🌹 Η βροχή 🌹

Κατέβηκα κάτω ήταν απόμακρος δεν με κοίταξε καν δεν μπορώ να καταλάβω... Γιατί με νοιάζει τοσο η γνώμη ενός άγνωστου

Που μέ είχε κάνει να φτάσω σε αυτή την κατάσταση αλλά με εσωσε και όλας ...

Δεν με νοιάζει... Δεν θα δωσω σημασία είπα στο εαυτό μου πως δεν θα ξανά κάνω τα ίδια λάθη

- θες είπε κρατοντας την καφετιέρα στα χερια του

- ναι έβαλε και έκατσε στην άλλη Κάρεκλα.

Γύρισα να τον κοιτάξω με κοιτούσε είδη με αυτά τα γκριζογαλανα μάτια του ...

Τι σκατα έχω πάθει ...

- εγώ φεύγω είπα και σηκώθηκα πήρα το κινητό μου και έκανα να βγω από το σπίτι ...

- περίμενε άκουσα να με φωνάζει

Γύρισα να τον δω ...

- μπορώ να σε πάω εγώ
- άστο μην μας δουν μαζί και σε ρεζιλεψω...

Είπα χωρίς να τον κοιτάξω ούτε δευτερόλεπτο...

Άνοιξα την πόρτα βγήκα ...

Δέκα λεπτά μετά είχα φτάσει στο σχολείο..

Μπήκα μέσα και όπως κάθε φορά όλοι με κοιτάξαν ...

Ήταν αμήχανο όπως και τις υπόλοιπες φορες...

Απλα έσκυψα το κεφάλι μου και κατευθύνθηκα στο ντουλάπι μου ... ..

Η κοπέλα που γνώρισα χθες ήρθε κοντά μου ...

-.  Γεια σου μου είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά

- καλημέρα τι κάνεις είπα και εγώ στον ίδιο τόνο πράγματικα την συμπαθώ και δεν είναι και συχνώ φαινόμενο...

- θες να πάμε μαζί στο εργαστήριο χημείας
- ναι πάμε ...

Έτσι πέρασα τις ώρες μου στο σχολείο... Μέχρι την ώρα του μεσημεριανού...

Πήραμε φαγητό και πήγαμε προς ένα άδειο τραπέζι ...

Αρχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα μέχρι που κοίταξε πίσω μου αποσβολομενη ...

- είσαι καλά της είπα

- γεια σου είπε τραβληζοντας...

Κατάλαβα ότι δεν μίλαγε σε εμένα γύρισα και είδα πίσω μου τον Άνταμ...

- Άνταμ δεν σε γλυτώνω βλέπω ...

- όχι είπε με αυτό το τέλειο χαμόγελο του ήθελα τόσο να του το κόψω με ... Ένα φιλί...

Παρατήρησα μετά από λίγο ότι όλοι τους μας κοιτούσαν και συγκεκριμένα τα κορίτσια με μισως ...

Ξίδι...

- θα συνεχίσεις να με κοιτάς ?
- ναι ...
- Σκότι τι θες... Είπα και τον κοίταξα βαθειά μέσα στα πανέμορφα μάτια του

... Γαμω τι έχω πάθει...

- τίποτα δεν με θες στην παρέα σου?
- όχι.... Πήγαινε να ενοχλήσεις κανέναν άλλο.

- όπως θες μικρή ....

Είπε και έφυγε...

Δεν περίμενα να φύγει τον ακουλουθησα με τα μάτια μου ...

[•••]

Μερικές ώρες μετά σχολασαμε....  Είχε πιάσει τρομερή βροχή όλοι είχαν φύγει ...

Ήμουν μόνη μου περίμενα να σταματήσει ...

Κάτι που δεν έγινε ...

Όχι ότι ήθελα να πάω σπίτι να ειμαι εκεί με αυτόν....

Σταμάτησε έξω από την είσοδο ένα αμάξι ...

Κατέβασε το παράθυρο και ήταν ο Ανταμ ..

- θα έρθεις η θα μείνεις εκεί ...

Δεν είπα τίποτα απλα μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο...

- σε ευχαριστώ ...
- τίποτα ....

Είπε απλα και πήγαμε σπίτι

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top