(48)
         Bir zamanla senle mutluydum
         Dünyada habersizmişim senle
         İşte o gündü en hüzünlü ve kederli günüm
         O gün yalnızlığa gömülmüşüm
         O gündür bu gündür sensiz ve halsizim
        Bu kararan gökyüzü seni anımsatıyor
       Gökyüzü karanlık değil ben karanlıktayım
      Gòzlerimi gurbet kapatmış görmüyorki seni
     Dertten kederden ızdıraptan acıdan
   İtilmişim karamsarlığa yıkılıyorum
   Bekleyiş o bekleyiş bir dahasına
  Son sallayan ellerin ise mahşere uçurur gibi
  Ve hızla uzaklaşan gurbet treni
Keskin ve acı düğünü çalıyordu
Beni senden ayırmak için
İşte o gündür bu gündür hala bekliyorum