☘︎︎𝚊𝚕𝚖𝚘𝚜𝚝 𝙲𝚑𝚛𝚒𝚜𝚝𝚖𝚊𝚜☘︎︎

"Belle, dit is Horn. Hij is mijn beste vriend!" Roept Brandon. Hij is me de hele tijd aan mijn hoofd aan het zeuren om aandacht. Lily vind het hartstikke grappig, en Sirius ook. Ik word er gek van. Als ik tegen Michael wil praten loopt hij weg. Eigenlijk ontwijkt hij me de hele tijd. Ik voel me echt schuldig. James heeft geen grapjes meer met me uitgehaald sinds ik hem op zijn gezicht heb geslagen. Had ik eigenlijk niet moeten doen. Ik grijp naar mijn hals, waar de zelfgemaakte tijdverdrijver hangt. Michael had verteld dat er iemand ergens in het verleden vast zit, en ik dwing mezelf om het niet te doen.

Ik zie Michael ergens aan de andere kant van de tafel zitten. Hij kijkt naar mij, maar als ik naar hem kijk kijkt hij snel weg.

Het is bijna kerstvakantie. Ik heb een dubbel gevoel. Ik heb aan mijn vader gevraagd of het mocht en hij heeft ja gezegd. Sirius vond het fantastisch en de anderen ook. James' en Lily's ouders komen ook. We gaan met zijn allen kerst vieren bij ons thuis. Ik heb er heel veel zin in.

Decoraties houden overal. Iedereen is al in de kerststemming. We zitten aan ons ontbijt in de Great Hall. "Hey Belle." Ineens hoor ik een stem achter me. Ik stik in mijn pumkinjuice. Ik draai me om. Marlene en Alice staan er. "Wat zei je?" Vraag ik. "Wat je gaat doen met kerst." Zegt Marlene. "Oh. We gaan met alle families bij elkaar kerst vieren." Zeg ik. "Wie?" Vraagt Alice. "Sirius, James, Remus en Lily's familie." Zeg ik. "Mogen wij ook komen? Onze ouders gaan samen kerst vieren in Noorwegen. Als we willen kunnen we mee, maar ja." Zegt Marlene. Ik haal mijn schouders op. "Prima, alleen maar gezellig. Kerst moet je samen vieren." Zeg ik. Ze grinniken. "Wat is er?" Bemoeit Sirius zich in het gesprek. "Niks dombo." Zeg ik lachend. Lily gaat stuk. Als ik haar zo zie lachen begin ik ook. Ook Marlene en Alice lachen en met zijn vieren gaan we stuk.

Dumbledore komt naar ons toe gelopen. "Belle, kan ik je dalijk even in mijn kantoor spreken?" Vraagt hij aan mij. "Nou eigenlijk niet." Zeg ik. Hij knikt. "Doe toch maar." Zegt hij. "Oké." Zeg ik tegen hem. Hij loopt weg. Ik rol met mijn ogen naar Lily. "Waarom spreek je hem zo tegen? Wat heeft hij verkeerd gedaan?" Vraagt ze aan mij. "Gewoon. Ik wil hem laten zien dat hij niet met mij kan spelen." Zeg ik.

"Niet met hem spelen? Das raar sorry." Komt James tussenbeide. Oh ja, dat moest ik nog even melden. "James. Vanavond. Neem Sirius mee naar de keukens. Ik ben er ook." Zeg ik mysterieus. Hij knikt. "Ik zal er zijn." Zegt hij

S'avonds loop ik naar de keukens. Ik druk op de peer en het schilderij gaat open. Ik stap naar binnen.

Overal waar ik kijk zijn huiselven aan het werk. Overal. Ik loop naar een huiself toe. "Kan ik hier ergens heel veel plakkerig eten vinden?" Vraag ik aan hem. Hij knikt en wijst naar een kast. Ik glimlach naar hem en loop naar de kast toe. Op dat moment komen Sirius en James binnen.

"Waar is Remus?" Is mijn eerste vraag. "Ook fijn dat jij er bent, Belle. Remus is in de common room. Peter houd hem bezig." Ik grijns. Goed. Neem wat van dit spul mee. Smokkel het de jongens kamer in zonder dat hij het merkt. Lily kwam ook naar binnen. "Wat doen jullie hier?" Vraagt ze. "Lily, je komt als geroepen." Zeg ik. "Jij moet Peter informeren dat als wij binnenkomen, Remus ons onder geen beding mag zien." Zeg ik.

