Simula

"Krizza and Anna, please, come out! There are a bunch of customers outside!" sigaw sa amin ni Madam mula sa labas ng staff room.

Nagkatinginan kami ni Anna at sabay na mahinang natawa. Stress na naman si Madam.

"Yes, Madam, we’re coming," I responded immediately.

Mabilis na kaming nag-ayos ni Anna hanggang sa matapos kami pareho. Nauna akong lumabas mula sa silid pagkatapos magbihis ng damit at maglagay ng kolorete sa mukha.

I am wearing a black mini skirt with a red fitted tube on top and slightly showing my cleavage. I used to wear this kind of attire every time I went to work since this is what our manager commanded.

"Move faster! Marami na ang customer!" muling sigaw ni madam kaya nagmamadali na akong pumunta sa bar counter para i-serve ang mga orders na nakahanda na.

“Here Krizza, serve these drinks to table 6, please faster they're waiting.”

Agad akong tumalima sa sinabi ng bartender at sinerve ang order. Pagkatapos mahatid ang order sa table 6 ay bumalik ulit ako sa counter para sa panibagong isi-serve.

"Here again to table 30. Tapos isunod mo naman ito sa second floor sa table 55. Then serve this to the VIP room.”

Tango lang ako nang tango kahit aligaga na ako kung ano ang uunahin sa lahat ng order na halos pinagsabay-sabay lahat.

Hindi ko na rin magawang ngumiti habang nagsi-serve ng mga order dahil sa pagkataranta. I need to move fast and flexibly. 

And after a couple of minutes. Finally, I'm done serving some orders. Pero hindi pa rin puwedeng magpahinga dahil dumagsa na naman ang mga bagong pumasok na customer sa loob ng bar. 

Serve rito, serve roon. Tawag dito, tawag doon. Nakakapagod. Nakakataranta.

I still continued serving all of those orders with a bit of feeling of tiredness, not until I didn't notice that I'd swiftly bumped into something… hard.

My chest throbbed rapidly with turbulence as I slowly raised my gaze. Tumambad sa akin ang isang matipunong pangangatawan.

Dahan-dahan din umangat ang mukha ng tao na nasa harapan ko at sumalubong sa akin ang malamig niyang mga mata na kulay tsokolate. 

Napalunok ako.

"I—I'm sorry Sir, I didn't mean to bumped on you," hinging paumanhin ko at agad na napatungo ang ulo dahil sa kaba.

Bahagya pa akong napapikit dahil sa kapalpakan. Huwag naman sanang mabawas na naman sa sahod ko ang nangyaring ito!

Kahit sanay na akong nirereklamo sa tuwing may aksidenteng nababangga akong customer o 'di kaya ay natatapunan ng inumin nila ay ayoko pa rin naman na nababawasan ang sahod ko.

Ultimo piso para sa akin ay mahalaga.

"Chin up."

Parang nanginig ang buong kalamnan ko sa sobrang lamig at lalim ng kaniyang boses. Kaya kahit ramdam ko ang takot sa buong sistema ko ay dahan-dahan akong nag-angat ng ulo sa taong aksidente kong nabangga. 

I blinked my eyes twice as I met his cold brown eyes while staring at me intently which made me feel more trailed.

However, while staring back at him I can't take my eyes off him.

Dahan-dahan nagsalubong ang makakapal niyang kilay habang diretso ang titig sa akin na parang kinikilala ako. May bahid din ng pagtataka ang kaniyang malalim na mga mata.

I couldn't stand it so I lowered my gaze as I secretly clenched my fist.

I swallowed hard and I almost couldn’t breathe properly.

"S-Sir, I'm really sorry..." I managed to whisper and I knew he heard it.

After a couple of minutes, I tightly closed my eyes and instantly diminished my head as soon as I heard him sigh heavily.

Dumilat ako, nanatiling nakatungo ang ulo hanggang sa narinig ko muli ang malalim niyang pagbuntong hininga. 

Napansin ko na rin ang paggalaw ng kaniyang sapatos patalikod sa akin.

