🌹 ο εφιάλτης 🌹
•|•
- Άσε με ... Μην με ακουμπάς..
- σκάσε και κάτσε ήρεμη ...
- έλα ηλίθιε τελείωνε..
- σκάσε Μάντυ αφού δεν κάθεται
- χέστηκα...
.... Δεν με άφηνε ο γελοίος...
- Μπρουκ ... !
- άσε με.
- Μπρουκ ξυπνά ...
•|•
Ήταν όνειρο... Γιατί πάντα πρέπει να βλεπω αυτούς τους δυο ...
Ο φύλακας άγγελος μου με ξανά έσωσε απλά δεν ξέρω άν είναι ο φύλακας άγγελος μου ... Η ένας ύπουλος διάβολος...
- είσαι καλά είπε με άγουρο ξύπνημενη φωνή...
- τι ...
- Μπρουκ φωνάζες...
- καλά είμαι ...
Με κοίταξε για μερικά λεπτά και πήγε να φύγει
- μην...
- ε?
- τίποτα καληνύχτα.
Έφυγε εγώ κοιτάγα το ταβάνι ...
Για αρκετή ώρα σκεφτόμουν το τότε ..
Και τον Άνταμ.... Δεν ξέρω πως νοιώθω για αυτόνν....
Παλιά ήξερα τον μισούσα... Τώρα δεν ξέρω
Είναι ένας άγνωστος για μένα ... Τίποτα άλλο ...
Μπορώ να τον μάθω...
Αλλά δεν θαε αφησει .... Είναι πολύ διπολικος για κάτι τέτοιο
Μια είναι πολύ καλός και.με βοηθάει και από την αλλά με κοιτάει εκνευρισμένα....
Που πάω και μπλεκω.
Δίψασα βγηκα από το δωμάτιο μου και καθώς πήγαινα προς τις σκάλες
Είδα την πόρτα του " δωμάτιου " του Άνταμ ..
Χωρίς να το σκεφτώ και πολύ μπήκα μέσα...
- Άνταμ?
- είσαι καλά ... ? Είπε και ανασηκώθηκε από το κρεβάτι
Έλα ρε φίλε δεν με αφήνουν να αγιασω δεν φοράει μπλούζα...
Γιατί ..
- μπορώ να κατσω μαζί σου δεν μπορώ να κοιμηθώ...
Δεν ξέρω γιατί αλλά ήθελα να κοιμηθώ στην αγκαλιά του ...
Δεν είπε τίποτα απλά έκανε πιο κει στο κρεβάτι ξάπλωσα με την πλάτη δίπλα του και με αγκάλιασε
- μην φοβάσαι μικρή
Είπε και με πήρε αγκαλιά
Μερικά λεπτά μετά με πήρε ο ύπνος χώρος εφιάλτες αυτή την φορά...
...
Ξύπνησα από τις ακτίνες του ήλιου...
Γύρισα να βρω τον Άνταμ ... Αλλά δεν ήταν εδώ
Κατέβηκα κάτω και τον είδα να κανει τοστ και καφέ...
- καλημέρα είπα και με κοίταξε
Δεν μπορεί να βάλει μια μπλούζα πόσο να αντέξω πρωί πρωί...
- καλημέρα μικρή κάτσε ....
- σε ευχαριστώ !...
- για πιο πράγμα σιγά απλά σε άφησα να κοιμηθείς μαζί μου ...
- όχι για χθες ... Για τότε ποτέ δεν στο είπα...
- δεν μου αξίζει... Μια καλή πράξη δεν αναιρεί όλες τις υπόλοιπες...
Είπε και κοίταξε το πάτωμα...
Άφησε την καφετιέρα κάτω και πήγε σχεδόν τρέχοντας πάνω
Έβαλα καφέ και κοιταγα την κούπα μου λες και είχε όλες τις απαντήσεις που χρειάζομουν...
Κατέβηκε τις σκάλες και βγήκε από το σπίτι ... .
Άμα τα λέω εγώ ότι είναι διπολικος...
Εγώ δεν θα πάω ... Δεν θέλω να τον δω ...
Καλά δεν θα πάω την πρώτη ώρα γιατί την δεύτερη γράφω ...
~ μία ώρα μετά ~
Μπαίνω μέσα στο σχολείο δεν έχουν βγει ακόμα για διάλειμμα...
Δεν έδωσα σημασία και πήγαμε ένα παγκάκι και έκατσα
Είπα να πάρω τα κορίτσια ...
Μετά από τρία χτυπήματα το σήκωσε...
- μωρό μου ... Μας λείπεις είπε η τρελή από το τηλέφωνο ...
- και εμένα δεν μπορείς να φανταστείς τι γίνεται εδώ
- η μέλισσα είναι μαζί σου ?
- ναιιιι είπε ...
Αρχίσαμε και μιλάγαμε μέχρι που χτύπησε το κουδούνι ...
Κλείσαμε και ανέβηκα επάνω και πήγα στο ντουλάπακι μου
- καλημέρα άκουσα μια γνωστή και θανατηφόρα για εμένα φωνή
Γύρναω και και ήταν αυτός το τότε αγόρι της Μάντυ ... Ο Άκης ...
- άστο διάολο ...
- έτσι συμπεριφέρεσαι σε έναν πάλι φιλο
- έτσι συμπεριφέρομαι σε έναν παλιό μαλακά....
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top