαν μαζί στην τελειωσις,
Την ακμή, την τελειότητα,το κορυφαίο σημείο .

Και μπορεί να μην ηταν η πρώτη φορά που έκαναν σεξ. Αλλά σίγουρα ήταν η πρώτη φορά που της έκανε έρωτα, και θα ήταν πιο μοιραίο για εκείνους από ότι ποτέ μπόρεσαν να φανταστούν.

Άλλωστε βρίσκονταν στο μαγικό νησί των θεών, τη Δονούσα.
---------------------------------------------
"Ησουν ερωτευμένη μαζι του;"
Ο τονος του ήταν αχνος και φαινόταν σκεπτικός. Γυρισε να τον κοιτάξει μέσα στο ημισκοταδο. Το λευκό σεντόνι τον κάλυπτε ελάχιστα. Τα μαλλιά της είχαν στεγνώσει.
"Με ποιον; " ταχα με αγνοια τον ρωτησε κερδίζοντας επαξια ενα βλεμμα τυπου -μην το παιζεις ηλιθια- απο εκείνον
"Με τον Matteo" εφτυσε σχεδον τις λέξεις και ένιωσε οργη να τον γεμιζει και μονο στην σκέψη.
Η κοπελα δεν απαντησε αμεσως.
Ανασηκωθηκε απο το κρεβατι για να την κοιτάξει καλυτερα . Εδειχνε να το σκέφτεται.
"Νομιζω πως ερωτευτηκα την ιδεα οτι μαζι του μπορούσα να ειμαι αδυναμη και ευαλωτη. Ξερεις , χωρίς να μου υπενθυμιζουν διαρκως ποια ειμαι ή να πρεπει να κανω επιδειξη δύναμης " του εξομολογηθηκε επιλέγοντας προσεκτικα τις λέξεις.

Ξεφυσηξε.

"Δεν καταλαβαίνω. Τοτε γιατί όχι με αυτον τον χαμενο απο τη σχολη σου ;" δεν παρελειψε να τον προσβαλει .

Η Ρεβεκκα γελασε

"Αυτος ειναι παιδι Ιασονα! 21 χρονων και νομιζει οτι ειναι το απολυτο,το τελειο" δηλωσε υποτιμητικα

"Ενω ο Matteο ηταν αντρας " η φωνη του εκρυβε ειρωνεία και μενος .

"Όπως και να το κανεις " ανασηκωσε τους ωμους της και ο Ιασονας σηκώθηκε φανερα εκνευρισμενος απο το κρεβατι και αφου έβαλε μια προχειρη βερμουδα βγηκε στο μπαλκονι αφήνοντας την εμβροντητη και γυμνή να τον κοιτάζει καθώς έπαιρνε τα τσιγάρα του απο το τραπεζακι διπλα του.

Το φεγγαρι τους ειχε χαριστει αποψε σε όλο του το μεγαλείο.

Το φως του φωτιζε τους μυες της πλατης του καθως ακουμπούσε τους αγκώνες του στο μαρμαρο.
Ξεφυσηξε. Χωρίς να κάνει την παραμικρή προσπάθεια για να ντυθεί τον ακολουθησε στο μπαλκόνι.

"Ιασονα " Η φωνή της έκρυβε μια γλύκα και ένα ναζι που τον άφησε εμβρόντητο με το τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη.

Στάθηκε πίσω του και τον ένιωσε να πιέζεται.

"Άσε τα κολπα σου σε μένα μικρή πλανεύτρα " μουρμουρισε και απελευθέρωσε τον καπνό .

"Δεν ήξερα ότι πιάνουν τα κόλπα μου σε εσένα " τύλιξε τα χέρια της γύρω από τη μέση του και ακουμπησε επιδεικτικά το στήθος της στην πλάτη του.
Ήταν η σειρά του να ανατριχιάσει.

"Δεν πιανουν. " είπε απόλυτα μα ένιωσε το χέρι του να χαϊδεύει τα δικα της αφηρημένα .