Napabuga ako ng hangin at nakahinga ng maayos. Laking pasasalamat ko dahil hindi na ito nagsalita at mukhang papalagpasin na lang ang nangyari. 

I wish…

But I suddenly froze where I was standing when I heard his intimidating deep icy voice which made my heart throbbing fastly. 

“Follow me.”

Para akong kinakapos na naman ng hangin dahil sa sinabi niyang iyon. Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa kaniya na nakatalikod sa akin.

Napatitig pa ako sa malapad niyang likod habang humahakbang palayo.

Napasimangot ako. 

Nag sorry na nga ako eh, ang arte naman nito! 

"S—Sir?" I called out yet I stammered.

Huminto siya sa paghakbang at dahan-dahang bumaling sa akin nang napansin niya siguro na hindi ako nakasunod sa kaniya.

"Are you going to follow me, or should I call your manager?!" mas malamig niyang sinabi na halos pasigaw dahil sa malakas na tugtog ng club.

Napakurap-kurap ako dahil sa pagkataranta at kalaunan ay nagmamadaling sumunod sa kaniya. 

I bit my lower lip when I saw him continue walking. If I'm not mistaken, he is going to the VIP room which has exclusive spaces only for wealthy and influential people. And I'm not allowed to go there unless the customer requests our service. 

I slowly quivered.

"Sir, I'm sorry again, but... we are not allowed to go—"

My words cut off when he abruptly stopped from stepping. Biglang bumangga ang mukha ko sa malapad niyang likod.

Agad akong napayuko dahil sa kahihiyan, napasinghot pa ako bigla sa kaniyang suot dahil sa mabango niyang amoy na agad nanuot sa ilong ko. 

Maya-maya lang ay narinig ko na lang siyang nagsasalita kaya nag-angat muli ako ng tingin sa kaniya at napaatras.

Nakalapat ang kaliwang kamay niya sa tainga habang may hawak na cellphone.

Gumalaw ang kaniyang ulo at unti-unting lumingon sa akin.

Napalunok ako ng ilang beses dahil biglang bumilis ang tibok ng dibdib ko nang nagkasalubong ang mga mata namin. Agad kong iniwas ang mata sa kaniya dahil para akong natutunaw sa paraan ng pagtitig niya. 

Ngunit hindi ko mapigilan ang sarili na ibalik ang tingin sa kaniya.

He then frowned. 

“Oh yeah, I want her to be with me,” rinig kong sinabi niya sa kabilang linya habang matamang nakatitig sa akin.

Napakurap-kurap ako at napayuko muli dahil sa malakas na tambol ng dibdib ko.

"What's your name?"

I lifted up my gaze at him as he was raising his eyebrow on me while waiting for my answer.

"K-Krizza, Sir," I answered instantly pero tinaasan niya lang ako ng kilay at muli siyang tumalikod. 

Lihim akong napaismid dahil sa kaniyang tinuran.

He breathed heavily again as if he was trying to control something. 

"Okay, just for tonight..."

Those were the last words I heard from him before he ended the call as he continued walking without glancing at me. 

Sumunod na lang ako sa kaniya kaysa naman mapagalitan na naman ako dahil sa nangyari.

Makalipas ang ilang minuto nang nakapasok kami sa VIP room. Naninindig ang balahibo ko sa katawan dahil sa lamig ng silid.

My eyes roamed around the room and I felt amazed. Kahit kasi nagtatrabaho ako rito sa clubhouse ay ngayon pa lang ako nakapasok dito. Kahit ang maglinis ay hindi pinapagawa sa amin ni Madam.

Napabalik ako sa sariling huwisyo nang narinig ang kalansing ng wine glass na para bang sinadya niyang patunugin iyon upang makuha ang atensiyon ko.

Napatayo ako ng diretso.

I watched him when he suddenly lay down on the bed as soon as he directly looked at me and scanned me from head to foot.

"Come here," he ordered.

Even I was shivering because of an uncomfortable feeling for him, nilakasan ko ang loob ko at lumapit pa rin ako sa kaniya.

"W-What can I do for you, Sir?" I asked nervously.

My lips parted together while staring at him.

