Masakit ang ulo ko ng bumangon. My phone was ringing and i can't help but to answer. Tinignan ko ang wall clock. It's seven a.m. Sino naman kayang walang magawa sa buhay ang umistorbo ng tulog ko? When i reached my phone, mildred's name show in the screen.

"Hello. What is it?" Sabi ko, nagtataray.

"Hey! I'm at supermarket. I'd met zander and friends here. We had a chit-chat an hour ago, and you know what? They were suspended at school for two weeks kaya pala hindi natin sila nakikita."

"Aish, really. Did you call me early in the morning just to tell that crap?" Sabi ko. Naiinis.

"Uhm yeah. But there's more, We're going to drink later for catching up with them. So free your time at six p.m. Susunduin kita, all right?"

"I don't want to.." Nagtaas ako ng kilay. As if nakikita niya iyon.

"What? Why?"

"Did you remember last time when you got drank? Tinulak mo ko and that leads to kiss eythan accidentally? You're being clumsy when you got drank so i don't want to drink with you anymore.." Sabi kong naiinis.

"Hey! That. I will never do that again. Please go with me?" Pagpupumilit niya.

Umabot ng siyam siyam ang paguusap namin ni mildred. Bandang huli ay ako din ang natalo. Paano ba naman hindi ako mapapapayag na sumama sa inuman mamaya kung binantaan niya ko na ipagkakalat daw niya sa school na nagkiss kami ni eythan. Ugh frustrating! She's really something talaga.

Besides hindi na ulit ako nakatulog dahil sa pang iistorbo ni mildred, naisipan kong bumaba para makakain ng almusal. Nang makababa ay laking gulat ko ng maabutan si eythan sa dining room. Hindi niya ata akalain na magigising ako ng maaga kaya sa gulat din niya ay napatigil siya sa pagkain. Tumayo siya bigla at niligpit ang plato. Halos wala pang bawas yung pagkain niya kasi madami pa iyon. Hindi pa siya tapos kumain tapos aalis na siya kasi nakita niya ako? Tch.

"You can eat alone first, if you don't want to eat with me." Sabi ko bago pa siya makaalis sa dining room.

"I'm done." Sabi niya. Iniiwasan ang tingin ko.

"Really? Are you perhaps ignoring me?"

Hindi niya sinagot ang tanong ko pagkatapos ay umalis.

Nang natapos ako sa pagkain ay pumunta naman ako ng living room. Not knowing he's there also. He's sitting in sofa while watching television. He suddenly off the t.v and leave me again. Now it's obvious. He's really ignoring me.

Inabala ko ang sarili sa paglilinis ng buong bahay. There's a time na nagkakasalubong kami ni eythan but he continuosly keep on ignoring me.

"That's okay. Just like my first day here. Masungit din siya noon. Old eythan is now come back.." Bulong ko sarili at napabuntong hininga.

Nakatulog ako dahil sa sobrang pagod. Nang magising ako ay pasado alas singko na ng hapon. I immediately go to the bathroom. Pagkatapos makaligo nagbihis na ako. I wore black dress and flat sandals only. I even put a light make up and red lipsticks. Ayoko namang maging kahiya hiya sa pupuntahan namin ng mga kaibigan ko.

"Couz, bar lang kami ni cait." Ani mildred kay euthan.

"Sino mga kasama mo?" Tanong niya.

"Si cait nga.."

"I mean who else?"

Sinabi ni mildred ang pangalan nina zander, aveya at iba pa. Sinabi din niya kung saang bar mismo ang punta namin. Sa padis point bar.

"Umuwi ka kaagad. I'll tell your mom na doon ka nagpunta pag hindi ka umuwi agad.." Bilin niya kay mildred bago kami umalis.

Masayang grupo ang lumapit samin ni mildred nang makarating kami sa bar. They're zander, troy, joshua, aveya and claire. Hindi ko maipagkakaila na namiss ko din ang mga kakulitan ng mga ito.

"Hey mils. Bakit hindi mo kasama boyfriend mo? Sana isinama mo para makilala naman namin.." Si aveya.

"I don't want to. Baka agawin mo pa siya sa'kin eh." Biro ni mildred.

Nagtawanan kami at nagkamustahan. Sinabi ni mildred na sa susunod ay isasama na si wilson, busy daw kasi ito ngayon kaya hindi niya naisama. Which is true dahil maski sina mio at shawn ay busy din. May inaasikaso daw ang tatlo ayon kay shawn ng huling makausap ko ito.

