⚜

Christian       fragte,       ob       ich      wisse, 
dass   Franzens  Liebste   Christen  küsse. 
Als     schrieb    ich    kistenweise     Listen, 
akribisch       lüstern       wissen       müsse, 
was   Franzens   Liebste   an   den   Küsten 
küsste            oder           küssen           ließe. 
Brüste,        Füße,        kein        verdrießen. 
Freilich,      frech     die     Frau,      verließe 
sie     frivol     den     Franz     für     Friesen. 
Kriegste    fast      frei    Hand     die    Krise. 
Fragwürdig  krank  käm' mein entrüsten, 
freu ich mich freitags, Frühstücksflocken 
in      den      Kissen      frei      von     Frauen 
fortzufressen.        –        Fast      vergessen: 
Freilich,  Frauen  vögeln,  Brüste  küssen, 
klar,   würd'   ich's  verdammt  vermissen. 
Wenn     ich     die     Christin,     die    Süße 
(Karl-Franzens Frau)  nicht  vier  vor früh, 
frei     von     Krach     und     fiesen    Listen 
zum    nächsten   Freier    karren   müsste. 

⚜

(Der Nebel  hat sich  mittlerweile wieder  gelichtet,  aber ich fand diesen
Erguss zu schade, um ihn in seiner Serviettenkritzelform einfach vor sich hin verknüllt sein zu lassen. 🥴)