Met een triest gezicht zit ik aan de Gryffindor tafel te ontbijten. Lily komt naast me zitten. Haar rode haren laten me aan thuis denken. Nu Geraline en papa weg zijn is het een stuk rustiger thuis. Maar nog steeds zal ik nooit over de dood van mama heen komen. "We gaan elkaar nog zo vaak zien!" probeert ze me gerust te stellen. Ik kijk haar verdrietig aan. "Wat als dat niet zo is? Dan moet ik je voor altijd missen!" roep ik uit. Ik voel een aantal blikken in mijn rug prikken, maar het boeit me helemaal niks. "Belle, alles komt helemaal goed. Je moet gewoon kalm blijven." sust Lily. Ik glimlach klein.

De Marauders komen op ons afgelopen. Lily glimlacht naar James. "Zullen we dit oververliefde koppel even alleen laten?" vraag ik ondeugend aan Sirius. Hij grijnst. James en Lily werpen me allebei tegelijk een dodelijke blik toe. "Ja, natuurlijk. Een laatste wandeling om het meer?" vraagt Sirius overdreven vleiend. Ik grijns en knik. Remus, Peter en James gaan zitten terwijl wij naar buiten lopen. "Ik ga je missen." zucht ik terwijl mijn hoofd op zijn borst rust. Hij heeft zijn hoofd weer op mijn hoofd gelegd. Zo zijn we aan het lopen. "Wat als ik nou bij jou kom wonen? Ik moet thuis ook niet wezen." stelt Sirius dan ineens voor. "Wat een geweldig idee." fluister ik. "Waarom fluister je?" fluistert Sirius met een ondeugende blik. "Omdat Geraline achter ons loopt." fluister ik nog een keer. Sirius werpt een blik achterom en ik sla hem zachtjes op zijn schouder.

"Sirius. Niet staren." zeg ik gespeeld beledigd. Hij glimlacht klein. "Praat met haar." fluistert hij voordat hij me loslaat. Ik knik klein. Dan blijf ik staan, terwijl Sirius doorloopt. Geraline komt op me afgelopen. "Ik moet je iets zeggen." fluistert ze. "Waarom fluistert iedereen?" roep ik ineens uit. Geen idee waar dat vandaan kwam. Geraline kijkt geschrokken op.

"Ik heb verkering met Hugo." Zegt ze dan op neutrale toon.