"Nag away ba kayo?" Out of the blue, Tanong ni mildred pagkatapos niyang lagukin ang isang basong alak.

"Huh? Who?" Sabi ko. Nagtataka.

"Ni eythan. Kanina hindi kayo nagpansinan tsaka himala ata na hindi ka niya pinaghigpitan na pumunta dito?"

Napainom ako ng alak ng wala sa oras dahil sa sinabi ni mildred. Ngayon na nabanggit niya iyon ay parang gusto kong maiyak sa harap nilang lahat. Lahat sila ay nakatingin sa akin. Nag aantay ng pwede kong sabihin.

I gulp one more drink.

"Yes. We fight!" Lakas loob kong sagot.

Kwinento ko sakanila ang lahat. As in lahat. Hindi ko alam kung sa alak ko ba nakukuha ang lakas na loob para sabihin ko sakanila ang mga saloobin ko.

"He used to be nice to me once. He cooked pork sinigang for me after he knew that it was my favorite. He let me went with him to his resort that is not usual for him to do, for him he only take special person in that place. He got mad when i went to other man's house because he's scared that i might be in trouble. He look at me when i'm not yet home because he cared for me. Then i guess i started to like him. So i confessed, then he changed completely. He's gotten so cold, he doesn't even talk back at me and he treats me badly. Why is he doing this to me?" I said.

I feel so broken and i think any second i will burst to cry. My head starts to ache because i already drunk a lot.

"If he made you're favorite food, that means he likes you." Ani joshua.

"Then he should have said yes when you said you like him." Pagtutol ni troy.

"Yeah. I don't think he likes you too. It's not easy for a girl to confess first, but he changed completely and treated you badly. That means he feels pressure.." Sabi naman ni aveya.

"Pressure?" They said in unison.

"No! He could be just playing hard to get.." Si joshua ulit.

"Or he's just embarrased to say that he likes you too. Just Hello! Siya si eythan monte. He's fame and good looking. Hindi siguro niya matanggap na nagkagusto siya sa hindi niya kalevel diba?" Sabi naman ni claire.

"Yeah. That could be. He don't want to look easy so he could not just like anyone who's only his maid.." Sang ayon agad ni joshua kay claire.

"I don't think so.." Ani aveya sabay halukipkip.

"Why?" Sabay sabay na tanong namin.

"Men usually make it obvious when they like a girl. Like jigs chua for example. Isn't that normal if he really likes you? But now that he knows what you feel you don't want to back out now. So just go pursue him.."

"Babes, i think you should stop. If he said he didn't like you then don't. If you pursue him it will seems you're desperate.." Ani zander.

"Hey! Bessy, kung mahal mo si eythan ipaglaban mo. I think he likes you too.." Agap naman ni mildred.

"How come?" Tanong ko.

"I guessed.." Ani mildred at ngumisi.

I gulp more alcohol until i felt so tipsy and dizzy. Nagawa ko pang makipagsabayan kila mildred at aveya sa pagsasayaw. May mga lumalapit na lalaki sa akin pero hinaharangan agad nina zander at joshua. Natatawa na lang ako sa pagiging protective ng mga boys sa aming mga girls. Si troy ay may nakainitan pang lalaki ng lapitan nito ang kanyang girlfriend na si aveya, mabuti na lang at naawat namin agad. Nang makaramdam na ko ng sobrang pagkahilo ay nagpaalam ako sakanila na uupo muna. Sumunod si zander at mildred para alalayan ako dahil pagewang gewang na ko maglakad. Alcohol sucks!

"Mils, Can we go home now?" Sabi ko ng makaupo.

"Uh okay.. Sige!" Sagot ni mildred. Nag aalinlangan.

Nahiya naman ako dahil mukhang gusto pa niya manatili.

"Ako na ang maghahatid kay cait, mils. You stay here. Babalik ako pag nahatid ko na.." Si zander.

"Okay lang ba? Actually gusto ko pa sana magstay eh.." Ani mildred.

Yun na ang huli kong naalala. Paggising ko ay nasa kwarto na ako. Masakit ang ulo at parang nasusuka! Tumingin ako sa wallclock, pasado alas dose na ng tanghali. Wow. Ang haba ng tinulog ko.

Bago ako bumaba ay nagshower muna ako para maibsan ang sakit ng ulo. I suddenly remember what happened lastnight.

"What happened?" Ani eythan.

