Χτύπησε το κουδούνι και σηκώθηκα μαζί με τον Ανταμ για να βγούμε έξω του είπα ότι πάω να βρω την ναταλι και έφυγα από εκεί

Την βρήκα στο προαύλιο να κάθεται με σένα βιβλίο στην αγκαλιά της

- γεια σου τι κάνεις ?
- που χάθηκες εσύ ρε ?
- εμ να πέρασα την χθεσινή μου μέρα μαζί με τον ανταμ και κοιμηθήκαμε μαζί και τώρα να ε τα έχουμε
- πλάκα κάνεις ?  Με κοιτάει με ένα ενθουσιασμενο ύφος
- όχι
- το κάνατε ? Είπε και με σόκαρε δεν την είχα για να σκέφτεται τέτοια
- ας αλλάξουμε συζήτηση εσύ τι έκανες όλο το σκ ?
- σπίτι και διάβαζα
- και η Νάταλια?
- τι ?
- δεν μιλήσατε ?
- όχι
- το έλα αφού το βλέπω ότι σου αρέσει
- που το ξέρεις ότι εγώ είμαι ...
- φαίνεται από το πώς την κοιτας
- και δεν σε πειράζει?
- όχι βεβαια επιλογή σου είναι!!!
Σηκώθηκε και με αγκάλιασε
- σε ευχαριστώ
- λοιπόν θα δούμε τώρα πως θα την κατακτήσεις
- θα με βοηθήσεις ?
- ναιιι

Αφού συνέχισε η συζήτηση με την Νάταλι ήρθε προς το μέρος μας ο Μάριος

- μπορούμε να μιλήσουμε ?
- ναι είπα και άρχισε να πήγαινει από το πίσω μέρος του σχολείου

Σταμάτησε απότομα σε ένα απομακρυσμένο μέρος που ακόμα και αν με σκοτώνε κανείς δεν θα με άκουγε ... Και ο λόγος που σκέφτομαι κάτι τέτοιο είναι γιαυι με κοιτάει από την πρώτη ώρα σαν να θέλει να με σκοτώσει ...

- θα μου πεις
- γιατί ?
- τι γιατι?
- γιατί αυτόν και όχι έμενα ? Τι καλύτερο έχει από μένα εγώ σου έχω φερθεί τέλεια και εκείνος σκατα ... Δεν σε καταλαβαίνω
- γιατί δεν είσαι εκείνος ... Δεν μπορώ να στο εξηγήσω πάντα ήταν αυτός.... Απο μικρή ήμουν ερωτευμένη μαζί του ακόμα και αφού έγινε ότι έγινε ... Ακόμα και που παιθανε ο πατέρας μου ακόμα και όταν έφυγα για την Ελλάδα εκείνος δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό μου

Με κοίταζε με ενα κενό βλέμμα χωρίς κανέναν συναίσθημα ... Ούτε θυμό ούτε λείπει τίποτα κενό ... Όσο και να με τρόμαζε με πληγώνε τόσο που του έκανα ότι του εκανα

Χωρίς να το περιμένω με άρπαξε από την μέση και με φίλησε σε ένα παθιασμένο φιλί ... Ήταν απίστευτα κτιτικο ατσαλο και απότομο χωρίς κανένα συναισθήμα εκ μέρους μου  ... Καμία σχέση με το πρώτο μας ...

Αλλά και πάλι δεν είχε τον Ρυθμό την ένταση και το πάθος που έχει το φιλί μου με τον ανταμ ...

Άργησα να αντισταθώ γιατί με έπιασε απροετοίμαστη ...

Τον έσπρωξα απαλά δεν ήθελα να τον πληγώσω και άλλο ... Αν και ... Δεν μου φαινόταν ιδιαίτερα πληγωμένος ... Βασικά φαινόταν σαν να.... Του έκλεψαν κάτι που του άνηκε και αυτό είναι τρομακτικό ...

- είμαι με τον Σκοτ Μάριε συγνωμη ... Δεν μπορεί ν ξανά επαναλήφθει αυτό είμαι ερωτεύμενη με τον Σκοτ ... Είπα και έφυγα ... Είδα σε ένα παγκάκι όρθιο τον ανταμ να έχει ακουμπήσει το πόδι του πάνω στο παγκάκι και να παίζει με το κινητό του

Πήγα κοντά του και τον πήρα αγκαλιά ...  Και κλέβοντας του ένα παθιασμένο φιλί  ... Που όποιον ενδιασμο είχα τον εξαφάνισε ...

Με απομάκρυνε και με κοίταξε στα μάτια αυτά τα γαλάζια του μάτια δεν μπορώ να τα ξεπεράσω ... Και ξέρετε κάτι ούτε θέλω γιατί είναι δικά μου πια. ..

- τι έπαθες ?
- μου είναι ξεκάθαρο πια Σκοτ ... Σαγαπω ... Και ξερ... Πήγα να δικαιολογηθώ για αυτό που είπα αλλά με διέκοψε

- και εγώ .. είπε και μου έδωσε ακόμα είναι φιλί

- πρέπει να σου πω κάτι ... Είπα και έσκυψα το κεφάλι μου ..