Zamiast leczyć moje serce,
niszczysz je jeszcze bardziej.

Nawet Twój chowaniec,
ptak pafijski, biała gołębica,
jest mi częstszy w bywaniu.

Zapomnieć się nie da,
o Twoich splecionych włosach,
o sile ukrytej pod czerwoną suknią długą,
o oczach odsyłających w głąb Hadesu,
o dłoniach, zakończonych sztyletami, które przeszywają moje serce.

Rozkochujesz w sobie innych,
czemu więc
nie rozkochasz siebie w sobie?

To mój pierwszy wiersz o Tobie.

(11 lutego 2024)