"Can't you tell? Lasing siya and it's because of you.. Didn't you really like her? " Galit na sabi ni zander. dala siguro ng alak kaya ganun. Nasa likod ako nito nakasampa.

"Mind your own business.." Ani eythan at kinuha ako kay zander. Pagkatapos ay binuhat ako.

Nang makaakyat at makapasok sa kwarto ay padarag niya akong binagsak sa kama.

"You careless woman! Don't drink too much if you can't handle yourself. How come you just trust yourself to that man, huh?  What are you going to do if he did something bad at you? Aish!" Sigaw niya. frustrated!

"Don't leave.." Sabi ko. Hinawakan ko ang kamay niya ng paalis na siya.

Tinitigan niya ako at tila naman naawa siya sa  akin. Kinumutan niya ako at umupo siya sa gilid ng kama. Nilagay niya sa likod ng tenga ko ang buhok na humarang sa mukha ko. Pinikit ko ang mga mata. Ilang sandali lang bago ako makatulog ay naramdaman kong hinalikan niya ako sa noo. Pagkatapos nun ay hinila na ko ng antok.

For me it's the sweetest moment i ever had. Kaya siguro ako tinanghali ng gising dahil naging mahimbing ang tulog ko.

Pagkatapos kong maligo at magbihis naabutan ko si eythan na nagluluto ng ulam sa kitchen. Nang magtama ang aming paningin ay umiwas agad siya. Pumunta na lang muna ako sa kwarto niya para kuhain yung mga damit niya at ng maplantsa ko. Bukas ay lunes na kaya ipagpaplantsa ko siya ng mga susuutin. Binuksan ko ang closet at kumuha ng ilang polo at pants.

"What are you doing?"

"Oh my, you startled me." Napatili ako ng bigla na lang siya sumulpot sa likod ko. "Ipagpaplantsa kita ng mga damit mo.." Sabi ko.

"Okay." Sabi niya at lumabas ulit ng kwarto.

Geez!

I fell asleep in eythan's room ng matapos ko ang pagpaplantsa ng mga damit at paglilinis ng kwarto niya. I wonder kung ilang oras ba ang tinulog ko. Makulimlim ang langit ng sumilip ako sa bintana. Siguro ay uulan. Nang tignan ko ang orasan ay alas singko ng hapon na. Mabuti na lang at nakakain ako ng lunch kanina bago ako nagplantsa kung hindi ay siguradong kumalam na itong tiyan ko dahil sa haba ng itinulog ko.

Pagkabangon ko ng kama ay laking gulat ko ng lumabas si eythan sa banyo. Nakatapis lang ng twalya ang pang ibaba niya pagkatapos ang itaas ay walang saplot. Tumutulo pa ang mga tubig mula sa buhok niya at amoy na amoy ko ang bango ng ginamit niyang shower gel.

"What are you looking at?" Sabi ni eythan. Nakakunot ang noo.

"Huh?" Sabi ko biglang nataranta.

"How many times do i have to tell you? You should not trust anyone specially men. Bakit ka natulog dito sa kwarto ko? Paano kung may gawin akong masama sayo ngayon?"

"You can't do that.." Sabi ko.

"How would you know i can't? Do you want proof?" Naghahamon na sabi naman niya.

"I know you can't. We've been together almost half a year.. Kung masama kang tao edi sana matagal mo ng ginawa.."

"It's not like you knew me for many years so don't be comfortable enough.-" Sabi niya, magkasalubong ang dalawang kilay. "-Leave!"

"Huh?"

"Magbibihis ako.. Bakit? Gusto mo ko panoorin habang nagbibihis?"

Napatakip ako ng mata ng magtangka siyang tatanggalin ang twalya. Tumalikod ako at dali daling lumabas ng kwarto niya.

"Aish! That jerk, really!" Bulong bulong ko sa sarili ng makalabas.

Ilang minuto akong nag antay sakanya na matapos sa pagbibihis. Nang lumabas siya sa kwarto niya ay bihis na bihis siya.

"Are you going somewhere?" Bungad ko sakanya.

"None of your business.." He said coldly.

Sinundan ko siya ng pababa siya ng hagdan.

"Where are you going? Can i come with you?"

"No." Mabilis niyang sagot.

"I need to tell you something." Pangungulit ko.

