5

Jace,

Met een tevreden glimlach op mijn gezicht en onze handen verstrengeld rennen we door de gangen naar beneden en we krijgen onze wapens naar ons toe gegooid.
'Demonen aanval in een atelier net buiten de stad' meld Alec en we gaan weer op pad.

'Eindelijk weer wat te doen' roept Alex blij uit en we rennen door de straten van Brooklyn geglamourd door onze onzichtbaarheids rune. Soms is het dat mensen het zicht hebben en ons daadwerkelijk zien, maar dat is bijna niet voorkomend.

'Deze kant op' roept Izzy en we volgen haar aangezien zij onze navigatie heeft.

Al snel draaien we de hoek om en zien wat bloedsporen, voornamelijk van demonen en 1 spoor van een mens. We splitsen ons op, Alex en Izzy links en Alec en ik rechts. Al gauw komen we bij een deur en die is opengebroken. Het spoor leidt hierheen. Alec spant zijn boog en ik hou mijn zwaard vast klaar voor de aanval. In geluidsloze bewegingen lopen we naar binnen en delen ons weer op.

Ik loop links en kom bij de eerst volgende deur kom ik Alex tegen die net met haar zwaard een demoon doorboort.

'Ik heb er al 2 te pakken gehad' en niet veel later komt Izzy naar ons.
'Het huis is verder veilig, maar dit is het huis van dat meisje dat ons bij Pandemonium zag' en ze wenkt ons haar te volgen. We lopen de gang door een kamer in die ook helemaal overhoop is en zien Alec met het roodharige meisje die bang op de grond zit te snikken.
'Is ze gegrepen?' Vraagt Alex en Alec haalt zijn schouders op. Ze maakt zich weer zichtbaar en knielt naast het meisje neer.
'Hey, alles komt goed, hoe heet je?' Vraagt ze en het meisje snikt.
'Clary' en snikt weer.
'Goed Clary, heeft zo'n ding je aangeraakt?' En ze schud nee.
'Wat... wat waren dat?' Vraagt ze en snikt nog een keer iets minder vaak en hard.
'Dat waren demonen' fluister ik en ze schud haar hoofd.
'Dravak wond' meldt Alex en ze trekt het meisje overeind.
'Wat?'
'Op je schouder, je moet mee naar het instituut' en vervolgens zakt ze in en ik spring bij en til haar op en we lopen weer naar het instituut, alleen niet over straat maar over de daken.

'Dat je een iratze hebt getekend bij haar, voor het zelfde geld wordt ze een verlorene' roept Alec en stampt boos weg.
En niet veel later hoor ik Alex roepen dat ze wakker is.

'Waar ben ik?' Vraagt ze geschrokken.
'Op het schaduwjagers instituut in Brooklyn' antwoord Izzy en Clary kijkt haar raar aan.
'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze en gaat met haar hand langs haar nek waar haar iratze rune zit.
'Je was angevallen door demonen' antwoord ik droog en pak haar schriftje met runes op de kaft getekend.
'Je weet wel waar ik het over heb' en gooi het schriftje op het bed van de ziekenzaal waar ze in ligt.
Ze kijkt mij verbaasd aan en haar mond hangt open terwijl ze ons een voor een aankijkt.
'Of niet...?' En ik ga op het bed zitten en ze ziet dat ik een paar runes op mijn armen heb staan die zij heeft getekend.
'Waarom teken ik dit?' En ze gaat met haar vingers over haar schrift en kijkt vervolgens naar mijn arm. Ik haal mijn schouders op.
'Misschien heb je wel schaduwjager bloed, maar weet je er niet van' springt Izzy bij en we kijken verbaasd op.
'Dat zou waarschijnlijk nog wel waar kunnen zijn, je bent geen verlorene geworden en je ziet ons'
'We kunnen bloed testen' stelt Alex voor en ik zie haar ogen groot worden.
'Of niet' corrigeert Alex na het zien van haar gezichtsuitdrukking.
'Maar jullie zijn schaduwjagers? Wat houdt dat in?'
'Wij hebben engelen bloed, wij jagen op demonen..' nog voor ik mijn verhaal verder kan vertellen onderbreekt ze mij.
'Ho, rustig aan mij hoofd ontploft'
'Goed ik hou het simpel, allen verhalen zijn waar, vampieren, weerwolven, elfen, demonen en engelen bestaan allemaal, wij zijn de goeierikken en zorgen dat de demonen en slechte benedelingen worden verbannen' en vervolgens gaat haar mobiel en ze neemt hem op.
'Simon'
'Wat? Nee alles is goed'
'Waar ben je?' En ze staat op en loopt naar het raam.
'Ik kom eraan, 5 minuten' en ze hangt op.
'Waar zijn... mijn kleren?' Vraagt ze en kijkt naar de witte slaapjapon die ze aan heeft.
'Verbrand' en ik wijs naar een stoel met kleren van Izzy. Ze pakt ze op en kijkt mij vervolgens aan.
'Tsja Izzy is niet echt bepaald ontevreden met haar lichaam' en ze rolt met haar ogen en ik wijs naar de deur van de badkamer waar ze zich kan omkleden.

Na een minuut komt ze naar buiten en Alex heeft alweer wat spullen opgeruimd.
'Er staat iets achter die vriend van je, Alex' en ze pakt haar zwaard en 2 dolken.

'Waarom kan hij jullie dan niet zien?'
'Omdat wij geglamourd zijn met een onzichtbaarheids rune' en Alex laat de hare zien op haar zij.
'Clary, jeetje wat zie je eruit, kom op ik breng je naar huis' en Alex heeft intussen alweer een dolk in een vormverwisselaar gegooid. Vervolgens komen er een paar schaduwjagers naar ons toe met een cirkel rune in hun nek. We horen Clary een beetje schrikken en geluidjes maken van afkeer.
'Wat is er Clary? Wat deed je hier eigenlijk?'
'Niks? Is hij dood' er ze staat intussen naast Alex en wijst naar het lichaam dat tussen ons in ligt.
'Clary ben je aan de drugs? Zit hier die drugshandelaar van je?' Vraagt de jongen genaamd Simon.
'Kunnen jullie je zichtbaar maken ofzo, zodat Simon niet denkt dat ik gek ben' en niet veel later worden we zichtbaar voor hem.
'Wow what the heck' en nu ziet hij ook het lichaam van schaduwjager die onderdeel is van de cirkel.
'Bukken' roept Alex en werpt haar 2e dolk in een demoon.
'Heeft zij nou net dat vermoord?'
'Niet vermoord, gewoon terug gestuurd naar de hel, nou kom op maar binnen' melt Alex en pakt haar 2 dolken.
'Wauw een verlaten kerk, bijzonder' en ik rol mijn ogen en activeer mijn zicht rune en pak zijn hand vast.
'Gast je bent niet mijn...' en zijn mond valt open.
'Wow waar zijn we?'
'Nog steeds in Brooklyn' mompelt Alex en loopt naar de computer toe waar ze een bericht stuurt naar het team van het lijkenhuis stuurt. Niet veel later komt het team de lift uit met een kar en halen ze het lichaam op.

'Wie heeft er nou weer een normalo maar binnen gehaald?' Vraagt Alec geërgerd.
'Dit is Simon, Clary's vriendje' stelt Alex hun voor aan Alec en Izzy.
'Wat is een normalo?'
'Jij, een mens' antwoord ik en loop achter Alex aan die richting de bibliotheek loopt waar Hodge altijd is.

Heey, Clary en Simon kennen jullie wel he😉
Wat zouden jullie terug willen lezen in het verhaal?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top