Ze knikt en loopt weg. Ik geef James een hoop pudding aan, en Sirius een of ander plakkerig spul dat aan mijn handen blijft plakken. Zelf pak ik half gesmolten toffees en kauwgum. Met zijn drieën lopen we de keukens uit. Een huiself doet het schilderij achter ons dicht en we lopen naar de common room. Daar zijn Lily en Peter druk in gesprek met Remus. Ik grijns naar James.

Ik loop voor de jongens uit naar de jongens kamer. Daar aangekomen doet Sirius de deur op slot. "Wat is het plan?" Vraagt James, met zijn handen vol pudding. Ik loop naar Remus' hutkoffer. James knikt begrijpend en Sirius grijnst naar mij. "Fantastisch idee." Zegt hij. Ik grijns en open Remus' hutkoffer.

Ik plak mijn eten aan de spullen die in de hutkoffer zitten. Sirius doet hetzelfde. James pleurt gewoon zijn hele bult pudding in een keer in de koffer. Ik verspreid het een beetje en doe dan de hutkoffer weer dicht. James en Sirius blijven op hun kamer en ik ga naar de common room. Remus kijkt me aan. "Hoe kom jij daar? Je was toch weg?" Vraagt hij. Ik grijns. "Magic." Zeg ik terwijl ik met mijn handen rare bewegingen maak. Hij lacht. "Jaja, ik ga maar weer eens naar mijn kamer. Ik weet nog een goed boek dat ik aan het lezen was." Zegt hij en hij staat op. Ik kijk met grote ogen naar Lily. "Zo komt hij er wel heel snel achter." Zeg ik. Ze grijnst. "Jij kwam er veel te vroeg achter." Zegt ze grappend. Ik kijk haar glimlachend aan.

Michael komt de common room binnengelopen. Ik pak hem bij zijn gewaad vast. "Kan ik het uitleggen?" Vraag ik voorzichtig aan hem. "Graag. Over 10 minuten bij het meer." Zegt hij boos. Ik krijg tranen in mijn ogen, van geluk en van verdriet. Ik mis de oude, aardige Michael. Ik knik. Hij loopt weg en ik kijk om naar Lily. Ze omhelst me. "Het begin is altijd lastig. Hij moet er mee kunnen leven en dat kan soms moeilijk zijn.' Fluistert ze in mijn oor. "Aargh!!" Hoor ik van boven.

Ik en Lily rennen naar boven. Daar staat Remus in zijn hutkoffer te staren. Ik loop naar Sirius toe en ga grijnzend naast hem staan. Lily en James komen er ook bij staan, en later Peter ook. Remus kijkt op van zijn hutkoffer. Ik vermijd oogcontact. Hij kijkt ons allemaal doordringend aan, en ik en Sirius kijken elkaar aan. Ik moet mijn lach inhouden. "Jullie gaan dit schoonmaken. Nu." Zegt hij. "Je bent Belle toch niet." Zegt James grappend. Remus kijkt hem boos aan, maar lacht dan. "Dat is waar. Ik zal je niet op je gezicht slaan. En ik zal voor poetsdoekjes zorgen!" Zegt hij. Ik en Lily kijken elkaar aan. Oeps. Ik houd het niet langer en barst in lachen uit. Lily doet mee en na een tijdje zitten we met zijn tweeën over de grond te rollen van het lachen.

"Belle kom je nog?" Vraagt Michael, die in de deuropening staat. Mijn reddende engel. "Ja hoor Michael, ik loop wel met je mee." Zeg ik. Hopelijk kom ik zo onder mijn straf uit. "Mag ik mee?" Vraagt Lily hoopvol. Ik schud mijn hoofd. "Sorry Lils, maar anders hebben die jongens veel te veel werk." Zeg ik. Ik wil weglopen, maar Remus verspreid me de weg. "Niemand gaat weg voordat mijn hutkoffer schoon is." Zegt hij. Ik deins terug en kijk naar Michael, die me vragend aankijkt. Ik gebaar naar de hutkoffer. Hij snapt wat ik bedoel en grijnst. "Als je wilt kan ik wel helpen." Stelt hij voor. "Dat zou heel fijn zijn." Zeg ik vredelievend, niet ingaand op Sirius bezwaren. "Wil je hiermee klaar zijn of niet?" vraag ik aan hem. Hij knikt en met zijn allen beginnen we aan het schoonmaakwerk terwijl Remus een boek van zijn nachtkastje pakt en begint te lezen.