Wala siyang nagawa kundi isama nga ako sa pupuntahan niya which is hindi ko alam kung saan. Nasa kotse kami at halos kalahating oras na kaming nagbabyahe ngunit malayo pa rin ata ang destinasyon namin. I think wala na kami sa manila. Base sa nakikita ko ay parang nasa malapit na probinsya kami. Somewhere on antipolo city.

Tumikhim ako bago magsalita.

"This is awkward for me to say this. I said something to you. You know what i said. But you reject me. Not only you reject me but you're completely ignoring me. How could you do this to me? I just don't understand. Why i felt you're lying when you said you don't like me?" Sabi ko.

"You want to get out?" He said seriously.

"Pero walang ibang sasakyan na dumadaan dito. Hindi ako makakauwi kung iiwan mo ko."

"Exactly! Gusto mo maglakad umuwi?" Banta niya.

"What? Can't you just tell the truth then i'll stop.."

Nagulat ako ng bigla niyang itigil ang sasakyan. Halos mauntog pa ko sa dashboard sa biglaang pagpreno niya. Liningon ko siya at nagkatitigan kami.

"Are you doing this just to know if i really lied to you?" He said. Looks mad.

"Yes. I want to know and i want to be with you also.."

"Oh yeah? I will said it again then. Because i thought i gave you the answer already. But since you don't seem to get it, I'll make it clear.. I don't like you and when you do this i dislike you more.." Walang pakundangan niyang sabi.

"Then why did you care for me? Why were you there for me? Why?"

"Because i pitied you. You must have thought that i liked you. I'm sorry! But i didn't think you'll do this because you have atleast pride. If i had known you're being like this, i wouldn't have acted that way.."

"And what do you want me to do?"

"Get out of my sight.." Walang alinlangan niyang sagot.

Hearing those words from the person you loved give me so much pain. It hurts a lot.

"Fine." I said. Tears fell down to my cheeks, i shed it right away then i get off the car.

Pagkababa na pagkababa ko ay pinaandar niya agad ang sasakyan. Cruel man. Naglakad  na lang ako ng naglakad kahit hindi ko namam alam kung saan ang tamang way pabalik sa bahay ni eythan. Kung minamalas nga naman at umulan pa talaga. Mabuti na lang may nakita akong malapit na waiting shed. Tinakbo ko yun agad agad at dun na ko magpapatila ng ulan bago umalis.

Halos kalahating oras bago humina ang ulan. Konting antay na lang, mawawala din yan.

"Cait?" Napaangat ako ng ulo ng marinig ang pangalan ko. Jigs is now standing in front of me. Pero teka paano niya nalamang nandito ako?

"Jigs? How did you know?" Sabi ko sakanya na nagtataka.

Hindi niya ko sinagot. Parang malungkot siya at wala sa mood makipag usap. "Get in the car." Mahinahon naman niyang sabi at nauna ng pumasok ng kotse niya.

Sumunod naman ako. Tahimik lang kami sa biyahe. Hindi ko alam kung may pinoproblema ba siya ngayon dahil mukha siyang malungkot. Then, i suddenly thought one thing!

"I could have guessed what you felt up until now. So this is what it feels like to get rejected. I feel so miserable." Sabi ko. Napayuko at hindi napigilang umiyak.

Hinagod niya ang likod ko. "It was only hard at first. It will gets better after a year passed for sure."

"But how did you know where i was?-" I looked at him. "-Did he call you?" Sabi ko. Making sure if eythan really did.

"Yeah." Sagot niya. Parang nag aalinlangan pang sabihin sakin ang totoo.

Nakahinga ako ng malalim. "Atleast he didn't want me to go home alone."

Napabuntong hininga naman si jigs. "Aish, That's just sympathy. Like the one you had for me. It doesn't mean anything." Sabi niya na nagpatahimik sa'kin. "What do you like about him? Why not me, but him?"

Napatingin ako sakanya bigla. Puno ng kalungkutan ang kanyang mga mata. I pity him and i feel bad for giving him sadness and pain.

"It must have been hard for you. I'm sorry.-" I said sadly. "-But i think i will continue to be sorry. I know exactly how it feels to like someone who doesn't like you back. I know better than anyone how much it hurts for you. Just thinking about it breaks my heart. but i can't do anything about it when i have feelings for someone else. The only thing i can do for you is reject you. I'm sorry."

Tumango tango siya. "Okay. There's nothing i can do then. It's your heart, it's not like i can please you to like me if you really can't." He said calmly.

I tap his shoulder. "Tell me when you over it. I don't want to lose you as my friend."
***