Η μικρή πλανεύτρα βρήκε ευκαιρία να χωθεί στην αγκαλιά του αδίστακτου άντρα. Η θερμή του προστάτευσε το γυμνό κορμί της και η νέα της θέση μπροστά του της έδωσε μια προνομιακή θεα. Το φεγγάρι και τη θάλασσα

Όλα ήταν πολύ ήρεμα

Και οι μέρες πέρασαν κάπως έτσι στο μαγικό νησί . Και αυτό που εν τελει το έκανε μαγικό δεν ηταν οι μύθοι για τους θεούς και τα τέρατα
Ήταν αυτοί οι δυο ,
Που σαν δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι συστήθηκαν πάλι ,γιατί σε αυτό το νησί εκείνος δεν ηταν ένας αδίστακτος μαφιόζος και εκείνη μια πλανεύτρα που αποζητουσε φημη χρηματα και αναγνώριση.

Ήταν ο Ιασονας και η Ρεβέκκα .
Και η Δονούσα, μόλις είχε γίνει ο παραδεισος τους.

Εγώ μεγάλωνα για σένα
και μάλωνα για σένα στους δρόμους
με τα υπόλοιπα παιδιά
τα βράδια ίδρωνα για σένα
και στον ύπνο μου για σένα
τολμηρά είχα κρυμμένα μυστικά

---------------------------------------------------------------

Επειτα, -αφελως- βρηκα και μια αποδειξη οτι ο ερωτας προερχεται απο το ρημα ερωτω.

Το ερωτηματικο,ειναι το σημαδι της ερωτησης.
Και εχει αυτη τη μορφη: - ; -

Απο μικρη ακομα ,για να το θυμαμαι ,ελεγα στον εαυτο μου ειναι ειναι μια ανω τελεια ,και επειτα ενα κομμα.

Μα μου πηρε χρονια να καταλαβω την αληθεια.

Δεν ηταν ποτε ερωτηματικο...

Ηταν δυο ξεχωριστα σημεια στιξης,που η συνενωση τους δημιουργουσε την κορυφαια στιγμη του ερωτα

Η ανω τελεια,η παυση εκεινη μετα την ερωτηση μου ,το δευτερολεπτο που κρατησα την ανασα μου

Το μικρο κενο αναμεσα στους χτυπους της καρδιας μου

Και επειτα,το κομμα,η κινηση σου να μιλησεις

Τα χειλη σου ,μισανοιχτα,και η καρδια μου να βαραει αλυπητα το στηθος μου

Η κοφτη ανασα που πηρα,

ο πρωτος ηχος που βγηκε απο τα χειλη σου

Η απαντηση σου . Η εκπνοη μου

Γιατι,αφελως νομιζουμε οτι το ερωτηματικο ,κρυβει μονο την ερωτηση ,

αλλα ,αν κοιταξεις αναμεσα απο τις λεξεις και τα συμβολα σου,θα καταλαβεις ,πως οι ερωτησεις των ερωτευμενων εχουν ηδη μεσα τους την απαντηση.

Με αγαπας?

Με απατησες?

Γιατι δεν μου μιλας?

Τι πρεπει να κανω για να με νιωσεις γαμωτο ?

Ομως,σε αυτες τις περιπτωσεις

Πρεπει να προσεχεις πολυ,μονολογησα στον εαυτο μου

Γιατι οι ερωτησεις σου,οσο σωστες και να ειναι ,μπορει να εχουν λαθος απαντησεις
Αλλωστε.
Μην ξεχνας
Στον διαλογο του ερωτα μετεχουν δυο
Και πολλες φορες ,
Δεν είναι διαλογος ,αλλα χαλασμενο τηλεφωνο.
Ετσι δεν ειναι μωρο μου ;

Ciao Bellas !!!

Τι κάνετε πως είστε;

Άργησα φρικτά το ξερω.
Ελπίζω να σας αποζημίωσα.

Πώς σας φανηκε η μικρή τους απόδραση;

Πείτε μου τη γνώμη σας ♡♡

Φιλί μεγάλο .

Σας αγαπώ πολυυυ

xxxΜάγδαxxx