Wat is dit smerig zeg! Alles plakt, en na heel even zijn de doekjes alweer vies. Na een tijdje zijn we dan eindelijk klaar. Ik loop samen met Michael de deur uit. Bij het meer aangekomen begint hij te praten.

"Wat wil je me uitleggen?" Vraagt hij. Ik zie dat hij vol met vragen zit. "Wat wil je weten?" Kaats ik terug. "Alles." Zegt hij. Ik begin uit te leggen over de verhuizing en daarna over mijn eerste week op Hogwarts. "Dus ze weten van je 'probleempje'?" Vraagt Michael. Ik knik. "Ik had je toch al verteld over de prank met James?" Vraag ik. Hij knikt. "Hoe zijn Sirius en jij bij elkaar gekomen?" Vraagt hij aan mij. "Hij is een aardige en knappe jongen, en we werden bijna meteen al vrienden. Ik voelde me prettig bij hem. Toen ik erachter kwam dat hij een Black was, werd ik boos. Hij had me dat nooit verteld. Maar met zijn charme had hij verteld dat hij van me hield, en ik hield ook van hem. En toen ging het allemaal heel snel. We kregen verkering, en voor ik het wist stonden we in de gangen te kussen." Zeg ik. Michael kijkt me raar aan.

"Jullie hebben gekust? Je had nog zo gezegd dat je nooit met een jongen zou gaan kussen!" Zegt hij. Ik knik. "Sorry. Ik heb eigenlijk helemaal niet zoveel aan je gedacht." Zeg ik schuldbewust. Hij haalt zijn schouders op. "Ik ook niet aan jou." Geeft hij toe. "Wat was dat tijdens defence against the dark arts?" Vraagt hij. "Ik kende de vloek al. Hij is eerder over me uitgesproken, toen er was ingebroken." Begin ik. Michael knikt. Ik heb hem al veel eerder ooit verteld over de inbraak. "Daarna heb ik met mijn vader erop geoefend. Ik kon het helemaal niet zo goed, maar ik kwam wel vooruit. Op school koos Dumbledore mij uit omdat hij wist dat ik de vloek al kende. Hij wist alleen niet dat ik wist hoe ik me moest verzetten." Zeg ik. Michael luistert geboeid. "Ik verzette me. Het lukte dit keer wel. Ik dacht namelijk aan Sirius. En aan jou." Zeg ik. Ik denk terug aan die les. Dumbledore had van te voren afgesproken dat we dit zouden doen, maar ik had nooit geraden dat het zo heftig zou zijn. Dan schiet me ineens te binnen dat ik met Dumbledore had afgesproken. Ik kijk naar mijn horloge. Shit, nog maar vijf minuten. Ik kijk op naar Michael. "Ik moet gaan." Zeg ik tegen hem. "Dumbledore wil me spreken." Zeg ik. Hij knikt begrijpend. Hij staat op en ik doe hetzelfde. Ik wil weglopen, maar Michael omhelst me stevig. Tranen rollen over zijn wangen, en een moment later ook over die van mij. "Ik heb je gemist." Fluister ik in zijn oor. Dat gaat bij Michael wat makkelijker dan bij Sirius, want Michael is kleiner dan ik.

Ik laat hem los en loop terug naar het kasteel. Missie geslaagd. Ik glimlach en denk terug aan al mijn momenten met Michael. Dat zijn er een heleboel. Voor dat ik er erg in heb, sta ik al voor Dumbledore's kantoor. Ik zeg het wachtwoord en ga snel op de omhooglopende trap staan. Als ik boven ben, word ik door een bekende stem begroet. Felix. Ik stap naar binnen.

"Ah, Belle." Zegt Dumbledore. "Ga lekker zitten. Dropje?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd beleeft en ga zitten. Dumbledore bestudeert me aandachtig. "Zo te zien gaat alles goed met je. Nog iets gedaan de laatste tijd?" Vraagt hij aan mij. Ik zucht. "Wil je dat echt weten?" Vraag ik. Hij knikt. Ik haal diep adem en begin dan te vertellen over Michael, Sirius, onze prank met Remus en wat ik van Dumbledore's les vond. Hij knikt de hele tijd begrijpelijk. Wanneer ik klaar ben over zijn les, begint hij te praten.

