Βγαίνω από την πίσω αυλή και κατευθύνομαι προς τον σταύλο

Πάω κοντά στην Λούσι και την ατοιμαζω για να πάμε στην πόλη

Βάζω τα λιγοστά πράγματα που θα χρειαστω και την βγάζω από τον σταύλο

Την τράβαω μέχρι έξω και ανεβαίνω επάνω της

- πάμε κοριτσι μου

Δίνω ώθηση και ξεκινάμε προς την πόλη ...

Αυτό το ταξίδι δεν ξέρω αν θα μου βγει σε καλό αλλά θέλω να βοηθήσω την αδερφή μου να βρει το που ανήκει και να μην χάσει αυτό που έχω έχασα ως παιδιά ... Την αθωότητα... Μακάρι να εμενα για πάντα νέα ....

[...]

Η ώρα ήταν πέντε το πρωί .... Η πόλη ήταν έρημη ... Λίγα άτομα που φαίνονταν ξενυχτησμενα

Η πόλη ήταν πιο ζωντανή από ότι θα μπορούσε ποτέ να ήταν το μέρος όπου μένω με την αδερφή μου

Αφήνω το άλογο μου στην είσοδο της πόλης όπου έχει και άλλα άλογα

Και ξεκινάω το ταξίδι μου

Βλέπω μια ψηλή κοπελα με παρόμοια ρούχα με τα δικά μου .

Την ακουλουθησα και την κοιταγα επίμονα

Εκείνη γύρισε και με κοίταξε

Έμεινα να την κοιτάζω πέρα από την ομορφιά της

Είχε στο μπράτσο της το ίδιο σημάδι που έχω και εγώ και η αδερφή μου

Νόμιζα ότι ήταν εκγενετης

Ητνα δύο μικρά τριγωνακια το ένα πάνω στο άλλο

- τρέχει κάτι ? Με ρωτάει με ύφος κάθε γω ξεκόλλαω

- αυτό στο χέρι σου τι είναι ?

Ρωτάω και εκείνη σκάει ένα μικρό γελακι που με κάνει να ειαμι λίγο αμήχανη

- το έχουν όσοι είναι διαφορετική ... Όσοι έχουν την ζωή μέσα τους κι ξέρουν να ζουν ....

Τότε τα μάτια μου έλαμψαν η κοπέλα με κοίταγε πολύ παράξενα και δεν την Άδικω έτσι όπως την κοίταζα ήταν απόλυτα φυσικό

- ααα και υπαρχουν και άλλα τέτοια άτομα που το έχουν αυτό εννοώ ?

Για κάποιο λόγο δεν ήθελε να δείξω το δικό μου σημάδι ... Όμως είχα περιέργεια τι ήταν αυτό ...

- ναι ! Φυσικά κοίτα εκεί ! Μου δείχνει μια ομάδα παιδιών γύρω από ένα φορτηγό δύο κορίτσια και τρία αγόρια
Όλοι το έχουν και υπάρχουν πολλά άτομα ακόμα ! Εδώ στην πόλη οι περισσότεροι το χουν ... Μόνο στις γύρω περιοχές είναι αυτοι που δεν έχουν .... Και όσοι έχουν έρχονται εδώ

Τα έλεγε με μια φλόγα στα μάτια της ...

- είμαι καινούρια εδώ μήπως μπορείς να μου δείξεις λόγο την πόλη !? Αν θες φυσικά ...

Εκείνη μου χαμογέλασε πολύ δεκτικά

- εννοείτε ! Έλα να σε συστήσω ...
Πήγε να με τραβήξει από το χέρι όμως μετά κάτι σκέφτηκε

Γύρισε και με κοίταξε

- με λενε σοφία ! Χάρηκα

Γέλασα για την χαζομάρα μου που δεν είχα συστηθεί

- Άναμπελ και εγώ ! Μου ξανά χαμογελασε και περπάτησε μέχρι την ομάδα εκείνων των παιδιών

Έφτασε εκεί και όλοι τους μου χαμογέλασαν

- γεια σας ειπα και εκείνοι μου το ανταπέδωσαν

- λοιπόν παιδιά από εδώ η Άναμπελ
Είπε η σοφία και εγώ χαμογελάσα

- Άναμπελ από εδώ ο Μάρκος , ο Άρης και ο Πάνος ... Τα κορίτσια η Μαριάνθη και η Άννα

- χάρηκα είπα και εκεινοι μου είπαν διάφορα που δεν τα κατάλαβα γτ τα είπαν όλοι μαζί

Η Άννα μια μικροκαμωμένη κοπέλα με ξανθά μαλλιά κατέβηκε από το φορτηγάκι και με αγκάλιασε

- θεέ μου έχεις και εσύ σημάδι ???? Είναι υπέροχο από που εισια ?

Που το κατάλαβε καλέ ???.

- εμ πως ... Το ... Εμ ξέρεις ?

Είπα λίγο σπαστά

- φαίνεται ότι το έχεις ! Φαίνεσαι πιο πολύ από όλους νομίζω ! Είπε με την γλυκιά αλλά έντονη φωνή της

- ελα να σε συστήσουμε και σε άλλους καλααα θα το αγαπήσεις ! Ελαααα

Είπε και με άρπαξε από το χέρι οδηγοντας με κάπου .... Δεν έχω ιδέα που ...