In dit hoofdstuk komen een heleboel korte timeskips

"Lily? Remus? James? Waar is die enge man?" vraag ik verbaasd aan Sirius.

"Je bedoelt Harold?" vraagt Remus.

Al de kleur in het gezicht van Lily trekt weg. Ook de volwassen vrouw word helemaal bleek.

"Wat is er met papa?" vraagt het meisje verbaasd.

"Papa?" vraag ik. De vrouw staat op.

"Geen woord meer over hem. Jullie moeten terug naar school." zegt de vrouw. Ik knik.

~

Mijn hutkoffer staat al in de gang, klaar om te worden opgehaald. Naast die van mij staan die van Lily en Remus. De andere jongens zijn boven nog aan het kloten.

"Ik ben benieuwd wat Dumbledore gaat zeggen." fluistert Lily tegen Remus. Ik heb de laatste paar dagen zo'n idee dat ze iets voor mij verbergen.

"Zou hij over hem beginnen?" vraagt Remus zachtjes terug. Het enige probleem van hun is dat ik tussen ze in zit, dus ik kan gemakkelijk meeluisteren, wat ik ook doe.

"Wie is hij?" vraag ik nieuwsgierig. Lily word bleek, en Remus slikt. Wat verbergen ze toch?

Dan komen eindelijk de anderen ook naar beneden. Sirius drukt een kus op mijn mond en probeert zich dan in Remus en Lily's gesprek te mengen. Hem betrekken ze er wel bij.

Ook James begint mee te praten, en Peter komt bij mij staan.

"Zouden ze me nog wel aardig vinden?" vraagt hij onzeker. Ik glimlach klein naar hem.

"Dat doen ze zeker. Mij sluiten ze ook half buiten, maar ik heb jou altijd nog, en jij hebt mij." sus ik hem. Dat lijkt hem wat rustiger te maken.

"Dankjewel." zegt hij met een schorre stem, waarvan ik opmerk dat hij net heeft gehuild. "Daar zijn echte vrienden voor." zeg ik en ik trek Peter in een knuffel.

"Dumbledore gaat zo praten." zegt Marlene, die haar hutkoffer naast die van James neerzet en wacht totdat ik naast haar ga lopen. Ik snel me naar haar toe.

~

"Graag wil ik een minuut stilte voor Raven Dumbledore. Zijn lichaam is gisteren in het Verboden Bos gevonden, dood. We verwachten moord en zijn op zoek naar de dader. De minuut gaat nu in." hoor ik Dumbledore zeggen.

Ik draai me verward om naar Lily, die lijkbleek is geworden. Peter kijkt verward rond, en Sirius vermijd mijn oogcontact. Waarom komt die naam me zo bekend voor? En wat hebben mijn vrienden met hem te maken?

Toch blijf ik stil. Het is een goed moment om na te denken.

~

"Wie is Raven eigenlijk?" vraag ik. Lily kijkt ineens naar mij in plaats van naar buiten, en de jongens worden bleek. Peter is naar de wc.

"R-raven?" verbreekt James dan de stilte.

"Ja, die dode gast." zeg ik.

"Raven... zat een jaar lager dan ons... je hebt met hem gezoend... hij mocht hier niet zijn van bepaalde personen... en is toen uit de weg geruimd." zegt Remus dan. Lily werpt hem een woedende blik toe. Wat heeft ze toch?

"En waarom mocht hij hier niet zijn? En wie wilde hem niet hier?" vraag ik, het feit dat ik met die dode jongen heb gezoend helemaal negerend. Sirius kijkt op van de grond.

"H-het komt door jou." zegt hij dan.

Die komt aan als een klap op mijn gezicht.

Gelukkig begint de trein te toeteren, als teken dat we bijna thuis zijn.

"Eh- ik moet nog even naar de wc." zeg ik snel. Buiten de coupe loop ik door de Slytherin plekken (die zij blijkbaar hebben geclaimd) naar de wc.

Maar ik word opgehouden.

"He babe. Heb je genoeg van je Gryffindorknulletjes?" hoor ik Lucius van achter me zeggen. Hij legt een hand tegen mijn wang.

Dat is niet mijn plan.

Ik geef hem een knietje en ren snel terug. Dat ik moest plassen ben ik helemaal vergeten. Dat doe ik thuis wel.

~

"Gaan we iets leuks doen?" vraag ik voor de zoveelste keer. Mijn moeder zit bleekjes aan de keukentafel, en Geraline zit aan haar chocomel te slurpen.

"We gaan volgende week drie weken lang naar Frankrijk." maakt mijn moeder dan bekend. Ik en Geraline kijken elkaar aan. Vakantie in Frankrijk. Dat betekent een hele make-over.

We grijnzen tegelijk en staan dan op.

"Even iets regelen." zeg ik en we rennen naar boven. Giechelend laat Geraline zich op mijn bed vallen. Ze trekt een hoop kleren uit mijn kast.

"Jij gaat jouw kleren halen." beveel ik haar. Ze doet zo'n zeemansgroet en rent dan de deur uit. Grijnzend haal ik de rest van mijn kleren uit mijn kast.

~

"Waarom niet een keer blauw?" vraagt Geraline. Ik heb al mijn zwarte jurkjes aan de kant gelegd, omdat ik vind dat zwart goed bij mijn haren past.

"Blauw? Nee. Donkerblauw misschien. Maar niet lichtblauw." reageer ik. Alsof ze die al de hele tijd bij de hand had, trekt mijn zusje er soepel een donkerblauwe jurk uit. Ik schud mijn hoofd grijnzend.

"Omkleden. Nu. Ik zet een muziekje op." zegt Geraline en ze duwt me in de richting van mijn privé badkamer.

Als ik later weer binnenkom, staat er een kalm, instrumenteel muziekje op. Soepel draai ik een rondje. Geraline knikt goedkeurend.

~

Heel veel nieuwe gematchte outfits later, en een heleboel liedjes, klinkt Legends never die van League of Legends keihard, en we beginnen dan ook keihard mee te zingen.

"LEGENDS NEVER DIE! THEY BECOME A PART OF Y-" mijn moeder komt halsoverkop naar binnen gerend. Geraline zet snel de muziek uit, en ik kijk vragend naar de vrouw.

"Belle. Je mag voor de rest van de vakantie bij Sirius logeren." die komt als een klap op mijn gezicht aan.

"Wat?!" roep ik uit. Geraline springt verbaasd op, en stoot daarbij haar hoofd.

"Vertrek." hoor ik dan een norse stem uit de deuropening zeggen.

Hii mensjes, hoe gaat het met jullie?

Ik heb besloten om geen vragen meer te uploaden, want dat vind ik te veel werk :)

Maargoed. Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden. Love you all <3