"We hadden afgesproken dat we dit zouden doen." Zegt hij. Ik knik. "Maar ik had niet verwacht dat het zo erg moest zijn." Stribbel ik tegen. "En ik had niet verwacht dat je je zou verzetten. Er is een krachtige herinnering voor nodig om dat te kunnen." Zegt/vraagt hij aan mij. "Ik dacht aan Sirius." Zeg ik. Hij knikt begrijpelijk. "Hij was nogal boos op mij, nadat je bewusteloos was gevallen." Zegt hij. Ik grijns. Zo ken ik mijn Sirius weer.

"Maar ik zie aan jou dat je nog ergens mee zit, maar niet goed weet wat je ermee moet doen." Zegt hij. Dat klopt. Ik had expres niks gezegd over mijn dromen, omdat ik die het liefst zelf uit wil vogelen. "Niks." Zeg ik daarom. Dumbledore kijkt me even doordringend aan en knikt dan. "Dan is het goed." Zegt hij. Ik wil eigenlijk vertrekken, maar dan zie ik hem daar zo zielig alleen achter zijn bureau zitten. "Heeft u iets te doen voor kerst?" Vraag ik aan hem. Hij denkt even na. "Nog niet, maar ik denk dat Deseridus wel met iets komt." Zegt hij. "Heeft u anders zin om deze kerst, en misschien met Deseridus, bij ons te komen vieren?" Opper ik. "De familie van Sirius, James, Lily, Remus komen ook. En Alice en Marlene. Het is misschien druk, maar kerst moet je met zijn allen vieren." Zeg ik. Ik hoop eigenlijk dat hij ja zegt, want alleen met zijn broer is kerst ook niet leuk. Hij knikt. "Ik zal het aan Deseridus voorleggen. Weet je vader dat Orion ook komt?" Vraagt hij. Ik knik. "Hij weet dat de fam. Black komt, maar niet dat de families van Lily, Remus en James en Alice en Marlene ook komen." Zeg ik. "Het is waarschijnlijk ook maar beter van niet." Zeg ik. "Ik zou je vader toch maar een uil sturen." Zegt Dumbledore. Ik knik. "Zal ik doen." Zeg ik en ik loop zijn kantoor uit.

Ik loop over de gang naar de Uilenvleugel. Nog een goede daad verricht vandaag. Dan schiet me nog een ding te binnen. Michael wil vast ook komen!

Ik loop tussen de uilen door op zoek naar die van Michael en die van mij. Als ik die van Michael heb gevonden geef ik hem mijn brief aan de ouders van Michael.

Beste Valery en Dan,

Hebben jullie misschien zin om deze kerst bij ons op Grey Manor te komen vieren? Er komen nog meer mensen. Maar je weet, hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Au revoir, Belle

De uil neemt de brief in zijn snavel en vliegt weg. Dan pak ik een stuk perkament uit mijn jaszak en begin te schrijven;

Beste pap en mam, vooral aan pap,

Hier op Hogwarts is het super gezellig. Michael is nu ook hier.

Jullie weten dat ik Sirius' familie heb uitgenodigd om deze kerst bij ons te vieren. Maar... ik denk dat we nog wat mensen moeten meetellen. Ik heb namelijk ook James en zijn ouders, Lily en haar zusje, Remus en zijn moeder, Alice en Marlene en Dumbledore en Deseridius bij ons uitgenodigd. Ik hoop dat het allemaal past.

Ik had de kamer indeling zo bedacht: Lily, Alice, Marlene en Petunia bij mij op de kamer, Remus, James, Sirius, Michael en Regulus op de logeerkamer waar de jongens vorige keer ook sliepen, Andromeda, Narcissa en Bellatrix bij Geraline op de kamer, en alle ouders een eigen kamer. Zou dat kunnen?

Doegg,
Je allerliefste dochter, nee niet Geraline,
Belle.

Ik zocht mijn eigen uil op en stopte de brief in haar snavel. Mijn uil, die Fio heet, vloog weg. Ik keek hem achterna en liep daarna weg, in de richting van de common room. Voor de Fat Lady stonden de Marauders en Lily al op me te wachten. "Waar was jij nou weer?" Vraagt ze aan mij. "In de uilenvleugel." Zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal.