His brows furrowed as his lips slowly formed a smirk as if he recognized something in me while he was scanning me a while ago. 

"Touch me," he said using his husky voice.

Mas lalo akong nakaramdam nang malakas na pagkabog ng dibdib.

"S-Sir..." I sputtered. 

Sa kabila ng kaba ay hindi ko mapigilan ang titigan siya. Bakit pakiramdam ko ligtas ako sa kaniya kahit na kinakabahan ng husto?

Anong pakiramdam ito?

He loudly chuckled and slowly stood up as he walked toward the mini table and grabbed the wine bottle. Inangat niya iyon at dahan-danang sinalinan ang wine glass sa tabi nito. 

He put down the wine bottle and he managed to glance at me before handling the wine glass. 

Sa bawat kilos niya ay hindi kataka-taka kung anong klaseng pamilya ang pinanggalingan niya.

Suwabe pero napaka-elegante.

Napalunok ako habang pinagmamasdan siya na umiinom ng alak, pumupungay ang kaniyang mga mata ng tumitig muli sa akin na tila sinusuri na naman ang aking pisikal.

Napakagat labi ako at lihim na binaba ang haba ng sukat ng suot na mini skirt. 

I'm not new to these things anymore. Lalo na ang malalagkit na tingin mula sa mga lalaking kliyente ng clubhouse. Nakasanayan ko na rin ang ganoon dahil sa uri ng trabaho ko.

Pero iba ngayon.

Nilagok niya ang laman ng baso bago ito binalik sa ibabaw ng mini table. Pinasadahan niya ng dila ang sariling bibig at ngumisi lalo sa akin.

"Massage my back," bigla niyang sinabi. 

Napalunok ako sa sariling laway at halos mag-unahan na naman sa paghuhurementado sa pagtibok ang puso ko dahil sa katagang sinambit niya.

"H-Hindi ko po trabaho iyon, Sir. I'm just a waitress… nothing more than that," lakas loob kong sagot kahit na nauutal, nanlalamig. 

He suddenly raised his eyebrows on me like I was impossible. But later after, he laughed loudly with a hint of mockery.

"How much do you need, then?"

My heart skipped a bit because of his words. 

Nakaramdam ako ng pang-iinsulto dahil sa sinabi niyang iyon na hindi ko inaasahan kaya hindi na lang ako nagsalita. 

“Oh, you don't want money?” he murmured.

I just averted my gaze to him. I felt insulted because of his words. Even though I always hear those words from other customers, yet when it comes to him, I feel belittled. 

The room suddenly filled with silence not until my phone loudly beeped. 

I sighed intensely and immediately got my old phone in my mini-shirt pocket and read the message I'd received and it made me gasped.

My eyes damped and I was about to type for a reply when the man suddenly shrieked coldly that thundered inside the VIP room.

“Massage me, then I will pay you!”

Halos mabitawan ko ang hawak na cellphone dahil sa gulat.

I was frightened, I was shivering while slowly glancing back at him. 

Napaatras ako ng bahagya dahil sa nakitang walang emosyon niyang mukha ngunit kalaunan ay nataranta akong lumapit ng konti sa kaniya.

“Yes, y-yes, I will massage you…” I uttered while stammering.

He smirked. “Good.”

"But... you have to p-pay me," I muttered.

His brows furrowed while slowly nodding at me as if he's really expecting those words from me.

“Deal. Pleasure me with your touch, then I will pay you the amount you asked for… Krizza,” napapaos niyang sinabi.

Malalim akong napabuntong hininga at pilit nilabanan ang pangangatog ng mga binti. Labag man sa kalooban ko ay mabilis pa rin akong humakbang palapit pa lalo sa kaniya. 

Tumingala siya at napapikit, sinundan ng mga mata ko ang bawat kilos niya at napansin ko ang paggalaw ng kaniyang adam’s apple kaya napailing-iling na lang ako.

I breathed out profoundly as my trembling hands unhurriedly moved up and started removing his upper clothes.

I promise, this will be the first and last time that I'll be doing these things.

Hindi ako bayarang babae.