"In de uilenvleugel? Maar je ging toch naar Dumbledore?" Vraagt Remus. Ik knik. "Ja, en toen heb ik Dumbledore en zijn broer, Deseridius ook uitgenodigd voor kerst." Zeg ik. De jongens en Lily kijken me raar aan. "En toen ben ik naar de uilenvleugel gegaan om aan de familie van Michael te vragen of ze konden komen voor kerst, en heb ik meteen een brief naar mijn ouders gestuurd of jullie ook allemaal konden komen." Zeg ik en ik zeg het wachtwoord voor de Fat Lady en stap naar binnen. Lily wijkt af naar Alice en Marlene en de jongens gaan op de bank zitten. James blijft bij mij staan.

"Denk je dat Lily het leuk zal vinden als ik een feestje voor haar geef?" Vraagt hij aan mij. Ik knik. "Ik weet zeker dat ze dat fantastisch zal vinden." Zeg ik. Hij knikt. "Duss..." begin ik. Hij knikt. "Your in loovee." Zeg ik plagerig. Hij kijkt me 'boos' aan. Maar dan barst hij in lachen uit.

Ik lach mee. De hele common room kijkt ons raar aan. Ik loop naar Lily toe. "Somebody is in love with youuuu." Zeg ik plagerig. Ik ben dus echt in een plaag mood. Lily kijkt me vreemd aan. "Wat bedoel je?" Vraagt ze. "In Frankrijk zeiden ze het altijd zo." Begin ik. "James est amoureux de toi." Zeg ik. Lily probeert me raar aan te kijken, maar ik zie dat ze precies weet wat ik bedoel. Ik kijk haar grijnzend aan. "Moet ik het vertalen?" Vraag ik. Lily schud haar hoofd. "Ik weet wat je bedoelt. Maar. Serieus. J-" wil ze zeggen, maar ik onderbreek haar. "Serieus, Lils? Je kent hem nu al vier jaar en weet niet dat het niet Serieus is maar Sirius?" Vraag ik grappend. Wat is er mis met mij? Vraag ik mezelf af.

We lopen naar de Great Hall voor het ontbijt. Geraline komt naar ons toegelopen. "Pap heeft een brief voor jou gestuurd." Zegt ze en ze overhandigt me de brief. Ik neem hem aan en kijk naar Geraline. Zo te zien heeft ze de brief nog niet geopend en is ze heel benieuwd naar wat er in staat. Ik vraag me af waarom de brief bij Geraline lag en niet bij mij. Maar dan bedenk ik me dat ik vorig jaar geen een brief van pap en mam heb gekregen. Ik open de brief en lees de inhoud.

Beste Belle,

Ik heb je vader jouw brief maar niet laten lezen. Wel heb ik het met hem erover gehad. Na een tijdje aandringen mag het. Je hebt geluk. Ik heb wat aanpassingen gemaakt, zodat iedereen kan slapen. Het is dus prima! Maar ga er niet te veel over praten met je vader als je thuis bent, want hij heeft nu echt een rothumeur. Ik kan wel vertellen dat Alice, Marlene en Petunia een eigen kamer krijgen en dat jij met Lily en Narcissa slaapt. Ik hoop dat je dat leuk vind.

Kusjes,

Je moeder

Ik glimlach. Geraline weet meteen waar ze het over heeft en kijkt me chagrijnig aan. "Dus nu komen al jouw mensjes bij ons kerst vieren." Zegt ze boos. Ik knik. "Had je daar wat mee?" Vraag ik haar uitdagend. Ze richt haar toverstok op Sirius. Ik knik grijnzend naar hem en gooi dan zijn glas water over Geraline heen. Dat had ze niet verwacht en ze valt uit tegen mij. "Anapneo!" Roept ze. "Protego!" Roep ik net te laat terug. De vloek raakt me en ik stik bijna. Als ik het bijna opgeef lukt het weer om te ademen. Ik val op de grond. Alles word zwart.

Een extra lang hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het fijn vonden.

Vinden jullie het leuk als ik morgen weer upload of als ik met kerst een superlang hoofdstuk lever dat helemaal in het thema van kerst staat?

Vraag 1. Weten jullie leuke vragen? Zet ze hier even in de reacties.

Vraag 2. Je favo hp ship?

Antwoord vorige keer. Chocolate frogs. Sowieso.

3235 woorden

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top